CHAPTER 17

"Grabe, humihina ka ata ngayon, Red? Hindi ka naman nila naiisahan noon, eh."

Kasalukuyan akong nakahiga sa kwarto ko at nagbabasa ng libro nang pumasok si Magnus at tinignan ang sugat ko.

"It's been years since I joined a battle with tons of opponents, dumbass. I've been shot, but that doesn't mean I'm getting weaker."

Nakatutok lang ang mata ko sa libro ko habang kausap siya. I don't want to end my reading just because of him. Pampaantok ko rin ang ganito dahil kailangan kong matulog ng maaga. Kung hindi lang siya dumating, tulog na sana ako.

"Yeah, right. I know you can wipe them out in a second. Alam ba nila?" tanong niya na tinutukoy ay sila Don Henry at Donya Carmila.

Naiinis na napabuntong-hininga ako dahil naalala ko nanaman ang narinig ko kaninang umaga bago ako umalis. Hanggang ngayon ay galit pa rin ako sa nalaman ko kaya wala akong pake sakanila ngayon.

Nanatili akong tahimik at mukhang nakuha naman ni Magnus ang sagot. Alam niya kapag may ayaw akong pag-usapan kaya