“ I finally found you.” Eh? Finally- finally found you pinagsasabi nito? Is he crazy?
Tinapos ko muna ang gawain ko at itinabi ang basurahan. At muling hinarap ito.
“ S- Sir? Kumain ka na ba? Mukang hindi ka kase okay, eh.” Napakunot na lang ang noo nito sa sinabi ko.
“ Kung wala kang magawa sa buhay mo Kuya umalis ka na lang, nag ta-trabaho ako, ” seryoso kong wika.
" I'll be back and confirm it again. But, I'm sure.... you're Alice. Hundred percent sure. ” Saka ito umalis. Weird.
Ibinalik ko na lang sa pwesto ng cashier ang basurahan.
Nang matapos ang maghapon ay napatingin ako sa estudyanteng nag sisi-uwian at nag tatawanan. Agad ko rin na iniwas ang paningin ko at naglakad na lang. Gusto ko namang mag pahinga at kulitin si Kuya.
“ I'm home.” wika ko papasok ng bahay.
“Hello, Home. Pano ba 'yan Juliet ang Kuya ang nauna. Ikaw magluluto,"
“ Tngna nam—”
“ At sinong nagturo sa’yo mag mura, ha? ” Ba’t ka nag-tatanong eh naririnig ko ‘yon sayo?
“ Biro lang naman.” Saka ako ngumiti ng peke.
“ Sige na mag luluto na ako,” sabi ko at agad na pumasok ng kuwarto at nagpalit ng damit.
“ By the way, birthday mo bukas. Anong gusto mong regalo?” Napahinto ako papasok ng kusina. Hinarap ko si Kuya at ngumiti.
“ Wala, okay na yung konteng salo-salo,” sincere kong wika.
“ Sinungaling. ” Nanlaki naman ang mata ko. Me? Why would I lie?
“ Nakita kita kanina. Gusto mo bang mag- aral? ” Napatungo naman ako. Gusto ko man na sabihin na ‘Oo, gusto kong mag-aral’ pero kukulangin kami.
“ Ayaw ko. At ‘saka nag-ta-trabaho ako. Kaya siguradong hindi ko kayang pagsabayin ‘yon, sige na magluluto na ako mag memeryenda pa si Mama pagdating! ” sabi ko. Sa totoo lang gusto kong mag-aral. Para makuha ko rin yung strand na gusto ko. I admit. I'm jealous to those students wearing their uniform. Talking and laughing to their friend's. But I'm okay, okay lang ako sa ganitong buhay. May trabaho ako at kaya kong bilhin ang gusto ko kung makakapag-ipon ako.
“Nasa mesa yung manok ah! ”S
sabi nito. Agad naman akong nagtungo do’n.
Agad ko naman itong hinugasan at niluto. Inadobo ko na lang ito since na ‘yon naman ang lagi kong niluluto kapag ako ang nasa kusina.
Naghain na rin ako sa mesa para pagdating ni mama sa trabaho n'ya ay kakain na lang s'ya at mag papahinga. Dapat nga nakatahan na lang 'yun dito kaya naman namin ni kuya. ‘Di rin nagtagal ay naka-uwi rin si mama ‘saka kami nag-simulang kumain. Pagkatapos—
“ Sino mag huhugas?” tanong ni Mama. Napatingin naman ako kay Kuya na nakatingin din sa akin. Why are you looking at me like that?
“ Oh, anong tingin ‘yan? ” wika ko habang nakataas ang kilay.
“ Sige na, bawal ako magbasa ng kamay eh. Ang bibigat kaya ng binuhat ko kanina, ” nakikiusap na boses nito. Napataas ang ulit ang kilay ko.
“ Saan sa ml? ” Napakunot naman noo nito.
“ Joke lang, sige na ako na maghuhugas. Magpahinga ka na muna Mama, ikaw din Kuya. Ako na bahala dito,” sabi ko. No choice eh, ano magagawa ko since may point naman si Kuya Jake.
“ Sige, pagkatapos mo tumulog ka nang maaga, ” bilin sa akin ni Mama bago nag-tungo ng kuwarto nya. May kanya-kanya kaming kuwarto pero maliit. At kasya naman ang gamit ng isang tao sa loob.
Nang maka-alis sila ay agad kong sinalansan ang hugasin. Pagkatapos kong maghugas ay kinuha ko ang cellphone ko.
‘Pagkatapos mo tumulog ka ng maaga.’ Naalala ko ang sinabi ni mama. Minsan lang naman ako mag- cellphone. Nag- online ako at nag- log out din naman agad pagkatapos makita ang notification ko. ‘Saka ako nagpunta ng gallery upang tignan ang mga picture ko, namin ni Mama at Kuya.
Bigla kong naalala kanina 'yung lalaki. Babalik daw s’ya, parang ayaw ko na tuloy pumasok sa trabaho ‘di- bale. Day off ko naman bukas. Ano kayang magandang gawin bukod sa kumain.
