Invisible String (Tagalog)

 The car finally came to a halt and my excitement tripled as I examine the place from the window. My family decided to drop me off at Batangas port today to save me from the hellish hardship of a commuter’s life.Mabilis akong bumaba sa sasakyan at binitbit ang dalang bag pack, inilabas naman ni Amadeus mula sa compartment ang suitcase ko. I wasn’t satisfied with the amount of stuffs I had packed pero ayaw ko rin namang magdala ng maraming bagahe kaya’t nagpasya akong kaunti lang ang dalhin at bumili na lang kalaunan ng mga kulang na gamit.“Take care, darling. Magsend ka lagi ng pictures mo ha?” my mom kissed me one last time on the cheek habang yumakap naman ako kay Dad.“Yes, Mom. I’ll try to call regulary. Mamimiss ko kayo!”“I’ll bet my whole year allowance, may boyfriend ka na pagbalik mo.”“Amadeus!” Gulat ko siyang nasigawan. Mahinang tumawa ang paren

 “Get up,” the man demanded while pointing the gun firmly at me.Nanginginig akong sumunod sa utos niya. I was so petrified for dear life and I almost wish na sana pala ay nagpakalunod na lang ako kanina kung ganito naman ang sasapitin ko ngayon.“P-please, don’t do this. Don’t hurt me please. I’ll leave..” I begged and he chuckled without humor.Ang kaninang malakas na ulan ay unti unti nang tumitila.Naalarma ako nang humakbang palapit ang lalaki. I automatically took a step back and I watched as his eyes darkened, as if he didn’t like what I just did.“Isang maling galaw mo pa at pasasabugin ko ang ulo mo.”My eyes watered at his despicable threat. I looked at him, matapang na sinalubong ang matiim niyang titig kahit pakiramdam ko ay bibigay na ang tuhod ko sa takot.“P-please….wala naman akong masamang intensyon. I j-just need help-“

 Mataas na ang sikat ng araw nang muling magmulat ang aking mga mata. Ang plano kong unahan na magising si Sancho ay nabulilyaso dahil mag-aalas onse na nang matanawan ko ang wall clock sa loob ng kuwarto. Agad ang pagsipa ng kaba sa aking dibdib. How could I be so careless? I couldn’t believe I had the nerve to have a good sleep inside the cave of my own predator.Saglit akong nag-inat bago dahan-dahan at tahimik na tinungo ang pintuan. Inilapat ko ang tainga doon upang makiramdam sa nangyayari sa labas. It’s dead silent. Maliban sa hampas ng alon sa dalampasigan at mangilan-ngilang huni ng mga ibon ay wala na akong ibang naririnig.I bit my lower lip before hesitantly twisting the door knob open. But of course, matapos ko syempreng pasadahan ng suklay ang magulo kong buhok at kapain ang bagong gising kong mukha. Halos hindi ako humihinga habang sinisilip ang tahimik at maliit na pasilyo. Niluwangan ko ang pagkakabukas ng pinto upang mas maina