"Hindi mo man lang ako tinulungan kanina,"
"For what?" aniya habang nasa daan pa rin ang tingin.
"Pasalamat ka dahil sa akin nakalabas tayo," pagyayabang ko.
Tumingin siya sa akin. "Why would I?" sambit niya dahilan para mawala ang ngiti ko.
"Kung hindi ko tinanggihang sagutin yung huli edi sana nasa loob pa tayo!" asik ko.
Antipatikong 'to, di man lang magpasalamat.
"Tss, sama ng ugali," bulong ko
"Tss, pikon,"
Bigla akong napatingin sa kaniya nang gayahin niya ako.
"Arogante!" malakas na ang pagkakasabi ko.
Huminto siya at tumingin sa akin kaya huminto rin ako, nilaban ko ang titig niya.
"Uto-uto," mabagal ang pagkakasabi niya, dinidiinan ang bawat pantig.
Unti-unting sumama ang tingin ko sa kaniya at paulit-ulit na humihinga nang malalim para pigilan ang galit pero ang g**o ngumisi pa.
"You!" Hindi ko na napigilan ang pagtaas ng emosyon ko, dinuro ko siya at mabilis na nagtungo sa kinaroroonan niya.
Bago pa ako makalapit ay naramdaman ko ang pagpilipit ng paa ko, nanlaki ang mga mata ko at napaawang ang labi. Pagkaraan ay pumikit habang hinihintay ang sariling bumagsak sa sahig hanggang sa maramdaman ko ang malambot na bagay ba pumulupot sa bewang ko.
Dahan-dahan kong idinilat ang aking mata at bumungad sa akin nang malapitan ang mukha ni Ali. Sa sobrang kaba at pagkagulat ay hindi ko namalayang nakapulupot na rin ang braso ko sa batok niya. Kapwa kaming napatitig sa mata ng bawat isa.
Iyong mata niya na una kong nakita ay mas maganda pala sa malapitan, napakatangos ng ilong niya, matataba ang pisngi at yung mukha niya ay mas makinis pa kaysa sa aking mukha. Sa sobrang ay napalunok ako at naalala kung nasa anong posisyon kami ngayon. Nakapulupot ang kamay niya sa bewang ko, ang kanang kamay ko ay nasa batok niya at ang kaliwa ay nakahawak nang mahigpit sa braso niya. Tumikhim ako at lumayo.
Pakiramdam ko ay nagsiakyatan ang dugo ko sa mukha ko at nag-iinit ang pisngi ko.
"Are you okay?"
Hindi ko alam kung guni-guni ko lang pero bakas ang pag-aalala sa boses niya.
"Oo," utal ko at nag-iwas ng tingin. Sa dami na ng pagkikita namin ngayon lang ako nakaramdan ng matinding pagkahiya.
"Mauna na ako." Mabilis na sabi ko at pinasadahan siya ng tingin.
Bumuka ang bibig niya na parang may sasabihin pero agad akong tumalikod dahil sa tingin ko ay hindi ko kayang marinig iyon dahil sa hiya.
Mabilis aking naglakad palayo, napaigik ako nang maramdaman ang kirot sa paa ko. Tinawag pa niya ako pero nagtuloy-tuloy lang ako sa paglalakad at pilit na ininda ang sakit ng paa ko.
Nang sa tingin ko ay malayo na ako at hindi na niya ako sinusundan at nagdahan-dahan na ako sa paglalakad. D**n, hindi ko alam na ganito pala kasakit matapilok. Ramdam na ramdam ko ang pagkapilipit ng paa ko.
Pagkarating sa booth ay naabutan kong nakapalibot sila ng pabilog at nag-uusap-usap. Wala bang bumibili? Napadako ang tingin ko sa orasan at mag aalas onse na, ibig sabihin ay magdadalawang oras kaming naroon.
Napabaling sa akin ang tingin ni Claris at nanahimik kaya sinundan din iyon ng mga kasama namin.
"Wow, bumalik ka pa." Nakapameywang na aniya.
"Ikaw ah, sumasali ka pala sa mga booth hindi ka nag-aaya." Nakangusong lumapit sa akin si Kate, ikinawit ang kamay niya sa braso ko.
Nginitian ko na lamang siya ng pilit habang nag-iisip ng ipapaliwanag kay Claris.
"Kung alam ko lang na ganitong oras ka na babalik edi sana hindi na kita pinayagang pumunta sa locker,"
Napakamot ako sa ulo ko. "Sana nga," I murmured.
"Dahil late ka, ikaw naman ang magbenta rito," singit ni Jared, pumunta siya sa likod ko at hinawakan ang magkabilang balikat ko at bahagya akong tinulak.
