Share

Chapter 6

“Chase!” bulalas ni Annie sabay yakap sa binata. Hindi na mapigilan ang sarili sa pag-iyak. Nagpapasalamat at nasundan siya ni Chase. 

Natigilan si Chase sa pag-yakap ni Annie sa kaniya  at may kung anong kirot siyang naramdaman sa dibdib niya pero hindi niya ito pinansin at bagkos ay niyakap din ang dalaga gamit ang kanang kamay. Hinaplos haplos niya ang likod ng dalaga para matigil ito sa pag iyak.

“Huwag ka na umiyak, ligtas ka na,” sabi ni Chase. 

Nang matauhan si Annie ay bigla itong kumalas sa pagkaka-akap kay Chase at tumingin dito. Hindi malaman ni Chase ang gagawin kaya sinungitan na lamang niya ulit ang dalaga.

“Sabi ko kasi sayo wag kang aalis sa hotel, hindi ka naman nakinig.”

Parang gusto ni Annie muling maiyak sa narinig. Akala niya hindi na siya susungitan nito dahil sa pagbalik nito ng yakap pero nagkamali siya. Agad bumitaw si Chase sa pagkakayakap 

“Halika na.” utos ni Chase sa kaniya sabay talikod.

-

Nang makabalik sila sa hotel na tinutuluyan ay umupo si Annie sa sofa at tumitig sa kawalan. Hindi siya makapaniwala na sa tinagal-tagal niya sa manila ay hindi naman siya nakaranas ng ganoon. Natigil ang pag-iisip ni Annie nang abutan siya ni Chase ng tuwalya.

“Mag-shower ka muna para mahimasmasan ka. May heater ang banyo dito,” sambit nito sabay alis matapos ibigay ang tuwalya. 

Tumingin si Annie sa hawak na tuwalya sabay sinundan ng tingin ang likod ng naglalakad palayo na si Chase. Napangiti ng bahagya si Annie sabay bulong sa sarili, “May puso ka rin pala.”

Tumayo si Annie sa kinakaupuan niya at nagtungo sa banyo para maglinis ng katawan. Matapos ang ilang minuto ay lumabas ito suot ang bathrobe na nasa loob ng banyo pero ganun na lang ang gulat niya ng makita si Chase na walang suot na pang-itaas, dahilan para makita niya ang magandang hubog ng katawan ng binata. Gusto niya umiwas pero hindi niya maintindihan kung bakit tila tinatraydor siya ng ulo at mata niya. 

“Haven’t seen a man’s body before?” tanong ni Chase nang makita niya na nakatitig sa kaniya si Annie. 

Nang magsalita si Chase ay saka lang nagawa ni Annie ang umiwas na siya namang ikinatuwa ni Chase. 

“Diba sa bar ka nagtatrabaho? Impossible naman na kahit minsan hindi ka pa nakakakita ng lalaking walang damit?” tanong niya habang isinu suot ang t-shirt nito.

“Sabi ko nga sayo, hindi ako nag-papalabas sa mga customer. Kumakanta lang talaga ako tapos umuuwi na,” sagot nito. 

Tumango ng isang beses si Chase saka umupo sa sofa na nasa may paanan ng kama saka binuksan ang telebisyon. Napatingin muli si Annie sa kanya na tila hindi makapaniwala. 

“Pwede bang magbihis muna ako?”

“I don’t see any reason why you’re asking me that,” sagot ni Chase habang nakatingin sa screen ng telebisyon.

“Hindi ba rason yung hindi naman tayo magka ano-ano para magbihis ako dito sa harap mo?” 

“You really don’t use your head, huh? Why don’t you get your clothes and go back to the bathroom?”

“Wala ka talagang konsiderasyon sa iba ‘no?” Padabog na kinuha ni Annie ang damit niya saka bumalik sa CR para magbihis. 

ANNIE’S POV

Walanghiya talaga tong lalake na ‘to. Siya yung may kailangan sakin eh pero ginaganito niya ako. Kainis! Kung pwede lang talaga umatras. Pagkatapos ko magbihis ay lumabas ako para kunin ang cellphone ko saka lumabas ng kwarto at nagpunta sa dining. Tawagan ko nga si mama. 

“Hello?” narinig kong sagot ng nanay ko. 

“Hello, po. Kamusta po kayo?”

“Annie? Ikaw ba yan? Maayos kami anak! Natanggap nga pala namin yung mga pinadala mo. Napakaraming groceries punong puno ang lalagyan ko. Nagsimula na nga rin pala ulit ang tatay mo sa check-up at therapy niya, medyo nakaka-bawi na siya sa sakit niya. Kailan ka ba dadalaw sa amin anak? Gusto kita makita at hindi naman tayo masiyado nakapag usap,” mahabang kwento niya.

