Share
บทที่ 232
Related chapter
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 233
ช่วงเวลาพลบค่ำ หลินเซียวยังไม่ฟื้นขึ้นมาเสิ่นชิงมองตาที่เริ่มแดงของเฉียวซุน เอ่ยเบา ๆ ว่า “ป้าดูแลอยู่ตรงนี้เอง หนูกลับบ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ ยังไงก็นอนสักนิดแล้วค่อยมานะ ทนอยู่แบบนี้ได้ยังไงกัน? จะว่าไปแล้ว พ่อของหนูที่อยู่ที่บ้านก็คงเป็นห่วงหนู”เฉียวซุนส่งเสียงอืมกลับไปก่อนที่จะจากไป เธอลูบและจับมือของหลินเซียวครั้งแล้วครั้งเล่า “หลินเซียว เธอรีบฟื้นขึ้นมานะ”รอบดวงตาของเสิ่นชิงเริ่มแดงอีกครั้งเธอเดินไปอยู่ข้างเฉียวซุน เอ่ยถามเบา ๆ “เมื่อตอนเช้าตรู่ป้าออกไปส่งคุณหมอ เห็นหนูกับเฮ่อจี้ถัง.....เฉียวซุน หนูพร้อมยอมรับเขาแล้วใช่ไหม?”เฉียวซุนนิ่งเงียบแล้วตอบว่า “ป้าเสิ่น ตอนนี้หนูไม่มีอารมณ์จะพูดเรื่องความรักหรอกค่ะ”เสิ่นชิงลังเลเล็กน้อย แล้วพูดว่า “แม้ว่ามันไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม แต่หนูก็อย่าเพิ่งปฏิเสธเลยนะ ป้าดูออกว่าเขาชอบหนูมาก เขาเคารพทั้งป้าและพ่อของหนูมากนะ”เฉียวซุนพยักหน้า “หนูรู้ค่ะป้าเสิ่น”……ทั้งสองคนพูดคุยกันอีกไม่กี่ประโยค หลังจากนั้นเฉียวซุนก็ลงไปชั้นล่างทันทีที่เธอเดินออกจากตึกผู้ป่วยภายใน ข้อมือก็ถูกใครสักคนดึงเอาไว้ เธอรู้สึกตกใจก่อนจะหันกลับ
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 234
“เฮ่อจี้ถังไม่มีความสามารถในเรื่องนี้! เขาไม่สามารถต่อกรกับสองตระกูลหนิงและตระกูลลู่ได้อย่างแน่นอน ถ้าพวกคุณคบกัน ยังไงเขาก็มอบอะไรให้ไม่ได้อยู่แล้วนอกจากพวกความรู้สึกที่มีต่อคุณ ยิ่งไปกว่านั้นเขาดูแลหลินเซียวไม่ได้แน่! เมื่อถึงเวลานั้นเขาก็จะเอาแต่จมอยู่ในความเจ็บปวด เขาจะเอาแต่เจ็บปวดซ้ำแล้วซ้ำเล่า เจ็บที่ตอนนั้นเขาเลือกเรียนแพทย์แทนที่จะเลือกต่อสู้เพื่ออำนาจ!”“เฉียวซุน สิ่งเดียวที่สามารถต่อสู้กับอำนาจได้คืออำนาจที่ยิ่งใหญ่กว่า ”……ร่างกายของเธอสั่นไปหมด!เธอเลือกที่จะไม่เชื่อคำพูดของลู่เจ๋อ ทว่าในใจเธอกลับรู้ดีว่าไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาต้องหลอกเธอ เธอกังวลมาก กังวลว่าจะเกิดเรื่องกับหลินเซียวอีก ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับหลินเซียวล่ะก็ เธอสาบานเลยว่าจะไม่ให้อภัยกับตัวเองอย่างแน่นอน เหมือนว่าเขาจะเดาความคิดของเธอออก ลู่เจ๋อยิ้มเยาะ เขาโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อยเพื่อจะเปิดประตูรถให้เธอ ถามเธอด้วยวาจาที่สุภาพ “คุณจะเรียกรถไปเองหรือให้ผมไปส่งดีครับ?”“ฉันเรียกรถเองได้!”ตอนที่เธอก้าวขาลงจากรถ เท้าเรียวของเธอเกิดสะดุดเล็กน้อย คงเพราะว่าเธอมีอาการอ่อนเพลีย ลู่เจ๋อไม่ได้รับเธอเอาไว้
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 235
