Share
บทที่ 14
Related chapters
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 15
ซาบริน่าตกตะลึงและยืนตัวแข็งทื่อ “อะไรนะ… คุณพูดว่าอะไร?”แม้ว่าเธอจะใจเย็น และมีความคิดที่ไม่ใส่ใจกับทุกสิ่ง แต่เธอก็ตกใจไปถึงกลางใจ เมื่อได้ยินสิ่งที่เซบาสเตียนพูด“คุณผู้หญิง! เธอมัวแต่ทำให้เรื่องนี้ช้าอยู่นั้นแหละ!” เซบาสเตียนไม่เคยตั้งใจจะอธิบายอะไรให้ซาบริน่าฟัง เขาดึงแขนเธอเข้าไปภายในของร้านอาหารอย่างแรงข้างหลังเขาคือไนเจลที่ตกตะลึงอยู่ คนที่เพิ่งขับรถให้ซาบริน่าจากที่ไซต์ก่อสร้างมาที่นี่ และแสร้งทำเป็นเป็นคู่ควงของซาบริน่า ไนเจลจับหน้าผากของเขา ในขณะที่เขาคลำหาโทรศัพท์ออกมา และกดหมายเลขโทรศัพท์อย่างประหม่าไม่นาน อีกฝ่ายก็รับสาย“เซย์น ฉันอาจจะตายในไม่ช้านี้” เสียงของไนเจลสั่นเครือเซย์น ซึ่งกำลังขับรถอยู่ พูดแซวและถามไปว่า “เกิดอะไรขึ้นครับ? ท่านไนเจล อย่าบอกนะว่าคุณได้คบกับผู้หญิงที่คุณลักพาตัวไปเมื่อชั่วโมงที่แล้ว และเธอเกือบจะฆ่าคุณใช่ไหมล่ะ?”“ฉันไม่มีอารมณ์จะพูดเล่น! ผู้หญิงคนนั้น คือผู้หญิงของเซบาสเตียน”เซย์นไม่มีคำใดให้เป็นคำตอบผ่านไปครู่หนึ่ง เซย์นพูดขึ้นอย่างไม่จริงใจ “เอ่อ ไนเจล ผม… กำลังขับรถอยู่ ไม่สะดวกที่จะคุยโทรศัพท์เลย บาย บาย!”ไนเจลพูดไม่ออกจากสา
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 16
หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเขาได้ถอดกระโปรงทรงดินสอที่ขาดรุ่งริ่งและเสื้อตัวบนสีขาวออก เธอเปลี่ยนเป็นชุดแต่งงานและสวมรองเท้าส้นสูงคริสตัล ด้วยความสูง 170 เซนติเมตร ซาบริน่าจึงทั้งสูงและผอมเพรียวอย่างไรก็ตาม เธอดูสูงขึ้นด้วยส้นสูงคริสตัลที่สูง 10 เซนติเมตรและมีขาอันยาวสมบูรณ์แบบอย่างเป็นที่สุดเธอเพิ่งเปลี่ยนเสื้อผ้าและยังไม่ได้แต่งหน้ารูปลักษณ์ของเธอเมื่อไม่แต่งหน้าก็เพียงพอที่จะทำให้เซบาสเตียนตกตะลึงเธอยังคงหลงเหลือความเย็นชาที่ราวกับว่าทุกสิ่งในโลกไม่มีความหมายต่อเธอ หลังจากสวมชุดแต่งงานอันวิจิตรงดงามชุดนี้แล้ว ความงามของเธอก็ยิ่งเห็นได้ง่ายยิ่งขึ้นและไร้ข้อจำกัดเธอมองเข้าไปในดวงตาของเขาด้วยความรู้สึกไร้เดียงสาและเย็นชา แต่ก็ไม่พูดอะไรสักคำในใจของเซบาสเตียนรู้สึกโกรธขึ้นมาอย่างฉับพลัน โดยไม่รู้ว่าทำไมน้ำเสียงของเขาเย็นชาและมีเสียงแหบ “เมื่อเช้านี้เธอทำอะไรอยู่? รู้ไหมว่าเธอเกือบทำงานใหญ่ของฉันพลาด?!"“นี่งานแต่งของเราเหรอ?” ซาบริน่าถามอย่างตรงไปตรงมาหลังจากถามแล้ว เธอบอกกับตัวเองว่า “ฉันไม่ได้ต้องการงานแต่งงานนี้! ฉันคิดว่าคุณก็ไม่ได้ต้องการมันเช่นกัน คุณกำลังจะแต่งงานกับเซ
