Share

บทที่ 273

“ยกโทษให้ค่ะ ยกโทษให้แน่นอนอยู่แล้ว” หลี่ฮุ่ยหรานกลืนน้ำลาย ตัวเองมีสิทธิอะไรที่จะไม่ให้อภัยล่ะ

“งั้นก็ดีมากเลย ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปพวกเราตระกูลเซี่ยงกับตระกูลหลี่ยังคงเป็นเพื่อนกัน”

พ่อบ้านพูดอย่างสุภาพมาก

“แน่นอนอยู่แล้วค่ะ” หลี่ฮุ่ยหรานพยักหน้าเหมือนลูกไก่จิกไก่

จางกุ้ยหลานพูดยิ้มแย้ม “เรื่องก่อนหน้านี้เข้าใจผิดกันทั้งนั้นค่ะ ต่อไปตระกูลเซี่ยงมีความต้องการอะไรก็บอกพวกเรามาได้เต็มที่”

ตระกูลหลี่ทุกคนดีใจอย่างมาก

ในเมื่อตระกูลเซี่ยงมาขอโทษถึงที่บ้าน เห็นได้ชัดว่าอยากจะคืนดีกับตระกูลหลี่

แม้แต่สวีเชาก็รู้สึกว่าเหลือเชื่อมาก

ในตอนนี้เอง หลินเฟิงเดินเข้าไปพูด “คุณขอโทษตระกูลหลี่มันเรื่องอะไรกัน? คนที่ทำร้ายคนก็คือเซี่ยงจื่อหลาน”

“จะขอโทษ ก็ต้องเป็นเซี่ยงจื่อหลานขอโทษหลี่ฮุ่ยหรานด้วยตัวเอง”

“นี่…” พ่อบ้านชะงักทันที

จางกุ้ยหลานได้ยินคำพูดนี้ก็ตกใจอย่างมาก จึงรีบถลึงตาใส่หลินเฟิง “ไอ้สกุลหลิน แกหุบปากเลยนะ ตรงนี้ไม่มีที่ให้แกพูด”

“หลินเฟิง คุณอย่าพูดแทรก” หลี่ฮุ่ยหรานขมวดคิ้วแล้วตะโกนเบา ๆ

ตอนนี้ตระกูลเซี่ยงกว่าจะมาปรับความเข้าใจกับตระกูลหลี่ได้ เธอไม่อยากเป็นเพราะคำพูดประโยคเดี
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status