บทที่ 81

เธอพูดอย่างเย็นชาว่า "โจวหงหลิน ตอนนี้ฉันแลลูกของเราอยู่ที่บ้าน คุณคิดว่าฉันเป็นคนไร้ประโยชน์ที่รู้แต่เรื่องกิน รู้จักแค่ใช้เงิน และไม่สามารถหาเงินได้ นั่นก็เป็นลูกชายที่ฉันคลอดออกมา ฉันจะทนอยู่เพื่อความสุขของลูกชายของฉัน”

“แต่ลูกสองคนของพี่สาวคุณไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน มันไม่ใช่ความรับผิดชอบของฉัน ฉันช่วยเธอดูแลลูกไม่ได้! ยังมีอีกคุณให้เธอย้ายชื่อลูกๆ มาไว้ที่ทะเบียนบ้านนี้ ใครที่จะได้รับผลกระทบรู้ไหม? ก็คือหยางหยางลูกเราที่จะไม่มีโอกาสได้เข้าเรียนในโรงเรียน”

"ใบรับรองทรัพย์สินโอนให้เป็นชื่อพี่สาวคุณ ใบรับรองนั้นเดิมไม่มีชื่อฉันอยู่แล้ว คุณต้องโอนชื่อเจ้าของบ้าน มันก็เป็นเรื่องของคุณ แต่ถ้าในอนาคตจะเอาบ้านคืนไม่ได้ ก็เป็นเรื่องของคุณอีก แต่ก่อนที่คุณจะโอนบ้านให้พี่สาวของคุณ คุณต้องเอาค่าตกแต่งบ้านที่ฉันออกเงินไป มาคืนให้ฉัน"

“ฉันกลัวว่าเมื่อถึงตอนนั้นบ้านหลังนี้จะกลายเป็นของพี่สาวคุณ เงินที่ฉันออกค่าตกแต่งไปจะได้คืนสักสลึงเดียว”

สีหน้าของโจวหงหลินมืดลงทันที

“ผมสัญญาว่าจะให้เงินค่าใช้จ่ายกับคุณมากขึ้น โอเคใช่ไหม? ยังไงคุณก็อยู่บ้านทำอาหารให้ลูกอยู่แล้ว คุณแค่เพิ่มดูแล อีกหนึ่งหรือสองเ