Alice
Alam ko ang tungkol sa Doppler monitor na ginagamit para marinig ang tibok ng puso ng mga baby. Ang ideya iyon ay parehong ikinatuwa at ikinatakot ko.
“Basta mahiga ka lang,” sabi ni Dr. Armand, at itinaas ang damit ko para ilabas ang tiyan ko. Naghaplos siya ng isang likido sa aking tiyan. “Kaunting gel lamang. Makakatulong ito sa paghanap ng heartbeat ng bata.”
Isang kaluskos na tunog tulad ng isang lumang transistor radio ang narinig namin sa silid. Tumingin sa akin si Lucian, at natataranta.
"Ang naririnig ba natin ay ang tibok ng puso ng bata?"
Tumango ang doktor at iginalaw ang hawak niyang instrumento sa aking tiyan.
"Ang puso niya ay nagsisimulang tumibok ng napakaaga pa lamang."
Ilan pang mga pagtunog ang narinig namin mula sa maliit na speaker na hawak ng doktor sa kamay niya. Isang mabilis at matubig na tunog ang naririnig na
AliceHabang naglalakad ako patungo sa isang pabilog na linya upang sumali sa pack, sa aming mga bisita, at sa mga kaibigan ko. Hindi ko maiwasang humanga sa mga palamuti, sa mga ilaw, at sa nakakaakit na amoy ng iniihaw na karne. Lahat ay ginawa ni Katherine.Ang buong paligid ay napuno ng mga maliwanag na mga ilaw at mga makukulay na mga rosas. Isang malambing na musika ang tinutugtog ng isang live band. Luma na ang musika ngunit kaakit-akit ang tunog nito.Lahat ng mga bisita ay nakangiti at nagbibiruan. Agad akong sinamahan ni Lucian at natagpuan ko na lamang ang aking sarili sa kanyang mga bisig. Ngumiti siya sa akin at saka ako hinalikan. Dumaan ang dila niya sa labi ko at ibinuka ko ang bibig niya para halikan siya. Naglaro ang kamay ko sa butones ng damit niya, hiling ko na sana nasa kwarto kami.“Pareho tayo ng hiling dear,” sabi niya at binigyan ako ng magandang ngiti.&n
Six years Later-AliceNakaupo kami ni Emma sa labas sa hardin habang pinapanood ang kulitan ng aming anak. Madalas kaming bumisita sa isa't isa."Paano mo naaalagaan ng sabay iyang mga tatlo, hindi ko malalaman. Nahihirapan na ako kay Arya,” sabi niya.“Mahirap kung minsan, pero nakakatuwa din,” sabi ko at tumingin ako sa anim na taong si Aiden at apat na gulang kong kambal, sina Rose at Leo. Isang nakakatuwang pagkabigla ang naramdaman ko nang malaman kong nagkaroon ako ng anak na kambal, isang taon matapos kong ipanganak si Aiden.Ang mga bata ay tumingin sa amin at ngumiti, sila ay cute na mga tuta. Parehong minana nina Aiden at Rose ang berdeng mata at maitim na buhok ni Lucian. Mas hawig ko naman si Leo na may hazel na mata at brown na buhok. Napahawak si Arya sa tenga ni Aiden habang sina Rose at Leo ay nagk
Ang malakas na tunog mula sa phone ko ang gumising sa akin sa pagkakatulog, pinatay ko ang alarm saka muling bumaluktot sa ilalim ng aking kumot ng ilan pang mga minuto.Karaniwan akong natatagalan sa paggising, kaya naman nag-aalarm ako ng maaga. Sawakas at ibinangon ko na rin ang aking katawan mula sa kama at agad na ginawa ang pang-araw-araw na gawain ko. Isa akong architect, isang 24 na taong gulang, isa ako sa pinakabatang empleyado ng Bartion and Tom, isa sa mga leading Construction firms sa London.Hawak ang aking kape, pumasok na ako sa Tren. Lagi kong suot ang headphones ko dahil naririnig ko ang lahat. Ibig kong sabihin literal, lahat-lahat. Mayroon akong pambihirang pandama dahil hindi ako normal. Mayroon akong pambihirang bilis, liksi, at lakas.
