CHARLENENATUTUWA siya dahil maraming bumili sa paninda niya. Halos paubos na rin ang dala niya, panigurado matutuwa ang Mama niya.Laking tulong din ito. Bente pesos ang benta niya sa banana que, kinse naman sa karcioca at kinse rin sa maruya. Mayayaman naman mga nag-aaral dito kaya mabilis niyang nabentahan ang karamihan.Papasok na siya sa classroom kung saan ang last subject niya. Nang biglang may bumundol sa kaniya at tila sinadya pang sanggiin ang hawak niyang container. Nalaglag at natapon ang mga natira niyang paninda. Kasabay ang pagtawa nang malakas nang bumangga sa kaniya.Hinarap niya ito. Si Maureen. Naka-cross ang dalawang braso nito sa dibdib at nakataas ang sulok ng labi nito na nakatunghay sa kaniya."Tapos ka na ba maglinis ng library?" maangas na tanong nito sabay tingin sa nahulog niyang paninda."Nakuha mo pa talagang magtinda rito. Anong akala mo sa University na 'to, palengke? Doon ka dapat sa labas ng University magtinda. So cheap!" maarteng bigkas nito.Huming
CHARLENENAPAIGTAD siya sa gulat ng may umupo na lang bigla sa tabi niya. Medyo nataranta rin siya dahil akala niya ay kung sino na. Si Shawn lang naman pala."Anong mayroon dito?" parang walang alam na tanong nito sa kaniya.Pinunasan niya ang basang mukha at tumikhim muna bago nagsalita."Ano bang ginagawa mo rito? At paano mo nalaman andito ako?" may bahid nang inis ang tono ng boses niya.Nagkibit balikat lamang ito saka pa-simpleng nagbunot ng damo. Tumaas ang sulok ng kilay. Ano na naman kaya ang trip ng isang 'to?"Galing ako sainyo, hinahanap ka yata ng Mama mo. Ang sabi umalis ka raw at tumakbo sa gawi rito kaya sinubukan ko lang kung makikita kita rito." Kalmadong tugon nito sabay prenteng nahiga sa damuhan at ginawang unan ang dala nito bag."Ano bang mayroon at may pa-emote emote ka pa rito?" dugto pa nito.Umingos siya. "Wala."Hindi sila close para mag-kuwento siya sa personal niyang buhay lalo na tungkol sa pamilya niya."You know, not all people does have perfect famil
CHARLENEUMANGAT ang isang kilay niya habang papasok sa classroom. Kanina pa kasi niya napapansin na parang ang friendly ng mga tao sa paligid. Ngumingiti sa kaniya ang ilan at ang iba naman ay binabati siya. So weird!Pagkaupo niya sa chair nya kapansin-pansin na para bang tumahimik ang lahat. Walang may nais kumibo. Ano na naman kayang mayroon?Mayamaya pa nilapitan siya ni Erica. Malawak itong ngumiti sa kaniya at kumaway."Hi, Charlene. You and Shawn are really really goods together. Hope we can be friends--""Ano?" palatak niya at napatanga kay Erica. Anong good together pinagsasabi nito? Sila ni Shawn? Seryoso ba?"I mean, kalat na kalat na sa buong University ang secret relationship niyo ni Shawn. Well, hindi na siya secret dahil everybody knows na. Look--" ani ni Erica saka inilabas ang cellphone nito at may pinakita sa kaniyang larawan.Naumid ang dila niya sa nakita. Kuha iyon habang kumakain sila ni Shawn sa Roxas Night Market. Walang naman kakaiba sa larawan. Kumakain lang
SHAWNMALALAKAS na tawa ang pumuno sa buong sulok ng hideout place nila dahil sa harap-harapan pangba-basted ni Charlene sa kaniya. Nakabusangot na tumingin siya sa mga kaibigan niya."Masaya kayo?" sarkastikong tanong niya kina Sarmiento na lalong kinatawa naman ng mga ito.Hindi naman siya naiinis dahil sa ginawa ni Charlene. Wala lang, naisipan kasi niya ipagsabi sa iba na nobya na niya ang dalaga dahil sa mga larawan kumalat-kalat na magkasama silang kumakain.Sinabi lang niya iyon para hindi mag-isip ng kung ano ang ibang tao sa dalaga. At saka, sooner or later magiging nobya niya rin ito.Nangingiti siya sa tuwing naalala ang nangyari sa Roxas Night Market, wala lang natutuwa lang siya nakasama niya roon ang dalaga."Assuming ka, Bro! Hindi mo naman pala girlfriend si Charlene." Pangbubuyo naman ni Garcia."Savage!" palatak ni Morris."Basted!" ani naman ni Morales.Malalakas na tawanan ang ginawa ng mga ito. Napailing na lang siya. "Sige lang, tawa lang kayo mga gago," usal niy
