SHOT OF SIN. SHOT OF PURE PLEASURE.
♪ Please release me, let me go
For I don’t love you anymore
To waste our lives would be a sin
Release me and let me love again ♪
Being a daughter of a politician is not an easy life to live with. You should always be one of the best. Be best in everything. Of course, you should be. Because…
All eyes are on you… waiting you to make a great mistake to ruin your father's name and dignity.
Like a snake to its prey… just waiting a right timing to bite you and kill you with its poison or worst eats you –whole!
Bodyguards are all around you… to watch you… protect you… save you… and will never harm you.
Iyon ang buong akala ko.
They are hired to do all those jobs for you –for your safety. But everything changed… my beliefs, opinions about life… and my dreams.
Because of what happened, when I was 5 years old. I was kidnapped by my own trusted bodyguard. It was a month of full torture, pain, and emotional breakdown.
Iyon ang punto ng kabataan ko na imbis mag-isip kung bakit araw ang tawag sa araw, buwan sa buwan, bituin sa bituin… sa kung sino ba dapat ang pagkatiwalaan ko, or are they trustworthy or not.
Hindi ko alam kung paano ako nakaalis sa mala-impyernong kulungan na iyon, kung paano ako naka-survive, at kung paano pa ako nanatiling buhay despite of wanting just to die in an instant than living a life, full of miseries.
Nagising na lang ako isang umaga, nasa pink na kwarto ko na ulit ako –na puno ng manika, laruan, rainbows and unicorns, fairytales... a total wonderland that you always dreamed to have as a clueless innocent child.
Pero dahil sa pangyayaring iyon, everything changed. I suddenly hated everything that is pink, sinira ko ang mga manika at laruang meron ako, pinagtatanggal ko ang ulo, kamay, paa ng mga ito. I even cutted their beautiful blonde hairs and dresses, ayoko na ring manood ng mga pambatang palabas.
I hated watching fairytales.
Because in reality, the world is not magical at all but full of cruelty and torture.
That's why instead of dolls… I became fascinated in holding and playing guns, a toy that can protect you and save you.
Power and money are the most important things. Kung wala ka ng dalawang ito, hindi ka makaka-survive, you will die just like that, without fighting and a helping hand. Iyong malulunod ka na lang sa sarili mong dugo.
But then, a year of living like a human vegetable, iyong nakatulala ka lang, mulat ka nga pero ayaw mong gumalaw. You are breathing normally but deep inside you are actually suffocated and dying.
I met Freda Ysabel Wilford; maganda, mabait, madaldal pero maldita. Isa sa kambal na anak ni Ninong Frederik at Ninang Leysa, an heiress like me –she changed my life. Hindi man niya naibalik ang dating ako, nabigyan niya naman ako ng bagong dahilan para mabuhay.
Araw-araw ka ba naman niyang daldalan ng kung ano-anong words of wisdom daw niya, na kesyo huwag ka raw magsayang ng pagkain dahil pasalamat ka nga may nakakain ka, ang iba wala.
Pero ang pinakatumatak sa akin na sinabi niya ay…
“Buti ka nga nabigyan ng pangalawang pagkakataon kahit sa anong klaseng bagay pa iyan, basta nakatanggap ka ng second chance… ‘cause not everyone who wants it, will have it. Kaya ang swerte mo pa rin, to experience a second chance in life. Choice mo na lang iyon kung gagamitin mo siya in a positive way or not –live it or kill that chance given to you. But still be thankful, nevertheless.”
That's why I chose to live my life again… the way I want it to be.
No fear… caution… limit… nor rules.
Because I am…
DOMINICA FALCON, the Senator's rebellious daughter.
DOMINICA’SPOVYEAR 2008“Hey! Nica, let’s play… I have my new set of princess dolls. Mama bought it from Japan, they look pretty,” bungad sa akin ni Ysa pero hindi ko siya pinapansin. Alam niya namang ayaw ko ng mga manika… I better read books.“Com’on, Nics! Here.” Sabay abot ng isang manika pero hindi ko ito tinanggap.“Sige na, kahit labag man sa loob ko… sa iyo na si Belle, alam ko namang naiinggit ka lang kasi kompleto ko ang mga princess dolls. Tsk, ito na oh.”Tinignan ko siya, wow ha! Binibigay niya nga sa akin pero nakasimangot naman nitong iniaabot sa akin… maldita talaga ng bruhang ito. Kinuha ko nga ang manika sa pagkakahawak niya atsyaka itinapon sa kung saan.“Waahh! Grabe ka, N
DOMINICA’SPOVGALAXYBAR“Hey!”tawag-pansin ko kina Ysa at Hani nang makapasok ang mga ito sa bar ni Tito Art. Kumaway naman si Hani habang napansin ko ang pagkabalisa ni Ysabel.“Hala! Buti na lang pinapasok ako,”sambit naman ni Hani sabay halik sa VIP pass na card niya. Sabagay 16 palang kasi siya kaya hindi dapat siya nakakapasok pero dahil may VIP cards kami na binigay ni Tito Art, anytime pwede kami rito, oh well… special ang VIP cards na iyon, with names namin ‘yon at may serial number, parang credit card ang itsura and having that card also means free drinks and foods sa kahit saang bar na pag-aari ni Tito. And kami lang sa barkada ang meron, depende na lang kapag may gustong bigyan si Anthony o si Tito.Naupo naman na kami sa bar counter at umorder ng drinks. Tamang alcohol lang pangpalakas ng loob
NAPAATRAS AKO… and I dared to look at him face to face. And there I saw those pairs of deep dark blue eyes again. Sinigurado ko talagang hindi ako kukurap o malilingat this time, I want to prove to myself that he is true, and not just part of my hallucinations.Inalisa ko ang bawat parte ng mukha ng lalaki sa harap ko. Matangkad ito. Gwapo! No! He is a hot damn gorgeous man! Perfect pointed nose, jaw line, thicked eye brows, luscious lips that you would dare to kiss, and ofcourse, his deep dark blue eyes that will make you cum in an instant just by staring at those pairs.Mahihiya ang Greek Gods sa taglay na kagwapuhan at aura nito na makapangyarihan. I can feel it, it’s running in his veins… in his aura. He is someone that can make the world go round in his fingertips.Madami na akong nakilala at nakakasalamuhang mga mayayaman at may sinasabi sa society in dark and light side of life. But this is the first time bumping into a man like him. N
DOMINICA’S POVTHREE WEEKS have passed…Naging busy ako sa school after that day na na-encounter ko ang aroganteng hayop na iyon na may deep dark blue eyes na parang hinuhubaran ako. But damn! Kahit anong inis ko sa pagiging full of himself aura niya, ‘di ko talaga maiwaksi ang angking kagwapuhan nito sa aking isipan. May mga times ding napapanaginipan ko siya, nasa isang dungeon daw kami and it’s not a sweet dream, but it’s a total nightmare. Mabuti na lang talaga at naging busy ako ng mga nakaraang araw dahil graduating na ako, at sina Ysa, Daniel at Anthony rin ay kasabay kong ga-graduate.And today is that day…The 25th Graduation Ceremony of Falcon University. Hindi sana ako a-attend dahil paniguradong maraming pupuntang media na makiki-etchuso dahil as usual present na naman ang mga politiko roon. Mula Presidente hanggang sa mga Congressman dahil kay Daddy, magka-senador ka ba namang ama eh.
