"Grabe, humihina ka ata ngayon, Red? Hindi ka naman nila naiisahan noon, eh." Kasalukuyan akong nakahiga sa kwarto ko at nagbabasa ng libro nang pumasok si Magnus at tinignan ang sugat ko. "It's been years since I joined a battle with tons of opponents, dumbass. I've been shot, but that doesn't mean I'm getting weaker." Nakatutok lang ang mata ko sa libro ko habang kausap siya. I don't want to end my reading just because of him. Pampaantok ko rin ang ganito dahil kailangan kong matulog ng maaga. Kung hindi lang siya dumating, tulog na sana ako. "Yeah, right. I know you can wipe them out in a second. Alam ba nila?" tanong niya na tinutukoy ay sila Don Henry at Donya Carmila. Naiinis na napabuntong-hininga ako dahil naalala ko nanaman ang narinig ko kaninang umaga bago ako umalis. Hanggang ngayon ay galit pa rin ako sa nalaman ko kaya wala akong pake sakanila ngayon. Nanatili akong tahimik at mukhang nakuha naman ni Magnus ang sagot. Alam niya kapag may ayaw akong pag-usapan kaya
Walang emosyon ko siyang tinignan sa mata kahit pa may kakaiba akong nararamdaman sa haplos niya. His eyes were showing me some weird expressions. And I don't know what are those. Napansin ko ang unti-unting paglapit ng mukha niya sa akin. Hindi pa rin niya tinatanggal ang kamay niya sa pisngi ko, dumausdos pa nga ito papunta sa aking batok at dahan dahang hinila ang aking ulo. He was about to kiss me. Our lips almost touched each other. Not until he groaned in pain because I push my finger hard on his stab wound. Making him stop in pulling my head and look at me with amusement. "You're really something, Suarez. Fuck, even your fingers can hurt me, I'd love to put it on my mouth now–" "Shut up, Cartel." Ako na mismo ang lumayo sakanya at niligpit na ang mga ginamit ko sa sugat niya. Since I'm already done putting a new bandage on it, tumayo na ako at aakma na sanang lumabas. "They're preparing a deadly battle for tomorrow, Suarez. I saw the rules of that battle, it's about our
Kinabukasan, hindi ko alam kung bakit paggising ko ay kinutuban na agad ako. Parang may kung anong bumagabag sa akin pero hindi ko iyon masiyadong pinagtuunan ng pansin. Tumayo ako at dumiretso agad sa aking banyo. I was feeling a bit tired because of yesterday, madami akong chineck, madami akong hinanda para lang sa magaganap na laban ngayon, hindi ako tumigil hangga't hindi ko nasisigurong safe ang mga tauhan ko ngayon. I did a quick shower and was about to dry my hair when I saw my phone lighting up. I received a message... from Cartel. He greeted me a goodmorning and telling me to have a nice day. How stupid for him to tell me this, well in fact, he knows what kind of danger we will be facing today. Lumabas ako ng banyo na nakahubad at nag-blow dry na ng buhok. Naalala ko ang naging usapan namin kahapon. I called him to confirm if he's really planning to attack us because of another revenge thing. How dumb of me to really ask him that and expecting an honest answer. But we
It's been almost two weeks of fighting for my client to win her case, and today... The result came out. At syempre, walang nakakagulat, walang bago, at wala ring kaduda-duda. Naipanalo ko nanaman ang isang kaso. Kampante ako dahil sa dami ng ebidensya na nakalap ko para lang maipagtanggol ang mag-ina. They're still in my custody and both of them were so happy to receive the news. Nakalaya na rin sila sa wakas sa mapanakit na lalaking 'yon. Sakto lang ang paglabas ng resulta dahil nagsimula na rin ang battle of cartelles na kailangan kong tutukan. I'm currently here inside my office and trying to stay focus on my work but Red... The Jefá of Suarez Cartellé, she always pops in my mind. Hindi na siya mawala sa isip ko simula pa lang noong unang kita ko sakanya. May kakaiba talaga sakanya na talaga nga namang hinahangaan ko. Sa unang laban ay pinabilib na niya ako sakanyang lakas, hanggang sa mga sumunod na underground battle, laging siya ang hinahanap ng mata ko. I don't even kn
