Third Person's PoV
.
.
There's faint smile on her face habang pinapanood ang pag-aaway nang dalawa nitong kaibigang huli niyang nakita, isang taon na ang nakalilipas. Her attention then was caught by someone's presence beside her, dahilan upang mas maging malapad ang mga ngiti nitong kanina ay simple lamang na nakaukit sa kanyang mga labi. Nakita ito ni Lei, na siya namang nakikipagbarahan sa stepbrother nitong katabi niya sa sofa ng salas na kanilang kinauupuan.
"Hay naku, Pierce. Ang bagal mo kasi," bulong nang dalagang si Lei sa kapatid nitong si Pierce, habang sinusulyapan ang pigura ng isang lalaking kausap ngayon ni Exelle.
Kung tutuusin, wala ring ibang masasabi si Lei laban sa lalaking iyon, dahil bukod sa gwapo ito at maganda ang hubog ng pangangatawan ay hindi rin niya maikakailang lamang ito ng isang paligo sa kanyang kapatid. Someone that was
Third Person's PoV..Dark clicked his tongue to openly expressed his dissatisfied feelings habang matalim ang tingin na nakatingin sa pigura ni Hans, na siya namang nakatingin din pabalik sa kanya.Lalo lamang lumalim ang pagkunot nang noo ng binata dahil nilampasan lamang siya ng huli matapos itong patuluyin ni Exelle sa loob ng mansyon. Brimming with his usual intimidating aura, Dark stride along upang sundan sina Exelle at Hans. Dumaan sila sa open living area na siya namang tinambayan nina Dark at Exelle, bago dumating nang hindi inaasahan si Hans. Unlike before that, the place was covered with dim lights sneaking through the slightly opened veranda doors, the place now has its own light that brightly shone along with the lights from the huge chandelier hanging on the ceiling that leads to the staircase near the living area. Ang mga yapak ng kanilang mga paa ay siya namang gumawa ng ingay sa tahimik na paligid at kasunod nito'y ang tunog nang pagbukas ng isang pinto na hindi ka
Third Person's PoV..Umalingawngaw sa buong silid ang mga yapak na gawa nang kanyang mga paa at kasunod nito ay ang tunog nang pagbukas at pagsara ng pintuan nang silid. Naiwan ang dalawang lalaki sa silid tanggapan at tahimik na nakatingin sa pinto na kung saan lumabas ang dalaga. "If you're done then get lost already," biglang sambit ni Dark na dahilan upang mabasag ang katahimikang iniwan ni Exelle sa silid.Napalingon sa kanya si Hans na mayroong hindi maipintang mukha sa hindi malamang dahilan. Dahil maaaring hindi nito nais ang sinabi sa kanya ni Dark o dahil sa malamig na pakikitungo sa kanya ni Exelle at pagtalikod nito sa kanya. Nagsalubong ang mga kilay ni Hans habang matalim na tinapunan ng tingin pabalik ang lalaki.Because he really needs to admit it to himself.Other than the guy being the new man in his former wife's life, hindi niya alam ngunit naiinis siya dahil mas mapagkakatiwalaan ang lalaking ito kaysa sa kanya.'Right. Who would think of trusting me after how
"The moment of truth has come, when fears were set aside just as when we prioritize to fight against it instead. The truth is that I have come a long way just to get to this peak that we spoke of and call success. The building that has come to witness the ups and downs in my life since coming back to this place, that from the grains of the sand and of the cement that hasn't been mixed yet into a solid foundation that we call walls and floors, into a majestic tower that now fought heights to reach the sky," I paused as I pressed my lips into a thin smile, bago magpakawala nang isang mahinang tawa. Kumawala sa buong hall ang mahinang tawa na iyon dahil sa speaker na nakakabit sa mic na aking hawak-hawak. Naglakbay ang kakaibang tunog nang aking tawa sa buong paligid. I noticed a ripples forming above the surface of the white wine that my glass contains. It was like a disturbance along the silence but rather calm and enticing. Sumasabay ito sa bawat galaw na ginagawa nng aking katawan a
