Share
บทที่ 90
Related chapter
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 91
หากเป็นเช่นนี้ จะฆ่ามันอย่างไร้ความปราณี!หนิงเป่ยพูดอย่างเย็นชา: “จู้เฉิงหลง ไม่เจอกันนานเลยนะ”จู้เฉิงหลงก็เพิ่งเห็นหนิงเป่ยเขาพูดด้วยความดีใจอย่างยิ่ง: "พี่หนิงเป่ย พี่ก็อยู่ที่นี่ด้วย!"“ห่างหายกันไปห้าปี ที่ผ่านมาเป็นยังไงบ้าง?”หนิงเป่ยไม่ตอบเขาและพูดเข้าประเด็น: "ขอถามหน่อยนายรู้ไหมว่าลุงสองของฉันยังมีชีวิตอยู่ และติดต่อกับเขาอยู่ นายรู้ไหมว่าลุงสองของฉันเป็นตัวการของการระเบิดที่ตระกูลหนิงเมื่อตอนนั้น?”นี่......จู้เฉิงหลงถอนหายใจและยอมรับยตรงๆ: "ใช่ ฉันรู้ แต่ฉันไม่ได้ติดต่อกับเขา เขาโทรหาฉันเพียงครั้งเดียว นั่นคือครั้งสุดท้ายที่คุณต้องการฆ่าหนิงซือเล่ย ลูกชายนอกสมรสของเขา ลุงสองของคุณต้องการให้ฉันขอร้องดีบคุณเพื่อขอความเมตตา”หนิงเป่ย: “ในเมื่อแกรู้ความจริงแล้วทำไมแกไม่บอกฉัน?”จู้เฉิงหลงกล่าว: "หนิงเป่ย ไม่มีใครรู้สถานะของคุณดีไปกว่าตัวคุณในช่วงห้าปีที่ผ่านมา"“ถ้าฉันบอกความจริงกับนาย นายจะต้องไปหาลุงสองของนายเพื่อแก้แค้นอย่างแน่นอน ในกรณีนี้นายจะต้องตายอย่างแน่นอน ฉันทำสิ่งนี้เพื่อตัวนายเอง”เพี๊ยะ!โดยไม่คาดคิด หนิงเป่ยตบจู้เฉิงหลงเข้าที่หน้า: "ฮึ่ม! แกคิดว่าแ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 92
อันกั๋วเหว่ย: "หือ? ทำไมไอ้เวรนั่น หนิงเป่ย ถึงอยู่ที่นี่ล่ะ?"หลีชุนฮวา: "ด้วยสถานะของมัน มันไม่มีคุณสมบัติที่จะเข้าไปในบริเวณวิลล่านี้ด้วยซ้ำ มันคงต้องแอบเข้ามาแน่ๆ"“เฉิงหลง จอดรถ ฉันจะลงไปดู”ได้!เมื่อรถหยุดแล้ว อันกั๋วเหว่ยกับหลีชุนฮวาก็เดินไปทางหนิงเป่ย“หนิงเป่ย แกมาทำอะไรที่นี่!” หลีชุนฮวาถามเสียงดังหนิงเป่ยไม่คาดคิดว่าจะได้เจอคนสองคนที่นี่เขาพูดอย่างเย็นชา: "มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณหรือเปล่า?"เพ้อเจ้อ!อันกั๋วเหว่ยพูดว่า "วิลล่าจื่อจินหมายเลข 7 เป็นของครอบครัวของฉัน และเราเป็นเจ้าของพื้นที่วิลล่าหรูแห่งนี้ แกปรากฏตัวที่นี่ในฐานะคนนอก แกคิดว่าแกมีอะไรเกี่ยวข้องกับฉันหรือเปล่า?"หนิงเป่ยกลอกตาไปที่พวกเขา: "น่าเบื่อ"หลีชุนฮวา: “แกไม่เชื่อเหรอ?”“พูดตามตรงเลยนะ วิลล่าจื่อจินหมายเลข 7เป็นของจู้เฉิงหลง ฉันกำลังเตรียมที่จะแต่งงานเฉิงหลงกับเคอซิน เมื่อพวกเขาแต่งงานกัน วิลล่าจื่อจินหมายเลข 7จะเป็นของครอบครัวของฉันไม่ใช่หรือ?”"ถ้าแกหวังดีต่อเคอซินจริงๆ ก็อยู่ให้ห่างจากเธอในอนาคต และเป็นการดีที่สุดที่แกจะไม่รบกวนเธอไปตลอดชีวิต"หนิงเป่ย: "ถ้าเคอซินเห็นด้วย ฉันก็จะไม่คั
