The Chosen One

“Pagdating natin sa Mabini, magiging maayos na ang lahat.” Tumingala si Joelyn at siniyasat ang malungkot na mukha ng kanyang ina. It had been three years since her father died dahil sa Cancer. Masakit man isipin ngunit mahigit isang taon na rin ang nakaraan nang lumipat sila sa masikip at mabahong apartment na ito. “Namimiss ko na si daddy,” malimit na rinig niyang sinasabi ng kanilang bunso na si Marco. Madalas ay sinasagot lamang niya ito ng isang mapait na ngiti, ngunit may mga pagkakataon naman na niyayakap na lamang niya ang labing dalawang taong gulang na kapatid. She was hoping that she can fill the hole inside his heart dulot ng pagkawala ng kanilang mabait na daddy. But no amount of hugs can ever fill that hole inside them. Lalo na’t hindi sila sanay mamuhay nang wala sa karangyaan. “Daddy used to say na may mga bagay na nangyayari sa buhay natin na hindi natin naiintindihan,” ani Joelyn habang mahigpit na hinahawakan ang kamay ng kapatid. “But eventually, we will.” “Sana

Nasa kalagitnaan ng sila ng pagpaplano kung paano lilinisin at pagagandahin ang bahay nang may paulit-ulit na tumatawag sa kanila mula sa gate."Are you expecting anyone, mom?" tanong ni Joelyn sa mommy niya.Napakunot naman ng noo si Edna. "Nope. Kakadating pa lang natin dito at wala naman tayong mga neighbors. I wonder who might that be. Wait lang ha. Hays, we should really get a new doorbell," pabulong na sabi ni Edna bago ito pumanaog upang tingnan ang tao sa labas."Hey, I found an attic. Gusto mo ba puntahan natin mamaya?" tanong ni Marco habang nagwawalis ito ng sahig. Busy naman si Joelyn sa pagtanggal ng mga puting tela sa mga muwebles sa sala. She also wiped the dusts from the furnitures."Ewan ko. Natatakot pa rin ako, to be honest," kibit-balikat na sagot naman ni Joelyn. "Medyo luma na rin itong

"Mom was being weird this morning."Tiningnan ni Joelyn si Marco habang naka-upo ito malapit sa kanya. Nasa sala silang magkapatid, admiring the newly-cleaned house.Medyo maaliwalas na ang ibang parte ng bahay dahil naging successful ang ginawa nilang paglilinis dito."Yeah, I could also agree with you now. She even asked me not to go to a certain room... which reminds me... hindi ka rin pwede doon. Again, bawal.""What?" sagot naman ni Marco habang nakakunot pa ang noo. "What room is that ba?""The last room on the second floor."Napangiti naman si Marco, halatang may kalokohan na naman na naiisip."Woah. Whatever you're planning, kid. Stop. Ayokong magalit si mom. Ikakasama niya iyon ng loob.""Fine then," sagot naman ng kanyang kapatid na siya naman niyang ikatuwa. If there's one thing she liked about her younger brother, it's how he respected her as an older sister."Can you please help me with this?" she asked as s