Share
บทที่ 229
Related chapter
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 230
ชุดของซาบริน่าสวยมากและเข้ากับนิสัยใจคอของเธอได้เป็นอย่างดี เธอดูเหมือนนางฟ้าที่เย็นชาและเรียบง่ายแต่ชุดของเซลีนนั้นประดับด้วยเพชรพลอยมากมายเป็นเวลาหกปีแล้ว เซลีนดูสดใสและเปล่งประกายกว่าเมื่อหกปีก่อน และเธอดูโอ้อวดและเจ้ากี้เจ้าการมากกว่าเมื่อหกปีก่อน เมื่อหกปีที่แล้ว ความเจ้ากี้เจ้าการของเซลีนยังถูกปกปิดไว้ แต่ทุกวันนี้เซลีนมีคำเจ้ากี้เจ้าการเขียนไว้บนใบหน้าโดยปราศจากการปกปิดใด ๆซาบริน่ารู้สึกเศร้าอยู่ในใจเป็นเรื่องน่าขันที่สาวใช้ในบ้านของเซบาสเตียนเรียกซาบริน่าว่าคุณนายฟอร์ดถ้าเธอคือคุณนายฟอร์ด แล้วเซลีนล่ะคืออะไร?ช่างตลกอะไรขนาดนี้แต่นี่ก็ยังดีซาบริน่ามองเซลีนพลางเลิกคิ้ว และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เซลีน ไม่เพียงแต่ฉันอยู่ที่นี่เท่านั้นนะ แต่ฉันยังนอนบนเตียงเดียวกันกับเซบาสเตียนด้วย เราเป็นคู่กันโดยพฤตินัย คู่รักพฤตินัย เข้าใจไหม?ตอนนี้เซบาสเตียนให้ความสนใจกับฉันมากชุดนี้ที่ฉันใส่เนี้ย คนที่ทำงานภายใต้คำสั่งของเซบาสเตียนเป็นคนเอามาให้กับมือเลยนะสวยใช่ไหมล่ะ เซลีน?”เซลีนตอบว่า “แก!”เธอขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความเกลียดชังหลังจากหยุดชั่วคราว เซลีน ก็พูดอย่างชั่วร้า
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 231
“ตาแท้ ๆ ของฉัน!”“ตอนนี้ฉันเป็นหลานสาวที่ตาตามใจมากที่สุด!”“ซาบริน่า ถ้าแกอยากให้ครอบครัวฉันและฉันตาย แกฝันไปเถอะ!”“นายท่านอาวุโสชอว์เหรอ? เขาเป็นตาของแกเหรอ?” ซาบริน่าตกใจเป็นอย่างมากเธอไม่ได้คาดคิดมาก่อนซาบริน่าเข้าใจทันทีว่าทำไมเซลีนจึงหยิ่งทะนงและเจ้ากี้เจ้าการนักตอนนี้ เซลีนมีคนคอยหนุนหลังเธอแล้ว"ถูกต้อง! ตาแท้ ๆ ของฉัน” เซลีนมองไปทางซาบริน่าด้วยสายตาที่พอใจที่มีความอิจฉาและความเกลียดชังเต็มไปหมดเมื่อเซบาสเตียนยกเลิกงานแต่งงานกับเซลีนเมื่อหกปีที่แล้ว เขาขังเธอไว้ที่บ้านตระกูลลินน์เพื่อเตรียมคลอด ครอบครัวลินน์ตกอยู่ในสภาวะหวาดกลัวอย่างไม่มีสิ้นสุด เพราะเซลีนรู้ว่าเด็กในท้องของเธอไม่ใช่ลูกของเซบาสเตียน ดังนั้นทันทีที่เด็กเกิด ครอบครัวลินน์ทุกคนจะต้องตายเมื่อพวกเขาหมดปัญญา นายท่านอาวุโสชอว์ก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าประตูบ้านของพวกเขาเซลีนจำวันที่ผู้เฒ่าชอว์ปรากฏตัวได้เป็นอย่างดีมีรถสีดำคันหรูอย่างน้อย 20 คัน จอดอยู่ด้านนอกบ้านตระกูลลินน์ และผู้คุ้มกันสี่คนก็พานายท่านอาวุโสชอว์มายังบ้านตระกูลลินน์ ลินคอล์นและเจดเป็นลมไปโดยทันทีพวกเขาคิดว่าครอบครัวฟอร์ดส่งนายท่านอาวุ
