Share
บทที่ 100
Related chapter
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 101
ฝุ่นที่ดูเหมือนนุ่มและไม่มีพลังในมือของเขาถูกปัดไปบนโต๊ะไม้มะฮอกกานีโดยไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งระเบิดทันทีพลังของมันเทียบได้กับการระเบิดเมื่อเห็นว่าหมัดของจู้เฉิงหลงกำลังจะโดนหนิงเป่ย หนิงเป่ยก็ยื่นฝ่ามือออกมาเพื่อจับมันผู้ที่ขี้อายควรปิดตาทันทีพวกเขาสามารถจินตนาการได้ว่าฉากนองเลือดที่ฝ่ามือของหนิงเป่ยกำลัง "ระเบิด"แต่สิ่งที่ทุกคนต้องประหลาดใจก็คือ ฝุ่นกระทบมือของหนิงเป่ยโดยไม่ก่อให้เกิดอันตรายใดๆ และกลับถูกหนิงเป่ยบไว้อย่างมั่นคงแทนไม่ว่า จู้เฉิงหลงจะพยายามหนักแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถดึงฝุ่นกลับมาได้เป็นไปได้ยังไงกัน!จู้เฉิงหลงดูเหมือนเขาเคยเห็นผีและอุทานวินาทีถัดมา หนิงเป่ยก็คว้าปัดแมลงวันและฟาดไปทางจูเฉิงหลงในขณะนี้ หนิงเป่ยระเบิดพลังแห่งความมืด ซึ่งนำไปใช้กับผมทุกเส้นตั้งทันทีผมที่นุ่มฟูกลายเป็นลวดเหล็กทันที และกระทบไหล่ของจู้เฉิงหลงอย่างดุเดือดแขนขวาทั้งหมดของจู้เฉิงหลงเต็มไปด้วยเลือดและเนื้อทันที เหลือเพียงร่องรอยของผิวหนังและเนื้อเท่านั้นหนิงเป่ยทำตามวิธีเดียวกันและคว้าพู่กันของหญิงสาวผู้ยั่วยวนจากนั้นจึงตัดแขนข้างหนึ่งของเธออย่างโหดร้ายเขาถือพู่กันทั้งสองมือ แ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 102
อ๊ากกกกก!จู้เฉิงหลงเป็นบ้า: "หนิงเป่ย ถ้าแกฆ่าศิษย์น้องของฉัน ฉันจะฆ่าแก!"ด้วยความโกรธ จู้เฉิงหลงลากขาที่หักของเขาแล้วรีบไปหา หนิงเป่ยแต่เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ใช่คู่มือของหนิงเป่ยหนิงเป่ยจัดการเขาอย่างง่ายดายและเหยียบคอของเขา: "ฉันจะให้โอกาสแกเป็นครั้งสุดท้ายในการตอบคำถามของฉัน"ภายใต้ความเป็นความตาย ในที่สุดจู้เฉิงหลงก็ฟื้นคืนสติได้ในที่สุด"หนิงเป่ย ฉันเป็นนายน้อยของตระกูลจู้ หนึ่งในสี่ตระกูลหลักในเมืองหลวงของจังหวัด และเป็นลูกศิษย์ของผู้อาวุโสคนที่เจ็ดของนิกายจิ่วซวน หากแกกล้าที่จะฆ่าฉัน พวกเขาจะไม่มีวันปล่อยแกไป.."เฮอะเฮอะ!หนิงเป่ยหัวเราะเหน็บแนม: "เมื่อกี้ ศิษย์น้องของแกข่มขู่ฉันด้วยสี่ตระกูลหลักในเมืองหลวงของจังหวัดและนิกายจิ่วซวน ฉันไม่กลัว แต่แกขู่ฉันด้วยพวกมันแล้วฉันจะกลัวงั้นเหรอ? ช่างเป็นเรื่องตลกจริงๆ"ฉัน......จู้เฉิงหลงพูดไม่ออกหยุด!ในขณะนี้มีเสียงคำรามดังขึ้นที่ประตูชายวัยกลางคนที่มีการวางตัวที่แตกต่างไปจากคนอื่นๆ ล้อมรอบด้วยบอดี้การ์ดชุดดำ เดินเข้าไปในชมรมสันติภาพเมื่อเห็นผู้ที่มาถึง ความปั่นป่วนเล็กน้อยก็เกิดขึ้นคนที่มานั้นเป็นผู้ก่อตั้งชมรมสันต
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 103
