หลังจากเข้ามาในรถ ชารอนก็เอาแต่ทุบกระจกหน้าต่าง เธอขอลงจากรถ และตะโกนว่าอยากดื่มและอยากเต้นรำ ไซมอนรู้สึกปวดหัวเป็นอย่างมาก ผู้หญิงบ้าคนนี้ดื่มแอลกอฮอล์ไปมากแค่ไหนกัน? เขาคว้าตัวเธอกลับมาอีกครั้ง และอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา “พอได้หรือยัง?” คิ้วของชายคนนั้นขมวด นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเธอเมา และมันก็ดูแย่มากจริง ๆ"คุณคือใคร? ปล่อยฉันนะ ปล่อย…” ผู้หญิงคนนั้นพยายามผลักเขาออกไป และดิ้นรนอยู่ในอ้อมแขนของเขา เขาจับคางของเธอแล้วจ้องมองเธอด้วยสีหน้าที่บูดบึ้ง “คุณจำผมไม่ได้เหรอ?” ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์ที่รุนแรง “ทำไมฉันต้องสนว่าคุณเป็นใคร? ฉันยังอยากเต้นอยู่ อย่ามาห้ามฉัน!” เธอเริ่มผลักมือของชายคนนั้นออกอีกครั้ง ดวงตาของไซมอนลุกเป็นไฟ เธอยังอยากเต้นอยู่อีกเหรอ? เธออยากถูกรายล้อมไปด้วยพวกผู้ชายที่หื่นกระหายราวกับหมาป่าอย่างเมื่อกี้นี้เหรอ? เขาใช้ฝ่ามือขนาดใหญ่จับกรามของเธอ จากนั้นก็ลดศีรษะลง และกัดริมฝีปากของเธออย่างดุเดือด “ทีนี้รู้หรือยังว่าผมเป็นใคร?” “อ๊ะ… เจ็บนะ!” เธอรู้สึกเจ็บมากจนร่างกายของเธอสั่นสะท้าน และเธอก็รู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมาก เธอเอื้อมมือไปจ
เธอใช้นิ้วเรียวยาวเช็ดน้ำตาออกจากหางตาของเธอ ทำไมเธอถึงยังรู้สึกเศร้าอยู่?นาฬิกาชีวิตของชารอนยังคงแม่นยำอยู่เสมอ แม้ว่าเมื่อคืนเธอจะเมามาก แต่เธอก็ยังตื่นตรงเวลาเธออยากไปทำงาน แต่เมื่อเธอลุกขึ้นนั่ง หัวของเธอก็แทบจะระเบิด นี่มันเกิดอะไรขึ้น?โอ้ เธอจำได้แล้ว เมื่อคืนเธอไปดื่มกับไรลีย์ เพื่อนสนิทของเธอ และเธอก็ดื่มไปเยอะมาก เธอเมาจนแทบจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างหลังจากนั้นเธอทำตัวน่าสมเพชจนเกินไป และเธอก็เริ่มรู้สึกเสียใจที่ปล่อยเนื้อปล่อยตัวแบบนั้น มันไม่คุ้มค่าเลยที่เธอจะทำลายสุขภาพร่างกายของตัวเอง เพื่อผู้ชายคนหนึ่งที่นอกใจเธอในขณะที่เธอกำลังจะลุกจากเตียง ทันใดนั้น เธอก็สังเกตเห็นว่าเธออยู่ในชุดนอนผ้าไหม มันไม่ใช่ชุดนอนผ้าฝ้ายปกติที่เธอชอบใส่นอนในที่สุด เธอก็รู้ว่าเธอกำลังอยู่ในอพาร์ตเมนต์ของไซมอน ไม่ใช่บ้านของไรลีย์!เธอรู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างมาก เธอตื่นขึ้นมาในอพาร์ตเมนต์ของไซมอนได้อย่างไร? และเห็นได้ชัดว่ามีคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอเธอสวมเพียงชุดนอนเท่านั้น และไม่มีอะไรอยู่ข้างใต้ชุดนี้เลยแม้แต่ชิ้นเดียว!เมื่อคืนเขา...ในขณะที่เธอกำลังรู้สึกเศร้าโศก ประตูห้องนอนก็ถูก
