NANG makapasok ako ay nakita ko agad si Bea ngunit wala na doon si Dylan. Agad akong lumapit dito.
"Bea,"
Agad siyang napatingin saakin at tumayo't niyakap ako. Naramdaman ko ang pagyugyog nanaman ng balikat niya. Muka siyang problemado kanina noong inaantay niya ako.
"C-claire I'm sorry! I'm sorry!"
"Shhh... Tahan na Bea ano kaba ayos lang yun,"
Sabi ko habang tinatapik ang likod niya, hinayaan ko nalang muna siya na umiyak sa aking bisig. Hanggang ilang minuto pa bago siya tuluyang kumalma mabuti naman.
"Okay kana?" nakangiti kong tanong sa kaniya na ikinatango naman nito. Mugto na ang mata niya at pulang pula ang kaniyang ilong. Maganda si Bea mahaba ang buhok niya na color black na may brown, at makakapal ang kilay. Mahahaba din ang kaniyang pilikmata at manipis ang kaniyang labi in short perfect.
"Upo na tayo Bea," sabi ko sa kaniya at naupo kami. "Teka nasaan si Dylan andito siya kanina diba?" nagtataka siyang napatingin saakin.
"Umalis siya gigisingin niya daw yung kaibigan niya, yung best man na si Kiel. Alam mo bagay kayo nu'n ni Kiel! Kaso masungit nga lang pero alam kong kaya mong paamuhin 'yun sa ganda mo ba naman!"
Parang mabilis na timibok ang aking puso ng marinig ko ang pangalan nung lalaki. Kiel, yun ang pangalan niya. At ano daw?! Gigisingin siya ni Dylan?! Hindi kaya isama nu'n yun dito?! Hindi pwede!
"Huy! Ayos ka lang ba?! Bigla kang binalisa at pinagpawisan air-conditioning naman dito ah," agad akong umiling kay Bea dahil sa sinabi niya. Hindi mo kasi naiintindihan Bea!
"Teka paano mo nga pala nalaman na andito si Dylan kanina?"
Natigilan ako sa sinabi niya, nakakunot na ngayon ang noo niya dahil doon habang ako ay hindi ko alam kung anong sasabihin ko.
"Ahh-a-ano ka—"
"Naku hayaan mo na nga! Gusto kong mag sorry Claire kasi iiwanan kita,"
Parang bigla kong nakalimutan ang kaba ko nang marinig ang sinabi niya. Napabuntong hininga naman ako sa kaniya.
"Ano kaba Bea wala yun, sorry din kung nasabi ko sayo yun kagabi lasing lang ako at nalulungkot oo, pero hindi ko naman 'yun dahilan para hindi ka maging masaya. Kung saan ka masaya doon ako. Bea mahal na mahal kita, kapatid kita eh," napangiti siya sa sinabi ko at kita kong naluluha nanaman siya.
"Hep! Awat na sa iyak okay? Be happy please Bea, wag mo akong alalahanin kaya ko sarili ko,"
Nakangiti kong sabi na ikinabuntong hininga niya naman saakin.
"Sure ka?"
"Sure na sure!" nakangiti kong sabi sa kaniya na ikinangiti niya rin naman.
"Good now lets eat! Waite—" nataranta ako agad dahil sa sinabi niya at pinigilan siya.
"No! Stop!"
Napatingin ako sa piligid na parang may hinahanap na ewan. "Oy! Ayos ka lang ba?! Bakit ayaw mo pabang kumain?" napatingin ako kay Bea dahil doon at napabuntong hininga. Hindi ko alam kung paano ko 'to sasabihin sa kaniya pero kailangan niyang malaman dahil silang dalawa ni Dylan ang nakakita saakin kagabi na soot ang damit na iyon.
"Claire ayos ka lang ba? Natahimik ka," muli akong tumingin kay Bea at napangalumbaba sa lamesa't napasabunot sa buhok ko.
"Huy! Anong ginagawa mo?"
"Bea..." Kinakabahan kong sabi at patingin-tingin sa paligid.
