Share

บทที่ 416

แน่นอนว่าไม่ได้!

เขาแม่มปากแน่นพลางอุ้มซูชิงอู่แน่นขึ้นโดยไม่พูดอะไร เขาก้าวออกจากวังไปขึ้นรถม้าด้วยความรวดเร็ว

“กลับจวน!”

ซูเฟยยังคงรอข่าวเกี่ยวกับซูชิงอู่และเย่เสวียนถิงอยู่ข้างนอก สุดท้ายนางก็ได้ทราบจากคนรับใช้ว่าทั้งสองมุ่งหน้ากลับจวนแล้ว

หลังจากได้ยินเช่นนั้น ซูเฟยก็แปลกใจเล็กน้อย

“รีบถึงเพียงนั้นเลยหรือ?”

นางกำนัลอาวุโสข้างกายรีบปลอบใจทันที “คงเป็นเพราะตอนนี้ดึกแล้วอีกทั้งพวกเขาก็อาจมีเรื่องด่วนเพคะ ในเมื่อตอนนี้ทุกคนปลอดภัยแล้ว พระสนมก็ไม่ต้องเป็นกังวลไปนะเพคะ”

ซูเฟยนั่งบนเก้าอี้พลางเท้าคางถอนหายใจเบา ๆ

“ข้าไม่ได้กังวลเรื่องความปลอดภัยของพวกเขามากนักหรอก พวกเขาสองคนหูตาว่องไวขนาดนั้นใครจะกล้าเล่นงานล่ะ? ก็แค่...”

นางกำนัลอาวุโสถาม “อะไรหรือเพคะ?”

“เด็กน้อยชิงอู่ยังมีลูกที่แสนล้ำค่าอยู่ในครรภ์ พวกเขานี่ก็ช่างทำเกินไปเสียจริง!”

นางกำนัลอาวุโส “...”

ฮ่องเต้ทรงมีรับสั่งให้ปิดข่าวเกี่ยวกับราชครู ทุกคนที่ไม่ได้แพร่ข่าวออกไปต่างก็รู้เรื่องนี้

ส่วนศพของนักฆ่าที่บุกเข้ามาเมื่อคืนก็ถูกกำจัดเรียบร้อย ทุกอย่างดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ในชั่วพริบตา สภาพอากาศก็กลับมาอบอุ่น อาการ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status