“ARMALITE AR-18 is a gas-operated assault rifle chambered or 5.56x45mm NATO ammunition. A successful failure in history.”Intro ng auctioneer about the firearm to be sold, and nag-start na nga ang bidding.“1,000 dollar bid, now 1,150, now 1,150 will ‘ya give me 1,150? 1,150 dollar bid, now 1,200, now 1,200, will ‘ya give me 1,200?”mabilis na pag-chant ng auctioneer.Andito nga ako ngayon sa isang auction sa black market. Tinignan ko ang mga taong nandirito, halatang mga bigatin ito at malakas ang proteksyon sa gobyerno.“Going once, going twice, sold!”Sigaw ng auctioneer nang may manalo na sa bidding ng firearm na nakasalang. And it’s not me, kung noong una ang plano ko ay pumunta rito para makabili ng bagong baril para pandagdag sa koleksyon, hindi na. Nagbago ang mga plano ko nang marinig ko ang pag-uusap na iyon sa pagitan ni Ninong G
THIRD PERSON’S POV“THERE!”Turo ni Dexter sa screen ng kaniyang laptop nang makita niya sa cctv footage na pumasok na si Alesandro sa loob ng isang hall na kanina pa nila sinusubaybayan.“Ang tagal naman niyang pumasok. Kanina pa siya umalis dito ah,” komento naman ni Exael.“Baka kasi may naka-encounter na namang chicks ‘yon,” sambit naman ni Vanilli.“Shut up.”May bigla namang nagsalita na narinig ng tatlo sa mga earpiece na suot-suot nila. It's Alesandro.“Let's talk after I’m done here,Vanilli,” sambit pa ulit ni Alesandro. At napalunok naman ang isa sa narinig na kaseryusuhan at lamig sa boses ng kaibigan, na parang may nagawa itong napakalaking kasalanan.“About what?”tanong naman ni Vani
VANILLI'S POV“HELLO, VAN?”Rinig ko sa boses ni Dominica pero hindi ko masagot dahil hawak ako nina Dexter at Exael. Tangina kasi kinuha ni Sandro ang cellphone ko at ni-loud speaker niya pa ito, kaya rinig naming lahat ng andirito sa hide out ang nasa kabilang linya. Tinignan ko naman si Sandro ng masama, pero syempre nilakasan ko lang ang loob kong tignan siya ng ganoon dahil mas nakakatakot pa rin ito.“Who's this?”tanong naman ni Sandro, nakikinig lang kaming lahat sa pag-uusap nila. Dapat kasi hindi ko pala siya tinawagan muna. Patay talaga ako nito kay Sandro kapag nalaman niyang pinasuot ko lang kung kanino ang golden mask ng pamilya nila. And knowing Dominica? She's a total rebel… and a psycho!“Tangina ka ba? Bakit hindi mo tignan sa caller ID. At bakit nasa iyo ang cellphone ni Vanilli Sefero? Did you—”I told you! Her
DAYS, MONTHS PASSED…And here I am again, nakatunganga lang sa condo ko. Day-off ko kasi, Oh well joke lang ‘yon, hindi talaga ako pumasok sa Falcon University. And yes, ako na ang Dean ng pinakamamahal na paaralan ni Daddy. Ako na ang pina-take over niya and sobrang nagulat ang mga Board of Directors even Ninong Garry Fontanilla nang i-announce iyon ng tatay ko. Pero syempre wala silang magagawa, ang may-ari na ang nagsabi at kahit sabihin mong may mga shares of stock sila sa Univesity, si Daddy pa rin ang may pinakamalaking shares kaya ang desisyon niya ay mahalaga na sundin. At nang tumapak ako bilang Dean ng school ay doon din nagsimula ang pag-iimbistiga ko sa sekreto ng Board at ni Ninong Garry. Until I have read his name in this book that I am holding and done reading right now.Hawak-hawak ko ang golden mask na pag-aari ng isang lalaking personally ay hindi ko naman kilala ngunit halos gabi-gabing hindi ako pinapatulog sa kakaisip tungkol sa kaniya