CHAPTER 62 Matagal bago nakasagot si Alpha sa tanong ni Edward na kanina pang hindi mapakali. " Ano na balita! "mataas na ang tono ni Edward na atat na atat na sa malalaman. " Sir Edward, negative po. Wala pong tao ang sasakyan at wala din naman silang nakitang mga patak ng dugo. At wala ding mga gamit sa loob ng sasakyan upang sana makilala kong sino ang nagmamay ari ng sasakyan." malungkot na wika ni Alpha. Galit na sumagot si Edward. " Palpak talaga ang mga tauhan mo.Micca! Palpak! Bakit kasi pinagbabaril niyo ang sasakyan yaong hindi noyo naman nakita kong may tao ba o wala sa loob! mga tanga! galit na singhal ni Edward kay Micca at sa mga tauhan nito na nakatayo sa di kalayuan at si Micca naman ay nasa kusina nagluluto. Maingat naman na hinaplos haplos ng anak nila ni Edward si Micca... " Hayaan muna si Daddy mom, ako na ang bahala. Talaga naman napakatinik ng babaeng iyon. Mapasaan pa ba siya pumaroon at makukuha ko din siya at mapatay!"hahahaha!sabay tawa nito ng malakas.
CHAPTER 63 Nagtaka talaga si Rose kung bakit magkamukha si Alfred at si Miss Nicole habang pinagmasdan ang dalawa na tulog . " Bakit kaya magkamukha sila. At pareho pa sila ng blood type. Nakakapagtataka talaga..pero hindi , baka nagkakataon lang. Sobrang bait talaga itong si Alfred. Ito ang nagustuhan ko sa kanya. Sana nararamdaman niya ang nilalaman ng puso ko." wika nito sa sarili habang nakatingin sa maamong mukha ng binata. Mahimbing naman na natutulog si Alfred, dahil na rin sa pagkuha ng dugo sa kanya. Tumayo naman ang dalaga at nagpunta sa kusina. Mag uumaga na kasi kaya kailangan na niya maghanda ng makain ng dalawa para sa almusal . Upang pagising ng mga ito ay nakahanda na ang pagkain at maibigay na niya agad. Alam niyang mahina pa ang mga katawan nito. Lalong lalo na ang pasyente nila. Binuksan niya ang ref ng binata at tiningnan kong ano ang puwede niya mailuto..Nakita niyang may dalawang tray ng itlog, may fresh milk. Tiningnan niya ang freezer , may mga laman ito ng
CHAPTER 64 "Po? saglit lang po hanapin ko lang si lola. " paalam ng binata sa babae...agad na umalis si Alfred sa loob ng kwarto kung nasaan nakahiga si Miss Nicole. Agad nito hinanap ang kanyang lola. Pinuntahan agad ng binata ang labasan kong saan doon naglalagi ang kanyang lola kapag may problema ito. At hindi nga nagkamali si Alfred. Nadatnan niyang umiiyak pa rin ang kanyang lola habang may hawak hawak itong lampin...isang telang kulay asul na may pangalan na nakasulat sa git nito. Agad nitong nilapitan ang kanyang lola at hinawakan sa balikat at nagtanong... " Lola! Ano po ginagawa niyo dito? Bakit nandito po kayo at umiiyak? May problema po ba? Nagtataka po ang bisita ko kong bakit kayo nawala. Halina kayo lola, umuwi na po tayo at ipakilala kita kay Miss Nicole." wika ni Alfred. Nanlaki naman ang mga mata ng kanyang lola nang marinig nito ang sinabi ni Alfred. Nagtataka naman ang binata. " Lola? Bakit po?"takang tanong nito sa kanyang lola. " Ano kamo? Nicole ang pangala
