I was so hooked with Chicago Med na as soon as nakauwi ako, kumain kaagad ako ng dinner. After eating, I immediatly took a quick bath. Syempre, naglinis din muna ako ng mga ginamit ko sa hapunan.
Kaya ayon. Tinanghali ako ng gising.Literal na nataranta talaga ako as soon as I laid my eyes on the wall clock sa bedside table ko. Para akong biglang sinilaban at nagmamadaling pumasok sa banyo.I promised Lolo na pupunta ako ng umaga tapoa anong oras na? Mag-aalas onse na. Super late na.Hindi ko na naisip pa na kumain ng agahan at dumiretso na palabas papunta sa sasakyan ko.Mabilis ang pagmama eho ko papunta sa bahay nila Lolo. Well, tanggap ko naman nang late ako kaya hindi masyadong exaggerated 'yung pagpapatakno ko, but still! Nangako ako, e.Ano na lang iisipin ni Lolo sa akin, na hindi ako marunong tumupad ng pangako? Na mangangako ako talos hindi ko na,an tuuparin?I knew I should n"Hija, anong nangyare?" rinig kong alalang tanong ni Lolo.Nakarinig ako ng malalaking yabag na nagmamadali palapit aa direksyon namin pero wala doon ang isip ko. Nanatili ang tingin ko sa photo album na nakabuklat pa din at nakatingala sa akin."What happened her, Lo?" rinig kong tanong ng isang baritonong boses mula sa direksyon ng pinto.That voice..."Creed, apo."My lips were shaking, tears on standby. Hindi ko kayang pigilan. Sobrang pagkaliti ang nararamdaman ko ngayon. Halo-halong pagtataka at pagkagulat.Bakit? Bakit sa lahat pa ng pwedeng maging apo ni Lolo... si Creed pa talaga?Hindi ko magawa-gawang iangat ang paningin ko. Hindi ko nga kayang maatim na makita siya, ang mukha niya.Ramdam na ramdam ko 'yung kagustuhan kong yakapin siya, halikan siha, bumalik sa kaniya. Ang lakas no'n. Ramdam na ramdam ko.'Yung damdamin ko, para bang hindi ko hawak ang pagde-desisyon at p
Sana kung totoongmay pake siya sa relasyon namin, he will always try to fix things with me. Ipapaalam niya kung saan ako nagkamali para maayos pa namin.But what did he do?Instead of doing all means necessary to fix us, nagalit pa siya't lumayo sa akin.Tama na. Ayoko nang nakikita 'yung sarili kong namimilipit sa sakit sa tuwing iniisip ko siya at ang mga memoryang pinagsaluhan naming dalawa.What's done is done. Bakit ba kailangan kong palaging ipilit na may chance pa?Nagmumukha na akong tanga sa pag-ibig sa ginagawa ko, e. I should stop this. Tigil na. Tama na 'yung mga luhang sinayang ko sa allaking hindi naman deserve 'yon.Sure, naniwala at pinanghawakan ko galaga 'yung mga pangako niya, Mahal ko, e. Pero ngayon... I don't think holding on is smart. In fact, it's a very stupid move.Kung wala na, wala na! Bakit kailangan pang ipagpilitin 'yung sarili?Too much stup
"Bakit po ba? Ang weird ng mga reaksyon niyo.""Wala po 'yon, Ma'am. Nagulat lang po kami kasi akala namin sasakay kayo rito sa truck. Wala po kasi itong air-con." napapakamot sa ulo na saad ng driver.My mouth fell open at the realization. Mabilis akong umiling-iling. "Nako! Hindi rin naman po problema sa akin kung sasakay ako diyan, hindi naman po ako maarte. Dadalhin ko lang po talaga 'yung sasakyan ko kasi one way lang po itong turck at hindi na babalik dito sa bahay mamaya. Sayang din naman po ang gasulina nito kung ihahatid pa ako dito."Marami pa kaming napag-usapan para masiguro na hindi mapapaano ang mga prutas at gulay habang nasa biyahe. Medyo malayo din kasi talaga ang sentro dito. Kung lalakarin, baka abutin ng ilang oras.Hindi na ako nagpalit pa ng damit at dumiretso na sa sasakyan. Mabuti na lang at nasa bungad lang din ng sala 'yung susi ng sasakyan ko kaya hindi na ako nagtagal sa loob. Nakakahiya naman kung paghihintayin ko sila
"Babe, say aah..."Ibinuka niya ang kaniyang bibig, inuutusan ang kahit na sinong nakatingin sa kaniya kung paano ba gagawin ang sinabi niya. Kahit sa simpleng galaw niya na iyon, lalo akong nahuhulog- remembering how he used to care for me just the same.I opened my mouth in turn at sinubo ang isang french fry. Hindi ko na malasahan. Gano'n ba talaga kapag masakit ang nakikita mo? Hindi ka na nakakalasa?Parang manhid ang bibig kong nanatiling nakabuka habang hindi pa niya naisasara ang kaniya.Mukha na siguro akong tanga dito.Napangiti ako nang maisara na niya ang bibig niya. Namumuo na naman ang mga luha kong kapag bumagsak ay walang tigil. May supply siguro ako ng isang dam."Ano ka ba naman, babe. Ano ba ako? Bata?" Parang naiirita na lumayo ang babae kay Creed at pinunasan ang gilid ng labi niya.Ako ang nakaramdam ng kirot lalo sa puso ko.Kung gaano ko sobrang inalagaan si Creed, kung gaano namin inalagaan ang isa't isa, gano'n naman siya pinababayaan ng babaeng ito. Hindi ma