ไซมอนวางสายอย่างรวดเร็ว เขาหันไปมองชารอนที่ยังคงโกรธด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “ตอนนี้ผมมีเรื่องเร่งด่วนต้องรีบไปจัดการ ผมบอกให้คนส่งอาหารเช้ามาให้คุณแล้ว ทานเสร็จคุณค่อยกลับก็แล้วกันนะ”หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็รีบหันหลังกลับแล้วออกจากห้องไปทันที ดูเหมือนว่ามันจะเป็นเรื่องที่เร่งด่วนมากจริง ๆอย่างไรก็ตาม เมื่อเขาไปถึงประตู เขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ เขาหยุดเดินแล้วหันกลับมามองเธอ และพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ชารอน คุณต้องเชื่อใจผมนะ”เขาไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่านี้ หลังจากนั้นเขาก็จากไปโดยไม่หันกลับมาอีกชารอนพยายามจะขยับริมฝีปากของเธอ เธอต้องการเรียกให้เขากลับมาเพื่ออธิบายคำพูดของเขาให้ชัดเจนกว่านี้ เขาหมายถึงอะไรที่บอกให้เธอเชื่อใจเขา?อย่างไรก็ตาม ร่างของชายคนนั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว เธอไม่สามารถถามอะไรเขาเพิ่มเติมได้เลยหลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ได้ยินเสียงประตูด้านนอกปิดลง เขาจากไปแล้วจริง ๆ…ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกราวกับว่าพลังงานทั้งหมดของเธอถูกดูดออกไปจนหมด เธอล้มลงบนเตียงอย่างไร้ชีวิตชีวา มีเรื่องอะไรที่เร่งด่วนมากจนทำให้เขาต้องรีบออกไปก่อนที่จะพูดจบประโยค?
"คุณโกหกฉัน!" เธอไม่คิดที่จะเชื่อเขา ถ้าไซมอนกำลังจะแต่งงานจริง ทำไมถึงไม่มีความเคลื่อนไหวใด ๆ เลย? เธอไม่เห็นข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยซ้ำ“คุณจะไม่เชื่อผมก็ได้ ตอนนี้ลุงของผมอยู่ที่ประเทศเอ็ม เขาดีกับป้าสะใภ้ในอนาคตของผมมาก เขาเห็นแก่เธอ เขาจึงวางแผนที่จะจัดงานแต่งงานที่บ้านตระกูลกาเบรียล” เขาหยุดชั่วครู่ ก่อนจะพูดต่อ “โอ้ ใช่แล้ว สื่อได้รับอนุญาตให้รายงานข่าวงานแต่งงานของพวกเขาเฉพาะในวันงานเท่านั้น พวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้เผยแพร่ข่าวให้สาธารณชนรับรู้ก่อนวันงาน”ชารอนรู้สึกว่าเธอกำลังหายใจติดขัด เขากำลังจะแต่งงาน และเธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย!เมื่อเขาเห็นท่าทางที่ดูหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัดของเธอ โฮเวิร์ดมั่นใจว่าเธอไม่รู้เกี่ยวกับการแต่งงานของลุงของเขาจริง ๆเขาหัวเราะเยาะ “เขาไม่ได้บอกคุณด้วยซ้ำว่าเขากำลังจะแต่งงาน ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจคุณเลยนะ ผมเคยบอกคุณตั้งแต่แรกแล้ว ว่าเขาเห็นคุณเป็นแค่ของเล่นเท่านั้น ทำไมคุณถึงไม่ยอมฟังผม? ถ้าคุณเลือกที่จะอยู่กับผมแต่แรก คุณคงไม่โดนหลอกแบบนี้หรอกใช่ไหม?”ชารอนรู้สึกสับสนและโมโห โฮเวิร์ดยังคงเลือกที่จะล้อเลียนเธอในเวลาแบบนี้“คุณ
