Pag-ibig Ko'y Sayo Magpakailanman

Pag-ibig Ko'y Sayo Magpakailanman

By:  Tongge  Kumpleto
Language: Filipino
goodnovel4goodnovel
9.3
87 Mga Ratings
757Mga Kabanata
104.2Kviews
Basahin
Idagdag sa library

Share:  

Iulat
Buod
katalogo
Leave your review on App

Kilala rin bilang "Ang Pinakamahirap na Bagay na Gawin ay Sabihing Mahal Kita"Meron akong isang lihim na nakatago sa aking puso:Minahal ko si Dixon Gregg sa loob ng siyam na taon.Bata pa lang, lagi ko na siyang sinusundan.Nang lumaki na ako, sa wakas ako ay naging asawa niya.Ngunit ni minsan hindi niya ako minahal. Ni hindi niya ako pinakitaan ng katiting ng pag-awa.Tinukso ko siya na makipag-date sa akin gamit ang divorce at Shaw Corporations bilang aking bargaining chips, ngunit hindi siya nagpatinag.Hinding-hindi niya maalala na ako ang kabadong batang babae na laging sumusunod sa kanya.Napagtanto ko lang na one-sided love ‘to pagkatapos naming mag-divorce...

view more
Pag-ibig Ko'y Sayo Magpakailanman Novels Online Free PDF Download

Pinakabagong kabanata

Magandang libro sa parehong oras

To Readers

Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang  manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.

