Chapter 4
"Ano naman ang pakialam mo?" masungit na sabi ko.He chuckled. "I can help you."Dumaan ang roaming waiter at umabot ng dalawang goblet si Eleur. Inabot nito ang isa sa akin kaya tinaasan ko ito ng kilay."Come on, Thara. Kahit ngayon lang. H'wag mo akong pagsungitan."Napabuga ako ng hangin bago tinanggap ang goblet."Jaric is already married," he said.Umangat ang kilay ko dito. Ano bang gusto nitong iparating?"I know he's married. Sinabi niya sa akin," malamig kong sabi.He shrugged. "Just trying to warn you, so that you'll not fall in to trap."Napairap ako. Kailan pa ito nagkaroon ng pakialam?Sa halip na patulan ito. My eyes searched for Ireem, ngunit iba ang nahagip ng mata ko. At dahil ilang dipa lamang ang layo nito sa kinatatayuan namin ni Eleur. Kitang-kita ko kung paano dumilim ang mga mata nito sa pagkatitig sa akin lalo na kay Eleur.Bigla akong nakaramdam ng kakaiba. Naapektuhan ako sa tingin niya. At may hinala akong sinusundan nito ang bawat kilos ko.Napasinghap ako ng maalala ko kung saan ko ito nakita.Ito 'yong walang modong lalaki na ayaw humingi ng tawad sa batang babaeng nakabangga nito.He look breathtaking, I hate to admit. Sa gitna ng maraming tao. Lahat ay napapatingin sa kanya lalo na ang mga kababaihan.Kumunot ang noo ko nang may magandang babaeng lumapit dito. She looks at him with tenderness.I feel a burning sensation burst from within me and I don't know why.Iniwas ang tingin dito at inisang lagok ko ang laman ng hawak kong goblet."Saan ka pupunta?" tanong ni Eleur nang magsimula na akong lumakad paalis."Uuwi na.""Wait, Thara..."Hindi ko na ito pinansin patuloy ako sa paglalakad papalayo dito.Dumaan ako sa mga tao habang hinahanap si Lowie at Ireem. Gusto ko ng umuwi. It was almost one o'clock in the morning.Nasa labas na ako at patungo sa lanai. Akala ko makikita ko ang isa sa kanila dito pero walang tao kahit ni isa. Lumakad ako sa kabilang entrance door para pumasok ulit sa loob.Sinalubong ako ni Mommy nang makita niya ako at pinakilala ako sa kasamang niyang lalaki. A man in his early forties."Thara, hija." Hinila niya ako papalapit sa kanya. "I want you to meet Governor Rodriguez."Agad na naglahad ng kamay ang Governor. Hindi ko ito tinanggap.Nang mapansin 'yon ni Mommy. Bumulong siya sa akin."Be a good girl, Thara. H'wag mo akong ipahiya."Napalunok ako bago tinanggap ang kamay nito."Tama nga ang sinabi mo, Cianlondra. Napakagandang dalaga nitong si Thara."I smiled obligingly. Marahang hinila ko ang kamay dito nang mapansing walang balak bitiwan nito ang kamay ko."It's a pleasure meeting you, Gov," sabi ko.I heard he's one of the wealthiest in the country and no one knows his net worth but that isn't my busines.Saglit na nagpaalam si Mommy dahil may kakausapin siyang kakilala.Dumaan ang roaming waiter malapit sa amin. Kumuha ng dalawang goblet si Governor at inabot sa akin ang isa. Nag-aalangan akong kunin 'yon. Hindi ko gustong malasing ngayong gabi ngunit hindi ko pwedeng tanggihan ang Governor.I took a little sip from my glass. Habang nagkukwento ang Governor, I was bored but managed to show it. Matindi ang pagpigil ko na hindi humikab. Puro pagyayabang lamang sa mga ari-arian ang sinabi nito kaya mas lalo akong inaantok.Nang makita nitong wala ng laman ang goblet ko ay umalis ito at kumuha ng panibago.Sinundan ko ito ng tingin at nakita kong nilapitan nito si Mommy. Kumunot ang noo ko nang ilapit nito ang bibig sa tenga ni Mommy. Bakit kailangan magbulungan? Kahit naman mapalakas ang boses nila walang makakarinig dahil maingay ang paligid.Lumingon si Mommy sa akin at bahagyang nagulat nang makitang nakatingin ako sa kanila. Mukhang hindi niya inasahan 'yon. Isang alanganing ngiti ang ibinigay nito sa akin.Hindi ako makangiti pabalik. Para may kung anong umahon sa dibdib ko. Hindi ko alam kung bakit."You're not enjoying, hija. Nakikita kong gusto mo nang umalis," nakangiting sabi ng Governor na hindi ko namalayang nakatayo na sa harapan ko."I'm sorry, medyo inaantok na