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 17
ซาบริน่าเข้าใจทุกอย่างในทันทีชัดเจนแล้วว่าเกรซเป็นคนจัดการเรื่องนี้เป็นพิเศษเกรซบอกกับเธอเมื่อสองสามวันก่อนว่าเกรซจะทำเซอร์ไพรส์ให้เธอซาบริน่ารู้สึกอบอุ่นในหัวใจขึ้นมาทันทีไม่ว่าเซบาสเตียนจะปฏิบัติต่อเธออย่างไร เกรซเป็นคนเดียวในโลกนี้ที่ให้ความอบอุ่นแก่ซาบริน่า เกรซมีเวลาอยู่เพียงสองเดือน ดังนั้นเพื่อเห็นแก่เกรซ ซาบริน่าจึงต้องร่วมมือกับเซบาสเตียนและสวมบทบาทอย่างเต็มที่“ขอบคุณค่ะแม่ หนูชอบเซอร์ไพรส์นี้มาก แม่ดูนี่สิ นี่คือชุดแต่งงานที่เซบาสเตียนเตรียมไว้ให้หนู ดูดีไหมคะ?” ซาบริน่ายกมุมชุดแต่งงานของเธอขึ้นและถามเกรซสำรวจชุดสองสามครั้ง และจากนั้นเธอก็เริ่มน้ำตาไหล“แซบบี้ แม่ไม่คาดคิดเลยว่าหนูจะสวยและแต่งหน้าได้ดีขนาดนี้ หนูกับเซบาสเตียนเป็นคู่ที่สมกันราวกับสวรรค์สร้างจริง ๆ ” เกรซยิ้มกว้างสิ่งที่เธอพูดไม่ใช่เรื่องที่ผิดไม่ใช่แค่เกรซเท่านั้นที่รู้สึกว่าซาบริน่าและเซบาสเตียนคู่ที่สมกันราวกับสวรรค์สร้าง แต่พนักงานในร้านอาหารรู้สึกว่าทั้งคู่ที่สมบูรณ์แบบเช่นกัน“แซบบี้ แม่ไม่เคยแต่งงานเลยในชีวิต และไม่ได้สวมชุดแต่งงานด้วยซ้ำ แม่เลยหวังไว้สูงว่าหนูจะได้สวมชุดแต่งงานและแต่งง
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 18
ชายที่อยู่อีกด้านหนึ่งของสาย เฮย์ส เป็นอันธพาลที่ทำงานประเภทนี้ของเซ้าท์ ซิตี้ งานสกปรกทุกอย่างทั้งก่อนและหลังการถูกคุมขังของซาบริน่าก็ถูกดำเนินการโดยเฮย์สครอบครัวลินน์พัวพันกับเฮย์สมากกว่าหนึ่งครั้งเซลีนคิดว่าเธอจะทำให้เต็มที่ในครั้งนี้เช่นกันในตอนแรกครอบครัวลินน์ไม่ต้องการพรากชีวิตไปจากซาบริน่าก่อนงานแต่งงานของเซลีนและเซบาสเตียน พวกเขากลัวว่ามันจะทำให้เกิดปัญหาใหญ่ และงานแต่งงานจะได้รับผลกระทบ แต่ก็มีเหตุผลอื่นเช่นกัน เซลีนต้องการส่งข่าวไปยังซาบริน่าเป็นการส่วนตัวว่าความสุขทั้งหมดที่เธอได้รับนั้นต้องแลกมากับร่างกายของซาบริน่าเซลีนอยากจะทำให้ซาบริน่าโกรธถึงกระนั้น เซลีนก็ไม่อาจจะสนใจอะไรได้อีกต่อไปแล้วเธอต้องการให้ซาบริน่าตาย!เธอต้องการให้ซาบริน่าตายโดยทันทีอีกด้านหนึ่ง เฮย์สขอเงินสิบล้านดอลลาร์ในรวดเดียวเซลีนตกใจ “เฮย์ส! ความโลภของนายมากเกินไปไหม?”อย่างไรก็ตาม เฮย์สก็ได้แต่ปล่อยเสียงหัวเราะชั่วร้ายออกมา “ผมรู้ว่าคนที่คุณอยากให้ผมจัดการคือใคร ผมจะไม่เพียงแต่ช่วยคุณเช็ดล้างเท่านั้น แต่ผมยังจะทำให้เธอพบกับจุดจบที่เลวร้ายอีกด้วย ความเกลียดชังของคุณจะได้จบใช่ไหมล่ะ? หา
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 19
