Share

บทที่ 45

"แกจะไปรู้อะไร"

นั่นมันเล่ห์เหลี่ยมของคนแก่

จ้านอี้เฉินเข้าใจในเวลาต่อมา เขาหัวเราะ "คุณยายเล่นงานพี่ใหญ่อีกแล้วหรอครับ?"

คุณยายจ้านส่งสายตาพิฆาตให้ชายหนุ่ม "ขืนถามอีกคำเดียว ฉันจะเล่นงานแกด้วยเหมือนกัน"

จ้านอี้เฉินรีบสงบปากสงบคำทันใด

ถึงแม้ว่าเขาจะเห็นใจพี่ใหญ่ แต่เพื่อความสงบสุขในชีวิตแล้ว เขาคงต้องหุบปากเงียบไปก่อน ถึงยังไงซะลำบากพี่ได้แต่อย่ามาลำบากเขา!

คุณยายเป็นคนแก่แต่จิตใจเหมือนเด็ก ชอบเล่นอะไรเหมือนเด็ก แล้วก็ชอบวอร์มมือกับหลาน ๆ อย่างพวกเขา

อีกฝั่งหนึ่ง ไห่ถงปิดประตูร้านหนังสือ รับหมวกกันน็อคมาจากมือเพื่อนสาว แล้วหยิบกุญแจเป็นสิ่งสุดท้าย "ฉันขับเอง!"

เซินเสี่ยวจวินนั่งซ้อนท้ายอย่างว่าง่าย เธอโอบแขนกอดรัดเอวบางของไห่ถง"ไห่ถง ถ้าเธอเป็นผู้ชายคงจะดีมากเลยแฮะ ฉันจะแต่งกับเธอ แม่จะได้เลิกบ่นสักที"

"ทะลึ่งละ อย่าซี้ซั้วจับ เดี๋ยวก็โยนลงข้างทางซะเลยหนิ"

ไห่ถงส่งเสียงคำรามเตือนเพื่อนสาว ก่อนจะออกตัวเครื่องยนต์

ไห่ถงเคยผ่านร้านกาแฟแอเวนิวเป็นประจำ แต่เธอยังไม่เคยเข้าไปใช้บริการ เพราะเธอไม่ชอบกินกาแฟ เธอชอบชากุหลาบหรือชาดอกเก๊กฮวยมากกว่า

เมื่อมาถึงร้านกาแฟแอเวนิว ฝ่ายชายมาร
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status