ako," nahihiyang pag-amin ko.Natawa ito. "I think you need more glass of champagne.""I had two shots already, Gov.""Wala namang pinagkaiba kung iinom ka pa ng isang shot, Thara," he urged.Napilitan akong tanggapin ang goblet at dinala sa aking bibig. Sumimsim ako ng kaunti, at bago ko pa maibaba may lumapit ng mag-asawang kakilala ng Governor.Napunta ang atensyon nito sa dalawa kaya kinuha ko ang pagkakataong 'yon para itapon ang ibang laman ng goblet sa ilalim ng mesang nasa tabi ko.Lumipas ang ilang sandali umalis din ang mag-asawa. I covered my mouth with my hand and yawned. Mas lumala yata ang antok ko ngayon."Sleepy?" nakangiting tanong ng Governor.Tumango ako biglang sagot."No problem, darling. Maraming available na suite sa hotel na ito. Maaaring kitang samahan papunta doon."Suite? Gumapang ang kaba sa aking dibdib. Nangyari na ang ganito sa akin apat taon na ang nakalipas. Eighteenth birthday ko 'yon nang mag-aya si Lumi ng mag-bar.Coach namin sa volleyball ang nag-offered ng guest room nang makitang inaantok na ako matapos mainom ang binigay nitong alak.Buti nalang nandoon sina Lumi. Kaagad nila akong inuwi sa bahay.And now it was happening again. Pinipilit kong labanan ang antok. Nagtaka ako dahil sobrang antok na ang nararamdaman ko. Bakit inaantok ako ng ganito?Nang mapagtanto ko kung anong dahilan bakit ako nagkaganito. Biglang nanlaki ang mga mata ko. Paano kung nilagyan ng pagpatulog ang goblet na ininom ko?"Hija, kaya mo pa bang maglakad?"Umatras ako nang hawakan nito ang braso ko."N-no! Hindi ako s-sasama," I said, panic rose in my throat.My eyes searched for Mommy. Ngunit wala na ito sa lugar kung saan ito nakaupo kanina.Kahit umiikot na ang aking paningin pinilit kong makalabas sa hotel. Wala akong pakialam kahit tinatawag ako ng Governor.Tumakbo ako papalayo sa reception area. Huminto lang ako nang maramdamang natutumba ako.sinubukan kung humanap ng maaaring makatulong ngunit walang katao-tao sa lugar na kinaroroonan ko."Help me, please..." mahinang bulong ko bago dumilim ang paningin ko.Chapter 5 HINDI ko alam kung ano ang nagpagising sa akin. Parang tunog ng isinarang pinto.Unti-unti akong nagmulat ng mga mata. For a while I was disoriented. Kumunot ang noo ko at sandaling inikot ng aking mga mata sa paligid. Nasa loob ako ng isang hindi pamilyar na silid at nakahiga sa malapad na kama.Nang mapatitig ako sa malaking salamin na nasa gilid ng hinihigaan kong kama, napasinghap ako nang makita ang sarili.Mabilis na hinablot ko ang kumot na nakatakip sa aking katawan. Pasimpleng niyuko ko ang sarili. Nanlaki ang mga mata ko dahil sa ilalim ng kumot iba na ang damit na suot ko, isang malaking white shirt at tanging underwear lang ang suot ko sa ibaba. Sinong nagbihis sa akin?Bigla akong kinabahan. Naalala ko ang nangyari kagabi..."Iniisip mo bang pinagsamantalahan kita?" tanong ng isang baritonong boses.Marahas akong napalingon dito. At nang makita ko ang pamilyar na lalaki ay bigla akong napabangon at naupo sa gitna ng kama. Bahagya akong napapikit nang makaramdam
Chapter 6 "Wait," pigil ko ng akmang lalabas ang nag-ngangalang Dana. She stopped right at the door and turned to me, I could see that she felt very bad for me. Pero kailangan ko ng totoong sagot at gusto kong makuha 'yon ngayon."Yes, ma'am?""My name is Thara, 'yon ang itawag mo sa akin," I told her.Kung hindi ako nagkakamali mukhang isang taon lang naman ang tanda ko sa kanya. "Where are we, anyway?" "Nasa Vista Sandrè tayo, Ms. Thara."Vista Sandrè? It sounded familiar. Parang narinig ko na ang lugar na 'to dati."Pagmamay-ari ng pamilyang Montefiore ang isla na 'to," aniya na para bang nababasa ang tanong sa utak ko. Bahagya akong nagulat sa nalaman. Isa pa lang Montefiore ang lalaking 'yon. No wonder he threatened me with so much confidence! I took a deep breath. Don't panic, Thara. Everything is gonna be fine. Hindi naman siguro katulad ng Governor ang lalaking 'yon.Gusto kong pawiin ang pag-ahon ng takot sa aking dibdib."Uh... may iba pa po ba kayong kailangan, Ms. Th
