บทที่ 55

“อืม พูดกันถึงไหนแล้วนะครับ อ๋อ ๆ เงื่อนไขข้อที่สามสิบเอ็ดตรงนี้...”

ผ่านไปยี่สิบนาที ทนายฟางเรียบเรียงเอกสาร แล้วใส่ไว้ในแฟ้มเอกสารอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

“ประธานฟู่ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”

“อืม”

ทนายฟางลุกขึ้นยืน จากนั้นก็เดินไปที่ข้างประตู มีเสียงของฟู่เจิงแว่วดังมาจากด้านหลัง “ทางเวินเหลียงคุณไม่ต้องไปหรอก เดี๋ยวผมไปบอกเธอก็พอ”

“แบบนั้นก็ได้ครับ รบกวนประธานฟู่แล้วนะครับ”

ทนายฟางออกจากห้องทำงานไป

ผ่านไปครู่หนึ่ง

นอกประตูห้องทำงานมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

เวินเหลียงกำลังดำดิ่งอยู่ในงาน เธอไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมา “เข้ามา”

มีเสียงฝีเท้าเดินเข้ามา

“มีเรื่องอะไร?”

ผ่านไปนานสองนานทว่ากลับไม่ได้ยินเสียงใด เวินเหลียงจึงเงยหน้าขึ้น ในตอนนี้เองถึงได้พบว่าฟู่เจิงยืนมองเธออยู่หน้าโต๊ะทำงาน

เวินเหลียงอึ้ง เธอลุกขึ้นยืน “ประธานฟู่ คุณมาได้ยังไง?”

ฟู่เจิงมองเธอ “มาบอกเธอให้ไปลงบันทึกประจำวันที่สถานีตำรวจแทนทนายฟางน่ะ”

“อ๋อ ฉันรู้แล้ว เดี๋ยวทำงานเสร็จแล้วก็ไป ประธานฟู่ยังมีเรื่องอะไรอีกไหมคะ?”

“เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ทำไมเธอไม่บอกฉันสักคำ?”

เวินเหลียงค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น พลางมองเขาอย่า