MAY pagkadismaya sa mukha ni Frederico. Mabilis naman na hinawakan ni Mabel sa isang braso ang asawa sa pangamba na baka masaktan nito ang binata.
"Anak, akala ko ba mag papakasal muna kayo?" Si Armando. Hindi nito alintana ang nakitang galit sa mukha nang kumpadre nito na si Frederico. "Binuntis mo ba ang nobya mo para maikasal na agad kayo?"
"Hindi po dad," agap na sagot ni Argel sa kanyang ama. "Hindi ko po alam na buntis na pala si Franki. Pero desidido po akong pakasalan siya, kahit noong hindi pa namin alam na magkaka-baby na pala kami." Paliwanag pa niya. Iniyakap niya ang isang braso sa bewang ng nobya.
"Ang sabihin mo kaya pala minamadali mo na ako na payagan kayong pakasal ng anak ko, dahil buntis na pala ang anak ko." Hindi naniwala si Frederico sa paliwang nang binata. "Kailan pa 'yan ha?"
"Kanina lang po namin nalaman dad," sagot ni Franki sa ama. "Dad, patawarin mo na lang kami ni Argel. Mahal po namin ang isat-isa. Para na din sa inyong m
BINITIWAN na nga ni Frederico ang kamay ng anak. Yumakap naman si Franki sa kanyang mga magulang bago nakangiting humarap sa kanyang guwapong groom. Nakita niya ang luhaan na mga mata nito kaya hinawakan niya ito sa kanang pisngi.NAGSIMULA na nga ang seremonya ng kanilang kasal. Bago sila nag palitan nang 'I Do' ay isang mensahe muna ang binasa ng ama ni Franki na si Frederico Avella.Hindi maiwasan ni Franki ang maiyak lalo na ng makita na niyang umiiyak ang kanyang ama. Wala na siyang pakialam kahit kumalat pa ang mascara na ginamit niya."Aking Anak." Umpisa ni Frederico, mahigpit na hawak ang mikropono. "On the happiest day of your life, gusto ko malaman mo, that you will always be daddy's girl. You may have found the man of you dreams, pero hindi ako titigil na hawakan ang iyong kamay. Loving you from afar at ipagdasal ang iyong walang katapusan na kaligayahan. You have a place in my heart that no one can ever have, always and forever." Tumigil sa pag b
SHE due to give birth ng kanilang kambal anytime this week. Kaya hindi magkamayaw si Argel ang mapagmahal at dakilang mister niya, sa paghahanda patungo sa hospital na pag-aanakan niya.Panay ang mando ni Argel sa dalawang kasambahay paulit-ulit at hindi mapakali sa loob ng bahay. Akyat-baba sa hagdan, nag paikot-ikot ito sa malaking sala."Handa na ba ang lahat ng kakailanganin sa ospital?" muling tanong ni Argel sa dalawang kasambahay."Yes po Sir." Panabay na sagot ng dalawang kasambahay.Nangingiting pinagmasdan ni Franki ang kanyang asawa. Kung si Argel ay hindi mapakali, kabaliktaran naman ni Franki na kalmadong nakaupo sa sofa habang hinihimas ang umbok na tiyan.Kagabi pa nakahanda ang kotse na gagamitin sa paghahatid sa kanya sa ospital. Naroon na ang ilang gamit gaya ng unan, kumot at ilang damit niya na pampalit. Pati ilang damit ng kanilang babies ay nakahanda na din.Muling hinaplos niya ang kanyang tiyan. "Baby Brianna A. Montero at
"What?" hindi makapaniwalang bulalas ni Franki. Napatayo ito sa kinauupuang silya, kasalukuyan na nag hahapunan sila ng buo niyang pamilya."Maupo ka!" Utos ng ama niya.Nanatiling nakatayo si Franki at masama ang loob na tumingin sa mukha ng ama."Hindi ako papayag sa gusto niyo dad!" buo ang loob na sabi niya. "Paano ako mag papakasal sa isang lalaki na never ko pa nakilala o nakita man lang.""Kaya nga pag uusapan natin ngayon. Dahil bukas, pupunta sila dito para mag kakilala kayo ng magiging asawa mo!"Napasimangot si Franki sa narinig na sinabi ng kanyang ama. Umabot nga siya sa edad na twenty three na never pa nag ka nobyo dahil sa sobrang higpit ng mga magulang nila, tapus ngayon ang gusto ay ipakasal na agad siya. Aba, hindi talaga siya makakapayag! Ang gusto niya ay maranasan ang totoong pag ibig sa lalaking mamahalin niya, gusto niyang maranasan ang totoong romance of
"Ayon! nakikita ko na si Franki." Wika ni Angela. "Mang Isko paki-start na po 'yong sasakyan."Sumunod naman si Mang Isko sabay start na nga ng kotse.Natanaw ni Franki ang kotse nang kuya ni Angela. Ito ang malimit gamitin ng kaibigan niya noong nag aaral pa sila sa kolehiyo.Patakbong sinalubong ni Franki ang papalapit na kotse, pero nasa gilid naman siya ng kalsada."Franki!" tawag ni Angela sa kanya. Sumilip ito sa may bintana ng kotse.Mabilis naman na binuksan ni Franki ang pinto ng sasakyan sa may likuran at agad na sumakay. Bumaba naman si Angela para lumipat ng puwesto at tumabi ito sa kanya."Thank you so much!" Wika ni Franki. Sabay yakap at h***k niya sa pisngi ng kaibigan. "You are always my savior!""Ano ba kasi ang nangyari?" tanong ni Angela sa kanya. Kumawala ito sa yakap niya."Angela, baka naman puwedeng sainyo muna ako mag palipas ng gabi kahit ngayon lang?" Aniya sa kaibigan sa pinalungkot na mukha.