ทำไมเธอถึงมาอยู่ในห้องนอนฉัน?แสงเย็นเยียบกระหายเลือดส่องประกายในดวงตาของเซบาสเตียนหลังงานแต่งงาน เขาได้รับโทรศัพท์ด่วนจากนายท่านอาวุโสฟอร์ด เฮนรี่ ฟอร์ด ขอให้เขากลับมานายท่านอาวุโสฟอร์ดอายุ 96 ปี และแม้ว่าเขาจะเกษียณจากตำแหน่งหัวหน้าครอบครัวฟอร์ดมาเกือบ 40 ปีแล้ว แต่นายท่านอาวุโสก็ยังเป็นผู้มีอำนาจในครอบครัวฟอร์ดคล้ายกับพ่อของกษัตริย์เมื่อหนึ่งเดือนก่อน เมื่อเซบาสเตียนเข้าควบคุมฟอร์ดกรุ๊ปในคราวเดียวและขจัดปัญหาที่ซ่อนอยู่ทั้งหมด ชายชราจึงออกคำสั่งให้เขาว่า“เซบาสเตียน ในเมื่อนายกำจัดสิ่งกีดขวางทั้งหมดแล้ว นายก็ไม่ควรเอาสิ่งที่เหลืออยู่ออกไปด้วย ถ้านายสัญญากับปู่ได้ ปู่จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของนายอีกในอนาคต" เฮนรี่กล่าว ส่วนหนึ่งเป็นคำสั่งแต่บางส่วนก็เป็นข้ออ้างด้วยเซบาสเตียนตอบด้วยสีหน้าเย็นชาและกังวล “ได้ครับ!”เซบาสเตียนรับหน้าที่ดูแลฟอร์ดในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา และชายชราคนนี้ไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของเขาอีกเลยอย่างไรก็ตาม เมื่องานแต่งงานเสร็จสิ้นในวันนี้ และก่อนที่เขาจะมีเวลาส่งแม่กลับไปโรงพยาบาล ชายชราก็ขอให้เขากลับมาหาโดยด่วนเซบาสเตียนคิดว่าชายชราได้
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 20
"ฟังนะ!" เสียงของชายหนุ่มทุ้มต่ำ และเสียงที่เย็นเยียบพูดอย่างชัดเจนตามมาเพียงไม่กี่คำ “บุกเข้ามาในห้องของฉันโดยไม่ได้รับอนุญาตอีกครั้ง เธอตายแน่!”ซาบริน่าดูเหมือนกวางที่หลงทาง ขนตางอนยาวของเธอกระพริบอย่างรวดเร็ว และเธอก็พยักหน้าสุดกำลังชายหนุ่มหันกลับมาหยิบสร้อยข้อมือสีเขียวมรกตจากโต๊ะข้างเตียง จากนั้นเขาก็อุ้มซาบริน่า เปิดประตู เข้าไปในห้องของซาบริน่าแล้ววางเธอลง หลังจากนั้นเขาสวมสร้อยข้อมือกลับมาที่ข้อมือเธอแล้วพูดว่า "พรุ่งนี้ใส่ไปเยี่ยมแม่ของฉัน แม่คงจะมีความสุขมากกว่านี้""ฉันเข้าใจแล้ว" เสียงเล็กและแผ่วเบาของเธอติดอยู่ในลำคอ ขณะที่เธอตอบเขาอย่างระมัดระวังชายคนนั้นหันกลับมาและจากไปจากนั้นซาบริน่าก็เคลื่อนที่ไปปิดประตูห้องและพิงน้ำหนักทั้งหมดไว้ที่ประตู ขาของเธอไม่มีแรงพยุงเธออีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงทรุดตัวลงกับพื้นและหายใจแรงเธอรู้สึกเหมือนได้เดินผ่านประตูนรกโชคดีที่มันเป็นแค่การเตือนถึงความผิดพลาดหลังจากที่สงบสติอารมณ์แล้ว เธอถอดชุดแต่งงานและส้นสูงคริสตัลออกและอาบน้ำล้างตัวก่อนเข้านอนวันรุ่งขึ้นจะเป็นการทำงานวันแรกของเธอ ดังนั้นเธอต้องอยู่ในสภาพที่ดีในเช้าวันรุ่ง
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 21