"Aray!" Napangiwi ako sa sakit.
Tinaas ko ang kaliwang paa ko para hindi madiin.
"Hala sorry, anong nangyari? Okay ka lang?" Pumunta siya sa harapan ko at sinuri ang paa ko.
"Anong nangyari riyan?" nag-aalalang tanong ni Claris na nasa tabi ko na pala. Kumuha siya ng upuan at pinaupo ako.
"Napano yan? Hindi pa naman yan ganiyan no'ng nakita namin kayo ni FIL ah," ani Jared pagkatapos tanggalin ang sapatos ko.
"Sino kasama mo?" takang tanong ko.
Sigurado akong hindi si Claris iyon dahil tatawagin niya ako at baka batukan pa. Isa pa ay hindi ko kilala ang FIL na tinutukoy niya.
"FIL?" Magkasabay na tanong namin ni Claris. Nagkatinginan kaming dalawa ngunit tinaasan lang niya ako ng kilay.
"Hindi ninyo kilala yon? Kawawa naman kayo." Umiiling at natatawang sabi niya.
Inabot sa kaniya ni Mika ang bandage at agad na nilagay sa paa ko. I mouthed thank you at her na sinuklian niya ng ngiti.
"Sino nga? Pabitin pa, e,"
"Ito na boss Claris, sasabihin na, nangwawarshock ka talaga, e, noh?" pabirong saad ni Jared, tinaas pa niya ang manggas ng damit niya sa braso niyang hawak ang paa ko.
Napapikit ako sa kirot, mabuti na lang at walang nakahalata.
Umaktong babatukan siya ni Claris. "Su food is life! Yung kaibigan ni Adrian na business related ang course!" mabilis at nahihintakutang aniya.
Kaya ba food is life dahil kahit saan siya magpunta may dala siyang pagkain? Napatawa ako nang maisip iyon.
Nanliit ang mga mata ni Claris sa 'kin, kinakabahan man pero nagawa ko pa ring ngumiti.
"Siya ba ang may gawa sayo niyan?"
Nanlaki ang mata ko at agad na umiling. "H-hindi, nahuli kasi kami ng match booth, kami yung nahuli kaya magkasama kami," paliwanag ko.
Tumayo na si Jared nang matapos siyang bendahan ang paa ko, binigyan niya ako ng nang-aasar na tingin at ngiti.
"Eh anong nangyri riyan?" Nginuso ni Claris ang paa ko.
"Natapilok."
"Magpahinga ka muna riyan at baka lumala pa yan." Bilin niya.
Hinawakan niya ang braso ni Jared. "Tara na, marami pa tayong gagawin sa booth." Sambit niya at hinila ni Jared palabas.
Mukhang ayaw pa ni Jared pero wala siyang magagawa. Palabas na sila nang magkasalubong nila si Kate na may dalang bulaklak at pagkain na nasa lunchbox. Abot tainga ang ngiti nito at medyo namumula-mula pa.
"Saan galing yan? May boyfriend ka na?" tanong ko sabay tingin kay Jared. Natigil din sila sa paglabas mukhang gustong makichismis.
"Ah hehe, wala pa," nahihiya ngunit kinikilig na sabi niya.
"So may balak? Yieee," asar ko dahilan para mas lalo siyang mamula.
"Korni."
Napabaling ang atensyon namin kay Jared nang sumingit ito. Malayo na ang itsura niya ngayon kumpara kanina.
"Pag inggit, pikit tayo rito," asik ni Kate at inamoy-amoy uli ang bulaklak niya.
Jared clenched his teeth at nakakuyom ang mga kamao siyang lumabas.
Nagkibit balikat lang si Kate at bumalik uli sa pag-amoy ng bulaklak niya samantalang napailing na lamang si Claris. "Tinopak na nga," Naiiling na sabi niya habang nakatingin sa pintuang nilabasan ni Jared.
"Kate bantayan mo muna si Jamara dito, maliwanag ba?"
Sabay kaming tumango ni Kate. "Yes mother!" sagot niya pero nasa bulaklak pa rin ang atensyon.
Pagkaalis ni Claris ay tinitigan ko si Kate, mukhang naramdaman niya ang titig ko kaya tiningnan niya ako.
"Paano na si Jared?" bulalas ko.
"What about him?"
"Diba gusto mo siya, bakita nagpapaligaw ka?"
She sighed. "Gusto niya ba ako? Minsan feeling ko oo, minsan naman hindi kaga na-realize ko na magmove on na lang,"
Taray, mag momove one pero hindi naman naging sila.
"Hindi mo ba siya ipupursue? At saka nakita mo ba yung reaction niya kanina? Ghorl, baka gusto ka rin niya," pagkumbinsi ko.
