บทที่ 56 การอ้อนวอนของผู้ชายคนหนึ่ง

แอเรียนเริ่มสงสัยมากขึ้นว่าเหตุการณ์การบินครั้งนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร เธอรู้จักพ่อของเธอดี เขาจะไม่มีวันขับเครื่องบินภายใต้ความเคลิ้มหรือเมา พ่อของเธอเป็นกัปตันที่มีความสามารถสูงมาโดยตลอดและเป็นพ่อที่ดีและมีความรับผิดชอบ เสมอ!

ทันใดนั้นพวกเขาก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงของเลขาจากด้านนอกห้องทำงาน “คุณเทรมอนต์คะคุณจอห์น เลน ขอเข้าพบคุณค่ะ เราพยายามให้เขาออกไปแล้ว แต่เขาปฏิเสธ เขาทำเรื่องวุ่นวายที่หน้าห้องทำงานค่ะ”

จอห์น เลน ไม่ใช่ใครอื่นใด เขาคือพ่อของทิฟฟานี่

“มาร์ค ได้โปรดให้เขาเข้ามาและพูดกับคุณเถอะ… ฉันขอร้องล่ะ…” แอรียนอ้อนวอน

มาร์คกัดฟันแล้วปล่อยเธอ “ให้เขาเข้ามา!” เขาตะคอก

ก่อนที่เธอจะผ่อนคลายเขาได้สาดน้ำเย็นลงไปในความหวังของเธอ เขายิ้มเยาะและพูดว่า “เพียงเพราะผมยอมที่จะพบเขา มันไม่ได้หมายความว่าผมจะช่วยเขาหรอกนะ! ความไม่แน่นอนนี้จะทำลายความหวังทั้งหมดของเขาไหมนะ?”

เขาดูน่ากลัวอย่างยิ่งในสภาพตอนนี้... การทำลายความหวังของชายคนหนึ่งในช่วงเวลาเช่นนี้เท่ากับการบังคับให้เขาไปสู่ความพินาศ เป็นการกระตุ้นให้เขาต้องจบชีวิตลง... คนที่จบชีวิตลงหลังจากถูกผลาญโดยความเหน็ดเหนื่อยจากการล้มละลาย