I didn't know it was possible to fall inlove with the same man so many times. I love my husband even more simula ng isilang ko ang dalawang anghel ng buhay namin, our own miracle and blessing wala na ata akong mahihiling pa. God gave me almost everything I needed. . And you know what's good about our real marriage? It still get stronger, sweeter and happier each day.
It has been two years since then. Noong ikinasal kami sa lugar kung saan nagsimula ang lahat. Sa lugar kung saan una ko siyang nakilala. It was a perfect beach wedding. Naaalala ko pa noong ihahatid na 'ko ni Dad kay Zach.
"Dad, I'm nervous. Bakit ako kinakabahan?" Halos nanginginig yung boses ko sa sobrang kaba ko ngayon araw na 'to. Today is my wedding day lucky Iris, di ako makapaniwala na totoong ikakasal na talaga kami.
"Iris, kumalma ka, anak. Kasal mo 'to dapat masaya ka. Ienjoy mo lang ang bawat minuto na dadalin mo pagtanda mo." Bigla ako natawa dahil sa boses ni
Nasa sala kaming lahat ngayon habang yung kambal naglalaro sa loob ng playroom nila kasama si Tita Ela at si Tito Miguel including Brent na tuwang tuwa nakikipaglaro sa pamangkin niya. Tuturuan niya daw magbasa sila. Ang cute diba? Si Ashley naman panay ang laptop sa tabi namin. Oo nga pala may surprised party ang mga empleyado ni Zach sa kanya.Halos lahat ata ng VIPs andun pati ang nagmamay-ari ng malalaking kompanya sa bansa ay pupunta. Pinaka plano talaga namin kasama yung kambal pero mukang hindi na sila pwede dahil inaantok na si Zeus kanina pa at si Zoey baka humabol pa sa pupuntahan namin ni Zach.You know gusto lagi ipakita ni Zach ang kambal namin sa mga empleyado niya. He's too proud. Kaya pag nakikita nila ako lagi nilang hinahanap yung twins sakin including Romeo and Rose. Pero kung ipilit ko ngayon mukang hindi na papayag si Zach, you know he's just too protective kahit gabi ayaw na ilabas yung kambal niya. He said one time that it's too dangerous daw.
Hello! Kung nakarating ka hanggang dito, maraming salamat sa pagbabasa ng istorya ko. I will edit it again and been planning to self-published it next year (2022) I hope you'll support me as well! 🖤 Pero maraming salamat sa pagtitiyaga kahit unedited version ang ibang parte dito. I appreciate it alot. I have other stories you can read on other platforms and also been planning to write new stories by next year. Wait for it! It'll be worth it kung kanio man story iyon. Hihi. I just want to thank Goodnovel too for giving me this opportunity to share my story here and earned money, you don't know how much grateful I am for this chance. Maraming salamat po! Bye for now, See you on my other stories. Keep safe all the time!
PROLOGUE I was just barely retrieving myself from being useless. I was a happy-go-lucky kinda person back then. Wala akong ibang iniisip kundi sarili ko lang dahil lagi naman nakasuporta ang pamilya ko saakin. I never thought that I'd reach this point where I had to accept my boss's offer to be his fake wife. Why would I decline it? I'm indebted to him and in exchange of my freedom I needed this arranged marriage. Kaya heto ako ngayon sa kwarto ng boss/husband ko. Para pag-usapan ang mga hindi pwedeng gawin during this arrangement. "You are not allowed to enter any relationship within the period of this marriage,"he said seriously. My eyes widened. "As in kahit flings? Wala?" Tiningnan niya ako ng masama. "I am a very possessive man, Iris. I don't like sharing." Tumayo ng bahagya ang
"Miggy, anong ginagawa mo dito?" Sa dami-rami ng lugar sa mundo. Bakit nga ba dito ko pa makikita ang ex-boyfriend ko? I don't love him anymore. Or I guessed, never did I? Hindi naman sa bitter ako sakanya. We broke up after trying it for few months. He was nice and romantic, kaya nga napasagot niya ako. It was just he had some weird habit that I couldn't stand. "May secret job lang na kailangan gawin," sabi nito. "Saan ka papunta? Sabay kana saakin, hatid na kita." "No thank you," umiiling na sagot ko. "May orientation ako ngayon araw. Actually, doon lang sa building na 'yon. Turo ko sa napakalaking building malapit sa likuran ko. "Esqueza's Corporation?" Kunot-noong tanong nito. His face changed, as if I said something unpleasant.