“Mark!”Pag-iyak ko habang tumtakbo papalapit sa kanya. Sawakas ay nagbalik na din siya galing sa Germany, at hindi na ako makapaghintay na makulong sa mga braso nya. Sinabi niya sa akin na hindi ko na siya kailangan pang sunduin sa airport pero hindi ko mapigilan ang sarili ko.Ang mga asul na mga mata niya ay kuminang sa sandaling yakapin niya ako sa kanyang mga malalaking mga braso. Mula sa kanyang 6”1 na tangkad laban sa akingf 5”4 na payat na katawan.“Namiss kita,” namula ako nang halikan niya ako sa aking pisngi.“Ako rin, kamusta naman ang byahe mo?” tanong ko, habang kinukuha niya ang kanyang mga bag habang palabas ng airport.&
Si Tita Flora ay isa sa mga nasabing kakaiba. Halos lahat ng keepers ay may kakaibang persona. Hindi madaling maging iba sa lahat, ang kakayahan mong makita at makitungo sa mga supernatural na nilalang ay may kaakibat ding hindi maganda. Isa na rito ang kalungkutan. Si tita Flora ay may kasintahang espirito, iyon ang kanyang sinasabi. Hindi ko din iyon nakita kahit kailan, walang kakayahan ang mga werewolves na makakita ng mga multo, napakabait niya, kaya pinaniniwalaan ko siya.Sa ngayon, umiiling siya nang sabihin ko ang tungkol sa pag propose ni Mark.“Hindi iyan magugutuhan ng mate mo,” sagot niya at umiling.50 taong gulang na si tita Flora, pero mukha siyang nasa 35. Napakaganda niya sa maikli at pula niyang mga buhok at sa matikas na taste niya sa mga kasuotan. Naaalala ko sa kanya s
ALICESa sandaling makataas na kami mula sa pool, ang mga kamay niya ay nakapulupot pa rin sa akin. At sa sandaling iyon ay napagmasadan ko ang isang pares ng pinakamagandang pares ng kulay berde na mga mata na nakita ko sa lahat.Tumigil ang oras, tumigil ang paghinga ko. Lahat ay nawala, wala akong ibang makita o maramdaman maliban sa napakagandang lalaking ito na nakatayo sa aking harapan. Hindi dapat napakaganda, masyado iyong pangbabae. Isa siyang kakaibang lalaki.Basang-basa siya at ang magulong kulay kayumanging buhok niya ay naglaglagan sa kanyang noo. Mas mataas siya sa akin at halos tatlong beses ang laki niya sa akin. Mayroon siyang pangangatawan ng isang warrior, na tumigil ng ilang taon sa pag-eensayo. Wala siyang suot na pang-itaas at basang-basa siya na naging dahilan upang mabaliw ang wolf ko.
Dahan-dahan akong nagising at sinusubukang lalahanin ang nangyari na parang bang sinususbukan kong lumangoy pataas mula sa malalim at madilim na tubig.Alas-nuwebe nang muli, at may usok sa paligid. Ang mga tao ay tumatakbo sa paligid at sinusubukang makatakas sa apoy, may mga putok ng baril. Sinara ko ang aking tainga at sinusubukang alisin ang gulong nangyayari nang may humawak sa aking balikat, ang sakit nun.Tumingin ako sa mukha ng lalaki, ngunit malabo ang lahat. Pagkatapos nun ay tumatakbo na ulit ako, nagtago ako sa ilalim ng isang mesa at ipinikit muli ang aking mga mata at tinakpan ang mga tainga ko.“Huwag kang matakot, proprotektahan kita...” sabi ng mahinahon na boses. Lumingon ako at mayroong isang lalaki, mas matanda siya kaunti sa akin. Nagtatago siya kasama ko habang
Nang magpasya akong bisitahin ang club, na ironically na tinatawag na “The Lycans,” ay nagbihis ako na nakaayon dito.Sinabi ni Emma na pwede ko itong maging impromptu bachelorette party at tawa kami ng tawa tungkol dito. Nagmaneho kami sa lungsod kasama si Emma at isa pang batang babae na si Melanie.Si Bobby na isang possessive mate ay nagpumilit na samahan kami, pero gusto namin ng girl’s night out. Nasa bahagi kami ng bayan para sa mga tao, kung saan walang presensya ng kahit anong werewolves, kaya na namin ang sarili namin mula sa mga lalaking mga tao.Noong mga sandali ko sa London, kamuntikan na akong madukutan habang pabalik ako sa amin ng ano ng oras. Ang kinailangan ko lang ay ang aking mga kuko. Ang takot sa mukha ng prospective na mandurukot na iyon ay walang katulad. Ang