บทที่ 633

เมื่อเห็นหนิงชิงเสว่ แววตาของคุณยายอสรพิษเฒ่าก็ฉายความกลัวเป็นครั้งแรก จากนั้นดูเหมือนจะนึกถึงบางอย่างขึ้นมาได้ ริมฝีปากที่แตกร้าวแล้วพูดช้าๆ “สาวน้อยโง่เขลา สุดท้ายพวกเราก็หนีไม่พ้น และตอนนี้พวกเราพบกันในยมโลก ”

เห็นได้ชัดว่า คุณยายอสรพิษเฒ่าไม่คิดว่าเธอจะรอดมาได้ หลังจากตกไปอยู่ในเงื้อมมือของลัทธิแม่มดกู่ ดังนั้นเมื่อเห็นหนิงชิงเสว่ จึงคิดว่าตัวเองได้เดินทางมาถึงยมโลกแล้ว

“คุณยาย คุณกำลังพูดอะไร ฉันมาที่หนานเจียงเพื่อช่วยคุณ” หนิงชิงเสว่พูดพร้อมกับเช็ดน้ำตา พร้อมใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เมื่อเห็นคุณยายอสรพิษเฒ่าได้สติ

“อะไรนะ เธอมาที่หนานเจียงด้วยเหรอ? ช่างโง่เขลาจริงๆ ฉันบอกให้เธอรีบหนีไปแท้ๆ และอยู่ห่างจากหนานเจียงเอาไว้ไม่ใช่เหรอ?” คุณยายอสรพิษเฒ่าได้ยินแบบนั้น ไม่เพียงแต่ไม่มีความสุข แต่ยังรู้สึกกังวลอีกด้วย

“คุณยาย ไม่ต้องกลัว ฉันไม่ได้มาคนเดียว ยังมีเสี่ยวเฉินก็มาด้วย คุณไม่รู้สิ ตอนนี้เสี่ยวเฉินแข็งแกร่งมาก” หนิงชิงเสว่ปลอบใจ เพราะก็ไม่รู้เหมือนกันว่าฉู่เฉินแข็งแกร่งมากเพียงใด

“เธอรู้ไหมว่าหนานเจียงน่ากลัวแค่ไหน? ไม่ใช่แค่เธอ แม้แต่คนรักของเธอ อย่างปรมาจารย์ฉู่ หากมาที่หน