Share
บทที่ 1423
Related chapter
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1424
“ไม่ไป”ก่อนที่หานซานเฉียนจะตอบ ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ซึ่งมีใบหน้าที่เยือกเย็นราวกับน้ำแข็งก็แทรกขึ้นนางไม่อยากให้หานซานเฉียนไปเจอผู้หญิงคนไหนในตอนนี้ สำหรับไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ ผู้หญิงคนใดก็ตามที่เข้าใกล้หานซานเฉียนถือเป็นภัยคุกคามต่อนางหานซานเฉียนยิ้มอย่างจนปัญญา ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์แสดงความเป็นศัตรู ราวกับว่ามีคนพยายามขโมยสามีตัวเอง เด็กหญิงตัวเล็กคนนี้คงไม่คิดว่าเขาเป็นตัวเลือกในการเป็นสามีของนางจริง ๆ หรอกใช่ไหม?“เจ้าเป็นใคร มีคุณสมบัติอะไรมาพูดเช่นนี้” สาวใช้มองไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ด้วยใบหน้าที่เย็นชา นางไม่พอใจอย่างมากกับการปรากฏตัวของไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ แล้วตอนนี้ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ยังกล้าที่จะขัดจังหวะของนางอีก นี่คือการปะทะกันทางวาจา ทำให้นางมีโอกาสดุไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์“ข้าเป็นภรรยาของเขา” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์กล่าวสาวใช้กัดฟัน แม้ว่านางจะสงสัยเรื่องนี้ตอนเห็นไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ แต่นางก็ไม่คาดคิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริงหานซานเฉียนเพิ่งจะถูกไล่ออกจากจวนตระกูลเฉินได้ไม่เท่าไหร่ แต่เขากลับผู้หญิงคนใหม่ได้อย่างรวดเร็วโดยไม่ใส่ใจความรู้สึกของคุณหนูเลย“อย่าไปฟังคำไร้สาระของนาง เราเป็นแค
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1425
“หน้าเจ้าไปโดนอะไรมา?”หลังจากที่สาวใช้กลับมาที่จวนของตระกูลเฉิน เฉินเหยียนหรันก็เห็นรอยบวมแดงบนใบหน้าของนาง และเข้าใจผิดคิดว่าเฉินเถี่ยซินตบนาง จึงรู้สึกเป็นทุกข์เล็กน้อย เพราะนางเป็นคนใช้ให้สาวใช้ออกไปตามหาหานซานเฉียน ดังนั้นนางจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิด“คุณหนู ข้าเจอหานซานเฉียนแล้วเจ้าค่ะ” สาวใช้พูด“เขาอยู่ที่ไหน เหตุใดเจ้าไม่พาเขามาพบข้า” เมื่อเฉินเหยียนหรันได้ยินคำว่าหานซานเฉียน นางก็ตื่นเต้นทันที นางกระตือรือร้นที่จะพบหานซานเฉียนมาก“คุณหนูเจ้าคะ อาการบาดเจ็บที่หน้าของข้าเป็นฝีมือภรรยาของเขาเจ้าค่ะ” สาวใช้กล่าวต่อ“ภรรยา!”เฉินเหยียนหรันรู้สึกเหมือนฟ้าผ่าในหูของนางหานซานเฉียนมีภรรยาแล้วงั้นหรือ!ทำไมกันเขาเพิ่งออกจากจวนของตระกูลเฉินไปได้ไม่นาน แล้วเขาจะมีภรรยาได้เร็วขนาดนี้ได้อย่างไร?เฉินเหยียนหรันหายใจเข้าลึกแล้วถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? เขาไปเอาภรรยามาจากไหน““คุณหนูคงไม่ได้ชอบเขาจริง ๆ ใช่หรือไม่เจ้าคะ” สาวใช้ถามอย่างงุนงง นางไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าคุณหนูตามหาคนไร้ค่าแบบเขาเพราะเหตุใด อีกอย่างตอนนี้เขาก็มีผู้หญิงคนใหม่ไปแล้ว คุณหนูมีอะไรให้ต้องคิดถึงเขาอีก?“ข้าไม่ได้ต
