Share

บทที่ 318

ประธานธนาคารฮันส์ตกใจมากจนหัวใจของเขาแทบจะหลุดออกมา

“ราชาเจิ้นเป่ย นี่เป็นความผิดทั้งหมดเป็นความผิดของผมแต่เพียงผู้เดียวครับ ได้โปรดอย่าโกรธเคืองประเทศพวกเราเลยครับ"

“ฉันยินดีสละชีพ เพื่อขอขมา”

ในขณะที่เขาพูด ฮันส์ก็เอาปืนจ่อเข้าปากและเตรียมที่จะฆ่าตัวตาย

แต่หนิงเป่ยหยุดเขาไว้: "ลืมมันไปเถอะ ฉันฆ่ามาเยอะแล้วในช่วงนี้ ถ้าเป็นไปได้ ฉันอยากจะฆ่าคนให้น้อยลงสักหนึ่งคนก็ยังดี"

ฮันส์ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ดูเหมือนว่าราชาเจิ้นเป่ย ฃจะให้อภัยเขาแล้ว

หนิงเป่ยเดินไปหาคชายชาวญี่ปุ่น: "แกชื่ออะไร"

ยา… ยาโมโต้…

อีกฝ่ายพูดออกมาด้วเสียงสั่นเทา

หนิงเป่ย: "เอางี้แล้วกัน เรีกยพรรคพวกแกออกมาทั้งหมด แล้วมาดวลกันสักตั้งดีไหม?"

ยาโมโต้ไม่ใช่คนโง่ แน่นอนว่าเขารู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของหนิงเป่ย

ต้าเซี่ยและชาวญี่ปุ่นมีความแค้นต่อกัน เขากลัวว่าถ้าโทรหาเพื่อนร่วมชาติญี่ปุ่นทั้งหมดมา และฆ่าพวกเขาเพื่อระบายความโกรธ

ยาโมโต้รีบก้มหัวให้หนิงเป่ย “ไม่กล้า ไม่กล้าครับ!”

“ราชาเจิ้นเป่ย กระผมทำให้ท่านขุ่นเคือง และสมควรถูกหั่นเป็นชิ้น ๆ”

“โปรดให้โอกาสผมได้คว้านท้องเพื่อแก้ไขเรื่องนี้ด้วย”

หนิงเป่ยผิดหวั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status