“Kumusta po ang mga bata?” tanong ko kay mama sa kabilang linya.“Natutulog sila ngayon iha, napagod yata sa byahe.”Matapos ang family day sa school ng mga bata ay dumiretso na sila papunta sa probinsiya. It was too fast both for me and the children pero wala na kaming choice. The earlier we settle this the better. Isa pa ay hindi kami sigurado kung ano ang maaaring gawin nang kabilang kampo kaya mabuti na ang ganito. I would not want for another kidnap attempt to happen.“Okay po mama, tatawag lang po ako ulit.”“Yes iha, kayo diyan? Ano na ang nagyayari?”Actually, sa ngayon ay nakatayo ako sa labas nang White Swan. Juancho is by my side, at handa na kaming harapin kung ano man ang naghihintay sa amin ngayon sa loob.“Aattend po kami nang meeting of board of directors ngayon ma.”“Are you gonna be okay? Hindi ba at hindi pa nakakabalik si Hiskien?” nag-aalalang tanong niya.“Hmm, wala po po si Kito, but Juancho has his plan magiging ayos po a
“Good morning gentlemen, and ladies,” bati ni Fushigiro sa mga direktor at sa ibang mga babaeng sekretarya.He was flashing a smile to everyone, iba sa expression ni Mr. Deracorazon na parang na drain lahat nang dugo sa kaniyang mukha. Umupo sina Kito at Fushigiro sa tabi naming ni Juancho.Kito had his usual poker face and Fushigiro was all smiles.Sumandal si Juancho sa kaniyang upuan at tiningnan ang mga direktor na hindi mapakali.“You wanted to move me out of my position, fine then, but first dahil ako parin naman ang CEO, let’s talk about your anomalies.”Ang mga may dapat itago ay natigil. Hindi yata talaga magaling sa pgtatago nang ekspresiyon si Mr. Deracorazon dahil kitang kita na agad sa akniyang mukha kung gaano siya ka iritado sa sinabi ni Juancho.“What do you mean by anomalies Mr. CEO?!”“Since you pried in my medical records for the s
“Michael Lorenzo!” sigaw ko nang makita kung sino ang nakasunod sa amin.Akala ko ba ay sususnod siya kay Mr. Deracorazon upang ma secure ang pagtakas nito? Bakit kami ang sinusundan niya? I just can’t figure out Michael Lorenzo. His warnings… ibig bang sabihin ay matagal na itong naka plano?“Orelia, hang on tight. It would be hard to escape their sight, they are damn so persistent, kailangan muna nating luhihis sa orihinal na destinasyon or else they would find you even if I successfully got you there,” paliwanag ni Juancho habang patuloy parin sa pagmumura habang nagdadrive.Ang ibang sasakyan ay binabangga ang aming sinasakyan ang multiple gunshots hit the car.“Crouch down Orelia!”mabilis ang pagcontrol ni Juancho sa steering wheel at binangga rin ang kotseng kanina pang nasa gilid namin.Si Michael Lorenzo ay nasa likod parin at patuloy kaming binabaril. I want to stand and
Mabilis ang mga pangyayari, hindi ko alam kung paano ito nangyari pero kasalukuyan akong tumatakbo papunta sa direksiyon ni Juancho. Si Michael Lorenzo ay nakasunod sa akin, waving his gun at me. Hindi katulad kanina ay wala na ang malademonyo niyang ngiti, napalitan ito ng galit na ekspresyon. He was getting impatient because he still hasn’t got Juancho. Kaya iniba niya ang kanyang strategy, kaya pala paikot-ikot siya sa buong factory kanina at umiiwas lang sa mga bala nang baril ni Juancho. He was set on finding me, mabuti na lamang at naramdaman ko ang kaniyang intensiyon at bago pa niya ako mahawakan ay agad akong tumakbo papunta kay Juancho.“God, I’m glad you’re okay,” hingang maluwag ni Juancho nang sa wakas ay mahawakan niya ako.Dahil sa kaniyang iritasyon ay bumaril muli si Michael sa bubong. At ang sunod na putok nang kaniyang baril ay naka direkta sa akin. Juancho easily pulled me but I could hear the loud beating of his heart habang nakayakap parin siy
°Juancho“Just go Makoto, you can visit your uncle while you’re at it,” my father said.“Fine.”They insisted na ako ang pumunta sa probinsiya for a little deal. Fine, matagal ko narin namang hindi nakikita sina tita at tito. That punk Franco should be their too.I was expecting to stay there just for a short while. Tatapusin ko kaagad ang deal at babalik. I can’t leave the company in those crocodile director’s hands. But Hiskien is there so I should not worry much.But then something interesting happened. Ang kaniyang mga ngiti ay nakakasilaw, she was the epitome of fresh youth. Ang gusto ko lang naman ay makita ang masayang mukha niya. But when I saw her together with that baby ’s breath, I know I wanted something more. Orelia Drezelle Estralla has enchanted me with a spell I can never break.“Why do you want to be a doctor?” tanong ko sa kaniya isang pagkakataong natigil siya sa pagbabasa.“Simple lang po, gusto kong magligtas ng buhay.