"OMG! Wag mong sabihing nakapatavy ka dito?!" mahinang sabi niya saakin na agad kong ikinatingin sa kaniya at pinanlakihan siya nang mata.
"Hindi noh! Hindi ako ganoong tao! Kung gusto ko mang pumatay ikaw uunahin ko!" sabi ko na ikinatawa naman niya, hilig niya talaga na asarin ako kainis!
"Joke lang ito naman, so ano nga yun?"
Huminga ulit ako nang malalim at pinaglaruan ko ang daliri ko.
"Alam ko na to, may ginawa ka nanamang mali noh! Ano yun Claire?" seryosong sabi niya saakin kasi nu'ng last time na may nagawa akong mali muntik ko lang naman masunog ang kusina nila hindi pa ako marunong magluto nun eh haha.
"I-I had a one-night stand..." halos bulong ko nalang na sabi sa kaniya ngunit sapat na upang marinig niya. Narinig ko ang pagsinghap niya at napatingin ako sa kaniya nakatakip na ang kamay niya sa bibig niya dahil sa pagkabigla.
"A-at yung lalaki a-ay yung kaibigan ni Dylan, yung best man niya. Si K-kiel,"
"OMG!"
Napapikit ako dahil sa pagkabigla ni Bea alam ko na papagalitan niya ako dahil sa katangahang ginawa ko.
"OMG! Nauna kapa makipag honeymoon saakin eh kasal ko kahapon!" napakunot ang aking noo dahil sa sinabi niya at agad na napatingin dito na tumatawa.
"Seryoso kasi Bea!" inis kong sabi na ikinatawa niyang muli.
"Haha bakit? Anong gusto mo pagalitan kita? Like hello Twenty-One na tayo pwede ng magka-asawa at anak graduate na tayo eh! At isa pa kaibigan 'yun ni Dylan! Madaling panagutin kapag may nabuo jan sa tyan mo!"
"Yun na nga eh!"
Tumulo ang luha ko dahil sa sinabi niya kaya napatigil siya.
"Kaibigan ni Dylan yun! Isang mayaman! At malamang sa alamang marami ng naikama yun! Bea gusto ko sa asawa ko maibibigay ang virginity ko pero wala na! Nakuha na ng mayaman na yun!"
Napatakip ako sa aking muka at agad na umiyak, naramdaman ko na mayroong kamay ang humahagod sa likod ko, si Bea.
"Shhh tahan na andito lang ako,"
Ilang sandali lang at tumigil narin ako sa pag-iyak.
"Now gusto ko na wag na wag niyong sasabihin doon sa kaibigan ni Dylan na ako yun Bea please!"
Pagmamakaawa ko na ikinatango naman niya saakin.
"Naiintindihan kita Claire, si Zekiel Gray yun alam ko na tama ang sinasabi mo dahil mayaman at kilala siya sa buong mundo. Pero girl ang galing mong pumili ah! Gwapo at mayaman pa haha,"
Inirapan ko siya dahil sa sinabi niya wala akong pakealam kung mayaman pa siya o gwapo kainis.
"Paano yan kapag may nabuo jan sa tiyan mo?"
Muki akong napabuntong hininga sa kaniya.
"Yun na nga Bea, ovaluating days ko ngayon,"
Muling gumuhit ang pagkagulat sa muka niya. "OMG! Mauunahan mo pa ako?!" sinamaan ko siya ng tingin dahil sa sinabi niya eh kung pukpukin ko kaya 'tong kaibigan ko noh?
"Hahaha joke lang! Ito naman, madali lang yan eh edi sabihin mo sa kaniya! Eh siraulo binuntis ka tapos di niya pananagutan?!" kaagad akong umiling dahil sa sinabi niya.
"Hindi pwede, ayoko Bea. Kung sakali mang may mabubuo hindi ko sasabihin sa kaniya dahil ayoko. Tama na yung isang gabing pagkakamali. Baka matahin pa niya kami nang anak ko or worst itanggi niya," natahimik naman siya dahil sa sinabi ko at dahang dahang tumango.