นั่นคือไซมอน เธอเห็นแผ่นหลังของเขา ขณะที่เขาเดินออกจากโรงแรมไปพร้อมกับคนอีกสองสามคนเธอรีบวิ่งตามเขาไปจนทำให้ยูจีนตกใจ เขาถึงกับตะโกนตามหลังเธอว่า “ชารอน นั่นคุณกำลังจะไปไหน?”ราวกับว่าเธอไม่ได้ยินเขา ในขณะนี้ เธอสนใจและจดจ่อไปที่ร่างที่เธอเห็นเท่านั้นอย่างไรก็ตาม เมื่อเธอวิ่งออกไป ไซมอนก็เข้าไปในรถ แล้วรถก็สตาร์ทออกไปทันที เธออยากจะไล่ตามเขาไป แต่ก็มีใครบางคนดึงเธอเอาไว้จากด้านหลัง“ทำไมคุณต้องวิ่งด้วย?” ยูจีนตามเธอทันและคว้าแขนเธอไว้ชารอนรู้สึกสับสนอย่างมาก เธอมองตามรถที่กำลังจะเคลื่อนออกไป เธออยากจะหนีให้ไกลจากยูจีน อย่างไรก็ตาม เขาเป็นคนที่แข็งแรงมาก และดูเหมือนว่าเขาจะไม่ยอมปล่อยแขนเธอง่าย ๆ“คุณกำลังตามหาใครอยู่?” ในที่สุดยูจีนก็สังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างที่ผิดปกติ เขามองดูรถที่ขับออกไปเช่นกัน ใครอยู่ในรถกันแน่?นั่นใช่…เขาก้มศีรษะลงเพื่อมองดูชารอนซึ่งมีอารมณ์ฉุนเฉียวขึ้นมาอย่างกะทันหัน ดูเหมือนเขาจะตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่างในที่สุด"พอได้แล้ว! รถออกไปแล้ว คุณวิ่งตามมันไม่ทันหรอก!” ยูจีนเตือนเธออย่างเย็นชาชารอนมองดูรถที่หายไปจากทางแยก เกือบ เธอเกือบจะตามเขาทันอยู่แล้
ถึงตอนนี้ เขายังคงปฏิเสธที่จะพบเธอ เขาอยากให้เธอไปงานแต่งงานเพื่อร่วมอวยพรเขางั้นหรือ?เธอแอบกำหมัด เห็นได้ชัดว่าเธอโกรธมาก แต่เธอก็รู้สึกเศร้าและเสียใจในเวลาเดียวกันเพื่อที่จะล้อเล่นกับความรู้สึกของเธอ เขายอมทนบาดเจ็บหลายต่อหลายครั้งเพื่อช่วยชีวิตเธอเอาไว้ ผู้ชายที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อบรรลุเป้าหมายของตัวเองแบบเขา ช่างเป็นคนที่น่ากลัวเหลือเกิน!แม้ว่าเธอจะอารมณ์ไม่ดี แต่ชารอนก็ยังคงเชื่อฟังยูจีน เธอเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ เปลี่ยนชุด และแต่งหน้าเบา ๆ ด้วยวิธีนี้ เธอหวังว่าจะดูไม่เป็นที่น่าพอใจน้อยลงชารอนคว้าแขนของยูจีนแล้วเดินเข้าไปในร้านอาหารของโรงแรม เนื่องจากมันเป็นช่วงเวลาอาหารเย็น ร้านอาหารจึงคราคร่ำไปด้วยผู้คน นอกจากนี้ พวกเขายังเป็นแขกที่มาร่วมงานแต่งงานอีกด้วยเธอได้ยินมาว่าครอบครัวกาเบรียลทำการจองห้องพักทั้งหมดของโรงแรม และพวกเขายังจัดหาอาหารและที่พักให้แขกในระหว่างงานแต่งงานด้วยยูจีนได้พบกับผู้คนมากมายที่เขารู้จักในร้านอาหาร และทุกครั้งที่เขาทักทายคนเหล่านั้น พวกเขาก็จะถามว่าผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ เป็นแฟนของเขาหรือไม่ชารอน ซึ่งมักจะปฏิเสธความสัมพันธ์ของทั้งคู่มาโดยตลอด แต