ในใจของเฉียวซุนรู้ดี ว่าที่ลู่เจ๋อโทรมา จะโทรมาคุยเรื่องอะไร!เธอไม่อยากให้ป้าเสิ่นรับรู้เรื่องราวพวกนี้ ด้วยเหตุนี้เธอจึงขอตัวจากป้าเสิ่น แล้วออกมารับโทรศัทพ์ด้านนอกแทน ปลายทางของทางเดิน กระจกหน้าต่างที่ปิดอยู่ก็ไม่สามารถกั้นสายลมหนาวของคืนที่หนาวเหน็บได้ และลมก็พัดผ่านรอยแตกในหน้าต่างเข้ามาปะทะใบหน้าของเธออย่างเย็นยะเยือก...แต่สายลมหนาวที่ว่ากลับเหน็บหนาวไม่เท่าบทสนทนาของลู่เจ๋อกับเธอตอนนี้เลยเสียงของลู่เจ๋อที่เล็ดลอดออกมาจากสายนั้นดูสงบมากกว่าตอนกลางคืน “เธอคงเดาแผนการต่อไปของตระกูลลู่ออกแล้วสินะ! เฉียวซุน ตอนนี้มีแค่ผมเท่านั้นที่ช่วยเธอได้! มีทางเดียวคือทำให้หลินเซียวกลายเป็นคนของตระกูลลู่ คุณปู่ถึงจะไม่กล้าทำอะไรเธอ!”เสียงของเฉียวซุนดูมึนงง “ถ้าอย่างนั้น ฉันขอร้องคุณได้ไหม”ลู่เจ๋อเงียบไปครู่หนึ่ง ไม่นานเขาก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มกว่าเดิม “ผมเคยบอกไปแล้ว ผมไม่ใช่คนใจบุญ! เฉียวซุนคุณก็รู้ดีว่าถ้าไม่ใช่เพื่อคุณ ผมคงไม่เข้าไปพัวพันเรื่องของหลินเซียวและลู่จิ้นเซิงอยู่แล้ว”ในที่สุดเฉียวซุนก็เข้าใจเธอกับลู่เจ๋อเป็นสามีภรรยามาตั้งกี่ปี บุคลิกนิสัยของเขาทำไมเธอจะไม่รู้ล่ะ?
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 236
ทันใดนั้นเธอก็จำคำพูดของลู่เจ๋อได้ ลู่เจ๋อบอกว่า ถ้าเธอกับเฮ่อจี้ถังคบกัน ต่อไปเฮ่อจี้ถังจะต้องใช้ชีวิตอย่างเจ็บปวด เขาจะเจ็บปวดจากการที่ตัวเองเลือกเรียนด้านการแพทย์ ไม่ใช่การต่อสู้เพื่ออำนาจ... เฉียวซุนอย่าทำแบบนี้! เธอไม่อยากให้เฮ่อจี้ถังเปลี่ยนชีวิตของตัวเองพื่อเธอ การมีชีวิตอยู่เพื่อความรู้สึกของคนอื่นและการใช้ชีวิตเพื่อคนอื่นมันเหนื่อยมาก เธอไม่อยากให้เฮ่อจี้ถังลิ้มรสความทุกข์ที่ผ่านมาของเธอ การชอบคน ๆ หนึ่งควรจะต้องเสียสละทั้งสองฝ่าย ไม่ใช่แค่ฝ่ายเดียว เธอไม่มีอะไรให้เฮ่อจี้ถัง เธอมีแต่จะทำให้เขาเหนื่อย เหมือนกับที่ลู่เจ๋อพูด เธอจะทำให้เฮ่อจี้ถังต้องทนทุกข์ทรมานกับสิ่งที่เคยเลือก หลังจากนั้นประมาณห้านาที ประตูห้องผู้ป่วยก็ถูกผลักเปิดออกมาเบา ๆ เฉียวซุนไม่หันกลับมา เธอยังคงมองออกไปข้างนอก เธอไม่ได้เหลือที่ว่างไว้ให้เฮ่อจี้ถัง และเธอก็ไม่ได้เสียใจที่ไม่ได้ให้ไว้ เธอพูดกระซิบการตัดสินใจของเธอ เธอพูดว่า “ตระกูลลู่จะไม่ปล่อยหลินเซียวไป! ตอนนี้มีเพียงลู่เจ๋อที่สามารถช่วยชีวิตเธอได้ตอนนี้! พี่จี้ถัง ฉันอาจต้องกลับไปอยู่กับลู่เจ๋อ! ... ฉันขอโทษนะคะ!” เฮ่อจี้ถังที่ยืนอ
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 237
