บทที่ 149

ลู่เจ๋อถามด้วยเสียงเบา “เรื่องอะไรที่ทำให้มีความสุขขนาดนั้นเหรอ?”

หายากที่เฉียวซุนจะดูมีความสุข

แต่ความสัมพันธ์ของเธอกับลู่เจ๋อไม่เหมาะที่จะแบ่งปันความสุขกัน เธอถือโทรศัพท์และพูดคลุมเครือ “ของที่อยากซื้อมาตลอดมีสินค้าแล้ว!”

ลู่เจ๋อคิดว่าคงเป็นสินค้าหรูหราอย่างพวกเครื่องประดับ เขายิ้มมากขึ้น “อยากได้อะไรผมซื้อให้คุณเอง”

คำตอบของเฉียวซุนคือถือโทรศัพท์ และเข้าไปในห้องแต่งตัวด้วยเท้าเปล่า เสียงของลู่เจ๋อมาจากด้านหลัง “คุณถือโทรศัพท์อยู่ตลอด กลัวว่าจะมีความลับอะไรให้ผมดูเหรอ? หรือเพิ่มหนุ่มวัยละอ่อนมาอีกคน? ”

ภายในห้องแต่งตัว เฉียวซุนเลือกเสื้อผ้าแล้วเปลี่ยนเป็นชุดนั้น

เธอเอ่ยตอบด้วยเสียงเบา “ฉันจะมีความลับอะไรได้เหรอ เมืองเอชไม่ใช่ศูนย์บังคับบัญชาของคุณเหรอ ตอนนี้ได้มาเที่ยวสถานที่เดิมก็ควรมีรสชาติของชีวิตที่แตกต่างสิ!”

ลู่เจ๋อใจเต้นเล็กน้อย

เขาตามเธอไป พิงบานประตูเบา ๆ และมองดูท่าทางของเธอที่ไม่ยินดียินร้าย อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ผมไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสมกับคุณ ผมไม่เคยแตะต้องคุณ และรูปถ่ายรูปนั้นก็เป็นคุณที่แอบถ่าย"

เฉียวซุนหัวเราะไม่สนใจ เธอค่อย ๆ ดึงถุงน่องสีดำลายจุดขึ