บทที่ 64

เมื่อช่วงเที่ยง ภายในเทียนเซียงหยวน

ฉาวซวนเฟยกําลังชิมชาอยู่กับหวางตง

“ซวนเฟย คุณยังจําสัญญาเดิมพันก่อนหน้านี้ของเราได้ไหม? ตอนนี้เวลาสามวันก็มาถึงแล้ว ผมยังคงปลอดภัย คุณควรทําตามสัญญาแล้วใช่ไหม?”

หวางตงจิบชาและพูดด้วยรอยยิ้ม

“ลุงตง คุณจะรีบร้อนอะไร? อีกครึ่งวันแหนะถึงจะถึงสามวันเต็มตามที่เราพนันสัญญากันนะ” สีหน้าของฉาวซวนเฟยสงบมาก

“ฮ่าฮ่า... คุณคงจะเชื่อไอ้เจ้าคนโกหกนั่นจริง ๆ แล้วหรือ?”

หวางตงรู้สึกว่ามันตลกมาก “ผมฝึกศิลปะการต่อสู้มาหลายปี ร่างกายตัวเองเป็นอย่างไร ผมจะไม่รู้ได้ยังไงเหรอ? คุณดูผมตอนนี้ ผมเหมือนเป็นป่วยงั้นเหรอ?”

"ที่เหมือนหรือไม่ ฉันไม่รู้หรอก แต่ฉันเชื่อในการสันนิษฐานของลู่เฉิน" ฉาวซวนเฟยยิ้มเล็กน้อย

“ฮึ! ไม่รู้จริง ๆ ว่าเจ้านักต้มตุ๋นคนนั้นมันใส่ยาเสน่ห์อะไรให้คุณ ทําไมคุณถึงได้เชื่อใจเขาได้ขนาดนี้?”หวางตงไม่เข้าใจเป็นอย่างมาก

“ใครจะรู้ล่ะ? นี่อาจเป็นโชคชะตาก็ได้มั้ง...”

เมื่อฉาวซวนเฟยนึกถึงหน้าตาของลู่เฉิน เธอก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มเล็กน้อย “ยังไงก็ยังมีเวลาอีกครึ่งวัน ถ้าก่อนมืด ลุงตงยังคงสบายดี ฉันก็จะยอมแพ้ในการพนันโดยดี!”

"ได้! ผมจะให้เวลาคุณอีกครึ่งวัน!