เฉียวซุนมองดูเขาอยู่นาน มองตลอดจนเจ็บตาจากนั้นเธอก็หันกลับมาทันที เมื่อหันกลับมาเธอก็เป็นคุณนายลู่แล้ว เธอเดินเข้าไปในห้องโถงที่งดงาม เดินไปทางลิฟต์ เธอไม่หันกลับมามอง กลัวว่าถ้าหันกลับไปจะเสียใจภายหลัง... ห้องจัดเลี้ยงที่สามารถรองรับโต๊ะได้หลายร้อยโต๊ะเต็มไปด้วยคนมีชื่อเสียง นี่เป็นงานเลี้ยงคืนสู่เหย้าที่ไม่มีเจ้าบ่าว แต่คุณปู่ตระกูลลู่ไม่ได้ให้พ่อแม่ของลู่จิ้นเซิงเข้าร่วม ก็ถือว่าไว้หน้าหนิงหลินมากพอแล้ว ถึงแม่ว่าหนิงหลินจะไม่พอใจ แต่เธอก็ยังฝืนยิ้มแล้วดื่มอย่างอิสระ ตอนนั้นประตูห้องจัดเลี้ยงเปิดออก ทันใดนั้นเสียงรองเท้าส้นสูงก็ดังขึ้น ทุกคนมองไปทางประตู เฉียวซุนสวมชุดเดรสรัดรูปสีดำตัวเล็กอันโด่งดังของแบรนด์ชาแนล เธอเดินด้วยรองเท้าส้นสูงแล้วเดินทีละก้าวไปที่โต๊ะประธานไปหาคุณปู่ลู่ มีบริกรพยายามหยุดเธอ แต่เธอก็ผลักพวกเขาออกไป ทันใดนั้นเฉียวซุนก็เดินไปหาคุณปู่ลู่ ต่อหน้าทุกคน เธอถามคนในครอบครัวตระกูลลู่ “หลินเซียวกับลู่จิ้นเซิงเคยมีความสัมพันธ์กันช่วงหนึ่ง แต่นั่นเป็นเรื่องก่อนที่เขาจะหมั้นกับหนิงหลิน! เพราะความสัมพันธ์นี้เธอจึงถูกหนิงหลินทุบตีจนหูหนวก เพราะความสัม
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 238
ผู้เฒ่าลู่ไม่กล้าล่วงเกินลู่เจ๋อตระกูลลู่และตระกูลหนิงรวมกันแล้วก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของลู่เจ๋อ ลู่เจ๋อได้ขึ้นตำแหน่งตั้งแต่วัยรุ่น และเป็นคนโหดร้ายที่มีชื่อเสียงของเมืองบีด้วยเหตุนี้เขาจึงถามเฉียวซุนว่าจะเอายังไง!เฉียวซุนไม่ได้โง่ เธอรู้ว่ามาถึงขั้นนี้ถือว่าถึงขีดจำกัดแล้ว สิ่งที่หลินเซียวจะได้ก็มีเพียงแค่การชดเชย!เธอเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ฉันมีสองเงื่อนไข!”“เงื่อนไขแรก ตระกูลลู่ต้องการทีมรักษาเพื่อทำการรักษาหลินเซียว ให้สาธารณชนได้รู้ว่าหลินเซียวท้องเด็กคนนี้ให้ลู่จิ้นเซิง หลินเซียวไม่ใช่คนรักของลู่จิ้นเซิง และตอนนี้พวกเขาก็เป็นแค่เป็นแฟนกันปกติ! เงื่อนไขที่สอง ก็คือชดเชยทุกอย่างให้หลินเซียวใหม่!”แม่ของลู่จิ้นเซิงไม่ยอม “เธอได้ไป 250 ล้านบาทแล้วไม่ใช่เหรอ? ยังต้องการให้ชดเชยอะไรอีก?”เฉียวซุนถามกลับ “ให้คุณแท้งลูก และถูกตีจนหูหนวกทั้งสองข้าง แล้วให้คุณ 250 ล้านบาท คุณจะยอมหรือเปล่า?”แม่ของลู่จิ้นเซิงอารมณ์เสีย “ฉันจะเหมือนกับเธอได้ไง?”ในเวลานั้นเอง มีเสียงแหบเสียงหนึ่งแว่วมาจากประตูทางเข้าของห้องจัดเลี้ยง “ผมยกโรงแรมรอยัล ธันเดอร์แห่งนี้เป็นการชดเชยให้เธอ!”สิ้นเ
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 239
