WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE

"Yes! Mrs. Monterio. This is noted. Okay, we're going to meet tomorrow. Sige po. Bye!"Pagkatapos kong maibaba ang tawag ay napabuntonghininga na lamang ako. Mabilis din ang aking paglalakad habang papasok sa clubhouse ng South Ridge Village, isang eksklusibong lugar na kinabibilangan ng mga mayayaman at mga prominenting tao. Napailing na lamang ako habang pinagmamasdan ang aking itsura mula sa salaming dingding nito. Pawisan at halatang pagod mula sa pagmamadali."Malas!" bulong ko sa sarili.Sa entrada pa lamang ng nasabing lugar ay kapansin-pansin na ang magarbong interior nito. Ang namumukod tanging fountain na nasa sentro mismo nang pavillion at ang malawak na function hall. Minimalist ang disenyo at kulay ng lugar kaya napakaganda at napakaaliwalas nitong tingnan.Habang naglalakad ay pinagmamasdan ko rin ang naggagandahang mga muwebles na aking nadaraanan. Ang naghuhumiyaw na kaelegantehan nito at ang magarbong marmol na sahig na lahat ay halatang

Hilam ng luha ang aking mga mata habang si Atlas naman ay naririnig ko ang paghinga nito ng malalim sa aking ibabaw. Nakayapos ito sa akin na para bang takot itong makawala ako. Na para bang tatakbuhan ko siya kung may pagkakataon."Tapos ka na ba?" tanong ko.Itinaas ko ang aking paningin at tiningnan si Atlas. Bumungad kaagad sa akin ang kaniyang makapal na kilay at nakakunot na noo. Habang ang mga mata nito'y sinusuyod ang aking mukha. Napakurap ako ng ilang beses upang palisin ang nagbabadya na namang pagtulo ng aking mga luha.Umalis si Atlas sa aking ibabaw at gumulong ito sa aking tabi. Dinig na dinig ko ang kaniyang mga buntonghininga at mga mahihinang pagmumura. Ramdam ko rin ang kaniyang galit sa akin na hindi ko alam kung kailan matatapos.Natanong ko tuloy sa aking sarili kong nagsisisi ba ito sa nagawa sa akin, ngunit agad kong pinalis iyon. Why would he regret? Alam ko namang sa umpisa pa lan

Iniwan ko saglit si Daddy sa loob ng VIP room. I decided to went to the bathroom to freshen up. My dad is a good conversationist that he did not leave any questions behind. Lahat yata ng bagay sa buhay ko ay natanong na niya. Lahat din ng mga ito ay nasagot ko ng buong kasinungalingan. I sighed and looked myself in the mirror. Mas lalo akong naging kaawa-awa sa paningin ko. I am not a fan of lying but I need to. Kahit pakiramdam ko sinusunog na ng empyerno ang kaluluwa ko. It hurts me everytime I lied. But, I don't have a choice. Mabilis akong naghilamos ng aking mukha. Wala akong pakialam kung maging ang kaunting kolorete sa aking mukha ay mabura nito. Wala rin namang dahilan kung bakit pa ako magpapaganda. In Atlas eyes, I am the most ugly and wicked woman he knew. "Oh, look who's here." I abruptly shifted my gaze from the newly opened door. I instantly saw Trina walking towards me, smirking. I shook

I left Atlas in the kitchen after I said those words. Pakiramdam ko kapag mananatili pa ako sa lugar na iyon kasama siya ay baka tuluyan nang malaglag ang mga luha sa aking mga mata. Hindi nga ako nagkamali. Dahil nakakailang hakbang pa lamang ako ay nag-uunahan nang magpatakan ang mga ito. Masakit. Masakit dahil alam kong pinipilit ko lang ang sarili kong hindi masaktan sa lahat ng nangyayari. Alam kong dinadaya ko lamang ang aking sarili na maging matatag at lumaban. Pero ang totoo, durog na durog na ako. Isang klase ng pagkawasak na hindi ko alam kong posible pa bang mabuo. Dumiretso ako sa aking kwarto. I locked my door before I sat on my bed. Hinawakan ko rin ang aking dibdib at tinapik-tapik iyon nang marahan. My tears keep on falling that I can hardly breathe. Natanong ko rin ang aking sarili kung ganito na lang ba ako palagi? Iiyak at magtatago na lang? Masasaktan nang paulit-ulit at mamamanhid

Atlas kissed me rough. Para bang sa pamamagitan ng halik niya sa akin mapapawi lahat ang galit nito. Nalasahan ko rin ang dugo na nagmumula sa aking mga labi. Gustong-gusto ko siyang itulak ngunit katulad ng dati, hindi ko magawa. Nakapulupot ang braso niya sa akin habang hawak naman niya ang likod ng aking ulo. Umiling ako nang pakawalan nito ang aking labi. Puno ng pagsusumamo ang aking mga mata na nakatitig dito. Maging si Atlas ay nakatitig din sa akin. Pilit ko ring itinutulak ang katawan nito gamit ang aking kamay. "No, Atlas. Please," mahinang bulong ko. Atlas shooked his head and pulled me close to him. Naramdaman ko pa kung paano nito kinagat ang pang-ibabang labi ko para bumuka iyon. Masakit. Ngunit, ilang sandali lang ay nagbago iyon. Naging mahinahon ang ritmo nito na para bang inaakit ako. Na para bang ang lahat ng sakit na ibinigay niya sa akin ay mapapawi dahil doon. Pumikit ako. Nab