Invitation





“Hey, what's up,” Agad napabalik sa reyalidad si Hanson nang basagin ng boses na 'yon ang kanyang pagmumuni. Napaangat siya ng tingin at nakita ang nag-aalalang mukha ni Mike, "are you alright?" dugtong nito.

"Mukhang ang lalim ng iniisip mo pre' ah. Baka pwedeng i-share mo naman sa amin ang blessings." Biro ni Jacob.

"Naku! 'Wag mo nang asahan 'yan cause he will say only one thing." Sarkastikong sabat ni Janine.

"Ah-eh nothing, wala lang ito," sagot ni Hanson at umusap sa kanyang isipan, 'As if namang may maniniwala sa paliwanag ko.'

"Oh 'di ba tama ang hula ko!"

"Eh pa'nong hindi tatama 'e sa araw-araw mo'ng nakikita at naririnig 'yan sa kanya," usap ni Jacob.

Nagsawalangkibo naman si Hanson. Hindi pinansin ang sagutan ng dalawa at ipinukaw na lamang ang atensyon sa kanyang kamay na abalang tumutuktok sa armchair.

Nilapitan naman siya ni Janine, hila-hila ang upuan. Naka-pangalumbaba. Hugis kurba ang mga mata't bibig nito habang minamasdan siya nang may pang-uusisa.

Nagsalubong ang kilay ni Hanson, "Bakit ganyan ka makatingin?"

Ngumisi lang si Janine sa kanya, "Wala lang." panandalian itong nanahimik bago muling nagwika, "So huhulaan ko... umm, iniisip mo ba 'yong... crush mo?"

Napatayo si Hanson, "Anong pinagsasasabi mo diyan?!" Namumulang sabi niya, kulubot ang mukha. Akala niya'y kung ano na ang sasabihin nito. No, half of it was true; that he was thinking about someone but as of this moment, he thinks of nothing but his condition and his nightmares.

"Sus! Kunwari ka pa! Alam naman namin na mayroon ka'ng crush dito no' ayaw mo lang aminin," anya ni Janine.

"Bistado ka na," nakangising sabi ni Jacob, taas-baba ang kilay.

"Tssk bahala nga kayo diyan!" Mariin ni Hanson.

"'Yan 'oh! 'Yan ang tunay na may sikreto, mahilig magtago." bulas ni Jacob at nagpatuloy sa mala-tulang bigkas habang nakaangat ang kamay, sinesenyasan si Hanson na umupo na, "pero maupo ka muna pre' at baka bigla ka na namang tumangkad."

"Hindi na, magpapatangkad na lang ako." erap niya, pero naupo naman siya at dumungaw muli sa bintana.

Tinapikan siya sa balikat ni Jacob, "Biro lang 'yon p're, ang seryoso mo kasi kanina 'e."

Umalingaw ang bell sa buong Vicentian University, hudyat para sa pasisimula ng klase.

"Bell time na guys, oras na para magsipagbalikan na kayo sa mga lungga ninyo." pagtataray ni Jason.

"Ano ba 'yan ang bilis naman ng oras." Hinayang ni Jacob.

"Naku ang sabihin mo nabo-bored ka lang sa section niyo!"

"Sungit ka bes'." busangot ni Liliane sa puna ni Jason.

"See'ya later guys." ani ni Mike.

Tumayo sina Liliane, Jacob at Janine at humakbang palabas ng silid. Nasa pintuan na si Liliane nang tumawag si Jason, "Ah, Liliane 'yong pagkain pala namin mamaya ha!"

Pasaglit na tumila si Liliane at luminga sa kanila nang may ngiti, "Okey," sabi nito sabay talikod at naglakad na palabas.

Lumapit naman si Mike kay Hanson at may ibinulong, "I think there's something between them."

Kaagad kumurba ang labi ni Hanson sa narinig at napaisip. Minasdan niya si Jason at na-imagine ang dalawa. "Mukhang bagay naman sila. One is strict and the other is clusmy. Not bad huh. Tiyak na sasakit ang ulo ni Jason nito kapag nagkataon.'

Hindi napigilan ni Hanson ang matawa sa kaisipang iyon. Bago kase sa kanyang paningin ang makita ang dalawa sa mga kaibigan niya na magkasama. Kung nagkataon na magkatuluyan sina Jason at Liliane ay tiyak na mapag-uusapan nila kung sino ang magiging huling single sa kanilang magkakabarkada, 'Hay... kay bilis nga naman ng pahanon.' Hanson thought.

Luminga si Jason sa kanila at napataas ng kilay, "Anong pinagbubulungan ninyong dalawa diyan ha?"