CHAPTER 65Pagkatapos naipamahagi Nina Alfred ang mga regalo na bigay ni Miss Nicole. Agad naman na umuwi ng bahay si Alfred. Tuwang tuwa ito na ikinuwento sa kanyang lola ang nangyari. Masaya naman na tinanggap at binuksan ng matanda ang para sa kanya na regalo na bigay ni Miss Nicole. Ang saya saya ng mag lola. Lumipas ang ilang araw at patapos na din ang 2023. Dalawang araw na lang at 2024 na. Sa kabilang dako masaya naman na naghahanda sina Eduard at Mica sa paparating na bagong taon. Masayang masaya naman ang nag iisa nilang anak . Nakalimutan nila saglit ang paghahanap kay Nicole. SAMANTALANG si Miss Nicole, ay naghahanda ng kanyang gagawin sa pagpasok ng bahay ni Edward. " Bago ko pasukin ang bahay ni Edward. Puntahan ko muna ang mag lola. May kung anong kaba nasa puso ko nang makita ko si Alfred. At bakit kilala ako ng lola ni Alfred. At bakit umiiwas siya sa akin? May dapat po ba akong malaman?"tanong nito sa sarili habang humihinga ng malalim. Hindi na nagtatagal pa s
KABANATA 1 Napakagaan ng loob ko sa kanya. Sa tuwing nakikita ko siya nararamdaman ko na kay lakas ng kabog ng dibdib ko at nangangatog ang mga tuhod ko. Nanlalamig ang mga kamay ko. Oh my ghost... tapos kinikilig talaga ako diko maintindihan kung ano na nga ba nararamdaman ko". Kwento ko kay Gilda Calbes . Magkapitbahay lang kami at naging matalik ko na rin siyang kaibigan . " Naku bes Brenda pag ibig na yan mukhang na love at first sight ka na ata...hahahaha" sabay tawa nito. Nagtawanan kami ng biglang dumating si Inay" Brenda ! asan ka namang bata ka? Kanina pa naghihintay ang tatay mo kakain na tayo ng hapunan." Galit na sabi ni Inay. " Sorry po Inay napasarap kasi kwentuhan namin ni bes Gilda nakalimutan ko ang oras." Paliwanag ko kay Inay.." O siya sige na halikana
Kabanata 2 " Ang galing mong sumayaw Brenda kaya dito ka sa unahan." Sabi ng guru namin. " Salamat po mam ". lumipat ako sa unahan. Nakakahiya man sa iba naming kasamahan pero dina ako tumanggi pa sa utos ng aming titser. Nang sabay sabay na lahat mga galaw namin ay huminto na kami sa pag eensayo. Pinag meryenda muna kami ng aming guru bago kami pumasok sa aming class room.Sumabay si Warren sa akin kaklase din namin at kapitbahay ko din. Mabait din siyang kaibigan kaya di ako nagdadalawang isip na makipagkaibigan sa kanya. Tawa kami ng tawa dahil nag sa napag usapan namin noong maliit pa kami naligo kami sa ilog yong pinagpaliguan ng kalabaw. Iwan ko kung bakit naalala namin yon. Kaya diko na napansin na wala si Marlon. Yon pala nandon lang siya sa kabilang grupo a
Chapter 3 Lingid sa kaalaman ni Brenda may tinatagong lihim pala ang kanyang Inay Elaine at Itay Tenor sa kanya. Kaya ganun na lamang kung magselos at magalit ang kanyang ama sa kanyang ina. "Patayin niyo na ang ilaw sa kwarto matulog na kayo bukas may pasok pa kayo. Brenda tuloy ba yong palahok niyo sa skul bukas" tanong ni Inay sa akin. "Opo Inay si Marlon na nagbayad ng costume ko" . Nahiya nga po ako Inay." " Bait talaga ng batang iyan hayaan mo anak pagmalaki kita ko sa paglalabada bayaran mo si Marlon nakakahiya na siya pa magbayad." Wika ni Inay. " opo Inay, cge po matulog na po ako Inay maaga pa ako bukas". Cge , anak matulog na rin ako nag aantay na ama mo baka mamaya aawayin
Chapter4 LUMIPAS ANG ILANG BUWAN PAUBOS NA ANG PERANG BINIGAY SA KANILA NG MGA TUMULONG. AYAW DIN NI BRENDA NA MAGTRABAHO PA ANG KANYANG INA DAHIL AYAW NITO MAGKAKASAKIT DAHIL SA PAGLALABADA. KAYA PINAG ISIPAN NIYANG MABUTI KUNG ANO ANG KANYANG DAPAT GAWIN. NAGDESISYON SI BRENDA NA HUMINTO NALANG NG PAG AARAL DAHIL HINDI KAKAYANIN NG KANYANG INA NA BUHAYIN AT PAG AARALIN SILANG LIMA. KINAUSAP NI BRENDA ANG KANILANG TITSER. " Titser puwede po ba kayo madisturbo saglit may sasabihin lang po sana ako sainyo." Ani ko. " Opo Brenda halika, maupo ka. Ano ang sasabihin mo sa akin mukhang mahalaga iyan? Tanong ng titser. " Magpapaalam sana ako sainyo na hihinto na po ako sa pag aaral. Kailangan ko po magtrabaho