Share

บทที่ 70

ร่างกายที่แข็งทื่อของสวี่เนี่ยนชูก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย

หลินโจวบอกว่า พวกเขาเป็นเพื่อนกัน ดังนั้นอย่าต่อต้านพวกเขา

บางที เธออาจจะลองเป็นเพื่อนกับทุกคนได้จริงๆ

แม้ว่าคนเดียวที่เธออยากเป็นเพื่อนด้วยคือหลินโจวก็ตาม

เธอเลียนแบบท่าทางของผู้หญิงคนอื่น และถามด้วยความยากลำบากว่า:

“เก่ง… เก่งมากเลยเหรอ?”

"ใช่แล้วใช่แล้ว เมื่อวานเขาอยู่ที่ไทม์สแควร์..."

เฉียนกั๋วกั่วก็จ้อกแจ้กจอแจร้องเล่าเรื่องเมื่อวานแบบตีไข่ใส่สีให้ฟังไปหนึ่งรอบ

หลินโจวไม่ได้ห้ามเอาไว้

ให้เพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อยรู้ข้อดีของเขา ก็ดีเหมือนกัน

พอสวี่เนี่ยนชูฟังไปฟังมา นัยน์ตาก็สว่างขึ้นมาทันที

เฉียนกั๋วกั่วพูดจนปากแห้ง และเธอก็พูดตบท้ายว่า:

“เธอว่า เก่งกรือไม่เก่ง?”

สวี่เนี่ยนชูพยักหน้า: "อืม เก่งจริงๆเลย"

“ครั้งหน้า ครั้งหน้าพวกเราต้องเรียนรู้จากหลินโจวให้มากๆ สวี่เนี่ยนชู พอถึงตอนนั้นเธอก็มาด้วยนะ!”

“ได้สิ”

ขณะที่เฉียนกั๋วกั่วพูดอยู่นั้น สายตาก็มองไปที่ผ้าพันคอของสวี่เนี่ยนชู

“เอ๊ะ? สวี่เนี่ยนชู ทำไมเธอถึงพันผ้าพันคอล่ะ? วันนี้ดูเหมือนจะไม่หนาวมากนะ?”

หน้าเล็กๆของสวี่เนี่ยนชูก็แดงขึ้นมา

เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status