หนิงเป่ย: "เอาล่ะ"นายท่านหวู่ถอนหายใจ: "นั่นคือทั้งหมด คนหนุ่มสาวทุกวันนี้ไม่รู้ที่ต่ำที่สูงจริงๆ"“ฉันจะสอนบทเรียนให้กับแกเอง”ช้าก่อน!ทันใดนั้นดวงตาของหนิงเป่ยก็หยุดที่จี้หยกมังกรคู่ที่เอวของนายท่านหวู่นายท่านหวู่หัวเราะเยาะ: "อะไรนะ คุณกลัวเหรอ?"หนิงเป่ย: "ฉันขอถามแกว่าจี้หยกมังกรคู่ที่เอวของแกมาจากไหน?"นายท่านหวู่: "มันเกี่ยวอะไรกับแก?"หนิงเป่ย: "เป็นสิ่งที่พ่อรักมากที่สุดและเขาไม่เคยเอามันห่างตัว หลังจากที่พ่อของฉันตาย จี้หยกมังกรคู่นี้ก็หายไป แกคิดว่ามันเกี่ยวข้องกับฉันหรือเปล่า"จู่ๆ นายท่านหวู่ก็ตระหนักได้ว่า: "ถ้าแกไม่บอก ฉันก็คงลืมไปแล้ว"“เพื่อบอกความจริงกับแก ครอบครัวของจู้เฉิงหลงมอบหมายให้ฉันฟอกทรัพย์สินของตระกูลหนิงและส่งคืนให้พวกเขา จี้หยกมังกรคู่นี้มาจากการงานหนักของฉัน ดังนั้นแกเข้าใจไหม”หนิงเป่ย: "ฉันเข้าใจ ฉันเคยสาบานว่าทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้จะต้องตาย"“ดังนั้น วันนี้แกก็อย่ามีชีวิตอยู่เลย”เฮอะเฮอะ!นายท่านหวู่ยิ้ม: "ฉันเคยเห็นคนหนุ่มสาวและขี้เล่นมากมาย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นคนบ้าเหมือนคุณ"หนิงเป่ย: "นั่นคือเมืองหลวงอันบ้าคลั่งขอ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 104
เฮอะเฮอะ!หนิงเป่ยหัวเราะเบา ๆ: "จู้เฉิงหลงเพิ่งใช้สี่ตระกูลใหญ่และนิกาย จิ่วซวน มาเพื่อทำให้หยุดฉัน แต่มันไม่มีประโยชน์"แก……นายท่านหวู่โกรธมาก: "มานี่ ฆ่ามันซะ"คนของนายท่านหวู่เพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เคลื่อนไหว และคนอื่น ๆ ต่างก็ล่าถอยไปทีละคนล้อเล่นรึเปล่า เขาแข็งแกร่งกว่าปรมาจารย์เสียอีก พวกเขาไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นอาหารสัตว์ด้วยซ้ำเมื่อขึ้นไปที่นั่นหนิงเป่ยจัดการกับฝูงชนไม่กี่คนที่พุ่งเข้ามาอย่างง่ายดาย จากนั้นก็บีบคอของนายท่านหวู่ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต ปรมาจารย์หวู่ยังคงลืมตาอยู่เขาจะไม่มีวันตายดี!เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวันหนึ่งเขาจะตายด้วยน้ำมือของชายหนุ่มไร้ประโยชน์ของตระกูลหนิงที่เขาเกลียดชังมากที่สุดทันทีที่นายท่านหวู่เสียชีวิต สถานการณ์ก็วุ่นวายไปหมด และทุกคนก็วิ่งหนีไปหากพวกเขาไม่วิ่งหนีไป ฆาตกรบ้าคนนี้อาจถึงขั้นฆ่าพวกเขาก็ได้ในไม่ช้า การเสียชีวิตของผู้คนหลายคนในที่เกิดเหตุก็แพร่กระจายไปยังหูของสี่ตระกูลหลักในเมืองหลวงของจังหวัดและนิกายจิ่วซวนโทรศัพท์ของหนิงเป่ยยังคงดังไม่หยุดหย่อนคนแรกคือตระกูลหวู่ ซึ่งเป็นหัวหน้าของสี่ตระกูลหลักในเมืองหลวงของจังห
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 105