Prologue"KEIRAN!" tawag ko sa kanya nang makitang may kausap siyang lalaki.The boy serious face melt into a dazzling smiles."Mommy!" patakbong lumapit siya sa akin. He turn around sticking his tongue at the man. Kumunot ang noo ko sa inasta na anak ko."May problema po ba?" magalang na tanong ko sa lalaking kausap ng anak ko kanina."Ma'am, nilapitan ko po ang anak ninyo nang makitang tinignan niya ang mga laruan at nagtanong ng maayos," paliwanag ng shop attendant."Liar, liar! Mommy, he's telling lies," my five years old son protested and this attracted other customers attention."Naku, ma'am, hindi po ako nagsisinungaling," depensa ng lalaki.Napabuga ako ng hangin at tinitigan ang anak ko."Sweetie, stop. You have to behave," I cautioned him."He's a liar, Mommy! You said, bad kapag nag-lie and he's lying!," laban pa niya.Napahilot ako sa aking noo. Nalilito ako dahil hindi ko alam ang nangyari. Hindi naman sa ipinagtatanggol ko ang aking anak. Pero hindi si Keiran nagsisinun
Chapter 1"Ms. Guanzon! Look this way!" sigaw ng isa sa mga taga media.Humigpit ang pagkakahawak ko sa braso ni Ireem, ang aking assistant . The flash bulbs were blinding me. Kung hindi dahil sa mga security guards paniguradong kanina pa ako dinumog ng mga paparazzi."Give us an answer, Ms. Guanzon!" the reporter yielded at me. "Totoo ba na may relasyon kayo sa tagapagmana ng mga Halverson?""May plano na ba kayong magpakasal?" tanong ng isa pang reporter na nagpaangat ng tingin ko.What the hell?! Saan naman nila nakuha ang balitang 'yon? Before I had the time to explain, hinila na ako ni Lowie palabas ng airport. Todo pigil pa ang mga security guards sa mga nagtatangkang kumausap sa akin habang palabas kami."Thara..." tawag ni Lowie sa akin nang makapasok kami sa sasakyan. Nasa front seat ito umupo katabi ang boyfriend na siyang driver namin ngayon.Hindi ko inasahang sasalubungin niya ako kasama ang kanyang boyfriend. Akala ko driver lang ang susundo sa akin sa airport."Not now
Chapter 2Eleur Rosales was my friend ironically. Kaklase ko siya at si Rozen noong high school kami. We hated each others gut. Walang araw na hindi kami nagtatalo kahit pa sa kaunting bagay. I hated him, because he's too proud and bossy. Akala niya siguro katulad ako sa mga babaeng madali niyang napapaamo.I admit I was boring, I prefer baking than anything else, kaya siguro 'yon ang dahilan kung bakit nanatili akong single hanggang ngayon.I realize relationships isn't for me. None of the ones I've had ended well. Lahat sila ako ang sinisisi sa tuwing makikipaghiwalay. So I stopped. Mas mabuti pang pagtuonan ko ng pansin ang negosyo kaysa maghanap ng lalaki na sa una lang magaling kapag tumatagal nagloloko na. The car started to jerk forward with a little force."Anong nangyari?" tanong ko kay Errol."May kaunting aberya yata ang sasakyan." He gave a nervous laugh.Finally, he parked the car infront of a busy shop. "Is it serious?" I asked him again."Hindi naman. Titignan ko muna.
Chapter 3Sa Villa Las Heras kami dumeritso nang makarating kami sa El Allegres. Dito kami mananatili hanggang sa matapos ang kasal.Pinili ng mapapangasawa ng pinsan ko ay beach wedding kaya perfect place ang El Allegres para sa kasal na gusto nito."You're looking so stunning, Couz. I can't help it but feel jealous." Nakangusong pinagmasdan ako ni Lowie.I was putting on an off the shoulder sequined black gown, with slits at the sides of the gown. A pair of black heels, a clutch and a show stopping piece of jewelry.Napairap ako. "Stop flattering me."Binaling ko ang tingin sa desinyo ng wedding venue. Hindi ko maiwasang humanga sa dekorasyon, mahusay pumili si Canna, sa lugar, damit, maging ang mga bulaklak. Perfect! I love it. Lahat ng makikita mo ay mamahalin.Matapos akong magsawa sa kakatingin sa mga dekorasyon. Hinanap ko ang dalawa, si Lowie at Ireem. Nasa entrance ako nang makasalubong ko si Tita Alondra, ang bunsong kapatid ng Mom ko."Nandito ka lang pala. Akala ko hindi k