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1426
เฉินเถี่ยซินให้คนรับใช้ตรวจค้นทั้งจวนของตระกูลเฉินแต่ไม่พบอะไร แต่เฉินเถี่ยซินก็ไม่กล้าแตะบ่อน้ำหลังบ้าน เพราะบ่อปลาคราฟนี้เป็นสิ่งโปรดของเฉินเยวียนไห่ยิ่งไปกว่านั้น บ่อน้ำแห่งนี้ยังเป็นสถานที่ที่ดีในการซ่อนศพอีกด้วย ในเมื่อเฉินเยวียนไห่เป็นคนสั่งเอง เฉินเถี่ยซินจึงเรียกคนรับใช้ของเขามาทันทีเมื่อระดับน้ำในบ่อค่อย ๆ ลดลง เฉินเถี่ยซินก็รู้สึกกังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ แม้แต่การหายใจของเขาก็เร็วขึ้น ปฏิกิริยานี้แสดงให้เห็นว่าเขากังวลและหวาดกลัวว่าจะมีศพอยู่ในนั้นจริง ๆ และหานซานเฉียนจะเป็นอย่างที่พวกเขาคาดเดากันต้องรู้ว่าตอนที่เฉินเถี่ยซินขับไล่หานซานเฉียนออกจากจวนของตระกูลเฉิน เขาจงใจวางกับดักสำหรับหานซานเฉียน โดยการเรียกผู้คนมากมายมาที่นี่ และจงใจให้คนเหล่านั้นเห็นหานซานเฉียนเป็นตัวตลก โดยหวังว่าจะใช้เรื่องนี้สร้างชื่อเสียงด้านลบให้หานซานเฉียนในเมืองหลงหยุนเฉินเถี่ยซินทำสิ่งต่าง ๆ โดยไม่เหลือทางออกให้กับตัวเอง เขานึกไม่ออกเลยว่าเขาจะเผชิญกับเรื่องนี้อย่างไร หากหานซานเฉียนเป็นคนที่แข็งแกร่งขึ้นมาจริง ๆ“ท่านพ่อ ท่านคิดว่าศพจะอยู่ข้างล่างจริง ๆ หรือขอรับ?” เฉินเถี่ยซินถามเฉินหยวนไห่ส
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1427
“พ่อบ้าน นี่คือปรมาจารย์โคมสี่เชียวนะ เหตุใดศพของเขาถึงอยู่ในบ่อน้ำหลังบ้านกันล่ะขอรับ?”หลังจากที่พ่อบ้านและคนรับใช้กลุ่มหนึ่งนำศพออกไป คนรับใช้บางคนที่ไม่ทราบเรื่องก็ถามกับพ่อบ้านพ่อบ้านเองก็พบว่ามันแปลก หากเขาเป็นคนธรรมดา เขาอาจบังเอิญลื่นล้มตายในบ่อน้ำ แต่คน ๆ นี้ก็เป็นปรมาจารย์ที่ตระกูลหวังและตระกูลเซี่ยพามาจัดการกับตระกูลเฉิน เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะลื่นล้มจมลงไปในบ่อน้ำและเมื่อพิจารณาจากปฏิกิริยาของเฉินเถี่ยซิน การตายของชายคนนี้ไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่มีปฏิกิริยาที่หวาดกลัวมากเช่นนี้“ข้าจำได้ว่าในวันนั้นปรมาจารย์โคมสี่ถูกคนไร้ค่าคนนั้นพาออกไป แล้วก็หายตัวไปอย่างอธิบายไม่ได้” พ่อบ้านกล่าว“พ่อบ้าน เจ้าล้อเล่นกับข้าหรือ” ชายคนนั้นหัวเราะ และไม่เพียงแค่นั้น คนรับใช้คนอื่น ๆ ก็หัวเราะด้วยเช่นกัน“พ่อบ้าน เจ้าคงไม่ได้หมายความคนไร้ค่านั่นเป็นคนฆ่าเขาหรอกใช่ไหม”“จะเป็นไปได้อย่างไร? เขาเป็นคนไร้ค่าที่อยู่เป็นเจ้าชายนิทรามาเกือบครึ่งปีในตระกูลเฉิน เขาจะฆ่าปรมาจารย์โคมสี่ได้อย่างไร?”“ใช่ นี่คือปรมาจารย์โคมสี่เชียวนะ ในเมืองหลงหยุน เขาถือว่าเป็นปรมาจารย์ชั้นหน