I was about to enter the elevator when a sudden call came in. It's Mirttle. Agad kong sinagot ang tawag niya habang bitbit ang sangkaterbang paperbag na naglalaman ng mga pinamili ko. "Kuya..." she mutter. I sense something very serious. Base pa lang sakanyang tono at sa pagsabi niya ng kuya. "Spill it, Mirttle," I told her and finally enter the elevator. Pinindot ko ang pinaka-last floor kung nasaan ang unit ko. "Our warehouse on the east turned into ashes. Nalusutan tayo ng mga Suarez. I've reported it already to the headquarters, I've been calling you many times and finally you answered. Too late, though. Mom and Dad was very furious." Sa haba ng mga sinabi niya. Isa lang ang pinaka-tumatak at pinagtuunan ko ng pansin. It's the surname... Suarez. And I can't believe that they can still do that even their jefá were fighting for her life awhile ago. Paano nila 'yun nagagawa ng wala ang kanilang leader? Is her uncle behind this again? Ang dami agad pumasok sa isip ko. I
Hinubad ko ang natitirang saplot sakanyang katawan hanggang sa tuluyan ko nang masaksihan ang nagbabaga sa init niyang katawan. She has a perfectly-shaped body which I admire, I love her curves and the mouthwatering view of her cherries. Yumuko ako para sunggaban ang kaniyang bundok habang ang isang kamay ko ay gumapang para paglaruan ang isa pa. Umani iyon ng ilang angil mula sakanya. Pinaghalong sarap at sakit ang naging pag-angil niya sa ginagawa ko dahil pinanggigigilan ko ang kaniyang katawan. I couldn't hold myself and I'm just doing what my mind and body wants. I lick and suck her precious cherries. Salitan at halos ayoko nang lubayan. I can feel our bodies becoming so very warm."Take me," she said out of the blue. That made me stop licking her and look at her with unsureness. I know she's a fuckin' virgin. And based on what I have investigated, hindi siya nakikipagtalik kahit kanino. She's up for some foreplay, but no intercourse. I couldn't believe now she said that.
Nagmaneho na ako pauwi gamit ang mamahaling sasakyan ni Cartel, hindi ko na inintindi ang presyo nito at binilisan ang pagpapatakbo dahil kailangan ko nang makauwi. Ramdam ko pa rin ang kirot sa braso ko mula sa tinamo kong lason kahapon. Hindi ko alam kung paano niya ako nagamot at paano niya napatigil ang lason sa pagkalat sa katawan ko pero nagpapasalamat ako. I didn't thank him before I left, but I will do it soon. I just need to go home and see if something happens to my company. Wala kasi akong dalang cellphone at mukhang nakalimutan ni Augustine na kunin ang mga nahulog kong gamit. For sure, my family is confused right now. Hindi ako nakauwi kagabi at hindi nila alam kung nasaan ako. Nakapasok na ako sa village namin at saktong nakita ko ang kotse nila Don Henry na palabas na ng village. Hindi nila alam kung sino ang sakay nitong kotse na dala ko dahil tinted ito at siguradong bago lang sa paningin nila. Hindi naman sila huminto nang makasalubong ang sasakyan ko kaya napab
Dancing, swaying my hips in a seductive way, raising my hands while doing some sexy moves... closed eyes, minding my own world. I can feel their stares. Hinuhubaran na ako ng kanilang titig at kahit nakapikit, ramdam na ramdam ko sila. The music became so hot that I sway my hips in more sexy naughty way. "Damn, she's so beautiful!" "I'm having a boner, dude! Who is she?" "Should we approach her? Let's take her out–" "Shut your mouth, Tim! She's Red Amoré Suarez for goddamn sake! Isa 'yan sa pinakamayamang CEO, hindi natin 'yan ka-level." "Ang nega mo masiyado, Lawrence! Malay mo naman at madali lang siyang lapitan?" "Ay bahala ka! Basta ako, kilala ko na siya. She's not an easy woman, so dream on!" Habang sumasayaw ay rinig ko ang mga boses nila. Kahit pa malakas ang tugtog ay matalas naman ang pandinig ko. If they're going to talk about me, they should do it outside. Tsaka pinakamayamang CEO? I almost laugh. Hindi nga pala nila alam ang tunay kong trabaho sa likod ng pagig