"Kaya please 'wag niyong sasabihin kay Dylan. Alam kong si Dylan ang unang pagsasabihan ni Kiel about doon lalo na ngayon na papunta siya sa VIP room. Please wag na wag niyong sasabihin please?"
"Sigurado kaba jan Claire?" nag aalala nitong sabi saakin na ikinatango ko naman. "Gusto mo ba samahan nalang kita—"
"No! Bea no, honeymoon niyo ni Dylan. Isa ka nang may asawa ngayon at alam mo ang obligation mo Bea. Wag mo akong isipin babalitaan kita palagi kung may mangyayari 'man okay?"
Wala siyang nagawa kundi ang tumango saakin.
"Bea kailangan ko ng umalis dito, kailangan ko nang bumalik sa bahay. Baka magtagpo pa ang landas namin, ayaw ko! Kailangan ko nang umuwi, hindi ba't ngayon ang alis niyo? Mag-iingat kayo okay? Tawagan mo ako kapag may free time kayo ah?"
Tumayo na ako at tumayo din siya.
"Sumabay kana saamin Claire sa Manila din naman ang daan namin,"
Umiling ako sa kaniya. "Ayoko ngayon mismo ang alis ko alam kong maya maya pa kayo eh. As soon as possible aalis na ako," niyakap kona siya pagkasabi ko nun.
"Enjoy your honeymoon Bea ah? Gusto ko may inaanak ako agad hahaha," napasimangot siya dahil sa sinabi ko kaya natawa ako lalo asar din pala e.
"Baka nga ikaw pa ang mauna saakin na magkaanak eh," ako naman ang napasimangot dahil sa sinabi niya.
"Hahaha talo ka noh! Akala mo maaasar ako? Hahaha!"
"Tumigil ka nga! Hmp! Sige na aalis na ako. Mag iingat kayo ah! Papahatid nalang ako sa sa isang car niyo dito,"
Ngumiti siya saakin at niyakap akong muli. "Yes please Claire, btw thank you and sorry at the same time," humiwalay ako sa yakap namin at hinawakan siya sa pisnge.
"Kung saan ka masaya, masaya narin ako,"
***
"KIEL!!!"
Nagising si Zekiel dahil sa ingay na nagmumula sa labas napaungot pa siya dahil sa sakit ng ulo pero agad ding napangiti nang maalala ang nangyari kagabi, isang gabing hinding hindi niya makakalimutan.
Agad siyang humarap sa kinalalagyan ng babae at yayakapin sana ito ngunit napahinto siya ng wala siyang makapa doon. Kaagad na nagising ang diwa niya at tinignan kung tama ang pagkakakapa niya.
"Sh*t!"
Agad siyang napatayo doon at tinignan sa paligid ang babae. Kaagad siyang tumayo at pinulot ang damit niya upang mag bihis. Muli siyang napamura nang makitang wala doon ang damit nang babae.
"No! Sh*t! Where are you?!"
Pagkabihis niya ay agad siyang pumunta sa banyo upang hanapin ito ngunit wala. Kahit saang kwarto doon ay hinanap niya, mayroong tatlong kwarto sa VIP room at kahit isa doon ay wala ang babae.
"Kiel buksan mo nga to! Aalis na kami mamaya eh!"
Napatingin siya sa pinto, kanina pa yung maingay sa labas 'di niya lang pinapansin. Agad siyang pumunta sa pinto at binuksan iyon.
"Sa wakas binuksan mo rin Kiel,"
Simangot na sabi ni Dylan pero hindi siya sumagot at hinila ito papasok sa loob.
"Aray! Ano ba yan Kiel! Bat kaba nanghihila?! Papasok din naman ako sa loob eh!" nagtatakang sabi ni Dylan sa kaniya.
"Where is she?!"
Napatigil si Dylan dahil sa sinabi ni Zekiel sa kaniya. Siya si Zekiel Garay ang CEO nang pinakang sikat na company sa buong mundo. Isang heartless CEO.
"Anong where is she ang sinasabi mo jan?!" kunot noo niyang sabi dito. "Wag mong sabihin ang asawa ko ang tinutukoy mo—"
"Shut up! Not her! The girl last night! The girl that I bring here the girl that—" napahinto si Zekiel sa pagsasalita dahil narealize niya ang sasabihin niya.
