CHAPTER 8

May utang na loob din naman ako sa taong to kaya pagbibigyan ko siya at dapat nga ako ang mag-yaya sa kanya pero siya pa itong nagyaya ng dinner sa'kin. Nakakahiya naman kung tatanggihan ko 'yong tao.

"Hindi mo man lang ako tinanong kung ayos lang ba sa'kin," pahayag ko saka bumusangot.

Ngumuso pa ako ng konti. Napaka-bossy naman nito.

"Stop that." May diin niyang sabi.

"Stop that face of yours," ani niya tsaka para siyang may pinipigilan.

Agad naman bumalik sa normal ang mukha ko.

"Ngayon na ba?" Tanong ko sa kanya.

Hindi ko alam kung maiilang ba ako sa titig niya. His eyes was really something, it was so dark and deep nasa tuwing gumaganti ako ng titig sa kanya ay parang lalamunin ako ng dilim. Pero hindi man lang ako nakaramdam ng takot sa klase ng tingin niya.

"Yes." Agad siyang tumalikod sa'kin saka nag-umpisang mag-lakad.

He was also unpredictable. Talikuran ba naman ako bigla. Pabago-bago ng mood.

"Frelan," sigaw niya na ikinakunot ko.

"What?" Talagang nag-sisigawan na kami dah