SHAWN SIYA si Shawn Perez Rebato, bente-uno anyos, kilalang leader ng isang fraternity group sa unibersidad na pinapasukan niya rito sa Davao City. Ang Otaber Sigma Phi, tatlong taon na rin buhat nang buuin niya ang grupo. Mayroon ng one hundred and twenty-seven members ang grupo niya na puro mga lalaki ang miyembro. Wala naman siyang batayan sa pagpili ng mga ipapasok sa grupo, magawa lang ng isang new comer ang task na ipapagawa niya ay pasok na ito. Ganoon lang ka-simple. Kilala rin siya sa pagiging maangas at sa mga pam-bu-bully niya. Basta pag nairita siya sa isang estudyante, automatic ibu-bully niya ito. Kahit sa bahay, ganoon din ang ugali niya. Siya ang badboy at blacksheep ng pamilya. Never naging proud sa kanya ang Daddy niya, walang ibang pinupuri ito kun'di ang Kuya Shane lang niya. Kesyo si Shane ang matalino, masipag, mabait at perfect na anak. Samantalang siya, siya ang opposite ni Kuya Shane. Napabuntong hining
CHARLENE MALUNGKOT at naluluhang nakatunghay siya sa natutupok nilang bahay sa Baseco Compond sa Maynila. Ang sakit lang makita na ang bahay nila ay unti-unti nang kinakain ng apoy. Naririnig niyang humagulgol ang Mama at Papa niya sa tabi niya. Wala silang kahit isang gamit na naisalba, masyadong mabilis ang naging pangyayari kaya sa sobrang taranta nila ay nagtakbuhan na sila palabas at palayo sa compond. "Ano na ang gagawin natin?" wala sa sariling tanong niya sa magulang. Pakiramdam niya natupok din ng apoy ang lahat ng plano niya sa buhay. Nagpakawala siya nang malalim na paghinga. Naramdaman na lang niya na niyakap siya ng Mama at Papa niya. Ang ipinagpapasalamat na lang niya ay buhay sila lahat. Ganoon talaga, ika nga ng iba. Mas okay pa raw ang manakawan kesa masunugan. Kasi pag ninakawan ka, may bahay ka pang babalikan ngunit pag nasunugan ka, wala ka ng bahay na matitirhan. Sa isang evacuation
CHARLENE UNANG araw niya sa UPM ngayon. Sana talaga marami siyanh kaibigan na meet sa unang araw niya. Pagkapasok sa loob ng university, saglit muna siya dumaan sa registrar office. Sakto naman na mayroon transferee student na kagaya niya. Si Eun Woo, isang pure Korean. Nakakatuwa naman, at least hindi siya gaano maiilang. "Hi! I'm Charlene. I'm also a transferee student." Pakilala niya sa binatang Koreano. Kainis ang kikinis talaga ng mga mukha ng mga Koreano. Ngumiti naman ito sabay lahad sa kamay. Pansin niya na may pagka-nerd looks ito pero para sa kanya cute naman ito. "I'm Eun Woo Soo. Nice to meet you, Cha-lene," nakangiting pakilala nito. Sobrang cute! Lalo na nang mahirapan ito sa letrang 'R'. May pagkahawig pa naman ito sa artistang at host sa isang TV network. Si Ryan Bang. Muli siyang ngumiti at tinanggap ang pakikipag-kamay nito. "Nice to meet you, Eun Woo." Naglakad na sila ni Eun Woo patu
CHARLENE PAGKAPASOK niya sa school, dumiretso siya kaagad sa first subject niya. Napansin niyang, hindi siya sinulyapan ni Eun Woo. Dahil ba ito sa nangyari kahapon? Nailang ba ito? Umiiwas na ito sa kanya? Pagkaupong-pagkaupo nagulat pa siya nang biglang gumewang ang upuan niya at natumba siya. Nagtawanan ang lahat. Great! Wala naman nakakatawa pero tumatawa sila. Ang saya-saya! Tinignan niya ang paa ng upuan, halatang sadya ang pagkakabali nun. Humugot siya nang malalim na paghinga. Ngumiti na lang siya at kumuha ng panibagong upuan. Sa buong klase, hindi na siya kinausap ni Eun Woo. Nalungkot tuloy siya. Nang matapos ang klase, naunang tumayo si Eun Woo at nagmamadaling lumabas ng classroom. Nagkibit balikat na lamang siya. Kaya naman, mag-isa na lang siyang nagtungo sa cafeteria para kumain. Naupo siya sa bandang dulo table, at tahimik na kumain nang biglang may bola ng basketball ang lumipad at nag-landing mismo sa