"The girl that? Nagdala ka nang babae kasama mo? And you even slept with her?! May nangyari sa inyo?"
Tinitigan siya ni Zekiel sa mga mata at tumango ito.
"Wow! Congrats Kiel hindi kana virgin hahaha who's the lucky girl?"
"She's missing," plain na sabi ni Zekiel dito.
"What?! Bat mo hinayaan! Kilala kita Kiel, hindi ka basta basta magsasama ng babae sa kwarto mo o sa iisang lugar kung hindi mo siya gusto o mahal. Pero bat mo pinakawalan?!" frustrated na sabi ni Dylan sa kaniya.
Nakita niyang napasabunot si Zekiel sa buhok nito.
"I don't know! Nakatulog lang ako pag gising ko wala na siya sa tabi ko," nakita ni Dylan ang natatakot at nag-aalalang muka ni Zekiel sa muka nito.
"You love her,"
Napatingin si Zekiel kay Dylan dahil sa sinabi nito.
"What are you saying?"
"Sabi ko mahal mo siya! Ngayon lang kita nakitaan ng kahit na anong emosyon Kiel bukod sa mga magulang mo. Mahal mo yung babae Kiel, sabagay siya ang kauna-unahang babae na naikama mo,"
Sumama ang timpla ni Zekiel dahil sa huli nitong sinabi. "Wag mong sabihin na 'naikama' Dylan! It's not like that! Handa akong panagutan siya! At sigurado akong magkakaanak kami!" napakunot ang noo ni Dylan dahil sa sinabi nito at maya-maya ay natawa.
"Hahaha alam mo ikaw virgin boy ka hahaha hindi ganoon kadaling magka-baby! Hindi porket sa loob mo p*nutok ay may resulta na hahaha grabe! Na devirginized lang akala mo talaga hahaha,"
Nainis si Kiel dahil sa pagtawa ni Dylan kaya nasapak niya ito. "
Woah! Aray ko Kiel! Ano ba nagsasabi lang ako nang totoo!" sigaw ni Dylan sa kaniya.
"Then I'm saying the truth too! Sabi niya saakin kagabi she's ovaluating kaya hindi ko na pinalagpas ang pagkakataon Dylan,"
Natigilan si Dylan at agad na tumayo, proud na nakatingin sa kaibigan.
"Wow! Nice one tol! Akalain mo yun hahaha malakas lahi niyo Kiel alam kong magkakaroon yun hahaha sa ngayon kailangan natin siyang mahanap," napabuntong hininga si Zekiel dahil sa sinabi ni Dylan sa kaniya.
"You're right,"
"So anong itsura niya ba?"
"I don't know,"
"What?! Paanong I don't know eh may nangyari sa inyo!" gulat na sabi ni Dylan dito.
"I don't know! I didn't see her face damn it!" muling hindi makapaniwalang napatingin si Dylan dito.
"You are really doomed man, nawawala yung babae ngayon, malamang natakot sayo at umalis na dito. Kahit ba damit niya hindi mo alam?"
Muling umiling si Zekiel. "I don't know either madilim at lasing ako. Hindi ko napansin nung paakyat kami dito," kunot noong sabi ni Zekiel.
"Your stupid you know? Paano natin siya mahahanap ngayon niyan!"
Hindi nakasagot si Zekiel dahil sa sinabi nito. "Alam mo mamaya na nga yan, kumain na muna tayo sigurado akong kasama na ni Bea yung kaibigan niya," sabi nito at naglakad na palabas kaya sumunod si Zekiel.
"Who's friend? The brides maid?"
"Yeah, don't tell me siya yun?!" gulat na sabi ni Dylan dito na ikinakibit balikat nito.
"No, maybe yes? I don't know either," sagot nito sa kaniya.
"Alam mo ang tanga mo talaga, paano kung mabuntis mo nga tsk tsk. Di nag-iingat basta pinabayaan yung babae,"
"Shut up kung ayaw mong mamatavy,"
Napailing nalang si Dylan at bumaba na sila. Pagkarating doon ay nakita niya si Bea nalang ang andoon.
