บทที่ 1433

เฉินเถี่ยซินเชื่อมาโดยตลอดว่าตัวเองมีพรสวรรค์อย่างมาก ตราบใดที่คนที่แข็งแกร่งเหล่านั้นรู้พรสวรรค์ของเขา พวกเขาจะยอมรับเขาเป็นลูกศิษย์อย่างแน่นอน นี่คือสาเหตุที่เฉินเถี่ยซินไม่ละทิ้งการตามหาอาจารย์มาหลายปี แม้ว่าเขาจะเดินทางไปเกือบครึ่งทางของราชสำนักแล้ว แต่เขาก็ไม่ท้อแท้

แต่เมื่อเผชิญหน้ากับหานซานเฉียน ความมั่นใจของเขาดูเหมือนจะหายไป เพราะปัจจัยอื่น ๆ หรือความสามารถก็ไม่มีความสำคัญอีกต่อไป

ยิ่งไปกว่านั้น หานซานเฉียนยังแข็งแกร่งกว่าปรมาจารย์ทั่วไป เพราะแม้แต่คนไร้ประโยชน์อย่างฮวงเซียวหย่งก็ยังสามารถไปถึงระดับโคมห้าได้ในระยะเวลาอันสั้น

“ท่านพ่อ ถ้าไม่มีการคับข้องใจระหว่างตระกูลเฉินกับเขา ข้าเชื่อว่าด้วยพรสวรรค์ของข้า เขาจะต้องยอมรับข้าเป็นลูกศิษย์อย่างแน่นอน แต่ตอนนี้...เกรงว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ขอรับ” เฉินเถี่ยซินกล่าว

เฉินเยวียนไห่ถอนหายใจและพูดว่า “เจ้าก็รู้หรือไม่ ตอนนี้ ในที่สุดข้าก็เข้าใจอะไรบางสิ่งบางอย่างแล้ว”

“อะไรหรือขอรับ?” เฉินเถี่ยซินถามอย่างสงสัย

“บางทีสิ่งที่เรียกว่าพรสวรรค์อาจไม่มีค่าในสายตาของปรมาจารย์เหล่านี้ นี่คือเหตุผลว่าทำไมเจ้าถึงไม่ประสบความสำเร็จในการหาอาจาร