Naiisip ko pa lang yung cake nagugutom na ako.
Nag F******k ako ulit at nag- scroll. Pagkatapos din ay agad akong nag log out. Inaantok na rin ako. Pumasok na ako sa kuwarto ko at ibinagsak ang sarili ko. Inilibot ko ang paningin ko.
Kailan kaya lalaki tong kuwarto ko. Yung tipong didikitan ng poster. Puno ng albums at manga. Kailan kaya kami yayaman? Hintay lang pag nakahanap ako ng magandang trabaho. Medyo kapos ako sa suweldo ko. Five thousand sa isang buwan, hindi rin naman nagkakasya since na madami kaming babayarin na utang, bukod sa bahay.
Kinuha ko muli ang cellphone ko at nag- F******k. Sa totoo lang, boring kapag puro F******k ka lang. Pero may oras na nag-e-enjoy ako kapag merong nagtatalo sa comment section.
Nagbabasa din naman ako ng balita or nanonood ng balita sa F******k. Kadalasan sa diyaryo ko nababasa 'yung iba. Kumukuha ako sa pinag-tatrabahuhan ko kapag umuuwi.
At may isang balita lang ang naalala ko. About sa nawawalang tao. Oh, right!
Her named is Alice, yeah it's Alice Ethan Castiello. A long lost daughter of a Castiello. I remembered, may kumalat din no’n na balita na may kinalalaman sa sendikato ang pag-kawala ni Alice. I haven't seen her face in the news. But I heard she's beautiful. But some news are saying that Alice is already dead.
May point din naman. Sa tagal ng pagkawala ni Alice. Several years has been passed. Hanggang ngayon hindi pa rin nila nahahanap. But for me, I hope she isn't dead.
But if she's really alive. She's so lucky! She was loved by her family. She's like a princess.
And about naman sa Castiello's business na laging lamang ng diyaryo. Castiello is most respected, I don't know but I heard they are a good people. Marami silang naipundar pag-dating sa charity. They're rich, I haven't seen their faces. Pag dating sa pagtulong sa mahihirap, lagi silang present.
Ipinikit ko naman ang mata ko. Ngayon lang ako nakaramdam ng pagod.
Juliet Point of View“ Alice...” Napabangon ako ng mag ring ang cellphone ko. May naka-set na alarm sa cellphone ko para maaga naman akong magising.Alice?Nag-kuwento lang ako about that missing girl pumasok na name n'ya sa utak ko. Is she really a precious person? Pati pangalan n'ya binabanggit ng isip ko.“ Happy birthday!” bungad ni Mama pagkalabas ko ng pinto. May hawak ng cake. Chocolate flavor. Nang mapadako ang tingin ko sa gilid muntikan na akong matawa. Well, Kuya Jake was holding a pink balloon. Para itong batang sumama sa parke at binilhan ng lobo ng mama n'ya.“ Juliet, blow the candle na.” hihipihan ko na sana ang kandila—“ Saglit!” Napataas naman ang kilay ko habang nakatingin kay Kuya.“Nag toothbrush ka ba? Baka 'di lang kandila mamatay ny
Juliet Point of ViewNang makarating kami sa bahay ay agad ko s’yang tinanong.“ Kuya Jak—”“ Kilala mo ba Juliet 'yung lalaking nabangga mo kanina?” wala sa sarili nitong tanong. Why he's suddenly curious about that guy?“ H-Hindi, bakit?” sagot ko.“ W-Wala, sige buksan mo na 'yan. ” Saka ito muling ngumiti. Nagtaka naman ako sa pag babago ng asal nito. Ang ginawa ko na lang ay binuksan ko ang paper bag at inalis ang pag ka-kadikit nito. Nakita ko naman ang laman ng loob. Nahiya tuloy ako sa mahal nito. Nakaka- guilty. Nag-aasaran kami tas re-regaluhan ako nito. “ A-Ang mahal naman nito,” sambit ko.“ Tinanong ko ‘yan sa sale's lady kanina. Malay ko ba sa gusto mo. Oh, ano? Ayos ba? ” Sabay t
Aedis Point of View"So, your precious sister is alive, huh? Alex Ethan Castiello, " 'saka ako ngumiti. I was shocked when I saw her at the boutique. Hindi ako naniwala kay Alex nung una na buhay nga ang nag- iisa n'yang kapatid na babae. Sinabi n'ya din ito Kay Tito Max. Which is gumagawa na ng paraan. " Pero, curious lang ako kung sino yung kasama nya kanina. Is that her boyfriend or what? " Saka ito muling nag- salita." Nope. It's her fake brother." " Halata ang inis sa muka ni Alex. Castiello nga naman talaga, curious din ako kung babawiin na nila si Alice sa pamilyang 'yon. Mag sasalita pa sana ako ng bumukas at bumungad ang ikatlo sa mag- kakapatid." Brother! Look! I accidentally found her Facebook account and she did seen my chat! After several years, we already found sister! " Kita sa muka nito ang saya." Can I take a look? " Hingi ko ng permiso. Sa