เฉียวซุนเหลือบตามองต่ำ เห็นท่าทางสุดจะรับได้ของตัวเองท่ามกลางแสงสลัวร่างกายของทั้งสองแนบชิดกันใต้ชายกระโปรงผ้าไหม ขาเรียวยาวทั้งสองข้างพาดอยู่ขาของเขา กางเกงชุดสูทสีเข้มของลู่เจ๋อทำให้ผิวของเธอดูขาวเนียนยิ่งขึ้นขนตายาวของเฉียวซุนสั่นเล็กน้อย “ฉันไม่มีอารมณ์”น้ำเสียงของเธอแฝงไปด้วยคำขอร้อง “ไว้วันอื่นดีไหม?”ลู่เจ๋อเอนพิงเบาะนั่งอย่างขี้เกียจแล้วเหล่มองเธอเบา ๆ ลูกกระเดือกของเขาขยับไปมา.......ร่างกายของเฉียวซุนเอนไปด้านหลังเล็กน้อย ลู่เจ๋อเอื้อมมือไปลูบหน้าเธอแล้วถามเบาๆ ขึ้นว่า“กลัวเหรอ?”เขาไม่รอให้เธอได้ตอบ คว้าหลังคือของเธอเข้ามาหาเขา เฉียวซุนคิดว่าเขาคิดจะจูบ ด้วยเหตุนี้จึงเป็นฝ่ายใช้ริมฝีปากแดงรีบจูบเขาอย่างว่าง่ายในขณะที่โน้มตัวลงไปฝ่ามือของลู่เจ๋อกลับออกแรงเล็กน้อยเฉียวซุนตะลึง ก่อนจะเงยหน้ามองเขา.......นัยน์ตาสีดำที่ยากจะมองออกของลู่เจ๋อ แฝงไปด้วยความรู้สึกข่มความใคร่ทางเพศ......พูดตามตรงท่าทางแบบนี้ของลู่เจ๋อช่างน่าดึงดูดมาก เฉียวซุนเชื่อเป็นอย่างยิ่งว่าขอแค่เขาทำดีด้วยจะต้องมีผู้หญิงหลายคนที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อเขาไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม!ศีรษะเล็ก ๆ ของเ
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 240
หลังเสร็จกิจ ทั้งสองต่างเงียบอาจจะเป็นเพราะว่าไม่ใช่สามีภรรยากัน หรือเพราะไม่ได้มีอะไรกันนานเกินไป จึงรู้สึกทำตัวไม่ถูกเฉียวซุนใส่เสื้อผ้า แล้วพูดเบา ๆ ขึ้นว่า “ฉันรู้สึกเหนียวตัว อยากจะอาบน้ำสักหน่อย”บรรยากาศจึงเริ่มดีขึ้นเมื่อครู่ลู่เจ๋อรีบทำอย่างใจร้อนจนไม่ได้สวมถุงยางอนามัย แน่นอนว่าผู้ชายนั้นสบาย แต่ผู้หญิงนั้นล้างทำความสะอาดยุ่งยาก......ลู่เจ๋อกระแอมเบาๆ “ผมรอคุณข้างนอกนะ!” พูดเสร็จเขาก็เดินออกไป ส่วนบนเตียงที่ยุ่งเหยิงนั้น พรุ่งนี้ก็จะมีพนักงานทำความสะอาดมาจัดการเขาเป็นผู้ชายไม่ถือสาก็ได้ แต่เฉียวซุนไม่ถือไม่ได้เธอเปลี่ยนผ้าปูเตียงใหม่ ส่วนผ้าปูเตียงผืนเก่าได้ใส่ถุงเอาไว้แล้วเขียนระบุเอาไว้ว่าเลขาฉินจะส่งซัก......ทำสิ่งเหล่านี้เสร็จเธอถึงเข้าไปอาบน้ำน้ำอุ่นไหลลงบนตัวทำให้เธอคิดถึงการแนบชิดกันเมื่อครู่ลู่เจ๋ออ่อนโยนมากขึ้น อาจเพราะต้องการทำตัวเปรียบเทียบกับใครสักคนมั้ง! แต่สำหรับเฉียวซุนแล้ว มันไม่มีความหมายอีกต่อไป ระหว่างพวกเขานอกจากเรื่องเซ็กซ์ก็ไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว!หลังอาบน้ำเสร็จ เธอสวมกระโปรงเดิมกับตอนขามาลู่เจ๋อนั่งพิงโซฟาและสูบบุหรี่ นิ้วเรียวยาว
Latest chapter
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 425
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 424
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 423
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 422
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 421
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 420
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 419
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 418
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 417
