บทที่ 577

“ฉันไม่ได้ความจำแย่ขนาดนั้น และยังไม่ใช่ตอนที่ฉันได้รับใบจดทะเบียนสมรสครั้งแรกอีก”

ไห่ถงหาว "จ้านยิน ไปนอนเถอะค่ะ พรุ่งนี้คุณจะไปต่างเมืองอีก ดังนั้นต้องพักผ่อนให้เพียงพอนะ"

เธอเงยหน้าขึ้น โน้มตัวลงมาและจูบริมฝีปากของเขาเบาๆ

"ที่รัก ฝันดี"

จู่ๆ จ้านหยินก็จ้องอยากลึกซึ้ง และเขาก็กอดเอวของไห่ถงเพื่อป้องกันไม่ให้เธอหนีเขาไปหลังจากจูบเขา

ดวงตาสีดำลุกเป็นไฟ ขณะที่จ้องไปที่ใบหน้าที่สวยงามของเธอ

ปกติเธอไม่แต่งหน้า แต่เธอก็ดูแลผิวได้ดีมาก ใบหน้าของเธอให้ความรู้สึกเรียบเนียนเมื่อสัมผัส

ความงามของเธอเป็นความงามที่เป็นธรรมชาติมาก

เมื่อจ้านหยินเห็นเธอครั้งแรก เขาก็ยอมรับถึงความสวยองเธอ

เขาเจอหญิงสาวสวยๆ มาไม่น้อย ดังนั้นเมื่อพบเธอครั้งแรก เขาจึงไม่รู้สึกอะไรมาก

"ถงถง เมื่อกี้คุณเรียกฉันว่าอะไรนะ?"

เขาเรียกเธอว่าครั้งแรก เธอก็ไม่ค่อยมีปฎิริยาตอบสนองเท่าไหร่

จ้านหยินรู้สึกหดหู่เล็กน้อย เมื่อนึกถึงเรื่องนี้

คิดว่าคงเป็นเพราะตอนที่ตัวเองโทรหาภรรยา น้ำเสียงที่สื่อออกไปไม่รุนแรงพอและอารมณ์ยังไม่ลึกพอ จึงเรียกไปสองครั้งแล้วก็หยุด

เมื่อเธอเรียกเขาว่าที่รัก น้ำเสียงของเธอก็ไหลผ่านหัวใจของเขาร