[Lance]Naghintay siya na magsabi si Letlet na biro lang ang sinabi nito pero hindi 'yon nangyari. Walang bakas ng pagbibiro sa luhaan nitong mukha."Nagbibiro ka ba?" Hindi niya napigilang tanong.Sinamaan siya ng tingin ni Letlet. "Lucian naman! Sa tingin mo ba magbibiro ako sa ganitong sitwasyon?" Hindi siya nagsalita.Tsk. Ano ang sasabihin niya? Na 'Oo' at naniniwala siya? Kapag sinabi naman n'yang hindi ay baka magalit pa 'to sa kanya?"Noong limang taong gulang ako ay pumalaot daw kami sabi ni Lola Asun. T-Tapos bigla nalang may dumating na mga masamang tsokoy at... at pinatay sina nanay at tatay." Katulad kanina ay umiiyak na naman ang dalaga. "D-Dahil sa takot ko sa nangyari ay wala akong maalala. K-Kahit mga mukha ng magulang ko ay hindi ko matandaan." Tumingin si Letlet sa kanya. "K-Kaya mas lalo akong nasasaktan, kasi hindi ko man lang naalala ang mukha ng mga magulang ko sa tuwing araw ng kamatayan nila."Niyakap nalang niya ang nobya. Kung gano'n ay wala pala itong maala
[Lance]His arm felt numb while chopping wood. He stretched out his arm so could see the movement of his muscular arm. Nabaling ang atensyon niya kay Rogelio ng makita itong may dalang banyera, na may lamang mga fresh na seefood."Magandang umaga, Lucian. Nari'yan ba si Letlet at Lola Asun?" Tanong ng binata, na agad n'yang tinanguhan.Kagabi pa hindi mawala sa isip niya ang tungkol sa pag alis sa isla para kausapin ang abuelo niya. Gusto n'yang sabihin lahat rito ang tungkol sa mga nangyari sa kanya.Hindi niya maiwasan ang makaramdam ng galit sa kanyang Uncle Ben. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwalang nagawa nitong balakin na patayin siya.Sisiguraduhin niya na maipapakulong nila ito sa oras na makabalik siya. Hindi niya hahayaan na maging malaya ito sa kabila ng ginawa sa kanya. Saka paano kung hindi lang siya ang magawang saktan nito? Paano kung idamay nito sa Letlet?Humigpit ang hawak niya sa palakol.Mayro'n pa siyang kailangang gawin bago umalis ng isla at umamin
[Lance]He wants to get back to Rogelio and beat him to death. Beating was not enough compensation for what he had done. Damn! Kill that asshoĺe is the right thing to do!Paano kung hindi sila tinawag ni Birang? Humigpit ang yakap niya sa maliit na katawan ni Letlet na hanggang ay nanginginig pa sa takot.Umalis na si Lola Asun kanina lang. Hindi man lang nito nalaman ang nangyari sa apo.Pagkarating sa bahay ay pinasok niya agad ito sa kwarto niya at inilapag sa papag. Tumayo siya para kumuha ng tubig at basang pamunas rito ng pigilin siya nito sa kamay.Tumayo si Letlet. "M-Magbabanyo ako." Agad na sinalo niya ang dalaga ng matumba ito. Tila kumirot ang dibdib niya ng agad na lumayo ito sa kanya na para bang natakot ito."Sweetheart." Sinundan niya ang dalaga ng lumabas ito ng kwarto at lumabas."Wag kang lumapit sa akin!" Umiiyak na sigaw nito habang nakatalikod sa kanya. "W-Wag mo akong sundan..." Ani nito bago tuluyang pumasok sa banyo.Halos mamuti ang kamao niya sa diin ng pag
SAMANTALA...Nagbigay daan at nagsiyukod bilang pagbibigay galang ang lahat ng empleyado ng Mardones Group Of Companies sa kanilang presidente na bihira lang magpakita at humarap sa mga conglomerates. Taas noo na naglakad sa gitna si Asunta Mardones. Sa bawat galaw ay bakas ang kapangyarihan na animo'y walang kinatatakutan... ngunit 'yon ang alam ng karamihan..."Maligayang pagbabalik, President." Bati ni Vincent Lopez, ang kan'yang kanang kamay at isa sa kanyang pinagkakatiwalaan. Apo si Vincent ng kanyang dating secretary na pumanaw na dala ng katandaan, at dahil malaki ang utang na loob ng pamilya ng mga Lopez sa Mardones ay nagpasya ang mga ito na maglilingkod ng tapat sa pamilya ng presidente.Umupo si Asunta sa kanyang swivel chair na halos walong buwan din n'yang hindi naupuan. "Nakahanap na ba ng lead tungkol sa nangyari sixteen years ago?" "I'm sorry, President, pero hanggang ngayon ay wala pa ring pagbabago tungkol sa imbestigasyon." Sagot ng binata.Napahilot ang matandang