Ang mga mata niya ay mainit na nakatitig sa aking katawan, naglakbay ang kanyang mga kamay sa aking baywang. Ang mga labi niya ay unti unting bumaba mula sa aking mga labi patungo sa aking leeg at saka niya binaon ang kanyang ulo sa aking dibdib. I gasp for air, tila hindi ako makahinga sa init na aking nararamdaman. I held his head and couldn’t help but let out a moan when he touched my breast. Inangat niya ang kanyang mata at nag abot ang maalab naming mga tingin. Ang pamilyar niyang mukha ay nagpabilis ng tibok ng aking puso.“-my…”Then suddenly the scenrio changed, wala na sa aking harapan ang lalaking nag bigay init sa aking katawan. Ang tanging nakikita ng aking mga mata ay ang madilim na paligid, giniginaw ang aking hubad na katawan at higit sa lahat ako’y nag-iisa.“Mommy!”pasigaw na tawag ni Sato habang tinatapik ang aking pisngi ng maliliit niyang kamay. Napabalikwas ako at unti-unting
“May bisita raw mula sa Maynila na darating ngayong araw,” lahad ni Isay, isa sa mga katrabaho ni Orelia sa hacienda Louisiana.“At balita ko ay paparito ito para sa isang business deal, at heto pa, binata raw!” hiyaw niyang muli.Malaki ang ngiti nitong nag pantasya sa mukha ng lalaking bibisita ng hacienda. Umiling-iling si Orelia at nagpatuloy sa pagbanlaw ng mga kurtina.“Bilisan na natin, para makita ko ang pagdating ng bisita,” ani nito at bumalik sa paglalaba.Natawa nalang na lamang ang dalaga sa mga salita ni Isay at ipinagpatuloy ang ginagawa. Hindi nito maitatangging nagtataka siya sa bisitang paparating ngunit hindi siya sabik na sabik rito at mas pipiliin niya pang mag-aral sa oras ng kaniyang break kaysa maghintay sa pagdating nito para lamang makasulyap.Ang pag-aaral ni Orelia ng medisina ay mahirap lalo na’t kailangan niya itong
Pagod na kinuha ni Orelia ang kanyang libro sa mesa. Kakatapos palang niya sa kanyang mga gawain sa araw na iyon. Lunes na bukas at magkakaroon sila ng recital sa araw na ito. Hindi niya pa nababasa ang buong coverage kay puno na siya ng pag-aalala. Patakbo siyang lumakad sa direksiyon ng likod-bahay ng mansyon. Ngayong araw ay sa duyan na ulit siya mag-aaral. Ang tahimik na paligid ay hinahayaan siyang makapag-aral ng matiwasay.Pagkarating niya sa likod-bahay ay laking hiyang niya nang makitang may tao na sa duyan. Bahagya siyang lumapit upang makita kung sino ang nakahiga. Bumilis ang tibok ng kanyang puso nang makitang ang nakahiga ay ang bisita ng hacienda.Natigil ang titig ni Orelia sa mukha ng lalaki. Matangos ang ilong nito at mahaba ang pilik mata, mayroon itong dalawang magkasunod na nunal sa ilalim ng kanyang mata. Linilipad ng hangin ang mahaba nitong buhok dahilan upang laong makita ni Orelia ang buo nitong mukha. Lal