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 93
“ช่วยฉันตรวจสอบจู้เฉิงหลงหน่อย เพื่อดูว่าเขาเกี่ยวข้องกับคนใหญ่คนโตในเมืองต้องห้ามหรือไม่”จักรพรรดิดำ: "เข้าใจแล้วครับ!"วันถัดมาอันเคอซินฟื้นตัวอย่างดี และย้ายจากห้องไอซียูไปยังห้องผู้ป่วยปกติแล้วเมื่ออันเคอซินรู้ว่าเป็นจู้เฉิงหลงที่ช่วยตามหาแพทย์ชื่อดัง เพื่อมารักษาเธอและช่วยแม่ของเธอจัดการกับอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอก็รู้สึกขอบคุณเขาอย่างยิ่ง“นายน้อยจู้ ขอบคุณมากค่ะ”จู้เฉิงหลงพูด: " เคอซิน มันไม่สุภาพเกินไปสำหรับคุณที่จะกล่าวขอบคุณ นี่คือสิ่งที่ผมควรทำครับ"“ยังไงก็ตาม เคอซิน ฉันมาอย่างรีบร้อนและไม่ได้เตรียมของขวัญอะไรให้เลย โปรดรับสิ่งนี้ไว้ด้วยครับ”หลังจากพูดจบ เขาก็ยื่นกระดาษให้อันเคอซินนี่อะไรน่ะ?อันเคอซินหยิบเอกสารขึ้นมาดู แล้วปิดปากด้วยความตกใจนั่นคือสัญญาการโอนสิทธิของอันฮว่า ฟาร์มาซูติคอลอันเคอซินรีบปฏิเสธ: "นายน้อยจู้ของขวัญชิ้นนี้มีค่าเกินไป ฉันไม่สามารถรับมันได้"จู้เฉิงหลงพูดว่า: " เคอซิน ผมรู้ว่าคุณให้ความสำคัญกับ อันฮว่า ฟาร์มาซูติคอลมากกว่าชีวิตของคุณ ดังนั้นผมจึงใช้เงินจำนวนมากเพื่อไถ่อันฮว่า ฟาร์มาซูติคอล ให้คุณจากตระกูลหวังในเมืองหลวงของจังหวัด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 94
ภาพตรงหน้าเขาทำให้หนิงเป่ยเจ็บปวด: จู้เฉิงหลงกำลังป้อนซุปให้อันเคอซินกลิ่นของพิษดอกไม้แห่งความรักเล็ดลอดออกมาจากซุปชามนั้นหยุด!หนิงเป่ยตะโกน รีบวิ่งไปข้างหน้าและกระแทกชามหกการกระทำที่บ้าบื่นนี้กระตุ้นความโกรธเคืองของทุกคนในทันทีอันเคอซินตวาด: " หนิงเป่ย คุณกำลังทำอะไรอยู่!"หนิงเป่ยพูดว่า "ซุปชามนี้มียาพิษ ยาพิษดอกไม้แห่งความรัก"“หลังจากดื่มยาพิษดอกไม้แห่งความรักนี้ เธอจะตกหลุมรักคนที่วางยาพิษโดยไม่รู้ตัว และเธอจะยอมสละชีวิตเพื่อเขาด้วยซ้ำ”ไร้สาระ!หลีชุนฮวาด่า: "เฉิงหลงไม่ใช่คนแบบนั้น ในความคิดของฉัน ดูเหมือนแกวางยาพิษดอกไม้แห่งความรักให้กับเคอซินมากกว่าอีก"อันกั๋วเหว่ยยังด่าสาปแช่ง: "ฮึ่ม เห็นได้ชัดว่าแกกำลังตัดสินสุภาพบุรุษด้วยหัวใจของโจรร้าย"จู้เฉิงหลงถอนหายใจ: "นี่หนิงเป่ย นายใส่ร้ายฉันแบบนี้ได้ยังไง"“นายบอกว่ามียาพิษอยู่ในซุปของฉัน งั้นฉันจะดื่มแล้วแสดงให้นายดู”หลังจากพูดจบ จู้เฉิงหลงก็ดื่มซุปร้อนๆในถังซุปเพื่อพิสูจน์ตัวเองอันเคอซินถามว่า: " หนิงเป่ยนายจะพูดอะไรอีกตอนนี้"หนิงเป่ยพูด: "พิษดอกไม้แห่งความรักมีผลกับผู้หญิงเท่านั้น"พอแล้ว!แน่นอนว่า อันเ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 95