"Oh? Nasaan na si Claire?" sabi ni Dylan at hinalikan ang asawa.
"Love! U-umalis na si Claire. Nag mamadali, uuwi na daw siya emergency," sabi nito na patingin tingin kay Zekiel kinalma niya ang sarili baka mahalata siya.
"Oh? Bat nakasimangot si Kiel?" tawang sabi niya habang naupo na sila.
"Naku yang magaling kong kaibigan may nakasamang babae kaso nawawala ayun hinahanap niya," kinabahan si Bea dahil sa sinabi ng asawa alam niyang si Claire iyon.
"O-oh nakita naba?"
"Hindi pa nga eh, kahit itsura o damit di niya alam! Paano mahahanap yun?" sabi ni Dylan na umiiling pa. Habang si Bea ay napaisip sa sinabi nito ibig sabihin walang alam kahit ang asawa niya.
Ngunit nagulat sila nang tumayo si Zekiel.
"Oy saan punta mo man?"
"CCTV,"
Plain na sabi ni Zekiel na mas ikinakaba ni Bea. Hindi niya alam ang gagawin, hinahanap si Claire ngayon! Wala siyang nagawa kundi ang sumunod sa CCTV room.
"Show me the CCTV footage last night!" agad na utos ni Zekiel na ikinagulat ng gaurd pero ng makita si Bea na tumango ay agad nitong pinakita ngunit nagtaka sila nang putol iyon.
"What? Bakit kulang?" takang sabi ni Dylan.
"Hindi kopo alam sir," sabi nang gwardya.
"This morning footage," seryosong sabi ni Zekiel ngunit wala parin.
'Ibig sabihin binura ni Claire? Grabe ang talino talaga nung babaeng yun,' sabi ni Bea sa kaniyang isip.
"Fvck! What is wrong with your CCTV!"
Galit na sabi ni Zekiel at napasabunot sa buhok. Kitang kita ang pagka frustrated sa kaniyang muka. Hindi alam kung paano hahanapin ang babae.
Samantalang si Bea naman ay nakahinga ng maluwag, hindi na niya kailangan pang sabihin sa asawa dahil wala 'ding alam ito.
Mananatiling sekreto ang lahat.
NANDITO na ako ngayon sa kotse ng hotel nila Bea, matapos naming mag-usap ay hindi ako nagdalawang isip na umalis doon.Hinayaan ko na ang ilang damit at gamit dahil hindi ko naman iyon magagamit sa bahay ang dami kong damit at isa pa kapag babalik ako, para may damit ako doon.Malapit narin kami sa bahay at sigurado akong masusurpresa sila mama at nanay Lucing dahil maaga ang uwi ko. Ang sabi ko kasi ay baka isang linggo ako doon para bakasyon na 'rin kahit umalis na sila Bea ang kaso may hindi inaasahang pangyayari e."Ms.Claire andito napo tayo," natauhan ako sa sinabi nang driver kaya napatingin ako sa labas at tama nga ito, hindi ko namalayan baka ganon ka-occupied ang utak ko para hindi mapansin ang nasa paligid."Marami pong salamat kuya, ito po pang-uwi niyo po sa inyo," nakangiti kong sabi at binigyan ito nang isang libo."Naku Ms.Claire ang laki naman po nito pinapasahod naman po ako," umiling ako sa kaniya."I don't take no as an answer ano kaba, sige napo para sa pamilya mo
“MA, Nay, mag-iingat kayo dito ah? Mabilis lang ang isang buwan babalik 'din po ako kaagad pangako,” sabi ko sa kanila habang niyayakap ko ang mga ito.Six na nang hapon ngayon at seven ang flight ko, kailangan ko nang umalis kasi baka ma late pa ako. “Mag-iingat ka din doon Claire mamimiss ka namin,” naiiyak na sabi ni nanay.“Wag na umiyak Nay baka maiyak 'din ako babalik din naman ako ano ho ba kayo,” naiiyak narin na sabi ko, hindi ko naman mapipigilan ang luha ko e kusa siyang tumutulo. “Lucing awat na naiiyak narin si Claire oh baka dipa umalis 'yan sayang bayad sa flight,” napailing ako sa sinabi ni mama.“Basta mag iingat kayo ah! Tatawag ako agad kapag nasa Paris na ako siguradong umaga na dito at doon gabi palang,” kung gabi kasi ngayon dito ay umaga naman sa kanila. Kaya gabi ako binook ni Bea alam niya yun. “Tama yan, lalo na kapag nagka problema ah tumawag ka agad,” sabi ni nanay kaya tumango naman ako. Sa kanilang dalawa si nanay ang pinakang maaalalahin kaya ganiyan n
