Filling The Abandoned Holes

Filling The Abandoned Holes

By:  Tataiyah  Ongoing
Language: English_tagalog
goodnovel16goodnovel
10
2 ratings
15Chapters
1.3Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

Even Gail Romero, the drummer of the band, Sublime Outlander met Prime Valencia at a very unexpected moment. She met her when she was tossing down yellow tulips on the cliff where Giyo Velasco's car, her boyfriend who passed away years ago, fell and crashed. She wasn't aware that on that same day, Prime will be applying as the new frontman of the band. When the latter got accepted, that's when she knew she'll be dealing with the guy who humiliated her for the next years of her life. Prime admired Gail since high school and was smitten even more when he knew of how thin Gail's thread of temper is. He finds it adorable, most especially when she rolls her eyes. He confessed his feelings to her during the Rakrakan Festival, an annual event for bands, in front of the crowd. He started courting Gail then and fortunately, they found comfort in each other's arms. They've got the best of their relationship not until lots of secrets were revealed. Everything seemed to be in chaos; her grades, the band, the friendship, their relationship, and the family Gail has were ruined. Gail thought that everyone was lying to her and think she should've faced her problems alone. She has lost trust in everyone. How will she be able to fix everything alone?

View More
Filling The Abandoned Holes Novels Online Free PDF Download

Latest chapter

Interesting books of the same period

Comments
user avatar
Tataiyah
keep on writing!
2023-07-05 11:15:53
1
user avatar
MaidenRose7
Ang gandaaaaaaaaaa
2021-11-16 08:04:43
1
15 Chapters
Chapter 1
It's the usual day, I was adjusting the pedal when someone appeared on my side.  "Ready ka na para bukas?"  It was Prime. Hindi ko alam kung bakit lagi n'ya akong kinakausap kahit na madalas ay tipid na ngiti lamang ang sagot ko.  "Hindi ko alam, medyo kinakabahan," tugon ko rito bago s'ya balingan ng tingin. Bagsak ang balikat, mapungay ang mga mata at bahagya itong nakanguso kaya kahit pilit ay ngumiti ako sa kan'ya.  Did I just made him feel uneasy? But knowing Prime, hindi 'yon titigil hangga't hindi n'ya nakikita ang ngiti mo. And just like what he usually does, there it comes to his hands doing strokes on his brown curly hair. "Sure ako na magiging maganda ang performance natin bukas! Syempre andito ako," he cheered me up with an instant wink. Napairap ako. Oo na, magaling ka na. Pero mins
Read more
Chapter 2
A year ago... Here I am.  Standing nearby the cliff that changed almost every aspect of me means being stabbed by thousands of daggers. A high humidity wet grassland just beneath my feet and the smell of Mid-June air is evident. It has been three years, yet until now, everything is still haunting my system. Ang hirap pala. Ang hirap tanggapin na wala na 'yong isa sa mahahalagang taong naniniwala sa kakayahan mo. I tried to forget about it, however, to no avail. I even lost interest in playing. Sleepless nights, books I've read dozens of times, the last thing I've heard before everything happened were just some of my company for the past few years. And yet the pain, the longing, it's still here, as if it's living in me. Every 13th of June, going here is my thing, bringing a bunch of yellow tulips and tossing it down to the cliff. It has been a routine to the point that this d
Read more
Chapter 3
It feels like a dream. Never kong in-expect na magugustuhan n'ya ako dahil never din namang naging maganda ang trato ko sa kanya. Either I'll be a sarcastic bitch or a quiet one when he's talking to me. Sobrang hindi lang kapani-paniwala lalo na kapag inaalala ko ang mga nangyari noon. I noticed the gradual movement of the drumsticks on my hand as he walked towards my direction. Wala akong ibang naiisip noong mga oras na 'yon kung hindi ang paraan kung paano n'ya ako tingnan. Anong… gagawin ko? The tremor got even worsen when he's finally a few inches away. Why am I being like this?  "Gail..." His eyes, they are so beautiful. I think it's the most innocent and beautiful pearls I've ever laid my eyes upon. It's captivating in such a way that you won't have any choices on what he asks you but say yes. "Please, gusto kong ligawan ka…" And when I nodded with that, without further
Read more
Chapter 4
 "Bente uno anyos na ako tapos gano'n pa rin s'ya kung magbawal sa akin! Hindi ko naman pinababayaan ang pag-aaral ko kahit hindi 'yon 'yong gusto kong course ah! I'm trying my best to make him proud… pero bakit kulang pa rin? Bakit gano'n Shillem? Masama ba akong anak..." She caressed my hair and hugged me tightly as if it transmits the urge to feel better. Sobrang sakit. Para akong pinasukan ng kung anong aparato sa dibdib dahil sa bigat nito. Hindi pa ba sapat lahat ng sinakripisyo ko para masunod ang gusto n'ya? All my life I've been doing what he asks me to do. Pero tangina naman… hindi naman ako makina na kayang gawin ang isang bagay ng paulit-ulit lalo na kung hindi ko naman gusto. "Ssshhh. Mabuti kang anak, Gail. They may leave but I'm always here for you..." she mouthed and gave me a reassuring smile. Nangungusap ang mga mata n'ya at tila nagsasabing magiging maayos din
Read more
Chapter 5