"Baka may naalala lang iyon, don't worry mabait naman si Brandon, inaalagaan niya ako," nakangiting aniya.
Brandon? Parang familiar ah. Nag-isip pa ako ng mga ilang segundo kung saan ko ba siya nakita, nang hindi talaga maalala ay nagtanong na ako sa kaniya.
"Siya yung varsity player."
Napaawang ang labi ko sa gulat. "Ghorl, jackpot ka!" Tili ko.
Pabiro ko siyang hinampas sa braso at nagtawanan kaming dalawa.
Nakabusangot na nakayuko ako habang pinaglalaruan ang mga daliri ko sa ibabaw ng hita ko."Anong ginaagwa mo rito? diba sabi ko 'wag ka muna pumasok dahil baka lalong lumala iyang paa mo?" inis na asik ni Claris, sa tono ng boses niya ay para tuloy siyang nai-stress sa anak.Nanatili akong nakayuko at hindi na sumagot. Gusto ko lang naman bumawi dahil sa nangyari kahapon kahit hindi niya sabihin alam ko namang nahihirapan siya. Baka nga wala siyang maayos na tulog at kain kakaintindi nitong booth."Elmer," tawag niya kay Elmer na nag-aayos ng mga upuan."Yes, madam!" ngiting aniya nang makalapit sa amin na ikinatawa ko, ang energetic niya.Pabirong inirapan ni Claris si Elmer at hinawakan ito sa balikat. "Puwede bang pakihatid si Jam sa bahay nila? Baka kasi mapano," pakiusap niya.Tututol na sana ako nang may naisip akong plano kaya sa halip na magreklamo ay
Hindi ko na inulit dahil mukhang wala siyang balak sabihin sa 'kin. Hindi ko na rin siya sinagot at tinuon na lang ang pansin sa paa ko, naaaninag ko pa siya sa peripheral vision ko na pilit inaaninag ang paa ko. Sinubukan kong tumayo pero hindi ko pa nailalapag ang paa kong may pilay nang matumba ako. Napapikit ako sa kirot. Kung alam ko lang na may impact yung pagbagsak ko edi sana hindi ko na sinubukan. "Let me help you," rinig kong sabi niya, ramdam ko ang presensiya niya sa likod ko. Kinakabahan man at gulat sa naging akto niya ay maingat ko siyang nilingon, siyempre hindi ko hahayaang makita niya ang emosyong meron ako. First time ata naming magkaroon ng maayos na usapan at siya pa ang nag-initiate. Oo maayos na 'to sa 'kin dahil compare sa nagdaang usapan namin, ito lang ata ang walang inisan. Hindi pa ako nakakasagot nang yumukod siya at marahang hinawakan ang kamay
It's been 2 days since nangyari ang tagpo namin ni Ali no'n. Dalawang araw na rin akong absent kaya ngayon ay naisipan ko nang pumasok. Hindi naman na masakit yung paa ko pero iniiwasan ko pa rin ang maglakad nang mabilis. Abot-abot ang sermon ko kina mama at papa no'ng nagkapilay ako, dagdag mo pa si kuya na kung makapag-react e parang naputulan ako ng paa. Saka gusto ko pa rin na makatulong sa booth at ma-experience yung ibang booth, except doon sa matching booth. Psh. "'Yung paa mo ingatan mo. Sinasabi ko talaga sa 'yo." Duro ni kuya sa paa ko. Seryoso niya iyong sinabi pero hindi ko maiwasang matawa. "Yes, father." biro ko at saka siya kinawayan. Inirapan pa niya ako bago pumasok sa kotseng hinuhulugan pa nita at umalis. Sungit, palibhasa walang lovelife. Nang papasok na ako sa gate ay may pamilyar na bulto akong nakita, bumibili ng taho. Naii
Pagkatapos ng senaryong iyon ay feeling ko wala na akong mukhang maihaharap sa kanila. Hindi ko rin naman naisip ang posibilidad na magkamag-anak sila pero kasi hindi naman halata. Pero noong ma-realize ko na wala namang nakakaalam na gano'n ang iniisip ko maliban kay Claris, nagkunwari akong hindi ko naisip ang bagay na 'yon.It's ironic because after the meeting, we bond like we're long lost best friends. Sumali kami sa iba't ibang game booth, we also tried eating, kung ano ang madaanan namin at mukhang masarap ay game na game kami. Though hindi masyadong umiimik si Ali, feeling ko naman nag-eenjoy siya kasi hindi naman siya sasama sa 'min hanggang sa matapos kami kung hindi siya nag-eenjoy no?It's been a week since that happen, simula no'n ay hindi ko na nakausap pa si Ali. Kapag hindi hectic ang schedule ko ay sinusundan ko siya at sinusubukang kausapin pero kahit paghinga niya ay hindi mabigay sa 'kin. The truth is I don't feel d