“มีคนมอบหมายให้ฉันขอร้องนาย นายทำได้นะเด็กน้อย คุณก่อให้เกิดความวุ่นวายครั้งใหญ่ และตอนนี้พระราชวังต้องห้ามก็เกิดความฮือฮา ไม่มีใครไม่รู้จักชื่อของนาย”หนิงเป่ย: "ใครขอให้คุณขอร้องมา ให้เขาบอกมันกับผมเป็นการส่วนตัว"นายเติ้ง: "อีกฝ่ายไม่สะดวกที่จะออกมาข้างหน้า"เหรอหนิงเป่ยพูดอย่างใจเย็น: "ถ้าอย่างนั้นก็วางสายแล้วกัน"เขาวางสายโทรศัพท์โดยไม่ลังเลแต่เพียงห้าวินาทีต่อมา คุณเติ้งก็โทรกลับมาอีกครั้ง“นายนี่มันหัวรั้นมาก นายมีบุคลิกเหมือนกับพ่อของนายไม่มีผิด”หนิงเป่ย: "คุณเติ้ง ตอนนี้ผมยุ่งมาก ถ้าคนๆ นั้นไม่อยากออกมาต่อหน้า กรุณาอย่ารบกวนผมเลย"ตกลง ตกลงคุณเติ้งพูดว่า: "ฉันจะให้เขาบอกนายด้วยตนเอง"ไม่นานก็มีเสียงแปลกๆดังมาจากที่นั่น: "สวัสดี"หนิงเป่ยระงับอารมณ์คลั่งของเขา: "แกเป็นใคร?"อีกฝ่ายกล่าว “อดีตนายกรัฐมนตรี”อดีตนายกฯ!หัวใจหนิงเป่ยเต้นรัวนั่นคือเขา!หนึ่งในคนที่เขาชื่นชมมากที่สุดเสียงของหนิงเป่ยสั่นไหว: "แล้วคุณคือผู้ร้ายที่แท้จริงเบื้องหลังหรือเปล่า?"อดีตนายกรัฐมนตรี: “ถ้าฉันยอมรับ คุณจะปล่อยเรื่องนี้ไปได้ไหมล่ะ?”หนิงเป่ยถามอย่างสงสัย: "คุณหมายความว่า
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 106
จักรพรรดิดำพูด: "นายท่าน ผมขอบังอาจถาม ท่านจะล่ออดีตนายกรัฐมนตรีออกไปได้อย่างไร?"หนิงเป่ย: "ฆ่าคน ฆ่าคนเยอะๆ"หนิงเป่ยสามารถบอกได้ว่าตาเฒ่ายังคงห่วงใยตระกูลจู้ในเมืองหลวงของจังหวัดไม่อย่างนั้นฉันคงไม่โทรหาตัวเขาเป็นการส่วนตัวจากนั้นฉันจะฆ่าทุกคนในตระกูลจู้ในเมืองหลวงของจังหวัดเพื่อดูว่าเขาจะออกมาหรือไม่แม้ว่าหนิงเป่ยจะไม่แน่ใจว่าอดีตนายกรัฐมนตรีคือผู้ร้ายเบื้องหลังหรือไม่แต่ถ้าเขารู้และไม่บอก มันจะเป็นอาชญากรรมร้ายแรงในสายตาของหนิงเป่ย!หนิงเป่ยเดินทางกลับโรงพยาบาลถงเหรินหนิงซานซานถลาตัวเข้าไปในอ้อมแขนของหนิงเป่ย: "พี่ชาย ในที่สุดพี่ก็กลับมาแล้ว พี่สบายดีไหม?"หนิงเป่ยลูบผมยาวของหนิงซานซานด้วยความรัก: "พี่ชายไม่เป็นไร"“ซานชาน พี่ล้างแค้นให้กับพ่อของเรา และจู้เฉิงหลงก็ชดใช้อย่างสาสม”ดวงตาของหนิงซานซา เปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อเขาพูดถึงพ่อของเธออันเคอซินขอโทษ: "หนิงเป่ย ฉันรู้ความจริงของเรื่องนี้แล้ว ฉันขอโทษ ฉันเข้าใจคุณผิด"หนิงเป่ยพูดว่า "ไม่เป็นไร ฉันชินกับมันมานานแล้ว"คำว่า "ฉันชินแล้ว" ทำให้อันเคอซินรู้สึกผิดเธอจ้องมองอันกั๋วเหว่ยด้วยความโกรธ: "กั๋วเหว่ย ทำไมแก
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 107
ไอ้เดรัจฉาน!หนิงเป่ยกัดฟันและสาปแช่ง ตระกูลจู้ในเมืองหลวงของจังหวัดนั้นเพี้ยนไปแบ้สจริงๆ พวกเขายังสามารถแต่งงานคนที่มีชีวิตกับคนที่ตายไปแล้วได้ครอบครัวอันเคอซินตกตะลึงแล้วหลีชุนฮวา: "เกิดอะไรขึ้น ทำไมสี่ตระกูลหลักในเมืองหลวงของจังหวัดและกับนิกายจิ่วซวนในตำนานจึงออกคำสั่งไล่ล่านายในเวลาเดียวกัน"“ไอ้คนแซ่หนิง นายทำอะไรลงไป”หนิงเป่ย: "ไม่มีอะไรหรอก พวกเขาเป็นหนี้ครอบครัวฉัน ฉันแค่อยากทวงหนี้"อันกั๋วเหว่ยระเบิดทันที: "ไม่มีอะไรหรก ถ้าอย่างนั้นก็สี่ตระกูลใหญ่ในเมืองหลวงของจังหวัดและจิ่วซวนเหมิน"“มันจบแล้ว มันจบแล้ว เราจบเห่แล้ว หากใครคนใดคนหนึ่งกำหนดเป้าหมายเรา เราจะต้องตายแน่นอน ไม่ต้องพูดถึงห้าตระกูลเลย”“แม่ พี่ เราควรทำอย่างไรดี?”