 Days flew fast. Nagsimula na akong magtrabaho sa shop tulad ng napagkasunduan. Madali kaming nagkapalagayan ng loob ng mga katrabaho ko dahil na rin siguro halos malapit lang ang edad ko sa edad nila. Natunugan kong Civil Engineering din ang kinukuha ni Mel kaya nagtanong-tanong ako sa proseso ng pagsi-shift sa department nila. Ang sabi n'ya ay madali lang naman daw. 'Wag daw akong mag-alala dahil tutulungan n'ya ako.  Sinagot ko lang s'ya ng maliit na ngiti. I don't wanna be indebted to someone I just met. Kaya hindi nakapagtatakang hindi ko maiwasang kabahan.  "Gail, paki-assist naman 'yung customer sa table 8."  Natigilan ako nang marinig si Ate Ria. Nadatnan ko 'tong nagsasalin ng drinks sa lalagyan nang marating ko ang counter. "Ikaw na ang bahala ha? I-seserve ko lang 'to!" narinig ko pang sabi n'ya bago ito mag
Read more
Chapter 6
Maraming nagbago mula noong araw na 'yon. He became extra on everything.Hindi ko alam kung magiging grateful ako pero mahirap na hindi ma-appreciate ang lahat ng ginagawa n'ya. He's genuine with everything he does. He cares about me a lot. At sa bawat magagandang ipinapakita n'ya sa akin, mas nagiguilty akong tinutulak ko s'ya palayo. Palagi na rin s'yang sumasabay kapag lunch. He brings me food na s'ya mismo ang nagluluto. He's being a real boyfriend material at mas lalo akong nalulungkot dahil doon. Lalo kong kinamumuhian ang sarili ko dahil doon.  Alam kong gusto ko rin s'ya. Alam kong magiging masaya ako sa kan'ya. Pero alam ko ring hindi pwede. Hindi pwede ang nararamdaman ko sa ganitong sitwasyon. Hindi pwedeng isipin ko lang ang tungkol sa kasiyahan ko. Marami akong kailangang gawin at ayusin. At ayaw kong idamay s'ya do'n. Ayokong idamay s'ya sa problemang
Read more
Chapter 7
On our way to where he'll be taking me, I heard him humming a song. At parang nananadya nga talaga ang panahon dahil hindi ko maiwasang sumimangot nang malaman kung anong kanta 'yon. It was Green Day's Boulevard of Broken Dreams. Pakiramdam ko ay nalukot muli ang mukha kong kanina ay maaliwalas. The song just merely reminds me I can't go to their concert. And it sucks. But instead of keeping the same face, I thought of possibilities where he'll take me. At least, I need to. Lunti is the first place that crossed my mind. Doon naman kasi talaga kami madalas tumambay. But as we approach closer, I can tell he's taking me somewhere I'm not familiar with. Ang daan na ito ay taliwas sa lagi naming tinatahak. We went over a bridge surrounded by trees bago kami makarating muli sa lugar na may mga buildings. It wasn't long before when we ended up staring at an enormous sculpted door. Sa kalakihan ay
Read more
Chapter 8
"Hindi ba mahal 'yung VIP ticket? Bakit mo binili?" Palabas na kami ng museum nang maalala ko na naman 'yung tungkol sa ticket. "Your happiness is more expensive than that," sinsero n'yang tugon. Kahit na hindi ko s'ya tingnan, alam nakangiti 'yon.I subconsciously pursed my lips.It's not that I don't want it. Pero parang sobra naman na yata 'yung mga ginagawa n'ya para sa akin."Hindi ko naman sinabing bumili ka…" halos bulong na ani ko. He patted the top of my head before leaning in. Bahagya n'yang ibinaba ang mukha para makatapat ko. "Nag-insist po ako Ma'am. Alam ko po kung gaano mo ka-gustong um-attend sa concert nila."Ayan na naman ‘yung tumatakbong mga daga sa dibdib ko. When will I get rid of them? Will I ever get rid of them? I only caught my breath when he moved away. Pakiramdam ko ay nawalan ako ng boses nang magtama ang tingin namin. Anong karapatan n'yang lumapit nang
Read more
Chapter 9
What happened was a bit far from what I’ve expected.After the encounter at the restaurant, he never felt at ease. Prime has been looking around as if he’s trying to spot some criminals who are after us. He seemed to be thinking deeply. And I don’t have the guts to ask him what’s going on. There I was, just staring at his physique.The concert, it was far from what I’ve foreseen. Maingay ang crowd pero na nangingibabaw ang malakas na tibok ng puso ko. My anxiety hit my core once again. Maging si Prime ay hindi masyadong ngumingiti na madalas naman niyang ginagawa kapag magkasama kami. Actually, I know I have the chance to ask him, but I think that matter is too personal.Even after the concert, we never got the chance to talk. Wala na rin siguro akong balak itanong ang tungkol doon, ayokong manghimasok sa personal n'yang buhay. Ayos na ako sa kung ano man ang mga bagay na ipinapaalam n'ya sa akin. The next day, I starte
Read more
Chapter 10
Asungot calling… Ano na naman kayang trip nito? "Hello Momshie!" Bahagyang kong nailayo ang phone sa aking tainga. Narinig ko pa ang mahihinang boses nina Ephraim sa kabilang linya. "Oh ano na namang kabaklaan 'yan Brix?" He chuckled. "Gandang bungad ah? Nasa school ka pa?" "Wala, papunta na ako sa coffee shop. Bakit?" "Kasama mo si Papi Optimus?" "Hindi. Wala pa ba d'yan?" "Wala pa, tinatawagan ko nga kaso out of coverage, pero tinext ko naman na," aniya. "Daan ka muna rito Momshie! May mahalagang announcement lang," he added. "Pwede mo nama—" "See you Momshie! Ingat!" Tsk. Asungot talaga. Dahil malapit lang din naman mula sa shop and EXPO, nilakad ko na lang din. Bumungad sa akin ang naghahabulan na sina Ephraim at Brix pagdating ko sa EXPO.  "Si Raim oh! May tinatagong kalandian!" naghihikahos na sigaw ni Brix habang hawak-hawak ang phone ni Ephraim.
Read more
DMCA.com Protection Status