"Ah basta naiinis ako sa kanila," maktol ko habang kumakain ng chips at nakadikit sa tenga ko ang phone."Kanino ka ba kasi naiinis? kanina ka pa paulit ulit." Napatawa ako sa isip ko nang marinig ang tono ng boses ni Ali parang gusto na niya kong tirisin dahil hindi niya ako maintindihan.He's being grumpy again, pero sanay naman na ako. Hindi siya si Ali kung hindi siya grumpy."Sa binabasa kong libro, kasi ang chu-choosy nila mahal naman ang isa't isa tapos ang daming excuse hindi na lang manligaw at sumugal daig pa nila yung 12 years old na naghahanap ng true love sa Facebook" tuloy-tuloy na sabi ko."What?! You're talking too fast. I can't understand." Kahit hindi ko pa siya nakikita ay naiimagine ko na nakakunot ang noo niya ngayon."Sabi ko, ang ganda ko," pagbibiro ko.Kahit na naiinis siya ay patuloy ko pa rin siyang inaasar. Hindi ko na napigilan an
Magkakrus ang dalawang braso ni kuya habang taas-babang nakatingin kay Ali. Kanina pa siya ganiyan, ewan ko ba kung bakit hindi siya nahihilo. Napatingin sa kaniya si Ali at maangas niya itong tinanguan kaya siniko ko si kuya."Kuya!" bulong ko.Lumabas si mama mula sa kusina dala ang isang baso ng juice at palabok. Abot tainga ang ngiti nito at panay asikaso kay Ali. Sumunod na rin si Papa, seryoso lang ang mukha niya ngunit hindi gaya ng kay kuya na parang nanghahamon ng away."Bagong kaibigan ka ba ni Jammy?" malambing na tanong ni mama habang binibigay ang isang baso ng juice kay Ali.Pasimple pa munang tumingin sa 'kin si Ali bago kunin at inumin. Sa tingin ko ay nahihiya siya kahit na walang reaksyon ang mukha niya. Tatlo ba naman ang nakatingin sa kaniya, e."Ah yes po. May usapan po kasi kami ni Jam ngayon kaya po sinundo ko siya." Tumingin siya sa akin at ginalaw-gilaw a
Kapag naaalala ko talaga ang pagpapasalamat sa akin ni Ali ay natutuwa na nalulungkot ako. I'm happy because he's thankful and grateful. Nalulungkot dahil mukhang ngayon lang niya naranasan ang gano'n. Nobody deserve to be treated like that. Naniniwala ako na regardless of your physical appearance, you deserve to be loved and appreciated. Katatapos lang ng klase namin at mag-isa na naman ako, ayaw ko pang umuwi dahil wala rin naman akong gagawin sa bahay. I want to invite Ali, but I'm shy. Charot.Tumayo ako at naglakad. Sa park na lang ako pupunta tutal ay marami namang pagkain doon, marami ring mga tao pwede ko silang panoorin.Napahinto ako sa paglalakad nang may mga kamay na tumakip sa mata ko. Medyo natakot na rin ako dahil baka mamaya ay holdapper na 'to pero imposible dahil wala namang nakatutok sa bewang ko na kutsilyo."Sino ka?!" sigaw ko."Hulaan mo," Pamilyar ah?Medyo nawala ang takot ko dahil mukang wala
Last night was so nakakatakot yung mukha pa lang ni kuya na parang mangangain ay nakakatakot na talaga ano pa kaya yung pag interrogate niya sa amin ni Kenneth. Kaya pala gano'n ang itsura ni kuya dahil hindi ko raw sinabi sa kanya na may manliligaw ako at balak ko pa raw ilihim sa kanya ang bagay na 'yon.Pero wala na kong magagawa dahil kilala na siya nila mama at papa. So, no more secret na.Natigil ako sa pagmumuni nang magsalita na si Sr."Okay, pakilabas yung dala niyo," anunsyo ni Sir.His face turned pale in instant. My brows furrowed, para siyang nakakita ng multo sa likod ko. Nagkatinginan kami ni Claris at syempre matik na 'yon na titingin kami sa likod.Sabay-sabay na nanlaki ang mga mata namin at namutla rin. Sinong hindi mamumutla kapag nakita mo yung classmate mo na may dalang ahas?"AAHHHH!""Potek!""Oh my God!""Mama!"Nagtilian kaming mga babae pati ang ibang lalaki ay nakiki