Mga Comments
user avatar
Ychin Remaxia
nice one so beautiful story
2022-10-18 07:46:44
1
user avatar
Terry Ann Mae Amor
it so nice story i love it...
2022-08-16 14:13:14
2
user avatar
AprilJoy Baldonade-Abragan
waiting for next chapter
2021-12-09 01:54:20
1
user avatar
rb Vivar
excellent book
2021-09-13 08:50:36
0
user avatar
Medy Delantar
more more more more
2021-08-14 11:53:49
0
user avatar
GL Babiera Rayon
CHAPTER PA MORE
2021-08-11 15:58:32
0
user avatar
Mhel Mariano
Hindi pwedeng tigilan. dahil kapana panabik lagi ang susunod na kabanata.
2021-08-07 23:35:39
0
user avatar
Xyza Mae Cabuco
Sobra gandA
2021-08-07 21:17:22
0
user avatar
Xyza Mae Cabuco
sobra ganda
2021-08-07 21:17:05
0
user avatar
Elino Myra
thank you writer sa mga story mo
2021-07-21 20:28:08
0
user avatar
Jennifer Asistio
ang tagal ng update nyo tatamarin nnman ako nito ibang book nanaman ang i upload ko
2021-07-21 11:04:13
0
user avatar
Jennifer Asistio
ano b naman yan d p pala tapos
2021-07-20 21:43:52
0
user avatar
SIrc Oyamat
ano name ng author
2021-07-15 01:08:29
0
user avatar
Mhel Mariano
.next chapter please.
2021-07-14 17:14:31
0
user avatar
Mhel Mariano
bitin ung next chapter.
2021-07-14 17:13:29
0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
757 Kabanata
Kabanata 1
“Mrs. Gregg, meron kang terminal cancer…”Namumutla ang aking mukha habang tinanong ko ang doktor, “Anong sinabi mo?”Idiniin ng doktor ang aking medical records sa kanyang braso at malinaw na binigkas ang bawat salita. “Mrs. Gregg, ang iyong matris ay hindi ganap na naitanggal no’ng nagpalaglag ka dalawang taon na ang nakakalipas. Tapos, nagkaroon ka ng impeksyon at ‘yon ang nagsanhi sa cells sa iyong matris na maging cancerous…”Sumabat ako nang mangiyak-ngiyak, “Gaano katagal na lang ang meron ako?”“Kumakalat na ang cancer cells. Mayroon kang tatlong buwan para mabuhay…”“Hindi ko na naintindihan ‘yung ibang sinabi ng doktor. Malakas ang pag-buzz ng isip ko at bumulwak sa aking isipan ang mga salitang "tatlong buwan para mabuhay"…“No’ng gabing iyon, sa Gregg villa:Humilata ako sa kama na para bang patay na aso, ibinaon ang aking ulo sa unan. Punong-puno ng kalungkutan ang aking puso.Ang taong intimate sa akin kanina ay ang aking asawa, si Dixon Gregg.Sa loob ng tatlong taon, g
Magbasa pa
Kabanata 2
Nagulat si Dixon at napatanong, “Anong pakulo yan?”Nagsimula nang mag-snow sa labas. Sa loob ng dalawang buwan ay ika-dalawampu’t tatlong taong kaarawan ko na.Sa gabing din iyon ay bisperas ng Bagong Taon.Hindi ko alam kung aabot pa ako sa panahong ‘yon.Hinihimas ko ang aking mga labi, pagkatapos ay ngumiti at iminungkahi, "Alam mo na gusto kita. Kaya't nais kong palayain mo ang lahat ng hindi matwid na opinyon na mayroon ka sa akin at i-date mo ako sa loob ng tatlong buwan."Nagalit si Dixon at sumagot, “Managinip ka.”‘Yung boses niya sa phone ay wala man lang bahid ng pagmamalasakit. Dito sa malaking silid, napalibutan ako ng kalungkutan at tumulo ang aking luha. Sa sobrang sakit ng puso ko, wala na akong maramdaman.Itinago ko ang kalungkutan na nararamdaman ko at nagsalita nang pangiti, “Dixon, hindi ba gusto mo na makipaghiwalay? I-date mo ako sa loob ng tatlong buwan, maging lalaki ka na mag-aalaga at maga-alala para sa akin. Kahit na hindi mo ako mahal, kailangan mong magpa
Magbasa pa
Kabanata 3
Binabaan ako ng phone ni Dixon nang galit.Nilagay ko sa bag ang aking phone at paalis na sana nang makita ko ang taong pinakaiiwasan ko.Si Gwen Worth.Ang babaeng pinakamamahal ni Dixon.Nakatayo kami nang nakaharap sa isa’t isa. Nginitian ko siya at palakad na sana ako palagpas sa kanya nang sinabi niyang, “Ikaw ba si Mrs. Gregg?”Napatigil ako at tumingin sa gilid ng aking mga mata. “Bakit?”“Masaya ka ba bilang Ms. Gregg?”Hinahamon ako ni Gwen Worth. Lumingon ako para pagmasdan siya. Ang kanyang features ay sobrang ganda. Meron siyang light makeup ngunit ang kanyang mga labi ay napakapula. Napakalamig ng winter, pero ang kanyang kasuotan ay isang manipis na pinkish-grey dress na napapatungan ng white coat.Talagang napakaganda niya. Hindi kaduda-duda na nagustuhan siya ni Dixon.Nasa harap ko lang ang karibal ko at nagselos ako. Gusto ko siyang wag pansinin pero iniinsulto niya ako, sinasabing, “Kampante ba talaga pakiramdam mo sa posisyong inagaw mo sa akin? Mahal ka ba ni Dixon