Kapwa napa-iling ang dalawa. Sa ayaw na ipabatid dito ang sinabi ni Mike ay napabiro na lamang si Hanson, "Wala, may nakita lang kaming lovebirds." nakangiwing sagot niya. Patawa-tawa at tila naaasiwa sa kanyang tinuran. Hindi sigurado kung mauunawaan ba ni Jason ang ibig niyang sabihin.

Nagsalubong naman ang kilay ni Jason. Indikasyon na hindi nito mawari ang kanyang tinutukoy, which is a good thing dahil kund hindi ay siguradong yari silang dalawa dito.

Ilang sandali pa'y dumating ang Guro para sa unang subject, bitbit ang isang tila maliit na eco bag na naglalaman ng mga gagamitin sa pagtuturo. Dagling tumahimik ang lahat habang naglalakad ito patungo sa gitna. Kusang tumindig ang mga estudyante at sabay-sabay nagsi-bigay bati, "Good morning, Sir."

Ipinatong ang dala nitong gamit sa mesang nasa harapan, "Magandang umaga rin sa inyong lahat, magsi-upo na kayo." anya nito at noon ding 'yon ay nagsimula na ang kanilang klase.

Dumaan ang dalawang subject at 30 minutes na breaktime, which is scheduled at 9:30 am. Matapos mag-break ay may dalawa pa'ng subject ang sumunod. Sa pagpatak ng alas dose ay muling nagring ang bell para sa launch time.

Nagmadaling pumunta sa cafeteria ang grupo ni Hanson, umaasang may maaabutan pa sila subalit puno na ito sa dami ng mga kumakain. Wala na silang mauupuan pa. "Hala," dehadong sambit ni Liliane.

Mayroong limang cafeteria ang Vicentian University. Sapat na sana ang bilang, ngunit sa dami ng mga mag-aaral ay kadalasang napupuno ang mga ito. Ito na ang huling cafeteria na pinuntahan nila. May naiisip namang solusyon si Hanson, peligroso nga lang pero wala naman silang ibang pagpipilian. "Um guys, I-I know a place where we can have our launch break," sabi niya at nauna sa kanila lumakad.

Napatingin naman sa kanya ang lahat, "Saan?" anyang korus ng lima.

Huminto si Hanson at luminga sa kanila, "Basta sumunod na lang kayo." ani niya at nagpatuloy sa paglalakad.

Napadpad sila sa isang gusali na kilala sa tawag na 7-A. Mayroon 'tong limang palapag at laan ang gusaling ito sa Grade 10 na mayroong namang sampung section mula 5 to 15. Ito rin ang pinakamataas na gusali sa Vicentian University. Pumasok ang grupo sa 7-A at nilandas ang pasilyo papuntang hagdanan.

"Hanson, anong ginagawa natin dito sa 7A?" Usisa ni Jason sa kanya.

"Basta."

Kumulubot ang noo ni Jason sa itinugon nito, "Basta? Anong basta? Don't tell me that we're going to someone else's classroom?"

"Basta."

Bumanat si Jacob, "Ang kulit mo naman Jason, basta nga daw 'di ba? Hindi ka ba nakikinig ng tagalog?"

Nagpantig ang tenga ni Jason, "Ikaw, Jacob, kanina ka pa ha! Siguro kinulang ka sa vitamins kaya ka ganyan or you just didn't have breakfast this morning."

"Oh bakit ikaw, hindi ka ba nagugutom?"

"Hindi. Saka hindi ba't nagbreak ka kaninang 9:30 e bakit parang daig mo pa ang tiyan ng construction worker kung magutom?!"

"Ulol! Three hours and a half have passed and you didn't feel hungry at all? Aba'y ang tindi naman ng tiyan na 'yan. Ako nga kanina pa'ng gutom ikaw pa kaya. Saka 'di mo ba alam na kaya nga inimbento ang breaktime at recess kase nga nakakagutom mag-isip."

Umerap si Jason, "Hahaha... utot mo."

Napapikit si Hanson habang naririnig ang pagtatalo ng dalawa. Iritable man sa taenga ay hinayaan na lamang niya sila. Walang kwenta rin naman kung aawatin niya ang mga 'to at pagkatapos ay magbabangayan ulit, sa huli ay mapapagod lang ang lalamunan niya sa walang kabuluhan.

"Hanson, is there someone here that we didn't know?" tanong ni Mike.

"You'll see that when we get there." tugon ni Hanson.

Binagtas ng anim ang hagdanan pataas hanggang sa marating ang pinakadulong pintuan. Tila may palagay ang lima sa lugar na iyon pero nagkibit-balikat lang sila. Nagpatuloy si Hanson at pinihit ang doorknob. Sa kanyang pagbukas ay agad na bumungad ang nakasisilaw na liwanag.

