บทที่ 720

"งั้นก็ดี"

เมื่อเห็นผู้นำวิหารหานยังคงดูไม่เต็มใจ

ชายชราพูดต่ออย่างแผ่วเบา

“ใช่แล้ว หลานชายของนาย หานชงก็ถูกฉู่เฉินฆ่าด้วยเช่นกัน”

เพียงประโยคเดียว ผู้นำวิหารหานก็กลายร่างเป็นลำแสงและรีบออกจากดินแดนลับไป

……

ฉู่เฉินหนีออกจากค่ายกลของฉีหู้กัวแล้วบินตรงไปทางทิศตะวันออก หลังจากที่ยืนยันแล้วว่าฉีหู้กัวไม่ได้ไล่ตามเขามาแล้ว เขาก็ค่อยๆ ลงมาและร่อนลงบนพื้น

ฉู่เฉินโชกไปด้วยเลือด ซึ่งการทะลวงผ่านค่ายกลของจอมยุทธไม่ใช่เรื่องง่าย การปล่อยพลังออกมาอย่างเดียวทำให้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

ฉู่เฉินสงสัยว่าทำไมฉีหู้กัวถึงไม่ไล่ตามเขาต่อ

“อยากรู้ใช่ไหมว่าทำไมเขาถึงไม่ตามมา?” จวินหวู่หมิงพูด

"ใช่"

“นายรู้ไหมว่าแม้ในขณะที่จอมยุทธสองคนต่อสู้กัน พวกเขาแทบจะไม่สามารถกางค่ายกลอย่างไม่ไตร่ตรองมาก่อน เพราะความเสียหายใดๆ ต่อค่ายกลนั้นรุนแรงมาก”

“มีเพียงจอมยุทธที่ต้องการกลั่นแกล้ง คนที่มาจากระดับต่ำกว่าเท่านั้นที่จะใช้งานมัน”

“ในระดับที่สูงกว่า เช่นจอมยุทธหรือเซียนวรยุทธ จะไม่มีปัญหามากมายเช่นนี้”

“ในทางตรงกันข้าม สำหรับจอมยุทธ หากค่ายกลได้รับความเสียหายนั้น พวกเขาจำเป็นต้องพักฟื้นเป็นเวลานาน หรืออย่าง