ใช้ประโยชน์จากเซียวเป่ยเหรอ?สีหน้าของซูหว่านเปลี่ยนไป ดูไม่เต็มใจเล็กน้อยแม้ว่าความสัมพันธ์ของตนเองกับเขาในตอนนี้จะไม่ลงรอยกัน แต่พวกเขาก็แต่งงานกันมาสามปีจะให้ใช้ประโยชน์จากเซียวเป่ยแบบนี้ ซูหว่านตัดใจทำไม่ลงเมื่อเห็นว่าซูหว่านมีสีหน้าที่ลังเล หลี่เซียวลี่จึงรีบพูดขึ้นว่า: “ประธานซูคุณไม่ต้องลังเลอีกต่อไปแล้ว ลองนึกถึงคำพูดเหล่านั้น ที่เซียวเป่ยพูดบนเวทีเมื่อสักครู่นี้ คำพูดเหล่านั้นพุ่งเป้ามาที่คุณนะ”“อีกอย่าง ตอนนี้ข้างกายเซียวเป่ยก็ยังมีคุณหนูตระกูลกู้คนนั้นอยู่ หากคุณยังจิตใจลังเลแบบนี้อีกต่อไป ฉันกังวลว่า เซียวเป่ยคงจะเหนือกว่าคุณได้จริงๆ สักวันหนึ่ง”ทันทีที่พูดคำเหล่านี้ออกไป ซูหว่านก็ขมวดคิ้ว และดูเย็นชาหลงเสี่ยวหานก็ถือโอกาสพูดว่า: “เสี่ยวหว่าน เรื่องนี้ ฉันเลือกที่จะสนับสนุนเลขาหลี่”“ตอนที่ฉันกลับประเทศ ฉันบอกคุณว่า ฉันกลับมาช่วยคุณ หากใครเป็นอุปสรรคต่อความสำเร็จของคุณ ฉันก็จะกำจัดคนนั้นแทนคุณเอง”“รวมทั้งสามีเก่าของคุณด้วย”ซูหว่านขมวดคิ้ว หลังจากลังเลใจอยู่ครู่หนึ่ง ก็พ่นลมหายใจออกทางปากแล้วพูดว่า “เลขาหลี่ คุณไปเตรียมการเถอะ”“ค่ะ ประธานซู”เมื่อหลี่เซี
ยาเม็ดนี้ของเซียวเป่ย มีประสิทธิภาพมากกว่าเธอถึงสองเท่า!น่ากลัวจัง!นี่คือความสามารถของเขาเหรอ?เพียงครู่เดียว เฉียวฮุ่ยก็รู้สึกเปล่าเปลี่ยวใจเล็กน้อยเมื่อเอาตนเองเทียบกับเขาแล้ว ช่างต่างกันอย่างลิบลับ!ดาวรุ่งดวงใหม่แห่งวงการแพทย์และเภสัชของเมืองเจียงจง?จู่ๆเฉียวฮุ่ยก็รู้สึกว่า ฉายานี้ของตนเองนี้ ช่างน่าขันเสียจริงๆหลังจากนั้น เฉียวฮุ่ยก็เดินลงจากเวทีไป แล้วมาที่ห้องพักด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเป็นกังวลพอเข้าห้องพักไป หลี่เซียวลี่ก็กล่าวด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นว่า: “เฉียวฮุ่ย อีกสักพักไปงานแถลงข่าวกับฉันนะ ฉันได้เตรียมคำพูดเอาไว้แล้ว พอถึงเวลานั้น คุณก็แค่อ่านตามบทที่เขียนเอาไว้ให้ก็พอแล้ว”“อ้อ”เฉียวฮุ่ยตอบกลับอย่างเหม่อลอยในสมองของเธอเต็มไปด้วยวิธีการสกัดยาของเซียวเป่ยที่อยู่บนเวทีเมื่อสักครู่นี้และใบสั่งยาของเขาแท้จริงแล้วเป็นใบสั่งยาประเภทใดกันแน่ ที่สามารถทำให้ยามีประสิทธิภาพถึงสองเท่า?เมื่อซูหว่านเห็นว่าเฉียวฮุ่ยเหม่อลอย ซูหว่านก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วถามว่า “มีอะไรเหรอ? ถึงได้วิตกกังวลขนาดนี้”“ประธานซู คุณรู้จักสามีเก่าของคุณมากแค่ไหน?”พอเฉ