Humakbang ang grupo habang hinaharangan ng kanilang kamay ang kanilang mga mukha at sa pagsanay ng paningin ang pagbilog ng kanilang mga mata't bibig sa tanawing ngayon lang nila nasilayan.

"Wow! Ang ganda ng view." sambit ni Liliane.

Tahimik at mahangin. Tanaw mula sa rooftop ang bundok Nima na balot sa matingkad na kulay luntian. Animo mga bulak naman sa paningin nila ang mga ulap na nakapaikot sa tuktok ng bundok. Akma ang rooftop na ito para sa mga gustong magpahangin at magrelax, lalong-lalo na sa mga katulad ni Hanson. Subalit, sa kasamaang palad ay ipinagbabawal ang lugar na ito ng unibersidad dahil sa panganib na dulot ng kawalan ng harang o bakod sa mga gilid nito.



Umangat ang noo ni Jason, "Seriously Hanson, here on the rooftop?"

"Wala naman tayong pagpipilian saka kanina pa tayo palakad-lakad. Naikot nga natin ang buong campus sa kahahanap. Kita mo naman puno na lahat. Besides, walang makakaalam na pumunta tayo dito. Kung ipagpupumilit naman nating makihati ng pwesto sa bench or groto 'e siguradong pagtri-tripan tayo ng mga Gangster-wanna-be. Bawal na ring tumambay sa Narra dahil magkakalat lang daw ng b****a." Paliwanag niya.

Nababasa ni Hanson sa mukha ni Jason ang pagka-disgusto. Hindi naman sa ayaw nito sa lugar, kundi ayaw lang nitong may nalalabag na panuntunan, sa madaling sabi, Stick to the rule si Jason. Tama lang na hindi niya binanggit ang lugar na pupuntahan nila.

"Yep, he's right," talima ni Jacob, "isa pa, san' ka naman lulugar doon... sa bubong?" Tumanaw si Jacob sa malayo nang naniningkit ang mga mata at pagkatapos ay muli siyang bumaling kay Jason, "sa bagay bubong na nga ito, rooftop e', hehehe."

Bumuntong hininga si Jason, "Okey fine, whatever. Ano nga naman ang magagawa ko."

"Guys, look!" Tawag ni Janine na malapit sa gilid at nakasilay sa malayo.

Napasapo sa mukha si Jason, "Anak ng- Janine, don't get too close at baka mahulog ka," suway niya, "ang hirap talagang magsuway ng makukulit."

Sinulyapan ni Hanson ang kabundukan at bumaling sa bentilasyong malapit sa pintuan. Luma na ito't kalawangin na. Mukhang wala pa'ng balak kumpunuhin ang daanan ng hangin. "Ayusin na natin ito guys at nang makakain na tayo," sabi niya. Lumapit si Hanson sa bentilasyon, tinanggal ang tabing at hinatak ang makapal na tela at tolda.

Nagsilapit ang lima sa kanya. "Aba, talagang pinaghahandaan 'ah," wika ni Jacob.

"Uh, yeah. Actually, madalas akong tumambay dito tuwing kailangan kong mag-relax. Parang therapy na rin ito sa akin," paliwanag ni Hanson, "at since punuan ang mga cafeteria 'eh dumito na muna tayo."

"Ah, okey." sambit ni Jason. Tila naunawaan nito ang ibig sabihin ng binatilyo nang banggitin ang salitang therapy, gayundin ang apat pa'ng kasama na hindi na nagtanong pa.

Nagtulong-tulong sila sa pagsasa-ayos ng tolda. Itinali nila ito sa iba pang bentilasyon upang mag-silbing pananggalan sa araw at naglatag ng malapad na tela upang gawing pansapin sementong sahig. Matapos nito ay kanya-kanya silang naglabas ng kanilang mga baon at sama-samang nananghalian.

Simple at masasarap ang baon ng bawat isa. Puno ng tawanan at kwentuhan habang sila'y kumakain, animo'y hindi sila nauubusan ng mga istoryang ihahayag at ng mga biruang walang humpay.

"Guys, anong balak ninyo nitong darating na bakasyon?!" Biglang tanong ni Liliane habang sila'y kumakain.

'Sa bakasyon?' Untag ni Hanson sa sarili. Gumala ang paningin niya sa kanyang mga kasama, tahimik. Napapaisip kung ano ang gagawin nila sa bakasyon.

"Ako wala eh', how about you guys?" Dugtong ni Liliane.

"Ayy!" Biglang bulalas ni Janine kasabay ng isang malakas na palakpak.

Dagling nabalahaw si Hanson na katabi nito, maging si Liliane ay napasamid na katabi rin ni Janine, "Janine naman," Anang ni Liliane na naubo at napapahawak sa d****b, "h'wag naman biglaan, aatakehin ako sa 'yo eh."