“PAPATAYIN mo ako sa pag-aalala Claire! Muntik ka nang bumagsak sa sahig kanina! Hindi kaba nag-iingat alam mong buntis ka!”Napabuntong hininga ako dahil sa sermon saakin ni Bea. Nakauwi na ako dito sa unit ko dahil sinundo niya ako agad sa lobby. Sinabihan niya pala ang mga staff na wag akong palabasin kaya hindi ako nakatakas at isa pa anjan lang sa kabilang kwarto si Zekiel. Okay na ako kasi nakita kona siya, hindi man ayos yung pagkikita namin at least okay na hehe. “Nakikinig kaba saakin Claire?”Natauhan ako dahil sa sinabi nito, napatingin ako sa kaniya at ngumiti nang pagkatamis-tamis.“Napakakulit mo talaga Claire jusko anong gagawin ko sa'yo,” sabi nito habang naglalakad-lakad pabalik-balik sa aking harapan na tila bang problemadong problemado. “Wag mong stress-sin ang sarili mo Bea, buntis ka eh,” sabi ko dito na ikinatingin niya saakin.“Then don't do anything stupid!” sabi niya na ikinatahimik ko naman. Tama naman ito puro kakulitan nalamang ang nagagawa ko, eh hindi k
Naramdaman ko ang paghagod nila sa aking likod. “Tahan na anak, hindi bat sabi ko sayo bago ka umalis kahit anong problema ay sabihin mo lang saamin dahil handa kaming tulungan ka. Pero anong ginawa mo? Itinago mo at tumakas ka sa katotohanan,” napailing naman ako sa sinabi ni mama saakin. “M-ma ayoko eh, ayokong malaman niyo. Ang dami kong pangarap para saating tatlo at hindi pa ako nakakabawi sa inyo samantalang ako ito nagpabuntis. Ma, Nay, promise hindi kopo sinasadya,” “Shhh tahan na Claire hindi maganda sa bata ang pag-iyak mo. Kukuha ako nang tubig,” sabi ni nanay saakin at tumayo. Tumangin naman ako kay mama na hindi makapaniwalang nakatingin saakin. “Ma, I'm sorry po. Alam kong na dissapiont ko kayo. Sorry po talaga,” niyakap ko siya at hinagod naman niya ang likod ko. “Tinatanggap ko ang sorry mo Claire pero may plano ang dyos, alam kong may dahilan kung bakit merong bata jan sa tiyan mo. Hindi lang ako makapaniwala na magkakapamilya kana anak, hindi ako makapaniwala. N
-FOUR MONTHS LATER- Ilang buwan na ang limipas at anim na buwan narin ang anak ko sa aking tiyan, mabigat na sila. Minsan nga nahihirapan akong tumayo. Ikaw ba naman dalawa ang batang nasa tiyan diko lang alam kung dika mahirapan doon. “Wala kanang magagawa Bea, pupunta ako doon ngayon tapos,” Nakauwi na 'rin sila Bea isang linggo matapos kong malaman na may kambal sa aking tiyan. Nung una hindi pa alam ni Dylan na buntis ako pero ng magsimula ng lumaki ang aking tiyan ay doon niya nalaman at nagulat din siya na kambal ang dinadala ko. Hindi siya nagtanong kung sino ang ama, malamang ay nirerespeto niyang ayaw kong sabihin dahil wala naman akong nababanggit sa kaniya. Nagtatalo kami ngayon ni Bea dahil gusto kong puntahan si Zekiel, matagal narin nang huli kong nakita si Zekiel ng personal. Mas gusto ko siyang makita ng personal para akong mamamatay kapag hindi ko siya nakita. “Claire nasisiraan ka nanaman nang bait! Paano kapag napahamak ka nanaman?! Paano kung makilala ka