พอเฉียวฮุ่ยพูดประโยคนี้ออกมา ก็ช็อกกันทั้งห้องโถง!เกิดอะไรขึ้น?นึกไม่ถึงเลย เฉียวฮุ่ยจะพูดว่าศาสตร์ทางการแพทย์ของตนไม่ดีเท่าเซียวเป่ย?นี่ไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม...“ปัดโถ่วเอ๊ย!ไม่เข้าใจเลยจริงๆ! คุณเฉียวฮุ่ยหมายความว่าอย่างไร?”“เธอเป็นดาวรุ่งแห่งวงการแพทย์และเภสัชของเมืองเจียงจง อีกทั้งยังเป็นถึงแพทย์อัจฉริยะเชียวนะ นึกไม่ถึงว่า เธอจะบอกว่าศาสตร์ทางการแพทย์ของตนไม่ดีเท่าเซียวเป่ย?”“บ้าไปแล้วบ้าไปแล้ว! ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ! นี่จะไม่ทำให้เลขาหลี่ต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอับอายหรอกเหรอ?”ทุกคนพูดคุยถกเถียงกัน จนทำให้ห้องโถงเริ่มเสียงดังขึ้นมาหลี่เซียวลี่ที่อยู่บนเวที หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเฉียวฮุ่ยแล้ว ก็มีสีหน้าท่าทางที่ตกตะลึง ราวกับว่าเห็นผีเธอรีบวิ่งไปด้านล่างเวที ดึงเฉียวฮุ่ยมาอีกด้านหนึ่ง แล้วถามอย่างร้อนใจว่า: “เฉียวฮุ่ย คุณรู้ไหมว่าตนเองกำลังพูดอะไรอยู่?”“ฉันรู้” เฉียวฮุ่ยพยักหน้าสีหน้าของหลี่เซียวลี่เปลี่ยนเป็นแย่มากทันที แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า: “คุณรีบขึ้นไปบนเวที แล้วบอกว่าสิ่งที่คุณเพิ่งจะพูดไปทั้งหมด เป็นเรื่องล้อเล่น การที่เซียวเป่ยได้เลื่อนตำแหน่งและได้คะแ
พอถึงเวลานั้น ชื่อเสียงของเซียวเป่ยก็จะพังพินาศอย่างแท้จริง โดยที่ตนไม่ต้องทำอะไรเลย“เข้าใจแล้วเข้าใจแล้ว ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้” เมื่อผู้ช่วยได้ยินดังนี้ ก็เข้าใจได้ทันทีหลี่เซียวลี่มองดูร่างของผู้ช่วยที่กำลังจากไป กล่าวเยาะเย้ยด้วยนัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความเย็นชาว่า: “เซียวเป่ย ฉันก็อยากจะรู้ว่า การแข่งขันในครั้งต่อไป คุณยังจะโชคดีแบบนี้อีกไหม!”“ถ้าคุณแพ้เพียงแค่ครั้งเดียว ชื่อเสียงของคุณก็จะพังพินาศอย่างสิ้นเชิง!”............ในขณะเดียวกันเซียวเป่ยกับกู้โย่เสวี่ยก็ออกจากสถานที่จัดการแข่งขันพอมาถึงประตู ก็ได้พบกับซูหว่านและหลงเสี่ยวหานที่เดินออกมาจากสถานที่จัดการแข่งขันด้วยเช่นกันทั้งสี่คนมองหน้ากัน ด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยจะดีนักเซียวเป่ยไม่อยากสร้างความเข้าใจผิดหรือมีปฏิสัมพันธ์อะไรกับซูหว่านอีกต่อไป จึงส่งสัญญาณให้กู้โย่เสวี่ยแล้วกล่าวว่า: “พวกเราไปกันเถอะ”“ได้ค่ะ”กู้โย่เสวี่ยตอบรับ คล้องแขนของเซียวเป่ยเอาไว้ แล้วเดินไปที่ลานจอดรถซูหว่านมองไปที่ร่างของเซียวเป่ยกับกู้โย่เสวี่ยที่กำลังจากไป ริมฝีปากก็สั่นเทาเล็กน้อยมีบางสิ่ง ที่เธออยากจะพูดกับเซียวเป่ยหลงเสี่ยวหา