I faced my head down right away. Kung kanina pisngi lang namumula saakin ngayon buong mukha ko na. Ano ba naman kamalasan ito?! Sa dami-rami na pwede kong makausap at masabihan ng kalokohan ko bakit sa boss ko pa?! Boss ko parin ba siya? Malamang, papaalisin na niya ako agad dito sa kompanya niya! Ang tanga mo, Iris! Sumilip ako ng bahagya, his eyes still on me so I looked down. Hiyang-hiya ako sa ginawa ko. Hindi ko naman din kasi alam. Akala ko lang may nakasabay akong gwapo sa elevator na makakatrabaho ko. Bakit ba hindi ko naisip iyon? Damn this hangover kasi! Hindi ko mabasa iyong ekspresyon sa mukha niya. Was he having second thought? No! I would do anything for him to forgive me. I desperately need this job. Kailangan ko ng pera para sa pamilya ko. Madi-disappoint nanaman ang pamilya ko saakin tapos pagtinanong kung bak
Tama nga ang Newton's third law noong highschool ako. "In every action there is an equivalent and balance reaction." Things weren't doing great the past few days. My parents immediately packed up their things, iyong iba naman ibinenta para pangdagdag sa mga kailangan nila sa probinsya. Kailangan din ibenta itong bahay dahil wala nanaman titira. Kaya kahit ayoko itong iwan, wala akong magagawa. It would never be the same without them. Malulungkot lang ako lalo. "Ingatan mo sarili mo, anak ha," bilin ni daddy. "Kapag may problema ka, h'wag kang magdadalawang-isip tumawag saakin, okay?" Niyakap ko siya at idinantay ang ulo sa d****b niya. "Pwede ba ako tumawag kapag hindi ko kaya magluto, Daddy?" Tumawa siya, halatang pinipigilan ang luha. "Pwdeng-pwede, anak." Niyakap niya ako ng mahigpit. "Mami-miss kita ng sobra." Hindi ko na napigilan ang pagtulo ng luha ko. Since birth ata, s
"Atey, welcome to this company! Finally, after a long stresssful process nandito kana!" Niyakap ako ni Rome nang mahigpit. He was the one touring to our department. Buti na nga lang pareho kami kasi kung hindi, mahihirapan ako mag-adjust. Hindi rin kasi ako sanay magtrabaho talaga. "Sana ma-enjoy mo siya katulad ko na nasisiyahan sa mga gwapo dito!" Kinikilig pa na sabi nito. "Kasama si Mr. Esqueza?" taas-kilay kong tanong. Hinampas niya ako ng marahan. "Gaga! Hindi no, he's out of our league. Wala time ang mga ganoon kayaman at gwapo sa karaniwang tao na katulad natin!" I bit my lip. He was right. Bakit ko nga ba nasabi iyon? Halata naman na hindi kami level ng pamumuhay. Kahit na sabihin mong may business kami dati, ang layo parin ng pagitan. Parang siya nasa Presidential level tapos ako SK lang. "Oo nga pala ito iyong desk
I couldn't hardly breathe. I think my airways was closing because of this scenario! I tried to look at him but he wasn't smiling like the usual, nakakatakot lalo iyong aura niya. Kahit wala siyang sinasabi parang mangangain ng buhay iyong mga mata niya. "You," he gave me a deadly stare. Nagkarerahan ang mga daga sa loob ng katawan ko. My knees started shaking and my voice went missing. I gave him a questioning look. "Don't talk," he said in a flat tone. I nodded still couldn't find my own voice. "When your mouth is full, Ms. Villafuente." I never thought that it was possible to feel like dying when you're still breathing and alive. Ilan araw din akong namuhay sa kahihiyan, takot at pangamba. It's nearly been a week, I was waiting for them to fire me. Paano ba naman kumonti ang pinapagawa saakin, it only meant they were not trusting me anymore. Kaya kahit si Romeo at Ros