[Letlet]Nanlaki ang mata niya ng makita na nasa lapag ang matanda at nakahandusay, at dahil nag aalala siya ay agad na lumapit siya rito para alalayan 'tong iupo ng maayos sa higaan kung nasaan ang kasama nito.Pero maagap na lumapit si Lucian para tulungan ito."Kamusta po ang pakiramdam mo, manong?" Ipinakita niya ang limang daliri. "Ilan po 'to?" Binawasan niya ang daliri ng dalawa. "Eh, ito? Ilan 'to?""Letlet!" Malakas na boses na tawag ni Birang, kasama ang mga kababaihan sa kanila.Mukhang na-tsismis agad ng kaibigan niya na mayro'ng imported na napadpad na naman sa kanilang isla. Kaya heto ang mga kadalagahan sa kanila, nag uunahan sa pagpasok sa kwarto ng kanyang Lola. Umubo ang matandang lalaki matapos makahiga sa papag. "S-Salamat." Malat ang boses nito at halata ang panghihina.Tumingin siya kay Lucian.Napansin niya ang pagtitig nito sa matanda at maingay nitong paglunok. Ang matandang lalaki din ay saglit na natigilan ng makita ang pinsan niya, napansin pa nga niya ang
[Letlet]Malakas siyang natawa. Halos sumakit ang tiyan niya dahil sa mga pinagsasabi ni Gian. Silang dalawa nalang ang naiwan dito sa kusina dahil nagbibihis pa si Mang Garry. Dinala na kasi ni Menggay ang mga lumang damit na binigay ng mga taga-isla para may magamit ang mag ama. Si Gian naman ay tapos ng magbihis, ito na nga at nagkukwentuhan sila.Kinuwento kasi ni Gian ang hitsura ni Birang ng makita daw sila nito sa tabi ng pangpang."Ilang beses pang nadapa si Birang habang palayo sa amin ni Dad, habang sumisigaw ng nagsasalita ang bangkay. Tsk, may bangkay ba na nagsasalita?" Napapailing na ani ni Gian, kaya tawa siya ng tawa."Naku, gano'n talaga si Birang kapag inatake ng nerbyos. Hindi nakakapag isip ng tama." Pagdadahilan niya.Ayos naman pala itong si Gian. Mabait naman pala. Saka magaan ito kausap, hindi nakakatakot. Oo, at nailang siya no'ng una, pero hindi na ngayon.Sabay silang nakarinig ng tikhim sa pinto. Paglingon niya ay nakita niya si Lucian. Napangiti siya. "Lu
[Lance]Hindi niya akalain na sa pinakadulo ng gubat ay mayro'ng ganitong lugar.Marami pa talaga siyang hindi alam tungkol sa isla.Bakit ba kasi hindi nabanggit nina Letlet at Lola Asun ang tungkol sa batas? Eh, di sana ay wala siya dito ngayon kasama ang lalaking 'to.Sumama ang mukha niya ng mapatingin kay Gian na katulad niya ay hindi rin maganda ang tingin sa kanya.Sabay silang napatingin sa mga babaeng nakapalibot sa kulungan nila. Halo-halo ang mga narito, mga bata at matanda. Sunod-sunod silang napalunok. Paano ay nakangiti ang mga 'to sa kanila ng nakakatakot—para bang leon na handa silang lapain anumang oras.Kung kanina ay nasa magkabilang dulo sila ni Gian, ngayon ay hindi na—mabilis silang dalawa na umusod sa gitna ng may isang may edad na babae ang lumapit sa kanila. Katulad ng iba ay nangingitim ang mga ngipin nito at nandidilat ang mga mata habang nakatingin sa kanila.Masama silang nagkatinginan ni Gian ng magkabanggaan ang likod nila."Mga binata may paraan ako pa
[Letlet]Pasimple n'yang hinila ang kamay mula sa pagkakahawak ni Gian."Nagluto nga pala ako ng ginataang isda na mayro'ng mga sili at talong." Kinuha niya ang apat na pagkain na binalot sa dahon ng saging at ini-abot sa dalawa ang mga 'yon. Dahil hindi sila pwedeng pumasok sa loob ng kulungan ay pinanood lang niya si Lucian na buksan ang dala niya. Ang nahuli n'yang isda ang niluto niya para dalhin sa dalawa.Nakita niya na lumapit si Lucian kay Gian, pinagtabi pa nito ang dalawang balot ng ulam na para bang nagmamalaki.Umasim ang mukha ni Gian ng mapansin na napakalaki ng isda na para kay Lucian at sa kanya ay hindi.Ngumisi si Lucian. "Parang pagmamahal 'to ni Letlet. Iyong para sa akin, malaki... at 'yong sa'yo ay maliit." Ani pa ni Lucian saka humalakhak."Tsk, malaki 'yan dahil pinsan ka niya. Balang araw ay sa akin na ang magiging ganyan kalaki." Ani naman ni Gian.Pareho sila ni Birang na nagpalipat-lipat ng tingin sa dalawa."Anong ginagawa niyo?" Takang tanong ni Birang.H