Exelle/XiellennaMy skin looks pale, with bruises covering most of it. My eyes are red swollen as well as my lips, with wounds and dry blood on its corner.I sighed as I kept my eyes on my reflection.With a heavy heart, I brought my shivering fingers on my bruised skins and groaned when I felt a sting from the touch. I pursed my lips, silently.I should have known better and expect more things than this, that things will happen again and might even worsen. Other than being a punching bag of my ownhusband, I know it might get worsen and might lead me to death, but even my body has its own way of being a numb, ignoring the pain thathe'sgiving to me.For him, I am a worthless, pathetic, slut, and a good for nothing person. He didn't behave nor even act like a real husband to me. But I didn't gave up on him. I love him more than anything, though I didn't know
Exelle"Hey. It isn't hard to say, 'thank you beshie'. Tingnan mo nga oh. Tinulungan na kita. Oh. Ayan na," sabi ko kay Samara habang nakangiti ng mapang-asar. Nasa kabilang linya lang ito habang nakikipag-usap sa akin kung anong kulay at design daw ng damit ang gusto nitong ipatahing damit.I did the finishing step for her dress by drawing a large ribbon on its waistline, tulad ng pagkakadescribe niya tungkol dito. "Hoy. Sam, bahay ang ginagawa ko, hindi damit. Walanghiya toh. Ginawa mo akong designer ng damit. Oh, ayan na. Isesend ko na lang ang picture sayo. Kaso mamaya na, huh. May board meeting pa ako. Alam mo naman na busy ako, eh." Sabi ko sa kanya na parang kaharap ko lang siya.I heard her giggled and laughed. Loka-loka talaga tong babaeng toh. Iniisip ko tuloy kung pinagtitripan niya lang ako o hindi."Hoy, babaeng unggoy na galing pa sa planetang Pluto, baka naman pinagtitripan mo lang ako? Hoy, tandaan m
Exelle"Hey," bungad sakin ni Jules nang makita niya akong pumasok sa entrance ng hall. Jules is my friend, and she's an interior designer.She was a friend of mine since high school like Sam. And like Sam, alam niya kung ano ang naging masaklap na karanasan ko sa buhay years ago. She still looks the same. Porcelain rosy skin and a perfect slim body. A figure of a real goddess. And she really looks like her mother, Aunt Juliean."Aunt Juliean! Oh my God, auntie. I missed you," I greet her with a hug habang inaasar. Bigla naman itong napasimangot saka ako kinurot sa braso kaya napaatras ako nang bahagya habang natawa."Ano~huh. Masaya ka? Masaya ka?" Sabi niya sabay kurot ulit sakin. "Kamukha ko lang si mama, pero mas maganda ako dun. Ano? Tatawa ka pa?""Baliw," sabi ko nalang ng makalayo ako sa kanya. "Oo, masaya ako. Bakit ba?"Inirapan niya lang ako kaya napatawa nan
Exelle.."You. I want you back, former Mrs. Alvez."Napaupo ako sa kama ko habang hinahabol nang paghinga. My right hand were on my chest trying to calm myself down. What was that? Bakit ako nanaginip ng ganun klaseng panaginip? That was insane. That's totally insane to really happen.Nabaling ang atensyon ko nang biglang tumunog ang aking cellphone na nakalagay sa ibabaw ng nightstand, sa tabi ng aking kama. Kung kaya’t inabot ko ito at tiningnan ang screen upang malaman kung sino ang tumatawag.Anonymous Calling."Sino naman toh?" I ask myself.If it’s someone who’s anonymous enough to call me, early this morning, then saan niya naman nakuha ang aking contact number? I thought about it and found it suspicious. I look by the side of the room and watch the sunlight at the
Exelle.."Miss Kim..."Naagaw ang atensyon ko nang tawagin ni Audrey ang pangalan ko, kaya nilingon ko ito at pilit na nginitian. My mind has been occupied since Alexis left an hour ago. Maybe just because of those things na napag-usapan namin. Those things that I never thought had happened years ago."Here are the copies of your contract with Mr. Sanchez along with the papers regarding with the proposal of Vallejo Corporation to the EXiellene Royal. I already made four copies each of the papers, in case of an emergency. Are you sick, Miss Kim?" Sabi nito sakin sabay tanong kung ayos lang ako at abot nang isang white expanding envelope sakin. I just nodded as a response.Hindi na ito nagtanong pa nang buksan ko ang envelope at tinignan ang mga files na nasa loob nito. Alam kong napansin niya ang mood ko ngayon kaya hindi na siya nag-usisa pa."How about t