โสมโบราณเฟิงฉีเดิมใช้เพื่อช่วยชีวิตแม่ของเขา เพื่อช่วยอันเคอซิน เขาอาจจะทำอาการของแม่ล้าช้าไปด้วยซ้ำอันเคอซินไม่เพียงแต่ไม่เห็นคุณค่าเท่านั้น เธอยังทำซุปสมุนไพรหล่นลงด้วย หนิงเป่ยจะไม่โกรธได้อย่างไร!อันเคอซินไม่ได้รู้สึกผิดแม้แต่น้อย: " หนิงเป่ย คุณรู้จักโกรธด้วยเหรอ?"“ตอนคุณทำซุปของนายน้อยจู้หก คุณได้คำนึงถึงความรู้สึกของเขาหรือเปล่า?”เฮอะเฮอะ!หนิงเป่ยยิ้มอย่างขมขื่นอยู่ด้วยกันมาห้าปีไม่ดีเท่าชามซุปผู้ชายหนิงเป่ยเสียใจมากเขาอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้แล้ว และเดินออกไปด้วยความสิ้นหวังอันเคอซินพูดว่า: " หนิงเป่ย ฉันหวังว่าคุณจะพิจารณาตัวเองนะคะ"“ถ้ายังทำแบบนี้ต่อไป ฉันเกรงว่าเราจะเป็นเพื่อนกันอีกต่อไปไม่ได้”หนิงเป่ยไม่ตอบบางทีเวลาจะพิสูจน์ทุกอย่างเองเมื่อมองดูร่างอันโดดเดี่ยวของหนิงเป่ยแล้ว อันเคอซินก็รู้สึกไม่สบายใจเขาพูดกับจู้เฉิงหลง: "นายน้อยจู้ อย่ามีมุมมองเดียวกับหนิงเป่ย "“ช่วงนี้เขาทนทุกข์ทรมานมากเกินไป และจิตใจของเขาเสียหาย โปรดอดทนกับเขาอีกหน่อย”ไม่ต้องกังวลจู้เฉิงหลงกล่าว "ท้ายที่สุดแล้ว เราเป็นเพื่อนกันมาหลายปีแล้ว ถ้าฉันไม่อดทนต่อเขา ก็ไม่มีใครในโ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 96
จู้เฉิงหลงแนะนำ: "เคอซิน ความคิดของคุณผิด อย่าลืมว่าผมยืนอยู่ข้างหลังคุณ และเป็นสมาชิกคนหนึ่งของตระกูลจู้ในเมืองหลวงของจังหวัด มีผมอยู่ยังกลัวว่าจะไม่ชนะประมูลยาถงหยู?”“และผมคิดว่าหนิงเป่ยหวังที่จะผ่อนคลายความสัมพันธ์ระหว่างคุณสองคนผ่านความร่วมมือนี้อย่างแน่นอน ถ้าคุณไม่เสนอราคา คุณจะไม่ดำเนินชีวิตตามความตั้งใจที่ดีของเขาหรือไม่”"หากคุณสามารถคว้าโอกาสนี้ อันฮว่า ฟาร์มาซูติคอลจะต้องพุ่งทยานขึ้นอย่างแน่นอน..."ในท้ายที่สุด อันเคอซินทนไม่ได้กับการหว่านล้อมอย่างหนักของจู้เฉิงหลงและลองตัดสินใจลองดูจู้เฉิงหลงดีใจมาก: "คุณตกลงก็โอเคครับ ผมจะรับผิดชอบเรื่องนี้ และจะเขียนเอกสารการประมูลให้เป็นการส่วนตัว"เมื่อหนิงเป่ยได้รับการเสนอราคาจากอันฮว่า ฟาร์มาซูติคอล เขาก็เผยยิ้มออกมาในที่สุดปลาก็กินเหยื่อเขาสามารถบอกได้ทันทีว่าเอกสารการประมูลไม่ใช่ลายมือของ อันเคอซินเลย แต่เป็นของจู้เฉิงหลงหนิงเป่ยโทรหาน้องสาวของเขา หนิงซานซาน : "ซานชาน เอาสูตรของยาถงหยูให้เคอซิน และขอให้เธอเตรียมการผลิตโดยเร็วที่สุด"หนิงซานซาน พูดว่า: "พี่ หนูไม่มีปัญหาที่พี่จะร่วมมือกับพี่ซิน แต่แล้วพี่สะใภ้ไห่ถงล่ะ?