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1428
ตกดึกเฉินเถี่ยซินนอนกลิ้งไปมาบนเตียง ไม่มีแม้แต่ความกล้าที่จะหลับตา เขากลัวว่าเมื่อหลับตาแล้ว เขาจะไม่มีโอกาสลืมตาขึ้นมาอีกเลยการรุกรานผู้ทรงพลังอย่างหานซานเฉียน ทำให้เฉินเถี่ยซินรู้สึกไม่สบายใจมากผลงานที่น่าภาคภูมิใจก่อนหน้านี้ในการขับไล่หานซานเฉียนออกจากจวนของตระกูลเฉิน และทำให้ทุกคนเห็นเขาเป็นตัวตลก ตอนนี้กลายเป็นฝันร้ายของเฉินเถี่ยซิน เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เขาก็อดไม่ได้ที่จะเหงื่อไหล ความรู้สึกนี้เหมือนกับชีวิตกำลังผ่านไปยิ่งไปกว่านั้น เขายังไปบุกไปที่ของหานซานเฉียน เและต้องการฆ่าเขาอีกด้วยเมื่อมองย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์นั้น เฉินเถี่ยซินก็รู้สึกหวาดกลัวมากยิ่งขึ้นหากฮวงเซียวหย่งไม่ปรากฏตัวทันเวลา ชีวิตของเขาอาจจบลงไปแล้วก่อนหน้านี้เฉินเถี่ยซินคิดว่าหานซานเฉียนโชคดี แต่กลายเป็นว่าฮวงเซียวหย่งปรากฏตัวเพื่อช่วยเขาไว้แต่ตอนนี้เฉินเถี่ยซินรู้แล้วว่าเขาไม่โชคดีพอ เขามีเจตนาฆ่าหานซานเฉียนแล้ว หานซานเฉียนจะยังมีเมตตาต่อเขาได้งั้นหรือ?เฉินเถี่ยซินที่ไม่ได้นอนทั้งคืน ตื่นขึ้นมาตอนรุ่งสาง ทำให้ดูไม่มีชีวิตชีวาอย่างเห็นได้ชัดเมื่อมาถึงเรือนของเฉินเหยียนหรัน สาวใช้กำลังออกมาเตร
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1429
หลังจากที่เฉินเถี่ยซินจากไป ความปรารถนาของเฉินเหยียนหรันที่จะพบหานซานเฉียนก็ไม่สามารถควบคุมได้ หลังจากที่ถูกยกเลิกการกักขังบริเวณ เพราะสำหรับนางแล้ว นี่คือสิ่งที่นางไม่สามารถรอนานได้แม้แต่วินาทีเดียวหลังจากออกจากลานบ้านตระกูลเฉิน สาวใช้ก็นำทางเฉินเหยียนหรันไปยังลานบ้านของหานซานเฉียนอย่างรวดเร็วณ จวนของตระกูลเฉินเฉินเถี่ยซินมาที่ห้องหนังสือขอเฉินเยวียนไห่ และบอกเฉินเยวียนไห่เกี่ยวกับสิ่งที่เขาพูดกับเฉินเหยียนหรัน“มีเพียงเฉินเหยียนหรันเท่านั้นที่สามารถพลิกสถานการณ์นี้ได้ หวังว่านางจะไม่ทำให้เราผิดหวัง ไม่อย่างนั้นตระกูลเฉินอาจจะเสียหาย” เฉินเยวียนไห่ถอนหายใจ สำหรับเขาความแข็งแกร่งของหานซานเฉียนตอนนี้เกือบจะได้รับการยืนยันแล้ว ดังนั้นเขาต้องฝากความหวังทั้งหมดไว้กับเฉินเหยียนหรันสิ่งที่เฉินเถี่ยซินทำกับหานซานเฉียนก่อนหน้านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ตระกูลเฉินตกลงไปในเหวลึก เฉินเยวียนไห่รู้สึกเหมือนมีมีดจ่ออยู่ในใจทุกครั้งที่เขาคิดถึงมันหลังจากการทำงานหนักมาหลายชั่วอายุคน ตระกูลเฉินถึงมีทุกวันนี้ได้ เฉินเยวียนไห่ไม่ต้องการให้รากฐานของตระกูลเฉินถูกทำลายด้วยมือของเขาเฉินเถี่ยซินก็
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1430
คำพูดของไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์เกือบจะทำให้เฉินเหยียนหรันอาเจียนเป็นเลือด ในฐานะภรรยาของหานซานเฉียน นางมีคุณสมบัติที่จะขวางเฉินเหยียนหรันไว้ที่ด้านนอกประตูอย่างสิ้นเชิงแต่ในความเห็นของเฉินเหยียนหรัน คนที่มีคุณสมบัติที่พูดเช่นนี้ควรจะเป็นนางมากกว่าหากตระกูลเฉินไม่ได้ขับไล่หานซานเฉียนออกจากจวนของตระกูลเฉิน และหากนางไม่หยิ่งยโส ไม่ถือว่าหานซานเฉียนเป็นสามีของนาง บางทีสถานการณ์ในวันนี้อาจจะแตกต่างออกไป และบางทีคนที่มีคุณสมบัติเหมาะสมเรียกตัวเองว่าภรรยาของหานซานเฉียนก็อาจจะเป็นนาง“หว่านเอ๋อร์ เจ้ากำลังทำอะไรอยู่?” ในเวลานี้ เสียงของหานซานเฉียนก็ดังขึ้นที่ด้านหลังไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์พูดโดยไม่หันกลับไปมอง “ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ มีคนไม่รู้จักต้องการเข้าไปในบ้านของเรา”“หานซานเฉียน นี่ข้าเอง เฉินเหยียนหรัน ข้าอยากพบเจ้า” เฉินเหยียนหรันกลัวว่านางจะไม่ได้พบกับหานซานเฉียน เนื่องจากการขัดขวางของไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ ดังนั้นนางจึงทำได้เพียงตะโกนสุดเสียง โดยหวังว่าหานซานเฉียนจะได้ยินเสียงของนาง“ผู้หญิงคนนี้เหตุใดถึงได้ไร้ยางอายเช่นนี้” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์พูดด้วยท่าทางหงุดหงิด หากรู้แบบนี้คงไม่มัวคุยไร้สาร
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1431
เมื่อเผชิญกับคำถามของเฉินเหยียนหรัน หานซานเฉียนไม่ได้ตอบโดยตรง แต่กล่าวว่า "ข้าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลเฉินอีกต่อไป และสิ่งเหล่านี้ก็ไม่มีความหมายสำหรับท่าน ในเมื่อตอนนี้ท่านได้ถามคำถามที่อยากถามแล้ว เช่นนั้นก็กลับไปได้แล้ว”เฉินเหยียนหรันส่ายหัว นางไม่เต็มใจที่จะจากไปแบบนี้ นางยังอยากจะพาหานซานเฉียนกลับไปที่ตระกูลเฉิน เนื่องจากสถานะของตระกูลเฉินในเมืองหลงหยุนกำลังย่ำแย่ลงทุกวัน มีเพียงหานซานเฉียนเท่านั้นที่สามารถช่วยตระกูลเฉินได้และถ้าหานซานเฉียนเต็มใจที่จะกลับไปตระกูลเฉิน มันก็จะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเฉินเถี่ยซินเช่นกัน เขาจะได้ไม่ต้องเดินทางไปตามหาอาจารย์อีก เมื่อเฉินเถี่ยซินสามารถเลื่อนระดับความแข็งแกร่งได้เท่านั้น ตระกูลเฉินจึงจะแข็งแกร่งอย่างแท้จริง“ข้าไม่ไป” เฉินเหยียนหรันกล่าว“เจ้ายังจะอยู่ในบ้านของเราอีกทำไม” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์พูดอย่างหมดความอดทน ผู้หญิงคนนี้หน้าด้านจริง ๆ หานซานเฉียนไล่นางกลับไปแล้ว แต่นางยังคงไร้ยางอาย“หานซานเฉียน แค่เจ้าพยักหน้า ข้าสามารถเป็นภรรยาของเจ้าได้อีกครั้ง และเราจะเป็นคู่สามีภรรยากันจริง ๆ และข้าจะทำให้เจ้าพอใจได้ทุกเมื่อ” ในตอนนี้เฉิ
Latest chapter