สีหน้าของเซียวเป่ยเปลี่ยนไป ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้: “คุณพูดถูก เรื่องที่ผมรู้ศาสตร์ทางการแพทย์ ผมปิดบังคุณจริงๆ แต่ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะทำแบบนี้ ผมแค่อยากจะ...”“พอเถอะ คุณไม่ต้องอธิบายแล้ว”ซูหว่านพูดอย่างเย็นชา พร้อมกับเหน็บผมที่อยู่ข้างหู“คุณไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรให้ฉันฟัง พวกเราหย่ากันแล้ว หากคุณอยากจะอธิบายจริงๆ คุณก็ควรจะอธิบายให้ฉันฟังเมื่อสามปีก่อน!”เมื่อได้ยินเช่นนี้ เซียวเป่ยก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย และถอนหายใจเขารู้ว่า ซูหว่านยังโกรธอยู่“หากผมอธิบาย คุณจะเชื่อผมไหมล่ะ?”เซียวเป่ยถามกลับ สายตามองไปที่ซูหว่านอย่างจริงจังใจของซูหว่านเต้นรัว หันศีรษะไป จ้องเซียวเป่ยแล้วพูดว่า “คุณคิดว่าฉันจะไม่เชื่อคุณเหรอ?”เซียวเป่ยไม่ตอบ ท่าทีที่เย็นชา ได้ชี้ขาดคำตอบของเขาแล้ว“เซียวเป่ย! ทำไมคุณถึงได้คิดว่าฉันจะไม่เชื่อคุณ? ถ้าหาก ถ้าหากนะ คุณบอกฉันเมื่อสามปีก่อน ฉันจะไม่เชื่อคุณเลยเหรอ?”“คุณไม่คิดว่า สถานการณ์ของพวกเราในตอนนี้ ทั้งหมดเป็นเพราะฝีมือของคุณเหรอ?”“ฉันเป็นภรรยาของคุณ คุณมีความลำบากใจอะไรเหรอ ถึงต้องปิดบังฉันถึงสามปี!”ยิ่งพูดซูหว่านก็ยิ่งตื้นตัน ยิ่ง
“ผลงานของเซียวเป่ยในคืนนี้ ทั้งหมดเป็นเพราะตัวเขาเอง ไม่ใช่เพราะฉัน” กู้โย่เสวี่ยยิ้มอย่างงดงามเมื่อซูหว่านได้ยินดังนี้ คิ้วที่สวยงามก็ขมวดเข้าหากัน แล้วกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า: “จริงเหรอ? งั้นฉันหวังว่าในเกมการแข่งขันครั้งต่อไป เขาจะสามารถพิสูจน์ตนเองแบบนี้ได้”“เขาทำได้แน่นอน” กู้โย่เสวี่ยกล่าวพร้อมเหน็บผมข้างหูทันทีที่ทั้งสี่คนแยกทางกันเซียวเป่ยก็รู้สึกเหนื่อยเช่นกัน จึงขอให้กู้โย่เสวี่ยส่งตนกลับไปที่ร้านขายของชำของชายชราผู้แปลกประหลาดกู้โย่เสวี่ยนั่งสักพัก ก็จากไปในร้านขายของชำ เซียวเป่ยกำลังนอนอยู่บนเตียง แต่ยังไม่ได้หลับในสมอง นึกถึงแต่สิ่งที่ซูหว่านพูดกับตนเองในคืนนี้ทางด้านของซูหว่าน ก็นอนอยู่บนเตียงในวิลล่า และยังไม่ได้หลับเช่นเดียวกัน เธอนึกถึงสิ่งที่เซียวเป่ยพูดกับตนเองในคืนนี้ และภาพเหตุการณ์ระหว่างเขากับกู้โย่เสวี่ย ที่อยู่บนเวทียิ่งคิด ซูหว่านก็ยิ่งเป็นทุกข์ และยิ่งรู้สึกโกรธอยู่ในใจมากขึ้นเท่านั้นไอ้คนสารเลว!หลังจากนั้น ซูหว่านก็ลุกขึ้น แล้วลากหลงเสี่ยวหานไปดื่มเป็นเพื่อนตนที่ห้องนั่งเล่นพอดื่มมากเข้า ซูหว่านก็พูดความคิดที่อยู่ก้นบึ้งของหัวใจออกมาทั้งห