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 97
จนถึงตอนนี้ ในที่สุดครอบครัวของอันเคอซิน ก็ตระหนักว่าจู้เฉิงหลงเข้าหาพวกเขาเพียงเพื่อรับสูตรยาถงหยูอันเคอซินถามด้วยความโกรธ: "จู้เฉิงหลง สิ่งที่คุณทำคือเอาสูตรยาถงหยูเหรอ?"ถ้าไม่แล้วจะทำไม?จูเฉิงหลงถามอย่างเหน็บแนม: "มันยากไหมที่จะบรรลุเป้าหมายเพียงเพื่อให้ได้มันมา"“ขอโทษด้วย ฉันไม่สนใจสินค้ามือสองที่หนิงเป่ยเคยเล่นด้วยแล้ว!”ไอ้เดรัจฉาน!อันเคอซินกำหมัดของเธอด้วยความโกรธอันกั๋วเหว่ยโกรธมาก: "แกบังอาจตีพี่สาวของฉันและเสี่ยวซานซาน กูจะฆ่ามึง!"เขารีบวิ่งไปหาจู้เฉิงหลงอย่างเกรี้ยวโกรธแต่เขาเทียบไม่ได้กับจู้เฉิงหลง เขาไม่ได้แม้แต่แตะต้องจู้เฉิงหลงและถูกฝ่ายตรงข้ามเตะออกไป“กั๋วเหว่ย!” หลีชุนฮวารีบวิ่งเข้าไป “ลูกเป็นอะไรไหม?”อันกั๋วเหว่ย กระอักเลือดจากมุมปาก: "แม่ครับ พวกเราทุกคนถูกจู้เฉิงหลงหลอก"ความดันโลหิตของหลีชุนฮวาเพิ่มสูงขึ้นด้วยความโกรธ และก็ตบตัวเองอย่างแรง: "ฉันมันตาบอดจริงๆ ที่เชื่อแก"“จู้เฉิงหลง แกจะไม่ตายดีแน่”จู้เฉิงหลงถอนหายใจ: "เฮ้ ไอ้พวกโง่ พวกแกหลอกได้ง่ายเป็นบ้า ฉันไม่มีความรู้สึกภูมิใจเลยหลังจากการหลอกพวกแกได้"อันเคอซินพูดด้วยความโกรธ: "จู้เฉิง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 98
มันไม่สำคัญหนิงเป่ยกล่าว "ฉันจะระบายความโกรธของฉันก่อน"แก......จู้เฉิงหลงกัดฟัน: "เอาล่ะ ไอ้หนิง แกแกร่งพอแล้ว!"“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะถามแก แกอยากรู้ว่าพ่อของแกตายยังไงอย่างไร? ทรัพย์สินมหาศาลของตระกูลหนิงของคุณไปอยู่ที่ไหน”หื้ม?หนิงเป่ยหยุดชะงัก: "พ่อของฉันตายจากเหตุระเบิดครั้งใหญ่นั่นไม่ใช่หรือ? ทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลหนิงของฉันหายไปไหน?"หลังจากการระเบิดครั้งใหญ่ ทรัพย์สินของตระกูลหนิงก็ระเหยไปในอากาศ เหลือเพียงทรัพย์สินถาวรเพียงไม่กี่ชิ้น ซึ่ง หนิงเป่ยเอามาจำนองให้กับจู้เฉิงหลงในเวลาต่อมาจนถึงตอนนี้หนิงเป่ย ยังไม่พบว่าทรัพย์สินส่วนใหญ่ของตระกูล หนิงถูกใครบางคนกลืนหายไปจู้เฉิงหลงพูดว่า: "ฮ่าฮ่า พ่อของแกโกงเงินมากมายจากตระกูลของฉันในช่วงชีวิตของเขา ดังนั้นการระเบิดเขาแบบนี้ก็ถือว่าน้อยเกินไปสำหรับเขา"“ฉันรับประกันได้เลยว่าการตายของพ่อแกคงน่าสังเวชยิ่งกว่าใครๆ ในตระกูลหนิง มันเป็นโศกนาฏกรรมที่แกนึกไม่ถึง”หัวใจของหนิงเป่ยจมดิ่งลงในทันทีมันแย่กว่าทุกคนในตระกูลหนิง รวมถึงน้องสาวของเขา หนิงซานซานด้วย... พ่อของเขาต้องผ่านอะไรมาบ้าง!หนิงเป่ยไม่กล้าคิดเรื่องนี้จู้เฉ
Latest chapter
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 347
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 346
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 345
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 344
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 343
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 342
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 341
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 340
- สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 339
