LAB— 11

Alas-kuwatro nang magkamalay si Cora. Nang makita niya ako ay napaiyak siya at nagsimula siyang magkuwento sa nangyari.

"Para bang alam nila na may dala akong malaking halaga..." She was sobbing. She look so terrified that's why I tried to calm her down.

"Paano na ang business na plano kong buksan?"

"Huwag mo na munang isipin iyan. Ang mahalaga ay buhay ka. You should be grateful for your second life. Pera lang iyon, maari mo pang kitain ulit."

"That's ten million."

"Yeah. At hindi mo iyon kikitain kapag nawala ka na. Magpahinga ka na... Tulog ka ulit."

Maaga nagpunta ang Nanay ni Cora dito sa ospital. The old woman was crying but when she found out about the money she began scolding her.

"Bakit ka may ganoon kalaking pera?" Nakayuko lang si Cora. Maging siya ay nanghihinayang din sa pera. Iyon pa ang mas iniyakan niya.

"Humiram ka kay Precious? Ang lakas naman ng loob mo na humiram ng ganoon kalaking halaga!"

"'Nay! Huwag ka ng magalit. Nai-stress na nga ako, e. Gusto ko lang na