พอเห็นบัตรธนาคาร สีหน้าของเซียวเป่ยก็เปลี่ยนไป จากนั้นก็ยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดว่า: “คุณซุนครับ คุณเข้าใจผิดแล้ว ผมกับโย่เสวี่ยอยู่ด้วยกัน ไม่ใช่...”“เงินน้อยเกินไปเหรอ?”ซุนอี๋หัวเราะอย่างเย็นชา ราวกับว่ามองเล่ห์เหลี่ยมกลอุบายของเซียวเป่ยออก จึงพูดอย่างประชดประชันว่า: “พูดมา นายต้องการเท่าไหร่ถึงจะยอมไปจากลูกสาวของฉัน”เซียวเป่ยขมวดคิ้ว รู้สึกเหมือนโดนจาบจ้วงเล็กน้อย“ในสายตาของคุณ การที่มีคนคบกับลูกสาวของคุณ ก็แค่เพื่อเงินเท่านั้นเหรอ?”เซียวเป่ยถามอย่างไม่พอใจซุนอี๋ทำอย่างกับว่าได้ยินเรื่องตลก จึงกล่าวเยาะเย้ยว่า: “เซียวเป่ยใช่ไหม ฉันเคยอาบน้ำร้อนมาก่อน ใจของนายคิดอะไรอยู่ ฉันรู้ทุกอย่าง”“ฉันรู้ว่าลูกสาวของฉันชอบนาย แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่จะทำให้นายมีทุนทรัพย์และความมั่นใจที่จะพูดกับฉันแบบนี้”“วันนี้ฉันสามารถนั่งเผชิญหน้ากับนาย เพื่อหารือและแก้ไขปัญหาเรื่องนี้ได้ เพราะไม่อยากทำให้โย่เสวี่ย ต้องโกรธหรือเสียใจเพราะนาย”เซียวเป่ยเลิกคิ้ว แล้วถามด้วยรอยยิ้มที่สงบนิ่งว่า: “แล้วไงครับ?”“เอาเงินไป แล้วไปจากลูกสาวฉันซะ”“ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันก็มีวิธี ที่จะทำให้นายเสียใจภายหลัง!”ซุนอี
“และสามารถทำให้ชื่อเสียงของนายป่นปี้ กลายเป็นหนูข้างถนน ที่ทุกคนดุด่าทุบตีได้เลย!”พูดจบ ซุนอี๋ก็หันหลังกลับแล้วจากไปสีหน้าของเซียวเป่ยเปลี่ยนไป คิ้วขมวด ดูซุนอี๋ขึ้นรถแล้วจากไปด้วยความจนใจ เซียวเป่ยจึงได้แต่ถอนหายใจออกมาทางปาก แล้วออกจากร้านค่าเฟ่ไป...........ในขณะเดียวกันในโรงพยาบาลประชาราษฎร์หลังจากที่หลี่เซียงเหลียนรู้ว่าหานตงถิงลูกชายของตนถูกคนทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัส จนทำให้นกเขาไม่สามารถใช้งานได้ ก็บินตรงกลับมาจากต่างประเทศทันทีที่รู้ข่าว“เพียะ!”ในห้องคนไข้ หลี่เซียงเหลียนที่มีบุคลิกเย็นชา ทั้งตัวเต็มไปด้วยแบรนด์เนม ตบหน้าหานเทียนซานด้วยความโกรธ แล้วพูดอย่างเกรี้ยวโกรธว่า:“เศษสวะ! แม้แต่ลูกชายก็ไม่สามารถปกป้องได้ ตอนนั้นฉันช่างตาบอดจริงๆที่แต่งงานกับคุณ!”หานเทียนซานยืนอยู่กับที่ ก้มศีรษะลง ไม่กล้าแม้แต่จะหืออือแม้ว่าหานเทียนซานจะมีฉายาหนึ่งในห้าเสือของบริษัททางการแพทย์และเภสัช ในแวดวงธุรกิจเมืองเจียงจง แต่ทว่า ต่อหน้าหลี่เซียงเหลียนภรรยาของตน เขาไม่มีอะไรดีสักอย่าง!เพราะว่า หลี่เซียงเหลียนเป็นถึงบุตรสาวคนที่สามของตระกูลหลี่แห่งเมืองหลวง!ตระกูลหลี่แห่