ซาบริน่าพ่นลมหายใจเยาะเย้ยและกลอกตาใส่เซลีนถ้าหากเธอรู้แล้วเป็นยังไง?ถ้าหากเธอไม่รู้แล้วเป็นยังไง?ซาบริน่ารู้อยู่เสมอว่าครอบครัวลินน์ต้องรู้ว่าชายคนนั้นเป็นใคร และเธอก็รู้เช่นกัน! เขาคือคู่ต่อสู้ที่ครอบครัวลินน์ต้องการให้ตาย แต่พวกเขาไม่สามารถฆ่าชายคนนั้นอย่างเปิดเผยได้ ดังนั้นพวกเขาจึงปล่อยให้เธอไปอยู่กับเขาก่อนที่เขาจะถูกฝังในหลุมศพบุรุษผู้นั้นสิ้นชีวิตเพราะหลงระเริงในราคะมากเกินไป“ฉันไม่ต้องการ” ซาบริน่าพูด“แก…” เซลีนยกมือขึ้นตบหน้าซาบริน่า “ต่อให้แกไม่อยากรู้แต่แกก็ต้องรู้อยู่ดี วันนี้ฉันจะบอกความจริงกับแก ฉันต้องทำให้แกรู้ก่อนตาย แกรู้ไหมว่าทำไมแกถึงมาอยู่ในตระกูลลินน์ของเราตั้งแปดปี แกรู้ไหมว่าทำไมคุณแม่ของฉันกับฉันถึงเกลียดแกนัก? แกคิดว่าเป็นเพราะแกอยู่ในบ้านของเราและเราเลี้ยงดูและให้เสื้อผ้ากับแกเหรอ? ซาบริน่า แกไม่ได้คิดถึงเหตุผลอื่นอีกเลยเหรอ?”ซาบริน่าเงยหน้าขึ้นมองเซลีนเธออยากรู้เสมอว่าทำไมแม่ของเธอถึงส่งเธอมาให้ครอบครัวลินน์ดูแลตอนที่เธออายุเพียง 12 ขวบ นอกจากนี้เหตุใดครอบครัวลินน์จึงเฆี่ยนตีเธอและดูถูกเธอทุกครั้ง ในเมื่อพวกเขาสัญญากับแม่ของเธอว่าจะรับเธอไปเ
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 22
ซาบริน่าซบใบหน้าลงที่อกของเซบาสเตียนด้วยความกลัว ร่างกายของเธอสั่นสะท้าน เธอรู้ว่าเซบาสเตียนนั้นร้ายกาจเพียงใด แต่เธอไม่เคยเห็นมันด้วยตาของเธอเอง ในวันนี้เธอก็ได้ประสบถึงความร้ายกาจที่เด็ดขาดของชายผู้คนนี้อย่างไรก็ตาม คนเหล่านั้นสมควรได้รับมันไม่มีอะไรที่ต้องสงสารในทางกลับกัน ซาบริน่าเกือบถูกทรมานและฆ่าโดยเซลีนซาบริน่าที่ทิ้งตัวอยู่บนไหล่ของเซบาสเตียนค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นและมองดูเซลีนด้วยดวงตาที่ไร้เดียงสาเป็นอย่างมากซาบริน่าถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาล และหลังการตรวจร่างกายแพทย์กล่าวว่า "มีเพียงรอยฟกช้ำบริเวณเนื้อเยื่ออ่อนเท่านั้น ไม่มีอะไรร้ายแรงครับ"ซาบริน่าถอนหายใจด้วยความโล่งอก และความกลัวของเธอที่อยู่ในระดับสูงสุดก็ค่อย ๆ สงบลง เธอถูกลักพาตัวมาโดยตลอดหลายวัน ดังนั้นเธอจึงสงสัยว่าเกรซเป็นอย่างไรบ้างในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา“คุณฟอร์ด ขอบคุณที่ช่วยชีวิตฉัน ป้าเกรซ…โอเคไหมคะ?” ซาบริน่ามองเซบาสเตียนอย่างซาบซึ้งและถามไถ่"ไม่โอเค!"ซาบริน่าพูดว่า "...ป้าเกรซ...มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ?"“อยู่ในห้องไอซียู” เซบาสเตียนพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยเมื่อเร็ว ๆ นี้ ซาบริน่ามาเยี่ยมและดูแลเกรซที่
Latest chapter
