Chapter 4

DALAWANG araw na ang lumipas at paulit ulit ang nangyayari sa aming dalawa. Maaga akong nagigising at naliligo habang si Zander ay nagluluto. Sabay kaming kumakain. Matapos iyon, aalis kaagad siya para maghanap nang panibagong trabaho.

Bakasyon pa naman daw kaya pwede pa siyang makahanap.

Natatawa nalang ako dahil sa kagustuhan niyang makatulong sa akin. Para rin daw sa bata. Sa tingin niya talaga wala akong pera? I know he shouldn't be doing this. It's part of my plan, wala akong magagawa. If he wants to help me, then thanks to him.

May kaunting pagkakapareho naman pala sila ng batang Zander na kaibigan ko.

"Good morning..." bati niya kinaumagahan. Naka pajama ako at oversize na t-shirt. Wala akong bra dahil komportable ako roon.

Nguniti ako at umambang hahalikan na sana siya sa pisngi, ngunit bigla nalang may tumawag sa kanya sa cellphone niya. Napatikhim siya at napakamot sa noo bago sinagot ang tawag. Nagpaumanhin pa siya sa akin.

"Sige lang," sinabi ko habang pekeng ngumingiti.

"Thank you..." he mouthed bago ulit tumalikod at ibinalik sa tainga ang cellphone.

"Hello, Kate?"

Kaagad na kumulo ang dugo ko dahil sa pangalan na binanggit niya. Nakakainis dahil hindi man lang ako nakahalik sa kanya. Sa nagdaan na dalawang araw, walang umaga na hindi lumapat ang labi ko sa pisngi niya.

Istorbo.

"Oo. Bibili ako mamaya ng mga gamit..."

Naikot ko ang mga mata ko. Tumalikod ako at pumunta sa ref. Kumuha ako roon ng isang softdrinks at bubuksan na sana, ngunit biglang may humawak sa pulsuhan ko at pinaharap ako.

"Ano?" mahina kong tanong dahil sa nagtataka niyang mga mata. Napabuga siya ng hangin.

"Hindi ka pwede niyan. Umagang umaga." Napa-tsk ako at inalis ang pulsuhan sa kamay niya. Napatingin siya roon ngunit kaagad din na naibalik ang atensyon sa akin.

Napansin kong hindi na niya kausap si Kate. Nasa gilid na ng pinggan ang cellphone niya at nakapatay iyon.

"Tapos na kayong mag usap?" Tinalikuran ko siya at agad na dumiretso sa isang upuan na sa harapan ay lamesa. Pinagmasdan ko ang mga pagkain na nakalapag.

Mukhang masasarap ang mga iyon, ngunit naiinis pa rin ako. Edi siya na ang magaling magluto.

"Uhm...Oo..." Sumunod siya sa akin at umupo sa harapan ko. Napansin ko ang matagal niyang mga titig sa akin. Nasa pagkain ang paningin ko kaya hindi kaagad ako nakapagtanong kung bakit siya nakatingin.

"Kumain na tayo..." natataranta niyang turan matapos kong makaharap. Palihim akong napangiti at saka tumango.

Matapos kaming kumain, nagpresinta akong ako na ang maghugas ng mga pinggan. Ngunit, pinigilan niya ako. Sinabi niyang hindi ko raw iyon gawain.

"Hindi ko naman madudumihan iyang mga pinggan mo. You don't have to worry," natatawa kong sinabi. Isang sulyap lang ang ginawa niya at saka nag umpisa ng maghugas. Nasa may likod niya lang ako at pinagmamasdan siya.

Kung titingnan ko ng mabuti ang kinababaliwan kong lalaki ngayon, he's handsome and kinda shy. Palagi siyang natataranta at walang nagagawa kapag hinahalikan ko. I know he still sees me as a stranger that he accidentally fucked.

Well, I must say he also cared for me. Based on his expressions while staring at me sometimes, unblinkingly. He thought of me that way, yes, but he's weet and tinatanong ako palagi kung maayos ba ang kama na hinihigaan ko o nagustuhan ko ba ang pagkain na niluto niya.

Dahil naging tahimik na kaming dalawa. Nagpaalam ako na sa kuwarto na muna ako. Sumang ayon siya.

Naglakad ako papunta sa kuwarto ko at pumasok sa loob. Humiga ako sa kama at pinilit ang sarili na matulog. Hindi naman ako nabigo kaya hindi na ako nag isip pa.