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 232
ท่านผู้เฒ่าชอว์ก้มลงมองเซลีน “เซลีน หนูคือเซลลี่เหรอ? เด็กที่ลูกสาวของฉันทิ้งไว้งั้นเหรอ?”ใบหน้าของเซลีนเต็มไปด้วยน้ำตา “คุณตาคะ แสดงว่าตาเป็นพ่อของแม่หนู พวกเขาบอกว่าแม่ของหนูเป็นขอทาน แต่แม่ของหนูมีพ่อที่น่าเคารพและมีเกียรติเป็นอย่างมาก“แต่ทำไมแม่ของหนูถึงกลายเป็นขอทานในตอนนั้นล่ะคะ คุณตา?”เซลีนเคยรู้เรื่องพ่อของเขาและภรรยาเก่าเมื่อลินคอล์นรับผู้หญิงคนนั้นมา เธออยากจะใช้เวลาที่เหลือกับลินคอล์นอย่างสุดหัวใจ แต่ลินคอล์นไล่เธอออกไปจากบ้านหลังจากที่เขาอยู่กับเธอ และหยิบฉวยเครื่องประดับทั้งหมดมาจากในกระเป๋าใบเล็ก ๆ ที่เธอถือติดตัวมาโดยตลอดลินคอล์นและเจดแต่งงานกันหลังจากเหตุการณ์นั้นต่อมาพวกเขารับเลี้ยงเซลีนซึ่งตอนนั้นอายุได้ 1 ขวบ เพราะเจดมีบุตรยาก แม้ว่าเซลีนจะเป็นลูกบุญธรรม แต่เธอก็ไม่ต่างจากลูกแท้ ๆ ในสายตาของเจดและลินคอร์นทั้ง 3 คน ในครอบครัวมีกลมเกลียวกันอยู่เสมออย่างไรก็ตาม ไม่มีใครคาดคิดว่าหลังจากผ่านไป 20 ปี ผู้หญิงคนนั้นซึ่งครั้งหนึ่งเคยถูกลินคอล์นไล่ออกจากบ้าน กลับกลายเป็นลูกสาวแท้ ๆ ของนายท่านอาวุโสชอว์ผู้หญิงคนนั้น…ทั้งสามคนในครอบครัวลินน์รู้ดีอยู่ในใจ และไ
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 233
เซลีนถูกบอดี้การ์ดของนายท่านอาวุโสชอว์อุ้มไปส่งที่โรงพยาบาลเอกชนซึ่งเป็นโรงพยาบาลของครอบครัวชอว์ วอร์ดที่เธอเข้ารับการรักษานั้นเป็นวอร์ดที่ดีที่สุดและเป็นส่วนตัวที่สุด หมอพบว่าอาการป่วยของเซลีนเป็นสาเหตุของการคลอดก่อนกำหนด แต่นายท่านอาวุโสชอว์ที่รู้ว่าลูกสาวของเขาเสียชีวิตแล้ว และนี่เป็นหลานสาวคนเดียวที่เขาเหลืออยู่ ดังนั้นไม่ว่าเมื่อก่อนเซลีนจะเป็นอย่างไรและไม่ว่าเธอจะหลอกเซบาสเตียนหรือไม่ เขาก็ไม่สนใจ นายท่านอาวุโสชอว์เพียงต้องการรับหลานสาวคนนี้ไว้ เขาจัดหาหมอที่เก่งที่สุดให้เซลีน เพื่อฟื้นฟูสุขภาพของเธอ นอกจากนี้เมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับเซบาสเตียน นายท่านอาวุโสชอว์ถึงกับออกหน้าเอง เขาทิ้งความหยิ่งยโสและอธิบายให้เซบาสเตียนฟังว่า “เซบาสเตียน ฉันทำผิดต่อนาย ฉันตามหาน้าของมาร์คัสอย่างใจจดใจจ่อ และลุงชอว์ของนายก็ได้พบว่าเธอเคยอยู่กับชายผู้นี้ที่ชื่อลินคอล์น ลินน์ ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะไปบ้านตระกูลลินน์” “ฉันเพิ่งรู้เมื่อไปถึงว่านายขังเซลลี่เอาไว้” “เมื่อเซลลี่เห็นว่าฉันเข้าไป เธอคิดว่านายส่งคนมาทำอะไรบางอย่างกับเธอ จากนั้นเธอก็ตกบันไดเพราะเธอเสียสมาธิซึ่งส่งผลให้เธอแท้งลูกในที่สุด