"What, did you forget something?" Tanong ni Mike.

"Sa sunday na 'yong Festival!" Anya ni Janine.

"Festival?" Kunot noong sambit ni Liliane na tila ngayon lang niya narinig.

"Yes, the 31th Wishing Tree Festival, March 06!" sabi ni Janine, tila mga bituing nagniningning ang kanyang mga mata habang nakangiti, "guys, ano kaya kung lumabas tayo."

Kumulubot naman ang mukha ni Hanson at napatingin sa dalagita at napailing. 'Galaan... sa festival?' untag niya sa sarili. Bahagya siyang yumuko at itinuon ang atensyon sa kamay niyang tila naglalaro habang pinapaikot ang hawak na kutsara. 'Sasama ba ako o hindi? Will it be OK for me if I choose to come along? What happens if my illness get triggered? Baka makaabala lang ko sa kanila.'

"Guys I know na hectic tayo ngayon and our brains are drying sa kare-review para sa preliminary exams, so bakit hindi tayo mamasyal? Mag-relax saglit." Patuloy ni Janine.

"Janine, may gagawin pa ako mamaya." sagot ni Jason.

"Ako maglalaro ng Xbox." segunda naman ni Jacob.

Napaangat ng tingin si Hanson sa tugon nina Jason at Jacob. 'The undeniably duo.' Hanson thought, 'Si Jason na always priority ang pag-aaral at si Jacob na mahilig magdahilan kapag nagdadalawang isip. Bakit hindi na lang sabihin na ayaw nila.'

Tila naglahong parang bula ang ngiti ni Janine, "Grabe, mga kill joy talaga kayo," sabi nito at bumaling kay Liliane, "Ikaw Lil', 'wag mo sabihing may gagawin ka rin."

"Ha! Naku Lil' sigurado akong mag-i-stalk lang 'yan sa crush niya." Natatawang sabat ni Jacob, sinasadyang pikunin si Janine.

Sinimaan ito ng tingin ni Janine, "Alam mo ikaw na Jacob ka, Jacob ka talaga." Inis na sabi nito sabay umerap at bumaling kay Liliane, "Ano, Lil'?"

"Aaah, actually wala naman akong gagawin bukas. And since I'm new here I also want to wander around the town." Sagot ni Liliane.

"Good! That's great." Sabi ni Janine. Umaliwalas ang mukha nito nang mabatid ang pagpayag ng kaibigan na sumama sa kanya at nagpatuloy, "Tamang-tama dahil pupunta tayo sa pinakasikat at pinakabonggang Heritage House Museum."

"Heritage House?!" korus na sabi nina Jason at Jacob.

Kumulubot ang noo ni Janine sa reaksyon ng dalawa, "Oh bakit ganyan ang tingin ninyo?"

"Ah' hindi naman. Naalala ko lang, nasira pala 'yong xbox ko." Pangisi-ngising sambit ni Jacob.

"Ako gagawin ko na ang research ko mamaya." Segunda ni Jason.

Bahagyang ngumisi si Hanson sa itinugon ng dalawa.

Napasapo si Janine sa noo at tumingala, "Wow naman isa itong malaking Himala! 'Sing lakas ng isip niyo ang panahon, bigla-biglang nagbabago! Anong nakain ninyo ba't nagbago ha?!" Agad niyang nilingunan si Mike na abala pa sa pagkain, "At ikaw Mike, kahit hindi mo sabihin alam kong sasama ka!" tinapunan din nito ng tingin si Hanson, "isa ka pa Hanson."

Napasamid si Mike sa pagbuntong sa kanya ni Janine, "What me? Wha-what the hell did I say?"

Naglapad ng noo si Hanson.

"Grabe! Para kayong mga tuko, hindi mapaghiwalay! Dinaig niyo pa kami ni Jason!" Patuloy pa ni Janine.

"Uh, Janine," tawag ni Hanson kabado at takot na takot sa dalagita.

Nanlalaki na naman ang mga mata ni Janine nag luminga uli kay Hanson, naka-taas ang kaliwang kilay, "Ano?!"

Tila atrasado naman ang dila ni Hanson, "Please calm down. You don't have to be angry."

Nagdikit ang kilay ni Janine, "No I'm not. Nag-iinit lang ang bangs ko. Ang sakit ninyo sa anit, 'yong hair ko lumalagas na because of you. And you know what, alam ko na kung ano ang sasabihin ninyo kahit hindi kayo magsalita. Binanggit ko na 'di ba," saad niya sa malataray na tuno

"Pero wala pa akong sinasabi." Anya ni Hanson, but it seemed useless to refuse the sudden invitation.

“Okey, so since lahat naman ay pupunta 'e pag-usapan na rin natin ang ibang details.” ani muli ni Janine.