Tanghali na ako nagising. Alas onse na at tahimik ang kapaligiran. Tinali ko ang buhok ko at saka lumabas nang kuwarto.

Naabutan ko roon si Zander na nakapikit habang nakahiga sa sofa. Kaagad akong natigilan at pinagmasdan ang posisyon niya.

Mukha siyang pagod at stress.

Lumabas ba siya ng apartment kanina habang natutulog ako?

"Hmm..." Medyo gumalaw ang katawan niya dahilan para mapalunok ako. Sa paggalaw ng labi niya at pagkagat niya roon, kaagad na suminghap ako at naiwas ang paningin sa kanya.

"Hey..." tawag ko. Nang hindi na siya ulit gumalaw, agad na akong naglakad papunta sa kanya at pinagmasdan ang itsura niya.

Gusto ko pang lumapit para makita ang kabuhuan ng mukha niya. Nakatabon kasi sa mukha niya iyong pulsuhan niya. Gusto ko sana siyang akitin, ngunit may kaunting takot akong nararamdaman.

Baka magising siya. Ayaw kong, maistorbo ko ang pagtulog niya. Yes, I'm a bitch, but not that bichy. May utak pa rin naman ako hindi kagaya ng iba.

"Hmm, uh...bakit?" Umayos ako ng tayo nang magising ko siya. Tipid lang akong ngumiti. Umupo siya sa sofa at nahihiya akong tiningnan. Napakamot siya sa noo niya.

"Thank you nga pala sa mga damit na ibinigay mo sa akin..." simula ko ng pag uusap namin. Nakita kong napatingin siya sa damit kong hanggang tuhod. Tumango tango kaagad siya.

"Walang anuman..." Matapos iyon, tahimik na naman kami.

Wala na akong masabi dahil masyadong awkward na ang nangyari.

Tumikhim ako bago umupo sa tabi niya. Napansin ko sa gilid nang mga mata ko ang pagkabigla niya, ngunit hindi siya nagsalita.

"May gagawin ka ba ngayon?" tanong ko, hindi nakatingin sa kanya. Ayaw ko dahil baka may magawa akong mas lalong makakapagpagulat sa kanya.

Palihim akong napangiti.

"W-Wala naman. Bakit?"

"Laro tayo?" Sa pagkakataon na ito, nilingon ko na siya at nakitang mas lalo siyang nabigla sa sinabi ko.

"A-Anong laro?"

"I'll tell later. Pumayag ka muna." Lumapit pa ako sa kanya. Nagkadikit ang mga kamay namin na nasa sofa nakalapat. Nakita ko ang paglunok niya at pagtingin doon.

"Hindi a-ako pwedeng pumayag. Sabihin mo muna." Inayos niya ang salamin niya sa mata bago napasulyap sa labi kong nakaawang.

Mas lalong tumaas ang gilid nang labi ko.

Kahit hindi niya sabihin, alam kong naaapektuhan na siya sa mga pinanggagagawa ko.

"Okay. Let's play hide and seek. Ako ang taya. Kapag nahanap kita, gagawin mo ang lahat nang sasabihin ko..." Nakita ko siyang napalunok at medyo nataranta.

Here he comes again.

I smirked.

"Ayaw ko. May gagawin pala ako mamaya." Tatayo na sana siya, ngunit agad ko siyang pinaupo. Dahan dahan kong hinaplos ang balikat niya at saka umupo sa kandungan niya.

Hinawakan niya ang bewang ko at pilit akong pinaalis, ngunit tumawa lang ako.

"A-Ano ba, umalis ka..."

"Ni hindi mo man lang alam ang pangalan ko. Hindi ka ba nagtataka kung sino talaga ako?" tanong ko bago naglumikot sa kinauupuan.

Nakita ko ang pagkagat niya sa pang ibabang labi niya. Napapikit siya dahilan para bigyan ko ng mumunting halik ang labi niya.

"T-Teka..." Pilit niya akong pinapatigil, ngunit hindi ko ginawa.

"Ayaw mo?"

"H-Hindi sa ganoon. Pero...ano ba ang pangalan mo?"

"Nove. You remember me now?" Ang tinutukoy ko ay ang noon. Kung naaalala niya na ba ang dating Novelyn Basañes na iniwan niya.

"Nove..." Napalunok siya bago pinagmasdan ang labi ko.

Nadismaya ako, ngunit hindi nagsalita. Mariin na hinalikan ko siya ulit, ngunit pinatigil niya ako.

"What?" Pikon na ako. Nakakainis dahil hindi niya ako maalala.