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 234
ในตอนนั้นเซลีนรู้สึกอับอายอย่างมาก เธอฝืนยิ้มและมองเซบาสเตียนอย่างประชดประชัน “ เซบาสเตียนที่รักคะ ไม่ว่ายังไง ฉันก็เป็นผู้หญิงที่เคยอุ้มท้องลูกของคุณและช่วยชีวิตคุณ อีกทั้งตาของฉันก็มีอำนาจมากด้วย ฉันไม่ดีพอสำหรับคุณเหรอคะ?”เซบาสเตียนพูดโดยไม่แสดงอาการใด ๆ “ไม่”เซลีนถามว่า “ทำไมล่ะ?”เซบาสเตียนยิ้มเยาะ “ซาบริน่าทำลายการแต่งงานของเรา ไม่มีใครในเมืองเซ้าท์ ซิตี้กล้าสร้างความวุ่นวายในงานแต่งงานของฉัน ในเมื่อซาบริน่าทำเรื่องแบบนั้น ฉันจะจับเป็นเธอมาให้ได้ แต่ถ้ายังจับซาบริน่ามาไม่ได้ ฉันจะไม่แต่งงานเด็ดขาด!”เซลีนหมดคำที่จะพูดเธอถ่ายทอดสิ่งที่เซบาสเตียนพูดกับลินคอล์นและเจด ทั้งสามคนในครอบครัวคาดเดากันอย่างลับ ๆ ว่าบางทีเหตุผลที่เซบาสเตียนต้องการจับตัวซาบริน่าให้กลับทั้งที่มีชีวิตอยู่ อาจไม่ใช่จุดสิ้นสุดชีวิตของเธอ แต่เป็นเพราะเด็กในท้องของซาบริน่าเซบาสเตียนต้องมั่นใจเพียงครึ่งเดียวจากคำพูดของซาบริน่าเขาต้องการจะรอจนซาบริน่าคลอดลูก ถ้าลูกของซาบริน่าเป็นลูกของเซบาสเตียน ครอบครัวของลินน์ก็ไม่อาจหนีจากความตายได้แต่นี่เป็นเพียงการคาดเดาเท่านั้นลูกน้องที่ติดตามเซบาสเตียนได้กระจา
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 235
“แกคิดว่าคนอย่างซาบริน่า สก๊อตต์จะกลัวเด็กอมมือที่เอาคุณตามาขู่รึไง?”“ฮ่าฮ่า!” เสียงหัวเราะของเซลีนบ้าคลั่งมากยิ่งขึ้น “ซาบริน่า คุณตาของฉันมีกองทหารเก่าของเขาอยู่ทั่วประเทศ และส่วนใหญ่อยู่ที่ชายแดนเพื่อรักษาความปลอดภัย เมื่อเวลานั้นมาถึง คุณตาของฉันส่งแกไปที่ชายแดนด้วยความโกรธเคือง”“เขาคงจะสั่งอีกสักอย่าง”“แกรู้ไหมว่าแกจะจบลงยังไง?”“มันคือสถานที่ที่ไม่มีใครอยู่ภายใต้กฎหมายเลยแหละ ที่แห่งนี้มีอาชญากรและพวกนอกกฎหมายทุกประเภทอยู่ทุกหนทุกแห่ง แกจะถูกมัดไว้กับต้นไม้และพวกเขาไม่ให้แกใส่แม้แต่เสื้อผ้าเลยด้วยซ้ำ”“จะมีคนหลายร้อยหลายร้อยคนรอเข้าแถวเพื่อเสพสมกับแกทุกวัน”“จนกว่าแกจะเหนื่อยตาหรือเป็นโรคตายไปนั่นแหละ!”ซาบริน่าอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นใบหน้าของเซลีนพึงพอใจมากขึ้นอีกตอนที่เธอเห็นท่าทางของซาบริน่าแม้ซาบริน่าจะมีอาการสั่นเล็กน้อย แต่เธอก็เยาะเย้ยและกล่าวว่า “ไม่เป็นไรหรอก ถ้าคุณตาของแกเอาตัวฉันไปได้ ก็เอาไปเลย! เซลีน แกเคยส่องกระจกดูตัวเองบ้างไหมว่าตอนที่แกกำลังมาทำอวดดีใส่ฉันแบบนี้ แกมีสารรูปยังไง?”“แกก็เหมือนกับเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมที่ไม่มีปัญญาจะเอาชนะคนอื่นได้ไง น
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 236