DYLANNANDITO ako ngayon sa office ni Kiel dahil kailangan naming mag meeting about sa babae matagal na niyang hinahanap.Ako ang pinagkatiwalaan niya na hanapin ang babaeng yun. Nang araw ng kasal namin ay mayroon siyang isang babaeng naka one-night stand and according to him, mag kakaanak sila. Yan ang sabi niya, pero hindi ako naniniwala kasi kung magkakaanak sila pupunta dapat ang babae dito para panagutin siya sa pagbuntis nito pero ilang buwan na ang lumilipas ay wala parin ito. “Why you can't all find her?! It's just a simple task!”Napangiwi ako sa pagwawala ni Kiel, ganiyan yan sa tuwing hindi namin nakikita ang babae.Simula ng mawala ito ay mas lalong uminit ang ulo niya, mas naging cold, mas naging harsh sa mga nakakasalamuha niya. Kahit saakin na kaibigan niya. “We need to find her! Kailangan natin siyang makita!” Frustrated na sabi nito at napasabunot pa sa kaniyang buhok. Ito ang unang pagkakataon na makita ko siya sa ganiyang sitwasyon, ang mabaliw sa kakahanap sa t
“Hello?” “Love ayos ka lang ba?! May nangyari ba sa inyo ng anak ko?!” agad kong tanong dito na ikinatawa naman ng nasa kabilang linya. “Ano kaba love we're okay masyado kang overthinker. By the way bakit ka napatawag?” Para akong nabunutan nang tinik dahil sa narinig, ngunit bakit nasa labas si Claire at anong ginagawa niya sa Gray's Company? Huminga ako nang malalim bago ko sabihin sa kaniya ang totoo, hanggat maaari ayoko sanang ipaalam sa kaniya ito dahil baka mapaano sila nang anak ko pero alam kong mahalaga si Claire sa kaniya. Nakita ko ang saya sa muka ni Bea ng malaman niyang buntis si Claire dahil nung araw ng kasal namin ay iyak ito ng iyak dahil sa sinabi ng kaibigan. “Love please wag kang mabibigla baka mapaano kayo nang anak ko,” “Okay sure sige ano ba yun?” “Pero bago iyon bakit nasa labas si Claire at anong ginagawa niya sa Gray's Company?” Natahimik sa kabilang linya dahil sa tanong ko. “Love?” “H-ha? Ah ano kasi—teka paano mo nalaman na andoon si Claire?
CLAIRENagising ako ng umiiyak at agad na hinawakan ang aking tiyan. “Anak ko! Anak ko!”“Claire! Shh... Claire tahan na ayos na ang kambal! Ayos na sila!”Napatingin ako kay Bea dahil sa sinabi niya at napahawak sa braso nito.“Bea ang mga anak ko! Ang mga anak ko!”Niyakap ako ni Bea dahil doon at pinakalma ako. “Shh ayos na ang kambal Claire wag kanang mag-alala pa,”Dahil sa sinabi niya ay napatingin ako dito at naninigurado.“Yes they are fine now, yan ang sabi ng doctor mo. Sabi niya matapang ang mga anak mo at lumaban sila,” muli akong napaiyak dahil sa sinabi niya at hinawakan ang malaki kong tyan.“Patawarin niyo si Mommy sa ginawa ko mga anak, hindi na mauulit! Hindi na ulit tayo magpapakita sa ama niyo muntik na niya kayong patay!n!”“What? Anong patay!n?”Napatingin ako kay Bea dahil sa tanong niya, kitang kita ko ang pagkalito sa kaniyang mga mata.“S-si Zekiel Bea, si Zekiel ang may gawa saakin nito. Itinulak niya saakin ang isang babae kaya ako napatama sa sahig at nat