Gano'n na ba ako kasirang-sira?I was supposed to feel pained by the words dripping from his mouth, but why am I happy? Why am I holding on to that little fact that maybe he still cares for me. Kasi... Kasi kung wala siyang pake sa akin, would he care to ask? Why would he even ask, "How was it."?Mali nga lang ang subject ng tanong niya.Kasi hindi katulad niya, wala akong iba. Siya lang. At hangga't hindi niya ako binibitawan, hinding-hindi ako titingin sa iba."Ano tatayo ka lang diyan?"Napatingin ako sa mga mata niya. Iba na. Iba na ang tingin niya sa akin ngayon. Ni hindi ko alam kung bakit.Ang sakit ng puso ko."C-Creed... I'm... I'm-"Nanlaki na lamang ang mga mata ko nang mabilis siyang nakalapit sa akin. He snatched the pair of heels from my left hand and threw it somewhere far."Ano? Pati sorry hindi mo na kayang sabihin ngayon?!"Napapikit ako sa sigaw niya. I felt the familiar sting in my eyes.'Wag kang umiyak, Aisha! Utang na loob! 'Wag ngayon!"Sorry... I'm sorry..." K
It was just a simple dress he gave me as an anniversary gift. Isa iyon sa maraming mga regalong binigay niya sa akin para sa 2nd Anniversary date namin. Grabe ang tibok ng puso ko noon habang pinapanuod siyang ihilera sa tapat ko ang mga iba't-ibang sukat ng mga kahon. They were all his gifts, and they were all for me. Alalang-alala ko po kung gaano ako kasaya noon.I didn't take that much notice of the time, but I knew it took me a long time preparing. May ipapakilala raw kasi sa akin si Saskia ngayong araw.What I was not expecting is to find the both of them seated in the living room."Bihis na bihis, Ataisha." Malamig at walang emosyong komento ni Creed nang mapadaan ako sa sala. The girl was just watching the scene, and she doesn't look like she's interested. Sa totoo nga ay mukhang nabo-boring pa siya rito."May p-pupuntahan lang kami ni Saskia, C-Creed."Tinaasan lang niya ako ng kilay. "Si Saskia nga ba talaga? Come on. Aminin mo na lang sa akin. I promise, I won't harm your m
"Gumising ka na." Medyo malakas na bungad ng babae nang buksan ko ang mga mata ko kinabukasan. Siya 'yung babaeng pinahiram ko ng damit. Hindi naman ako magugulat kung ibang babae ang mabubungaran ko, pero ang sakit pa din pala talaga.Is he trying to settle on this girl? Hindi na ba siya magpapalit-palit?At bakit niya ako ginigising?"H-Ha?" Kinusot ko ang mata ko para matanggal kahit papaano ang mga muta. "May kailangan k-ka ba?""Ikaw daw magluto ng agahan, sabi ni Creed. Pwedeng paki-sarapan, please? First breakfast namin 'to together ni Creed, e. I just want it to be enjoyable and delicious."Medyo umawang ang labi ko sa sinabi niya pero mabilis ko rin iyon na isinara.Tumango ako. "Yeah, no prob.""Thank you!"Pagkasabi niya no'n ay umalis na siya. Hindi ba siya marunong magluto? Bakit kailangang ako?Wala akong magawa kundi ay ang bumangon na lang upang pagsilbihan sila. Habang naghahanda sa kusina, hindi ko mapigilang liparin ang utak ko.'Yon na pala ang huli. Huling halik n
I have so many questions, confusions lately. Hindi ako natutuwa na ganito ang nangyayari sa buhay ko. I thought my life would go through smoothly. I wasn't expecting this to become so full of obstacles.One question leads to two or more, like it's a continuous growth of tree branches. Why does my family hate me? Why does he hate me? Is there a common denominator I should find out?But, what did I do for all these to happen? What? Am I a bad person? Have I committed a sinful thing to all of them at once? Like hitting two birds in one stone?Which is it? What was it?Kung nakakalunod lang ang mga tanong, matagal na akong patay at hindi humihinga. Kahit sa simpleng dinner lang na ito, marami na agad akong katanungan na nagre-resurface. And I need answers!Imbes na dumiretso sa tabi ni Creed na ngayon ay nakaupo na sa tapat ni Athena, dumiretso muna ako sa kabisera kung nasaan nakaupo si Papa. Kinuha ko ang kamay niyang nakapatong sa lamesa at nagmano. Wala siyang naging kibo sa ginawa ko