Magbasa pa
Kabanata 4
Na-realize ni Dixon na kakaiba ang kilos ko. Inilahad niya ang kanyang mga braso sa likuran ng sofa at hinintay akong kumain. Ang mga pagkaing ay nakahain na nang ilang oras at tila nagyeyelo na sa lamig. Wala akong malasahan sa aking bibig at dahan-dahan kong kinain ang mga ito.Sinubukan ko ang kanyang pasensya. Bumangon siya at tumayo sa harapan ko, malamig at marahang sinabi, “Caroline, ano bang gusto mo?”Ibinaba ko ang aking mangkok at tumingin sa kanya. Nakita kong nakatingin siya sa mga pagkain sa lamesa.Biglang nagtanong si Dixon, “Ikaw ba nagluto ng mga ‘to?”Kakaiba ang tunog niya. Tumayo ako at nagsimulang maglinis habang sinasabi, “Tinanong kita sa maghapon kung uuwi ka ba para sa hapunan. Sinabi mong oo, kaya't tuwang tuwa kitang ipinagluto.”Biglang sumimangot si Dixon at tinanong, “Anong pakulo yan?”Napatigil ako sa ginagawa ko at tumingin sa kanya. Ang kanyang mga mata ay nagyeyelo sa lamig at wala akong makitang anumang lambing na dating naroroon sa kanyang mga mata
Magbasa pa
Kabanata 5
Mababa sa tatlong buwan na lang ang natitira sa buhay ko. Ano pa ang magagawa ko?Malapit na matapos ang aking buhay pero hindi pa ako nai-in love. Gusto kong i-date si Dixon Gregg.Kahit na magsisinungaling lang siya sa akin, sobrang saya ang maidudulot nito.Pinag-uusapan na rin naman, hindi pa ako nasasabik o naiitrato bilang isang tao na importante at mahalaga sa buong buhay ko. Hindi ko pa nararanasan ang pag-ibig. ‘Yon ang dahilan kung bakit madalas akong naiinggit kay Gwen at kung bakit ako kumapit kay Dixon na para bang sinapian ako.Kahit na pahirapan niya ako, tatanggapin ko ito nang buong loob.Sa pagitan namin ni Dixon, ako ay masyadong hindi mahalaga.Nagpakumbaba ako at hindi kailanman lumaban.Hindi umalis si Dixon tulad ng dati niyang ginagawa. Matapos maligo, umupo siya sa sofa dala ang kanyang laptop upang magtrabaho.Tumayo ako at sinuot ang aking sleeping gown, saka tinanong siya, "Magpapahinga ka ba dito ngayon?"Napakatalas ng aking paningin at nakikita ko ang dok
Magbasa pa
Kabanata 6
Si Gwen ay para bang nakakita ng multo nang makita ako. Sinimulan niyang tumili nang malakas at sinira ang mga bagay-bagay. Inilagay siya ni Dixon sa kanyang mga braso nang makita niya ‘yon.Ang kanyang dibdib ay palaging mainit at nakakakalma.Unti-unting huminahon si Gwen habang panay ang pagbulong niya sa pangalan ni Dixon. At ang lalaking ‘yon, ang aking asawa, ay kinonsuwelo siya, "Okay lang. Narito ako. Wala siyang gagawin sa’yo."Ang pansamantalang kahinahunan ni Dixon ay pagmamay-ari niya. Humarap siya sa akin at tinanong ako nang malamig, "Ano ang ginagawa mo dito sa ospital? Bilisan mo, umuwi ka."Palagi niya akong sinasabihan na umuwi sa harap ni Gwen.Napalingon ako sa kahinahunan na binigay ni Dixon kay Gwen. Sa sandaling iyon, ginamit ni Gwen ang impluwensya ni Dixon at itinapon sa aking mukha ang isang tasa ng kumukulong tubig. Napasigaw ako sa sakit at napaatras sa gulat. Tumama ako sa ilang mga bagay at malapit nang mahulog, nang may humawak sa braso ko.Tumingin ako s
Magbasa pa
Kabanata 7