เซลีนหัวเราะออกมาอย่างชั่วร้าย “ฮืม! ฉันต้องการอะไรเหรอ? แกกลัวไหม? ซาบริน่า สก๊อตต์! เดาสิว่าฉันจะส่งแกไปให้กับชายอื่นในนาทีต่อไปนี้ดีไหม?”เซลีนมองไปที่ชายร่างสูงทั้งสี่คนที่แต่งตัวดีภายในรถด้วยใบหน้าที่เย็นชาและเคร่งขรึม จากนั้นเธอก็ถามอย่างไร้สาระว่า “อูโน่ ซาห์น ดูโอ ลูอิส เทรส โจนส์ และ ควอทโทร วู้ดส์ พวกนายทั้งสี่คนติดตามคุณตาของฉันมาตลอดชีวิต คุณตาของฉันเข้มงวดกับลูกน้องมาก บางทีพวกนายอาจไม่ได้สนุกกับผู้หญิงในตอนที่อยู่ภายใต้บังคับบัญชาของเขา ตอนนี้ฉันให้ของขวัญชิ้นใหญ่ให้นายสี่คนด้วย พวกนายคิดว่าไงล่ะ?”บอดี้การ์ดทั้งสี่คนพูดไม่ออกบอดี้การ์ดทั้งสี่คนมีคุณสมบัติส่วนตัวที่ยอดเยี่ยมและทุกคนต่างก็มีสายตาที่เฉียบแหลมและฉลาด ถ้าไม่ใช่เพราะคุณสมบัติเหล่านั้น พวกเขาก็จะไม่ได้เป็นบอดี้การ์ดที่ได้อยู่รายล้อมนายท่านอาวุโสชอว์ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้มาจากสังคมชั้นสูง แต่พวกเขาก็อยู่กับนายท่านอาวุโสชอว์มาสิบถึงยี่สิบปีแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงมีความเข้าใจอย่างถ่องแท้ในหลาย ๆ อย่างผู้หญิงที่ถูกลักพาตัวเข้ามาในรถมาจากบ้านระดับไฮเอนต์ของเซบาสเตียน แม้เซบาสเตียนจะพูดเป็นร้อยครั้งว่าเขาต้องการฉี
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 237
ตราบใดที่พวกนั้นไม่ฆ่าเธอ และตราบใดที่เธอยังมีชีวิตอยู่ได้เมื่อคิดได้เช่นนั้น ซาบริน่าก็พูดอย่างใจเย็นว่า “ก็ดีนิ ไปกันเลยเถอะ”"ออกรถ!" เซลีนสั่งรถเริ่มเคลื่อนตัว หลังจากผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง รถก็จอดอยู่นอกประตูสถานที่ระดับไฮเอนด์ราวกับว่าเป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับการมาถลุงเงินเล่น ซาบริน่าเดินตามเซลีนเข้าไปข้างใน เมื่อประตูห้องส่วนตัวถูกผลักเปิดออก เธอก็จะได้ยินเสียงเชียร์และเสียงหัวเราะจากภายในห้อง“ลิซ่า ดูเหมือนเธอจะสั่งรองเท้าส้นสูงคู่นี้มาจากต่างประเทศ คู่นี้เป็นคู่เดียวในโลกใช่ไหม?”"เปล่าจ้ะ ฉันสั่งทำพิเศษน่ะ ก็แค่ 383,838 ดอลลาร์เอง"“ฮ่าฮ่า เลขสามกับแปดเป็นเลขนำโชคที่เธอชอบที่สุดนิ ลิซ่า”“ก็ใช่ แต่กระโปรงทรงเอของเธอก็ไม่เลวเหมือนกันนะ ดูเหมือนว่าจะเป็นรุ่นลิมิเต็ดระดับโลกเหมือนกัน มันต้องมีราคาพอสมควรเลยแหละ”“ไม่มากหรอก แค่ 100,000 ดอลลาร์เอง รองเท้าของเธอนี่สามารถซื้อเสื้อผ้าให้ฉันได้สองชุดเลยนะ”“บอกมาเถอะ อย่ามาประจบสอพลอกันที่นี่เลย ไม่ว่าเสื้อผ้าของเราจะเริดแค่ไหน มันก็ยังเทียบไม่ได้กับสร้อยข้อมือมรกตที่หลานสาวของตระกูลชอว์เป็นเจ้าของหรอกจ้ะ ฉันได้ยินมาว่
Latest chapter