หลีชุนฮวาทรุดตัวลงร้องไห้ไม่หยุด: "ในที่สุด เคอซิน ก็ได้รับ อันฮว่า ฟาร์มาซูติคอลกลับมา ฉันคิดว่าฉันจะมีชีวิตที่สงบสุขได้สักสองสามวัน ตอนนี้ฉันสบายดี ฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้เลย ถ้าฉันทำต่อไป อยู่ต่อฉันจะตายเท่านั้น” "“ไอ้คนแซ่หนิง แกไม่อยากฆ่าพวกเราใช่ไหม”"ไปกันเถอะ เคอซิน กั๋วเหว่ย เก็บข้าวของของเราและออกเดินทางเร็วเข้า เราไม่สามารถอยู่ใ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 108
โจวไห่ถงดีใจมาก: "ขอบคุณคะคุณลุงสอง"โดยไม่ต้องกังวลใจอีกต่อไป โจวไห่ถงก็ขับรถไปที่บ้านของโจวในเมืองหลวงของจังหวัดทันทีทันทีที่เธอเข้าไปในประตูตระกูลโจว เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของตระกูลโจวก็รีบเข้ามามัดเธอทันทีจู่ๆ โจวไห่ถง ก็เริ่มวิตกกังวล: "เฮ้ พวกนายกำลังทำอะไรอยู่ ปล่อยฉันไปนะ"“ฉันชื่อโจวไห่ถงแห่งตระกูลโจว”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยขอโทษ: "ขออภัย คุณหนูโจว เราก็ปฏิบัติตามคำสั่งเช่นกัน"โจวไห่ถงพูดด้วยความโกรธ: "พวกแกฟังคำสั่งของใคร?"ฉันเอง!ลุงสองโจวเฉิงกงเดินออกมา: "ฉันขอให้พวกเขาจับแกไว้"อะไรนะ?โจวไห่ถงพูดอย่างสับสนเรื่องไร้สาระ?โจวเฉิงกงพูด “แกเป็นต้นเหตุของภัยพิบัติ ดังนั้นแกต้องรับผิดชอบอย่างสุดความสามารถ”โจวไห่ถง: "ถึงจะมัดฉันไว้ ก็ยังไร้ประโยชน์"โจวเฉิงกง: “ใครบอกว่ามันไร้ประโยชน์”“ตระกูลจู้ได้พูดไปแล้วว่าตราบใดที่ตัวแกถูกมัดและแต่งงานกับนายน้อยจู้ พวกเขาจะปล่อยตระกูลโจวไป”บู้ม!จู่ๆ โจวไห่ถงก็รู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าห้าครั้งตระกูลโจวอยากให้ฉันแต่งงานกับคนตายจริงๆพวกเขาจะโหดร้ายขนาดนี้ได้ยังไง!เธอไม่กล้าคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปและพยายาม
Latest chapter
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 347
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 346
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 345
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 344
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 343
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 342
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 341
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 340
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 339