ทันใดนั้น เสียงของชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างชารอนก็ดังขึ้น เธอรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เมื่อเธอหันกลับไปมองและเห็นว่าเขาเป็นใคร เธอก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก “แฟรงกี้?”'ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ? ดูเหมือนว่าไซมอนจะเรียกเขามาที่นี่ เขารู้ว่าฉันจะมาที่นี่งั้นเหรอ?“คุณยีนส์ครับ ผมได้รับข้อความจากท่านประธานแซคคารี่” แฟรงกี้กล่าว“ข้อความอะไร?”“ประธานแซคคารี่ต้องการให้คุณออกไปจากที่นี่ทันที”ชารอนตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น จากนั้นความโกรธเคืองก็พุ่งออกมาจากดวงตาของเธอ และริมฝีปากของเธอก็โค้งงอเป็นรอยยิ้มที่ดูเยาะเย้ย "ทำไมฉันต้องออกไปด้วย?"“ประธานแซคคารี่ได้เตรียมรถ และจองเที่ยวบินไว้ให้คุณในวันพรุ่งนี้แล้ว ได้โปรดกลับไปเถอะนะครับ”ชารอนรู้สึกโกรธเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่ความโกรธของเธอก็ยิ่งทวีคูณขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้หลังจากได้ยินประโยคนั้น!“เขาไม่เอาแต่ใจตัวเองเกินไปหน่อยเหรอ? ฉันควรจะกลับไปเพราะเขาเป็นคนสั่งอย่างนั้นเหรอ? ฉันไม่ใช่หุ่นเชิดของเขานะ ฉันไม่ได้เป็นคนว่านอนสอนง่ายขนาดนั้น!”'เขาล้ำเส้นมากเกินไป เขาล้ำเส้นมากเกินไปแล้วจริง ๆ!''เขากลัวว่าฉันจะไปยุ่งวุ่นวายกับงานแต่งง
ทุกมุมของสถานที่จัดงานถูกตกแต่งด้วยดอกไม้และไฟหลากสี มีโต๊ะยาวพร้อมดอกไม้และขวดไวน์เรียงกันเป็นแถว อาหารอันโอชะหลากหลายเมนูจะถูกนำมาเสิร์ฟหลังจากที่อาหารเย็นเริ่มต้นขึ้นเมื่อชารอนเห็นภาพเหล่านี้ เธอก็หวนนึกถึงงานแต่งงานของเธอที่เคยถูกจัดขึ้น แต่แล้วทุกอย่างก็ต้องจบลงเมื่องานแต่งงานดำเนินไปได้เพียงครึ่งทางเท่านั้นต่อมา เธอก็แต่งงานกับไซมอนโดยได้รับเพียงใบจดทะเเบียนสมรส แต่ไม่มีการจัดงานพิธีใด ๆจนถึงทุกวันนี้ เธอยังไม่เคยได้สัมผัสถึงความสุขที่แท้จริงจากการเป็นเจ้าสาวเลยแม้แต่ครั้งเดียว หรือบางทีเธออาจจะไม่มีวันได้สัมผัสมันเลยก็ได้ตอนนี้ทุกคนรู้จักเธอในฐานะแฟนสาวของยูจีน เมื่อวานทุกคนได้ทำความรู้จักกับเธอที่โรงแรมแล้ว เลยไม่มีใครถามยูจีนว่าเธอเป็นใครภายในงาน ผู้คนต่างพากันเข้ามาพูดคุยทักทายกับยูจีน ชารอนยืนเคียงข้างเขาพร้อมกับแก้วไวน์ในมือ และรอยยิ้มบนใบหน้า แต่ใจของเธอกลับไม่ได้อยู่ตรงนั้นเธอมองไปรอบ ๆ เป็นครั้งคราว โดยสงสัยว่าเมื่อไรไซมอนและซัมเมอร์จะปรากฏตัวหลังจากดื่มไปสองแก้ว ความโกลาหลก็เกิดขึ้นในหมู่ฝูงชน เธอได้ยินใครบางคนที่อยู่ข้างหลังกระซิบขึ้นมาว่า "พวกเขาอยู่ที่น