“Nakakatuwa naman po marinig yan, Ma. Kaso matatagalan pa po ako dito sa training eh tapos ang gusto rin po ng boss ko pagkatapos ng training eh magsimula na ako. Ibig sabihin po nun hindi ako makakauwi ng matagal tagal pero pwede naman po tayo mag-video call, paturuan ko po kayo kay Alvin pagbalik niya diyan,” 

“Nako! Napakabait rin ng driver na yun anak. Tinulungan niya ako nung minsan na buhatin ang papa mo nung nahulog siya sa wheelchair niya. Sa totoo nga, nagtataka ako sa batang yun. Parang alam niya pag kailangan namin ng tulong,” kwento niya habang tumatawa. Nabubuo sa isip ko ang imahe ng nanay ko habang nakangiti at tumatawa. Halata sa boses niya na masayang masaya siya na nakausap ako. Hindi ko na napansin ang mga luha kong nag uunahan sa pagpatak. 

“Sige po, Ma. Maaga pa po ako bukas eh. Mag-ingat po kayo diyan tatawag po ulit ako,” paalam ko sa kaniya sabay patay ng tawag, doon na ako napa hagulgol.

Ngayon ko lang talaga napag isip isip na napakasama kong anak sa kanila. Kung hindi ko sila iniwan, hindi sana aatakihin si Papa at hindi sila lalo maghihirap ng ganito. Yumuko ako sa mesa at tuloy sa pag iyak ng maramdaman kong may humahaplos sa likod ko. Inangat ko ang ulo ko para tingnan kung sino ito pero hindi ko na nakuha pang makita ang mukha niya dahil biglaan niya akong hinili patayo at niyakap. Hindi ko man nakita ang mukha niya, alam ko na siya yun dahil kami lang naman ang tao dito. 

Hindi ako makapaniwala na ang taong nagsusungit sakin kanina lang ay ang taong kayakap ko ngayon. Sinasabi ko na nga ba. May puso ka rin. 

Gagawin ko ang lahat para tunawin ang nagyeyelo mong puso, Chase Dela Vega. 

--

Kinaumagahan, naalimpungatan ako sa mainit na sinag ng araw na bahagyang tumatama sa aking mukha kaya tumagilid ako para maiwasan ang sinag ng araw ngunit sa pag-tagilid ko ay naramdaman ko ang taong nakahiga sa tabi ko. Laking gulat ko ng imulat ang mata, si Chase ang katabi ko! Agad akong nag-isip kung bakit kami magkatabi at kung paano ako napadpad sa tabi niya. 

At dahil wala akong maalala sa mga nangyari kagabi ay napa-atras ako ng biglaan dahilan para mahulog ako sa kama. Kahit masakit ang balakang ay dali dali akong bumangon saka pasigaw na nagsalita.

“Anong ginagawa mo diyan? Anong ginawa mo sakin?” sunod sunod na tanong ko saka sinuri ang aking katawan at mga damit. Natigilan ako nang makitang kumpleto naman ang aking damit at wala naman akong nararamdaman na kahit anong masakit sa ibabang bahagi ng katawan ko. Ibig sabihin nito walang nangyari sa amin. 

“Ang ingay! Wala akong ginawa sayo, ikaw nga itong ayaw umalis sa kama ko,” sagot ni Chase saka nag-talukbong ng kumot.

Hindi ba dapat siya ang humiga sa kung saan pwede dahil nakahiga na ako sa kama? Napakasama talaga ng ugali ng lalaking to. 

--

Nasa hospital kami ngayon dito sa batangas dahil ngayon kami naka-schedule kay Dr. Soriano. Ngayon ang unang test naming dalawa para sa gagawing IVF. 

“Mr. Dela Vega? You’re next po,” sabi ng nurse.

Pumasok kami ni Chase sa clinic and binati si Doc.

“Okay so are you two ready for the retrieval process? What we're gonna do is take a mature egg from Annie then Chase, you'll need to give me healthy sperms today. Nurse Jane will assist you while I perform the egg retrieval on Annie,” paliwanag ni Doc na medyo ikinahiya ko. Doktor siya kaya wala lang sa kanya ang mga bagay na iyon pero alam ko kung anong ipina gagawa niya kay Chase. Napatingin ako kay Chase na medyo nagulat din ata sa gustong mangyari ni Doc.

“Oh, Chase. Don’t give me that look. You wanted this and we can’t do this kung wala ang semilya mo.” 

Medyo napangiti ako sa tinuran ni Doc, ang cute niya pala pag nagugulat. 

“I know, Doc, but do I really need to do that here?” 

“Of course, not. Nurse Jane will escort you to a room and she’ll leave you there alone. You can call her once you’re done,”

Nakita kong napabuntong hininga si Chase nang maipaliwanag ni Doc ang gagawin niya.

“Okay let’s start~” pagka sabi ni Doc noon ay umalis na sila Chase at Nurse Jane. Samantalang kami naman ay pumasok sa isang kwarto na may higaan sa gitna at nagsimula na.

Comments (1)
goodnovel comment avatar
Maria Victoria Padel Belmonte
mabubuntis siya
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status