"BAKIT hindi mo ako pinagbubuksan ng pinto?" ito ang ang bungad kay Angela ng bagong dating na si Arth. "Parang narinig ko na may kausap ka dito sa loob ng kuwarto mo, may itinatago ka ba?" seryoso ang mukhang sabi ng binata nakapamulsa ito."Ako, may tinatago?" Ani Angela na sinabayan ng pekeng tawa. "May kausap nga ako kuya ang kaibigan ko, pero sa cellphone lang kami nag usap. Kita mo naman mag isa lang ako dito sa kuwarto ko?" Menuwestra pa ng dalaga ang loob ng kanyang kuwarto.Pagak na tumawa ang binata, nagpalakad-lakad ito sa loob ng kuwarto ng dalaga at inililibot ang paningin."Sigurado ka?" dudang tanong ni Arth sa kapatid."Oo naman!" mabilis na sagot ni Angela.Humakbang ang dalaga palapit sa kanyang kama at naupo, kung saan ay nakadapang nag tatago sa ilalim nito si Franki.Nakita ni Angela na may dinukot sa bulsa sa suot nitong bl
"Mom. I think, this is not the right time para kausapin si Franki. Masama ang loob ng kapatid ko, kaya mas mabuti pa po na bukas mo na lang siya kausapin. " Mahabang turan ni Francine.Napabuntong hininga si Mabel."Sige," tipid na sagot na lamang nito."Tara na mom, ihatid ko na kayo sa kuwarto niyo ni dad.""Hindi na anak, " tanggi ni Mabel. Maingat na muling isinara ni Mabel ang pinto ng kuwarto ng anak."Sige po mom, punta na ako sa kuwarto ko." Paalam ng dalaga sa ina. "Goodnight mom!""Sige anak. Goodnight!"Humalik muna si Francine sa pisngi ng ina bago ito nag simulang humakbang patungo sa kuwarto nito.Tinapunan ng malungkot na tingin ni Mabel, ang nakasarang pinto ng kuwarto ng bunsong anak. Kung may magagawa nga lang siya para pigilan ang kanyang asawa sa plano nito para sa kanilang anak. Ngunit kilala niya ang kanyang asawa, ayaw
NAG mamadaling inayos ng mag kaibigan ang mga dadalhin na gamit ni Franki. Muling nag yakap ng mahigpit ang mag kaibigan bago tuluyan na lumabas ng kuwarto ni Angela."FRANKI ANAK!" Sigaw ni Mabel. Lakad-takbo na inaakyat nito ang mahabang hagdan.Nakabuntot sa likuran bahagi ni Mabel ang panganay na anak."Franki anak!" muling tawag ni Mabel sa pangalan ng anak ng makarating na ito sa tapat ng pinto ng kuwarto.Agad na binuksan ni Mabel ang pinto at mabilis na pumasok ng kuwarto. Dinampot nito ang puting kumot na nakatakip sa inaakalang katawan ng anak.Nanlaki ang mga mata ni Mabel nang makita na mga unan lang pala ang nasa ilalim ng kumot. Nanlulumong napaupo ito sa gilid ng kama ng anak."Mom!" tawag pansin ni Francine sa ina. Lumapit ang dalaga sa ina na nakaupo na sa gilid ng kama ng kanyang kapatid."Ang kapatid mo," garalgal ang boses na sabi n
NASUNDAN nang tingin ni Arth ang paalis na kotse. Ibig sabihin, may kaya sa buhay ang pamilya ng babaeng nakausap niya. Dahil hindi biro ang presyo ng sasakyan. Pero sa klase ng pananamit ng dalaga mukhang napaka simple lang nitong babae. Hindi kagaya ng ibang nakilala niyang babae, nag ka kotse lang akala mo kung sino na.Napangiti ng simple ang binata, mukhang nag kakainterest yata siya sa babaeng ngayon lang niya nakilala. Dalawang beses na mahina niyang sinampal ang kanyang magkabilang pisngi bago nag simulang humakbang upang bumalik ng bahay."Anong sabi ng nakausap mo?" Agad na tanong ni Mabel sa anak na nakaupo na ngayon sa driver seat."Wala daw po sa kanila si Franki." Sagot ni Francine.Naipag-daop ni Mabel ang dalawang palad. "Kung ganoon, saan naman pupunta ang kapatid mo?""Baka naman may kilala ka pa na mga kaibigan ng kapatid mo, tara na at puntahan na natin." Si Frederico