Ilang araw na. Hindi ba dapat ay magtanong na siya sa akin kung bakit pamilyar sa kanya iyong pangalan ko? Ano ba ang nangyari sa kanya noong hindi na kami magkasama?

"H-Huwag nalang tayong maglaro..." turan niya. Muntik ng magkabanggaan ang kilay ko. Napaigting ang panga ko at saka aambang aalis na sana sa kandungan niya, ngunit nagsalita siya ulit.

"B-Bibigay naman ako..." Liningon ko siya. Kaagad na umamo ang itsura ko at saka siya matagal na pinagmasdan.

Natataranta siya, ngunit nagawa niya pang makipaglaban nang titig sa akin.

"Hindi kita pahihirapan. P-Pero sana...walang makakaalam nito..." Maayos na sana iyong una niyang sinabi. Ngunit, kaagad niya rin na dinugtungan ang galit na nararamdaman ko.

Padabog na umupo ako sa tabi niya at hindi na siya nilingon pa.

"U-Uhm...ayaw mo ba no'n?"

"Ano ang sa tingin mo? Alam ko ang pinupunto mo. You want us to f-ck pero ayaw mong may makaalam na nagsasama tayo. Ano ba ang rason mo at ayaw mong malaman nila na nabuntis mo ako, ha?" Tumayo ako at tumalikod.

Aalis na sana ako, ngunit hinawakan niya ang pulsuhan ko at pinaupo niya ako sa kandungan niya. Nabigla ako roon, ngunit hindi ako nagsalita.

Hindi ko alam na gagawin niya 'to.

Ramdam ko ang mainit niyang hininga sa leeg ko. He's smelling it, like he missed my scent so much. Napapikit ako.

Nasa likod ko siya kaya hindi ko makita ang kabuhuan nang mukha niya.

"I also don't want this. Hindi naman ako bulag ksya ayaw kong masaktan ka. Please, sumang ayon ka nalang, Nove..."

"Paanoa ko sasang ayun kung nasasaktan na ako sa sinasabi mo?" bulong ko.

"Nasasaktan? Bakit ka naman masasaktan?" Inalis niya ang mukha niya sa leeg ko.

Kaagad na natahimik ako at naghanap ng mga salita. I forgot, hindi niya pala alam at hindi niya naaalala. Ang nasa isip niya lang ay may nangyari sa amin at kailangan niya akong panagutan.

This is worst.

"E kasi, we'll use each other, you know. Mataas ang pride ko at sensitive akong tao kaya madali akong masaktan."

"Huwag mong sabihin iyan..." Naramdaman kong sinimulan na niyang halikan ang leeg ko. Kaagad ko siyang pinatigil kaya nagtaka siya.

"W-Wait..."

"Hmm?"

"I don't like it that way...At saka, buntis ako, hindi ba? Hindi mo iyon pwedeng gawin..."

My f-cking reason just to stay away from that thing. Malandi akong babae, pero sabi ko nga, hindi pwede iyon.

"Ayaw mong maging f-ck buddy ako?" tanong niya, namamaos ang boses. Napasinghap ako at saka napapikit.

"Aaminin ko, Oo ayaw ko. B-But, we can sleep next to each other..." bawi ko sa sinabi ko noong una. Liningon ko siya at nakitang pinoproseso niya pa ang sinasabi ko. Nakagat ko ang pang ibabang labi ko.

Come on, Zander. Ang plano ko ay mapalapit labg sayo at makuha ka ulit. Hindi ganito. I want us to be in a relationship.

"Okay. Pero, kapag ganoon ba...hindi kita pwedeng galawin?" tanong niya at nakipagtitigan ulit sa akin.

Nagtaka ako dahil mukhang nawala na naman sa kanya ang natataranta at mahiyaing lalaki. His side of being direct is here again.

"Hindi..." sagot ko. Napatango tango siya. Napakamot siya sa noo ko at agad na umiwas nang paningin sa akin.

"One last question. Uhm...pwede naman siguro kitang halikan, hindi ba? Basta...tatanungin muna kita?"

Napalunok ako. For the first time while I'm with him, sobra sobrang kaba ang naramdaman ko.

Kung sana ay alam ko ang kahahantungan nang pang aakit ko sa kanya, ibang plano nalang sana ang ginawa ko.

Ngumiti ang lalaki nang dahan dahan akong tumango.

Okay, nandito na. Kailan ko nalang sumabay sa plano. Malalampasan ko rin ito at masasabi lahat kay Zander kung sino talaga ako.