Habang nagtatagisan ng husay ang magkapatid na sina Prinsipe Zeus at Prinsesa Alora ay marami ang nakapalibot at sumusubaybay sa kanila. Naroroon ang dalawang matipunong mandirigma na sina Aztec at Arum na halatang kampi kay Prinsipe Zeus ngunit hindi maitatangging mas marami ang tagasuporta ng sikat na si Prinsesa Alora at isa na roon ang amasonang si Talina na kanang kamay ni Duke Flavio.Halos lahat ng kawal ay nanonood at nasisiyahan sa nasasaksihang duwelo ng magkapatid na maharlika. Nagduduwelo ang magkapatid gamit ang espada. Sa umpisa ay dikit na dikit ang laban. Pawang parehong mahusay at walang gustong magpatibag. Nakakabilib ang lakas ng prinsipe at kahanga-hanga naman ang bilis ng prinsesa ngunit bawat atake ng prinsipe ay nasasalag ng prinsesa.“Tapusin mo na ang laban mahal na prinsipe!” sigaw ni Aztec sa di kalayuan. Malaki kasi ang tiwala niya kay Prinsipe Zeus na matalik

Sa kabilang dako naman, sa Kaharian ng Vireo ay may isang sikretong silid sa kaharian na tanging ang mga traydor lamang ang nakakaalam. Tuwing hatinggabi ay nagkikita-kita sila roon upang magpulong. Isa lang ang kanilang layunin at iyon ay ang kunin ang trono sa reyna at alisin ang mga balakid sa kanilang plano.“Sigurado ba kayong walang nakahalata sa mga ikinikilos niyo?” alingawngaw ng boses ni Duke Flavio. Sinundan naman ito ng sagot ng kapatid ni Reyna Verina na si Centina.“At sino naman ang makakahalata? Ang aking kapatid na reyna? Masyado siyang abala sa pamumuno sa kaharian na dapat ay sa akin! Kaya siguradong hindi siya maghihinala.”“Baka ang ibig mong sabihin ay, na dapat ay sa atin!”“Kailan ba natin sasabihin kay Prinsesa Alora ang plano?&rdq

"Kamahalan, saan pa kayo tutungo?" tanong ni Tamara nang mapansing humiwalay ng direksiyon si Prinsesa Aleyah."Mauna na kayo sa Vireo, may pupuntahan lamang ako.""Kung iyon po ang inyong nais, mag-iingat ka prinsesa."Ang totoo ay napukaw ang atensiyon ng prinsesa ng isang malaking usok na bumabalot sa kalangitan sa di-kalayuan. Agad siyang nagtungo sa pinanggagalingan ng maitim na usok hanggang sa makarating siya sa isang kabayanan. Ngayon lang siya napadpad sa lugar na iyon. Lubha itong malayo sa kaniyang pinagmulang palasyo. Doon ay napagtanto niya na napadpad na pala siya sa lugar ng mga ordinaryong tao kaya agad niyang inalis ang isang makinang na balabal na kaniyang suot upang maitago ang kaniyang pagiging maharlika at prinsesa.Ang usok na kaniyang nakita ay nagmumula pala sa isang nasusunog na bahay kung kaya't nagkakagulo ang mga tao. Kani-kaniy

Sa labas ng kaharian, kung saan naninirahan ang mga mamamayan ng Vireo ay laganap ang mga usap-usapan. "Nagkakagulo na sa loob ng palasyo at may hidwaan pa sa pagitan ng mga anak niyang prinsipe at mga prinsesa. Paano na ang ating lungsod kapag inatake na naman tayo ng mga bandido at mga kalabang kaharian?" nag-aalalang sambit ng isang matandang babae na malungkot namang dinugtungan ng kaniyang anak na lalaki."Malaking dagok ang kinakaharap ng ating kaharian magmula ng mamatay ang ating hari.""Sana lang ay huwag hayaan ng mahal na reyna na mismong ang kaniya pang mga anak ang magsimula ng digmaan, kumakalat at lumalaki na rin ang hidwaan sa pagitan ng apat niyang anak na maharlika." nadidismayang tugon ng isa pang lalaki. Hanggang sa dumami na ang mga nag-uumpukan."May isa pa akong nasagap na balita,

Samantala, sa Kaharian ng Vireo ay nagkaroon ng pag-uusap ang dalawang miyembro ng konseho. Ang mensaherong si Lancelot at ang kanang kamay ng reyna na si Luna."Ang ibig mo bang sabihin ay may mga taksil dito sa kaharian?" hindi makapaniwalang sambit ni Luna."Mukhang ganoon na nga. Hindi mo ba napapansin ang maraming pagbabago nang mamatay ang ating hari?""Maraming nagbago, Lancelot at inaamin ko na humina ang ating kaharian, pero wala naman akong napapansin na kakaiba bukod roon.""Hindi mo ba napansin ang hindi patas na paghahatol sa hukuman noong mga nakalipas na araw?""Sinasabi mo bang may mga taksil sa konseho na ating kinabibilangan?" nababahalang tanong ni Luna. Pabulong naman itong sinagot ni Lancelot.