Juliet's Point of View Hindi ko mapigilan na mapataas ang kilay ko sa sinabi n'ya. It's completely a nonsense for me. Nagpalasalamat din ako sa kaniya dahil timulungan ako pero I don't trust him. The way he speak in front of me is kind of flirting. “ Sir. Alis na ako, sorry ulet sa kanina and thank you for helping me,”paalam ko. “ Please, drop the formalities. Just call me... ” Saka ito huminto at tinitigan ako ngumiti at nagpatuloy. “ Aedis. ” “ Ahh, okay. Aedis, sorry talaga sa kanina at thank you ulit,” wika ko . “ Wala ‘yon,” “ Ah, sige alis na ako Aedis, thanks for the help!” Saka ako humakbang patalikod syempre nilakihan ko hakbang ko. Baka mamaya kausapin o kulitin ako. I don't but I think I know his personality. Meron sa loob na ko
Juliet Point of View " Juliet, anak? Bangon na! Hindi ka pa nag-hahapunan!" Napabangon ako sa sigaw na 'yon. " Saglit lang po." wika ko at 'saka na ako tuluyang tumayo sa pagkakahiga at pumunta sa upang kumain. " Oh, ngayon lang kitang nakitang pagod sa trabaho ah? Okay ka lang ba?" Bungad na tanong ni Mama. Tumango lang ako at 'saka sumagot. " Hindi naman masyado Mama. May tumulong sa'kin na lalaki kanina. Natabig n'ya kasi 'yung timba na pinag- pipigaan ko ng mop." Napalingon naman sa'kin si kuya. " Sinong lalaki ‘yan?" tanong nito. 'Di manlang ako inintay bago magsimula. “ Aedis, 'yan 'yung pangalan n'ya,” ‘Saka ako umupo at sumandok. " Apelyido?" Hindi ko alam, pero pakiramdam ko isang reporter si kuya ngayon. I know that he's caring for me since I'm his sister. ‘‘ ‘Wa
Juliet Point of ViewSa totoo lang. Pinag- iisipan ko kung papayag ako sa pabor nung Aedis na ‘yon. Napatingin tuloy ako sa dress na niregalo sa'kin ni Kuya. Naka- hanger ito. Mahigit tatlong araw na ako di- pumapasok sa trabaho kase binigyan ako ng day off at bukas na ang araw na sinasabi ni Aedis. Sa dami- dami ng babae sa mundo, bakit ako ang niyaya nung lalaking 'yon. Ano bang trip n'ya? Bigla na lang nag ring ang cellphone ko at nakalagay dito ang unknown number. Who's this? Agad kong sinagot ito marahil ay nagkamali lang ito ng number." Hello? Sino 'to?" pambungad ko."Hi! Ano? Nakapag desisyon ka na ba?" Napataas ang kilay ko sa pamilyar na boses." Aedis? At saan na lupalop mo naman nakuha ang number ko? " " 
Aedis Point of View"Freya. You know that person right?"" Yes, T- Tito. She's a former manager at the store that I'm working at, Alice is–" Hindi pa ako nakakatapos sa pag- sasalita ko ng ngumiti ito sa’kin, ‘saka nag-salita." I know that my daughter is working there. Since Freya is a reap– ah, nah. Just don't mind what I was saying. Aedis, please do guarantee her safety. I entrust my daughter's safety to you from now on. Sabihin mo lang sa'kin kapag may nangyaring problema, " Saka ito ngumiti at tumalikod patungong sala. Napangiti naman ako.Saka na ako tuluyang umalis. Agad naman akong pinag-buksan ng guard ng gate para lumabas.So, Tito Max already know where Alice working is. As expected to a Castiello. Sandalian kong pinahinto ang kotse ko. Reap? Tito Max accidentally said that while ago. What does reap means? R-Reaper?
Juliet Point of View" You're earlier than expected, Aedis.” That' voice seems familiar. Hindi na ako nag-abalang lingunin ito. Baka mamaya tawagin na naman ako nitong Alice." Dito na kayo Alex umupo,” wika ni Aedis." Sorry, Aedis. May puwesto na kami ni Alex," Turo ng babae sa katapat ng mesa namin. Ngumiti naman si Aedis, pero feel ko na na-disappoint ito." May problema ba, Juliet? ” tanong nito." You look disappointed,” wika ko. Mag-sasalita pa sana ito ng magsalita ang emcee sa stage. Agad naman do'n napunta ang atensyon ng lahat. May pumunta naman do'n na babae, ‘saka nag-salita ang emcee." Let's welcome first the beautiful person behind this wonderful party! Mrs. Lamia Rowaine Selestro!" Sabay-sabay naman tumayo at pumalakpak ang lahat. Napatingin ako sa katapat namin na table, which is na ik