Nanaginip ako. Naganap ito sa Shaw villa. Nandoon ang aking mga magulang at si Dixon. Pamilyar silang nagu-usap tungkol sa aking ika-23 birthday party.Tumayo ako sa tabi ng sofa habag nakikinig sa pananalita ni Dixon. Mainit at banayad ang kanyang boses. "Gusto ni Carol ang kulay na pula. Palamutihan natin ang lugar ng mga pulang rosas. Tutugtog ako ng piano pagkatapos."Ang mga mata ni Dixon ay puno ng lambing at kahinahunan. Ang araw sa labas ng bintana ay sumikat sa kanya, nagmimistulang siya ay mas gwapo at mas malambing. Nais kong umabot upang hawakan ang kanyang brow bone. Gayunpaman, dumaan lang sa kanya ang aking mga daliri at papunta sa hangin. Sinigaw ko nang malakas ang kanyang pangalan, nagpa-panic. Pero, hindi siya sumagot. Umiyak ako nang hysterically nang maging puti ang lahat ng nasa harapan ko.Namulat ang aking mga mata at nakita kong nasa isang silid ako sa ospital. Suot ko pa rin ang maliwanag na kulay na dress. Nakatayo sa tabi ko si Dixon na may malamig na ekspre
Magbasa pa
Kabanata 8
Natatakpan ng makapal na layer ng niyebe, walang mga salita ang maaring magpaliwanag sa ganda ng Wu City. Naglakad-lakad ako sa kalyeng puno ng mga tindahan, habang nakasuot ng gintong gown at isang purong puting mahabang coat. Ang delicate na mga hikaw na pilak na suot ko no’ng araw na iyon ay bagay na bagay sa aking make-up.Ito ay napaka-busy na siyudad. Habang nakatayo sa gitna ng madla na nagmamadali sa bawat direksyon, pakiramdam ko isa akong outsider. Napatingin ako sa lahat ng mga taong dumadaan, habang ang malamig na hangin ay dinadala ang snowflakes at dumadapo sa aking mukha, aking buhok, at aking damit. Gayunpaman, hindi ako nakaramdam ng lamig. Baka manhid na ako. Siguro may mas importanteng bagay akong kailangang gawin. Sinimulan kong sundan ang isang lalaking sakto lang ang hitsura sa kalye.Habang siya ay nakatayo doon na naninigarilyo nang mag-isa, tinipon ko ang lahat ng aking lakas ng loob at lumapit sa kanya dala ang aking bank card sa kamay. Binuka ko ang aking bib
Magbasa pa
Kabanata 9
Nanatili akong tahimik habang si Dixon ay patuloy na nakatitig sa akin, naghihintay ng sagot.Nagmadali ako para bumaba ng bus kaagad nang tumigil ito sa susunod na istasyon. Napanatag ang loob ko nang makita kong hindi siya sumunod. Sumakay ako ng taxi pabalik kung saan ko kukunin ang aking kotse at hinatid ang aking sarili pauwi.Walang tao sa magarbong villa. Naupo ako sa sofa, hindi maka-concentrate sa kung ano pa bukod sa sinabi ni Dixon. "May utang pa rin ako sa kanya na kasal."Sa totoo lang, may utang pa talaga si Dixon kay Gwen na kasal.Tatlong taon na ang nakalilipas, si Gwen ay sumuko kay Dixon tulad ng pagsuko ni Dixon sa kanya.Kahit na tanggihan niya pa ang tatlong milyon at pinilit na manatili sa Wu City sa piling ni Dixon, makikipaghiwalay pa rin si Dixon sa kanya.Tila walang tama at mali sa kanilang sitwasyon.Dapat ay binigyan niya siya ng isang engrandeng kasal tatlong taon na ang nakalilipas.Kinuha ko lang ang pwesto niya at oras na upang ibalik ang lahat sa nara
Magbasa pa
Kabanata 10
Ilang araw na umuulan ng niyebe. Ang Wu City ay kumikislap sa ilalim ng city lights at ang lahat ay napapalibutan ng purong puting niyebe. Nakatayo kaming magkaharap sa makitid na eskinita, ang kanyang anino ay umuunat sa haba ng lupa sa ilalim namin. Madali siyang mapagkamalan bilang isang manga character. Narinig niya ang sinabi ko at natigilan. Napatingin siya sa akin nang may pag-usisa pero wala siyang sinabi tungkol sa kung paano ko siya tinawag. Pasimple niyang tinanong ako, "Saan ka nakatira, binibini?"“Sa villa ng pamilyang Shaw…”Bigla kong naalala pagkatapos kong sumagot na hindi pa nakakapunta roon si Dixon, kaya't nagmamadali kong sinabi sa kanya ang address. Binigyan niya ako ng isang mahinang ngiti at hinubad ang kanyang scarf upang ibalot sa leeg ko at naramdaman kong nananatili pa rin ang init ng kanyang katawan.Narinig kong sinabi niya, “Tara na. Ihahatid na kita pauwi.”Mas lalo siyang gumwapo dahil sa ngiti niya…Nagmistulang pininturahan ang kanyang mga mata at ki
Magbasa pa
DMCA.com Protection Status