Share

บทที่ 60

หลิวซื่อหมิงใส่หูฟังแล้วตะโกนเสียงดัง:

“ให้ตายเถอะ พี่โจว สู้กันอีกรอบ สู้กันอีกรอบ! คราวนี้ ผมจะเอาชนะพี่ได้แน่นอน!”

หลินโจวโยนการ์ดแต้มเกมให้หลิวซื่อหมิง:

“นายเล่นเองเถอะ ไปละ!”

“เอ๊ะ?พี่โจว ไม่ไม่ไม่ การ์ดแต้มเกมผมให้พี่ นัดสุดท้าย!พี่จะมาฆ่าผมตายทุกครั้งไม่ตายนะ!”

“เล่นอีกนัดหนึ่งนายก็ยังตายอยู่ดี หิมะใกล้จะหยุดแล้ว ฉันมีธุระ”

“วันหยุดสุดสัปดาห์จะไปมีธุระอะไร?”

“ไปหาเพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อย!”

"ห๊า? สวี่เนี่ยนชู? หนาวขนานี้ พี่จะไปหาเธอทำไม?"

“นายไม่เข้าใจ!”

หลินโจวไม่ตอบหลิวซื่อหมิง หันหลังกลับแล้วจากไป

จากร้านอินเทอร์เน็ตไปถึงโรงเรียนไม่ไกลนัก

บ้านของสวี่เนี่ยนชูไกลมาก เธอจึงพักอยู่ที่โรงเรียน แม้แต่วันหยุดสุดสัปดาห์ก็พักที่โรงเรียน

ในช่วงวัยที่ยังไม่มีโทรศัพท์มือถือ หลินโจวรออยู่ที่ชั้นล่างของหอพักหญิงเป็นเวลานาน

ในที่สุดเธอก็ได้พบกับเพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่ง ภายใต้สายตาที่ตกตะลึงของเพื่อนร่วมชั้น เขาขอให้เธอช่วยเรียกสวี่เนี่ยนชูให้

เมื่อสวี่เนี่ยนชูได้ยินว่าหลินโจวกำลังตามหาเธอ ก็เปิดผ้าห่มออกด้วยความตื่นตระหนก กระโดดลงจากเตียง รีบสวมรองเท้าแล้ววิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

หลั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status